Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse. My minde een ruyter dat was waer.
ICk bidde u Heer dat ghy my bystaet
Helpt my, so en vrees ick niet hoet gaet
Al versteeckt my de werelt quaet
Mijn toeverlaet, so sult ghy zijn
Op elck termijn
Verlost my Heere door u Goddelick aenschijn.
Vander werelt waert Ga naar margenootagehaet ooc ghy
Wie u oprecht volghen sal, wie dat sy
Van swerelts haer en is hy niet vry
Dus segt elck fy, en wiltse vlien
Tot allen termien
De werelt en die in haer verblien.
Gods rijck en is van deser Ga naar margenootbwerelt niet
Hy belooft de zijne hier swaer verdriet
Maer namaels sullen sy een vrolick liet
So ons bediet, Schriftuere schoon
Voor haren loon
Singhen metten Ga naar margenootcLamme inden hoochtsten Throon.
Hoe mach yemant wesen so dwaes
Dat hy om een verganckelick aes
Verliesen wilt d'eewich solaes
T'gheloove is schaers, in hem diet doet
Kiesen onvroet
Swerelts geneuchte voor dat eewich goet.
| |
[Folio 170v]
| |
So wie dat gheloove heeft oprecht
Dwelck door Gods liefde vromelic vecht
Hy en sal niet achten wat de werelt secht
Maer als goet knecht, God volghen naer
Zijn woort voorwaer
Belijden Ga naar margenootdden menschen vry sonder vaer.
De liefde is ter werelt cout
Dat machmen mercken aen ionc ende out
De sonde regneert nu menichfout
Int quaet seer stout, in deuchden bloot
Luttel devoot
Helpen haren naesten wter noot.
De werelt is nu in Ga naar margenooteboosheyt ghestelt
De eene mensche den anderen quelt
Dat hy niet en weet dat menich relt
De liefde Ga naar margenootfsmelt aen elcken cant
De menschen want
Oordeelen elck na haer verstant.
Wy benijden d'een des anderen gheluck
D'een jaecht Ga naar margenootgden anderen inden druck
Int quaet besighen wy menighen truck
Wy gaen seer kuck, groot en cleen
Fraey int verleen
Oorlof aen elcken, als ick moet scheen.
|
|