Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden

[Ick roep tot u wt dieper noot]

Na de wijse. O God wy dancken dijner goet.

ICk ^aroep tot u wt dieper noot
O ^bHeer wilt my verhooren
Siet toch eens aen dit lijden groot
Van ^cuwen wtvercoren
Die als ^dslachtschaepkens werden geleyt
Ter doot, ghelijck als David seyt
Tot ons (O Heer) ^cneycht u ooren.

Al die van ^fzijn boosheyt af staet

Die moet haren roof wesen
En die niet meer te ^gBabel en gaet
Fy ^hroept de werelt over desen
Maer die ⁱboosheyt en overspel doet
En die vergieten t'ontschuldich bloet
Die ^kwoonen overal sonder vreesen.

Comen wy Oost, Zuyt, ofte West

Wy ^lsien u Bruyt moet swerven
De ^mvoghelkens hebben haren nest
Maer ⁿhaer stootmen wt haer erven
Ter ^opoorten wt, met grooter schant
Met ^pAbraham in vreemde lant
Haer ^qVaders lant moeten sy derven.

O God ontmaeckt ons u ^rerfdeel niet

Wy en begheeren hier schat noch ghelde
Wy gaen, als oft ghy ons ^sverliet
Ter ^tstadt wt, op den velde
O Heer ons niet ^valtemael verstoot
Want ^xtranen zijn daghelicx onse broot
En ^yvreuchde ghebeurt ons selde.

Pijne voor vreucht, gheeft ghy O Heer

Droefheyt ^zvoor blijschap meeste
Verslaghen ^aherten zijn u begheer
En oock ^bghebroken van gheeste
Want ghy ^ccastijtse die ghy wilt ontfaen
Als ^dtgout int vyer, so wy verstaen
Dus moet dit nu zijn ons Feeste.

Hier in verblijden wy ons weer

a Psa.130.2

b Psal.5.1.
Thren.3.13.

c 4.Esd.16.74

d Psal.44.23
Rom.1.36

c Thre.3.57

f Esa.19.15

g 2.Ti.3.12

h Esa.48.20

i Esaie 1.15

k Ioan.21.
4.Esd.3.28

l Psal.34.20

m Luce 9.58

n 4.Esd.16.71.

o Heb.13.13

p Gene.12.1

q Iere.12.7

r Rom.8.17.
Galat.4.7.

s 2.Cor.6.10.

t Mich.4.10

v Psa.43.10

x Psal.41.4, 80.6.

y Thren.1.2.

z Ioan.16.20

a Psa.51.19
Esaie 66.1.

b Heb.12.6.

c Pro.17.3.

d Sap.3.5.
Syr.2.5.

[fol. 162r]

 

Dat ^eons droefheyt sal verkeeren

 

In ^fvreucht en blijschap na Christus leer

 

Is God ^gmet ons, wie mach ons deeren?

 

Die niet en ^hspaerde zijn eyghen Soon

 

Maer liet ⁱhem voor onse sonden doon

 

Wie ^kmach ons van hem weeren?

 

Een cleyne tijt hebben sy noch

 

Die ons hier branden en drincken

 

Eylaes, dan sullen sy ^lroepen och

 

Wat mochten wy bedincken

 

Wy hebben Gods wtvercoren begheert

 

Hierom, O ^mberghen, ons toch bedeckt

 

Voor God, oft hy sal ons crincken.

 

In ⁿsteencorfen en holen meer

 

Sullen sy vluchten met vreesen

 

Voor ^oGods verschrickelick oordeel wreet

 

Bewijsen ^pgroot leetwesen

 

Maer lacy, t'sal dan zijn al te laet

 

Hierom ^qdoet goet, ende staet na desen.

 

Neemt waer O mensch, ^rtis nu de uer

 

Van ^ssonden op te breken

 

Het valt u swaer, O creatuer

 

Teghen ^ttprickel te steken

 

Wilt doch ^vverbeyden den Oogste goet

 

En stort niet meer ^xontschuldich bloet

 

T'recht hoort God toe, ^yhy salt wreken

 

Reynicht u ^zhanden, O Rechters ghy

 

Van t'bloet des Lams, en ^adoet boete

 

Verlaet den ^broof, dat bidden wy

 

Niet om ons, ^cwant wy lijden moete

 

Maer om dat ghy onse daghen vercort

 

En onse ^dbloet als water wt stort

 

Naeckt u een ^eoordeel onsoete.

 

Ia lieve mensch, wie zijt ghy doch

 

Dat ^fghy u teghen God derft setten?

 

V sal veel tijts ghebreken noch

 

Als ghy ons meynt te verpletten

 

Ons ^gsielen zijn in de handen Gods

 

Haer sal niet roeren de pijn des doots

e Ioan.16.20.

f Luce 6.23

g Rom.8.31

h Ioan.3.16

i Esaie 53.7.

k Rom.8.39

l Esaie 2.19

m Luc.21.29
Apoc.6.16

n Oze.10.8.
Luce 23.29.
Apoc.6.16.

o Sop.1.10.

p Sap.5.3.
Apoc.10.6.

q Esa.1.10.

r Rom.13.11

s Syr.21.1.

t Act.9.13

v mat.13.30

x Esa.1.16.

y Deu.32.35

z Esaie 1.17

a Apoc.5.9.

b Marc.1.14

c 4.Esd.16.72

d Psal.79.3.

e Mat.23.13

f Rom.9.20.
Iere.12.1.
Act.5.40.

g Sap.3.1.

[fol. 162v]

 

Oock ^hhongher, dorst, cout, noch hetten.

 

Condy ⁱons trecken wt zijn hant

 

Hy is van ^kallen den stercken

 

Ghy meucht ons vangen, ter werelt schant

 

Maer niet om dievery, ^lnoch quaey werken

 

Denct wie ^mGods wtvercoren aentast

 

Dat hy zijn oochappel raect, hier op past

 

Heer ⁿdoe haer oogen op, dat zijt mercken.

 

Schelt ^otoch (O Heer) haer boosheyt quijt

 

Sy weten niet wat sy doone

 

Maeckt ons slecht sterck in desen strijt

 

Dat wy ^pontfanghen de croone

 

Al breken sy dan onse aerden vat

 

Als ghy ons siele dat schoone schat

 

Behout in ^qws Vaders Throone.

h Apoc.7.16

i Deut.33.3.

k Ioan.10.28

l 1.Pet.4.15

m Zach.2.8.

n Luc.23.33

o Act.7.60.
Psal.67.29

p 4.Esd.2.43
Iac.1.12.
2.Tim.4.8.
Apoc.2.11.

q 1.Cor.4.9.