Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden

[Ierusalem hoort, ws Conincx woort]

Na de wijse: O mensch aenhoort, des Heeren woort.

Ierusalem ^ahoort // ws Conincx woort
Ras ^bsonder beyden
Doet op u ^cpoort // hy coemt vant Noort
V kinders in leyden
Vander ^dSonnen opganck
Wt ^cBabels ghevanck
Van haer pijnbanck
Op zijn schouderen ghedraghen
Ontfangtse met lof en danck
Bly sonder claghen.

a 4.Es.16.41.

b Heb.4.7.

c Psa.24.7.

d Esa.41.25, 43.6.
Iere.23.3.

c Esa.35.10, 51.12, 52.2.
Mich.4.10.
Baru.3.4, 1.2.

[fol. 156r]

 

O Sion Bruyt // u Tent ontsluyt

 

Ontfangt ^fu kinderen al // seer bal

 

Doet ^gtreuren cleet uyt // ^hsingt vreuchden gheluyt

 

V ⁱdroefheyt eynden sal.

 

Treurt ^kniet O Sion, siet eens hoe schoon

 

Dat u kinders versamen

 

Een eewighe ^lcroon // sal zijn haer loon

 

Sose ^mmy niet schamen

 

Dese croon verbeyt

 

Met ⁿlijdtsaemheyt

 

Noch een weynich schreyt

 

Ick ^osal haest comen

 

Betalen ^pu sware arbeyt

 

Met allen vromen.

 

V swaer ^qarbeyt // u pijn, u leyt

 

Sal niet te vergheefs zijn // hoort mijn

 

V Bruyt verbeyt // mijn Majesteyt

 

Ick coem, verciert u fijn.

 

V Bruydegom soet // coemt metter spoet

 

Doet ^raen u cieraet

 

Gaet hem te gemoet // door ^st'gheloof goet

 

Neemt ^tgheen lang beraet.

 

V ^vConinck fijn

 

Begeert hoort mijn

 

De schoonheyt dijn

 

Wilt ^xt'Bruylofts cleet aentrecken

 

Schout ^yallen valschen schijn

 

Ick haet de vlecken.

 

Schoon, ^zheylich, en reyn // ben ick alleyn

 

Ghy moet oock heylich zijn // met mijn

 

Een clare ^afonteyn // ben ick certeyn

 

Wascht ^bu, al zijt ghy fijn.

 

Al ^czijt ghy reyn // vergaderinghe cleyn

 

So ^dreynicht u meere

 

Ghy zijt certeyn // ^emijn Bruyt alleyn

 

Neemt ^fvan my gheen keere

 

Coemt ^galderliefste Bruyt

 

O h schoone spruyt

f Mich.4.1.

g Bar.5.3.

h Psa.32.12

i Ioan.16.20.

k Baru.5.7.

l Apoc.2.19.

m Luce 9.26, 12.9.

n Iaco.5.8.

o Esa.60.1.

p Esa.63.17.

q Sap.3.15.

r Matt.29.6.

s Bar.5.3.
Hebr.12.

t Gala.1.16.

v Psa.46.12.

x Ma.22.11

y 1.The.5.22

z Lev.11.44, 19.2.

a Ioan.7.37.

b Esa.1.13.

c Apo.22.11.

d Esa.1.17.

e Cant.4.8.

f Iosue 1.7.

g Cant.4.8.

[fol. 156v]

 

Hoort ⁱmijn gheluyt

 

Ick sal u trouwen

 

Coemt eet ^kvan mijn fruyt

 

T'sal u niet rouwen.

 

Mijn fruyt is goet ^l// als honichzeë soet

 

Coemt O mijn Bruyt ^men eet om niet

 

Valt my te ⁿvoet // met Hester ootmoet

 

Want ^oick de schoonste hiet.

 

De schoonste ick sy // die getrout heb dy

 

In Hemel en aerden

 

Hoe sout ghy // den ^pBruydegom bly

 

Nu niet aenveerden

 

Gods Soon ^qben ick ghenaemt

 

My ^rniet en schaemt

 

Maer ^saltijt versaemt

 

Om mijn woort te verbreyden

 

Door t'geloof alsoot betaemt

 

Wie ^tmach ons scheyden?

 

Vyer, water, noch swaert // ons niet vervaert

 

Niemant en mach ons scheen // van een

 

Hoe seer Babel baert // en toont haer aert

 

Wy ^vvreesen haerder gheen.

 

Al is Babel quaet // dat ghijs afgaet

 

Wilt ^xdaerom niet vreesen

 

Die ^yt'quaet aflaet // en doet mijn raet

 

Moet ^zghehaet wesen

 

Wee ^ahaer, sy sal veracht

 

Zijn ^bals ghy lacht

 

En een ^ccroone draecht

 

Die ick u sal gheven

 

O Bruyt hier toch op acht

 

Ghy sult eewich leven

 

Een ^deewighe vreucht // voor u cleyne deucht

 

Onreyn als een out cleet // dat sleet

 

Is u toegheveucht, met ^emijn ghenaey neucht

 

Ws ^fVaders huys vergeet.

