Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse. Met eenen droeven sanghe.
IN bitterheyt der sielen
Claghe ick dit iammer groot
Datmen dus siet vernielen
Die Ga naar margenootaGods woort belijden bloot
Veel hebben t'Hemels broot
Betaelt met bloede root
De Ga naar margenootbPharizeeusche sielen
Brenghense meest ter doot.
| |
[Folio 147r]
| |
Een broeder goet van natueren
Heb ick na den gheest ghehadt
Die moeste den doot besueren
Te Veuren binnen der stadt
Gods woort beleet hy plat
Daer hy ghevanghen sadt
Trijck Gods sal my ghebeuren
Want hy belooft ons dat.
Hoe sy my trecken en teesen
En quellen met verdriet
En wilt Ga naar margenootddaerom niet vreesen
Die dat lichaem dooden siet
Mijn siele also God riet
Daer aen en hebben sy niet
God sal zijn Ga naar margenootearme weesen
Troosten, Ga naar margenootfwat haer gheschiet.
Sijn vrouwe die hy beminde
Trooste hy met woorden soet
Sy was bevaen met kinde
Hy vreesde voor haer ontspoet
En sprack, mijn vlees mijn bloet
En acht niet watmen my doet
En ghy Gods gheest versinde
Het waer met u al goet.
Aen alle zijn broeders tsamen
Hy lieflijck Ga naar margenootgoorlof nam
Hy en wilde hem Ga naar margenoothdwoort niet schamen
Als hy tschavot op clam
Als een onnoosel lam
Ootmoedich dat hy quam
Maer de Ga naar margenootiwolven die daer quamen
Die bleven al even gram.
Met seven wreede slaghen
Heeft hy de doot ontfaen
Noch moestmen het hooft af saghen
Eer de martelerie was ghedaen
Alle die dit saghen aen
Die worden als eenen traen
Hoe condy God verdraghen
Die Ga naar margenootkuwen gheest dus wederstaen?
| |
[Folio 147v]
| |
Sijn arme bevruchte vrouwe
Die maeckte groot misbaer
Sy sterf van grooten rouwe
En oock de vrucht met haer
Dit bitter lijden swaer
Mochtmen aenschouwen daer
O God Ga naar margenootlghy zijt ghetrouwe
Ghy Ga naar margenootmwreket wel hier naer.
Och broeders wtvercoren
Dit Ga naar margenootndoet tserpents fenijn
Zijdy van God gheboren
En Ga naar margenootovreest gheen sulck ghepijn
Al toocht dat helsche swijn
Op ons een toornich schijn
Dwoort Gods moet al voren
Met bloede bezeghelt zijn.
Al worden wy mispresen
Vervolcht int aertsche dal
En moeten een gaepsel wesen
Ter werelt groot en smal
Als Ga naar margenootpschaepkens wtden stal
Verstroyt zijn over al
God die sal ons wel ghenesen
Alst hem believen sal.
Broeder die twoort betuyghen
De vreden en t'nieuwe ghebodt
En wilt gheen knyen buyghen
Voor Baal den Afgod
Al zijn wy des Ga naar margenootqwerelts spot
Gheheeten dwaes en sot
Wilt troost in dwoort Gods suyghen
Dat bid ick u int slot.
|
|