Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Dat ick om een schoon vrouwe moet sterven.
KEert aIere.4.1. u van uwen boosen weghen
O ghy menschen bIerem.7.9. obstinaet
Bekeert u alle tot God te deghen
Want na desen tijt, verstaet
En is gheenen tijt noch raet Om boet te doene, dit aencleeft
| |
[Folio 183v]
| |
Ghelijck de Enghel // met groot behengel
In Apocalipsi Ga naar margenootcghesworen heeft.
O ghy menschen quaet van gheeste
Die Gods wille altijt wederstaet
Door den raet Ga naar margenootdal van de beeste
En door valscheyt van zijn dienaers quaet
Die altijts leeren onvervaert
Teghen de Ga naar margenootegheboden van den Heere
Met alle haer crachten // en groote machten
Versmadende altijt Gods eere.
O ghy arch gheslachte der slanghen
Hoe sult ghy Gods oordeel Ga naar margenootfontgaen
Want u boosheyt en al u ganghen
Ga naar margenootgZijn tottens Hemel toe ghecomen saen
En ghy sult dobbel vergheldinghe ontfaen
Van al u boosheyt en overdaet
Hy sal u betalen // en wel achterhalen
Waer dat ghy vliet, of henen gaet.
Dobbel vergeldinge Ga naar margenoothsal hy u schencken
En weder gheven in uwen schoot
Om dat ghy spreect, Ga naar margenootiniemant en mach my crencken
Ick en sal sien ooc geenen noot
Ick sitte als een Coninginne groot
En ick en sal gheen weduwe zijn
Daerom sullen u plagen // en groote slagen
Op eenen daghe comen fijn.
De sondaer en derf niet spreken
Dat hy niet en heeft gesondicht voorwaer
Want men sal Ga naar margenootkvyerighe colen ontsteken
Al op zijn hooft vergaderen, dits claer
Die daer sprekende is eenpaer
Ick en hebbe niet ghesondicht quaet
Al teghen den Heere // noch zijne leere
Of teghen zijn woorden delicaet.
O boose werelt, wat sult ghy maken
Als de Heere u besoecken sal fijn
Hoe sult ghy met Ga naar margenootlu sonden ontraken
Voor God ende de Enghelen zijn
Als ghy sult aenschouwen zijn claer aenschijn
Siet Ga naar margenootmGod is de richter over al
| |
[Folio 184r]
| |
Wilt hen Ga naar margenootnaencleven, so suldy met hem leven
En van de Ga naar margenootodoot hy u verlossen sal.
Wilt u altesamen tot Ga naar margenootpmy bekeeren
O ghy menschen wie dat ghy zijt
So wil ick my oock tot u keeren
En u gheven al sonder respijt
Mijn rijcke, den eewighen tijt
En u verlossen al metter spoet
Van de eewige doot // en tormenten groot
En ick wil u gheven mijn eewich goet.
Noch sal ick u geven // sonder sneven
Te sitten met my op mijnen Ga naar margenootqstoel groot
En ick wil u oock te eten gheven
Al van dat Ga naar margenootrverborghen hemels broot
En drencken u met claer water minioot
Ende u my trouwen inder eewicheyt
Wilt hier op dencken // niemant mach u crencken
Betrout Ga naar margenootsop my, so ick u heb voorseyt.
Predict, ende laet oock weten
Al van den gherechtighen schoon
Dat zijt Ga naar margenoottgoet hebben, want sy sullen eten
De vruchten van haerder handen loon
Maer de Ga naar margenootvwercken der goddeloosen schoon
Die sal hy Ga naar margenootxvergelden met toornicheyt
Vyer en wormen // sal hy haer gheven met stormen
Dat sy bernen en ghevoelen in eewicheyt.
Hoort na my, spreect de Heere gepresen
Ghy die de gerechticheyt begeert met vlijt
En die de gerechticheyt begeert met vlijt
En die den Ga naar margenootyHeere soecken te vresen
Aenschout de steenrootse die voor u strijt
En daer ghy oock wt ghehouwen zijt
Ick ben u trooster, weest niet verveert
Ick sal u verblijden // en voor u strijden
En vreest gheen tormenten, vyer oft sweert.
Merct op my, mijn volck al ghemeyne
Ghy die de Ga naar margenootzgherechticheyt kennet wel
O ghy volck die Ga naar margenootamijn wetten reyne
Al in u herten draghet snel
| |
[Folio 184v]
| |
Verslaet u niet, al versmaetmen u fel
Noch van lasteringhe der menschen boos
Want Ga naar margenootade motten, sullense door rotten
Maer mijn gerechticheyt die blijft altoos
Soect Ga naar margenootbden Heere, so sult ghy leven
Verkiest het goet al voor het quaet
So sal hy u beschermer wesen
En u vasticheyt zijn, verstaet
En weest niet bedroeft noch desperaet
Al valt u dat lijden dickwils swaer
Wilt u in deuchden, altijt vervreuchden
Hebt lief de gherechticheyt, volchtse naer.
O Princelicke Ga naar margenootcHeere der Heeren
V sy lof, prijs, eere, en maiesteyt
Die ons Ga naar margenootdgeeft u rechte leere
En uwen gheest al over ons breyt
Wy willen u dienen in gherechticheyt
Want ghy zijt alleen onse lofsanck soet
Ons eewighe Ga naar margenootcVader, ende bewaerder
Wel hem die u verbeydet met ootmoet.
|
|