 

Coemt ^gdochter verlaet // ws Vaders staet

 

Wilt ^hnu wenden

 

Gaet ⁱniet te raet // met u vleesch quaet

i Matt.17.5.

k Cant.5.1.

l Ps.119. 130

m Esa.55.1.

n Hest.5.2.

o Psa.45.6.

p Matt.25.6.

q Luce 1.28.

r Luce 9.26, 21.9.

s Heb.10.25.

t Rom.8.35.

v Mat.10.28

x Mat.10.28

y Esa.59.15.

z Mat.10.22

a Apo.16.9.

b Luce 6.21.

c 4.Esd.2.43.

d Ioan.16.20.

e Esa.64.6.

f 2.Cor.1.9.

g Psa.45.12.

h Mala.3.7.

i Gala.1.16.

[fol. 157r]

 

Maer ^komgort u lenden

 

Ghedoocht de ^lSon met vlijt

 

Een ^mcleyne tijt

 

Druct u ⁿneder en lijt

 

Dat weynich hetten

 

Als ghy dan in vreuchde zijt

 

T'sal u schaden noch letten.

 

Dat sonne schijn // die dede my ^opijn

 

Dat ^pick t'schoone coloor // verloor

 

Wilt dit met mijn // deelachtich zijn

 

Al wert ghy ^qswert als Moor.

 

Siet ick ben swert // van pijn en smert

 

Nochtans seer milde

 

Bereyt u hert // mijn smert aenvert

 

Neemt t'gheloof ^rt'eenen schilde

 

Reyst na de ^sschoone stadt

 

En ^twort niet mat

 

Al is ^vengh' haer padt

 

Wiltse doordringhen

 

O lieve Bruyt ^xlijdt nu wat

 

Ghy sult van vreucht ^ynoch springhen

 

Als ^zvoncken siet // die loopen int riet

 

En als ^aMestcalveren bet // dencket

 

Wt ^bdit verdriet // in vreuchde gheliet

 

Mijn ^csiel verlangt na dier.

 

Na u ^dO Heer verlangt my seer

 

Babel doet my beswaren

 

Siet toch eens neer // op u Bruyt teer

 

Ick ben in ^enoot van baren

 

T'is nu een ^fquade tijt

 

De ^gDraeck die strijt

 

Ende ^ht'Beest dat bijt

 

Wee is ⁱmy aen alle zijden

 

Want al ^kdees werelt wijt

 

Mach my dooghen noch lijden.

 

O teere maecht // niet meer claecht

 

Al ^lvalt u tijt van haer // wat swaer

 

Weest ^mniet vertsaecht // het lichaem waecht

 

En ⁿvreest se niet een haer.

 

En vreest ^oniet meer // O mijn Bruyt teer ^p

k Luce 12.35

l Can.1.6.

m 2.Pet.1.6.

n Syr.2.4.

o Cant.1.6.

p Esa.52.2.

q Cant.1.6.

r Eph.6.17.

s Apo.21.1.

t Hebr.12.3.

v 4.Esd.7.7.

x Mich.4.10

y Mala4.2.

z Sap.3.7.

a Mala.4.2.

b Ioan.16.20

c Sap.42.5.

d Psa.25.1.

e Esa.26.17.

f 2.Tim.3.1.

g Apo.12.22.

h Psa.80.14.

i 1.Co.11.23

k Esa.51.12.

l Mat.10.28

m esa.41.10, 43.1, 54.4.

n Luce 12.4.

o Luc.12.32.

p 1.Pet.2.

[fol. 157v]

 

Al ^qbeneemtmen u t'leven

 

T'is mijns Vaders begeer // van herten seer

 

V zijn ^rrijck te gheven

 

Dus laet ^su claghen staen

 

Ick ben u ^tvoorghegaen

 

En leet stooten en slaen

 

Ghy ^vzijt niet meere

 

Dit al hebbense my ghedaen

 

Ick en dreychde niet weere.

 

Recht als ^xeen lam, ootmoedich ic quaem

 

Mijn mont niet op en deet // maer leet

 

Want ick ^ywech nam // u sonden gram

 

Prince tot my wt treet.

 

O Princesse Bruyt // treet tot my uyt

 

Mijn ^zsmaet helpt draghen

 

Mijn ^alieffelic beduyt // in u herteken sluyt

 

So macht niemant u ontsaghen

 

Noyt ooghe en sach de vreucht

 

Die u is ^btoegheveught

 

V daer mede gheneucht

 

En hout u vrome

 

Gaet voort in alle deucht

 

Tot dat ick doch come.

 

Siet ick coem ras // doet ^caen tharnas

 

Dat ick u niet vinde bloot // noch doot

 

Ghy zijt ^dals gras // O ^eaert en as.

 

Waect ^fen verwint in noot.

q Ioan.16.1.

r Luc.12.32.

s 1.Pet.2.21.

t Mat.26.66.

v Esa.53.10.

x 1.Pet.2.21.

y Esa.53.10.
1.Pet.2.23.

z Ioan.1.29.

a Hebr.13.13

b Esa.64.17.
1.Cor.2.9.

c Luce 21.32
2.Thes.5.2.

d Eph.6.12.

e Esa.40.6.

f Mat.25.13