Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse. Het saten drie Lantsknechten inden coelen wijn.
IEzabels Ga naar margenootaPriesters zijn op ghestaen
Met de valsche Propheten, hoort dit vermaen
Sy Ga naar margenootbbrenghen t'volck in dolen
Sy leerense tot houten, tot Ga naar margenootcsteenen beelden gaen
Gods eer worter door ghestolen
Ten blijft niet verholen.
Sy seggen dat sy Gods stehouders zijn
Sy brengen d'onnooselen in swaer ghepijn
Van die Gods woort vermonden
Sy vergheven om ghelt door eenen heylighen schijn
Den menschen haerlieder sonden
T'zijn valsche vonden.
Wort yemant ooc Ga naar margenootdmet siecten gequelt
Sy seggen, gaet bevaert, offert daer u gelt
Brengt eyeren, vleesch, boter en coren
Een wassen keersse die moet daer zijn gestelt
Och vrienden tis al verloren
Alsulck oorboren.
Dan stichten sy eenen ommeganck
Sy brenghen tvolck in sulcken bedwanck
| |
[Folio 146r]
| |
Wildy in dees gilde comen
So suldy zijn bevrijdt met u huys u leven lanck
Door tghebet van deser heyligher bloemen
Schout Ga naar margenootesulck verdoemen.
Dies moet ghy brengen of senden alle jaer
V offerhande op desen outaer
Tot onderstant van desen dienst en lichte
Die wy hier celebreren voor elcken openbaer
Gheeft penninghen goet van ghewichte
Tis een quaet ghestichte.
Den offer vanden beveaert tot alder stont
Valt Iezabels Priesters inden mont
Als men mach aenschouwen
Niet tot Ga naar margenootfprofijt der armen, siet desen loosen vont
Maer sy ghevent den lichten vrouwen
Al diese houwen.
Hoe souden de sulcke Gods stehouders zijn
Die niet en onderhouden Gods geboden fijn
Die Ga naar margenootggiericheyt en dronckenschap hantieren
Hoereerders, afgodendienaers rekent God fenijn
T'gheslachte Ga naar margenoothder slanghen gieren
En boose dieren.
Die daer dienen en wandelen by den outaer
Die moeten daer by leven, dit segghen wy voorwaer
Het staet oock so Ga naar margenootigheschreven
Der menschen gheboden leeren sy eenpaer
Gods woort worter door verdreven
En wtghewreven.
D'outaer daer de Schriftuer af seyt
Is Ga naar margenootkChristus de steen seer hooghe gheleyt
Die van den Ga naar margenootlwerckheden was verdreven
Hy is de rechte wech, en oock de salicheyt
De Ga naar margenootmwaerheyt en dat leven
| |
[Folio 146v]
| |
Is Ga naar margenootnons ghegheven.
Die by desen outaer wel leven wilt
Doe Ga naar margenootoaen tgheloove tot eenen schermschilt
Ter salicheyt wilt u begheven
Aenveert Ga naar margenootpGods woort, van d'ongeloove stilt
So suldy by den outaer leven
Soot staet gheschreven.
Paulus die heeft by nachte ghewrocht
Door dwerck Ga naar margenootqzijnder handen heeft hy den cost ghecocht
Inden dach ginck hy preken en leeren
Die niet en werct, en sal niet Ga naar margenootreten, ten helpt niet ondersocht
Al draghen sy langhe cleeren
Tis dwoort des Heeren.
Och vrienden betrout op Christus woort
En Ga naar margenootswandelt in zijnder liefden voort
Wilt u van alle boosheyt keeren
Tis Ga naar margenoottte vergheefs dat ghy afgodsdienst oorboort
Tis teghen t'ghebodt des Heeren
Schout sulcken leeren.
De Ga naar margenootvval van Babylon sal comen schier
De beest wert gegrepen door Gods bestier
Met alle haer valsche Propheten
En al Ga naar margenootxdiese dienen, salmen worpen in dat vyer
In den poel van fenijnighe beten
Met haer vermeten.
|
|