Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse. Vanden Mey.
INden lustelicken Mey den soeten tijt
Als elck is int verblijden
Sachmen Thantwerpen, des seker zijt
Twee Christenen waren in lijden
Sy beleden haer salicheyt
Die Ga naar margenootaalleen aen Christum leyt
| |
[Folio 148r]
| |
Also ghy noch sult horen
Om Gods woort hebben sy haer lijf verloren.
Den tweeden dach Mey, wilt dit verstaen
Openbaer so wert daer ghewesen
Barrabas Ga naar margenootadie soude quijte gaen
Also wy van Christo lesen
De schaepkens werden verwesen ter doot
Om Christus woort so leden sy noot
Sy en condens niet omganghen
Om dwoort des Heeren waren sy gevangen.
Sy begheerden te weten haer misdaet
Waer af sy vonnisse hadden ontfaen
De Marckgraef sprack: om gheen quaet
Dan dat ghy Ga naar margenootbteghen sKeysers mandaet hebt ghedaen
Dies nemen wy ghetuyghen over de schepen seven
Die vonnis over ons hebben ghegheven
Dat wy om gheen quaet en sterven
Als wy Gods oordeel sullen verwerven.
Tsanderdaechs zijnse van t'steen geleyt
Al naer haer out bedrijven
Bernaert heeft totten volcke gheseyt
O broeders hoort mijn beclijven
Al draghe ick gheen cruyce so ghy siet
En wilt daerom verwonderen niet
Ick draghe een Ga naar margenootccruyce in mijn herte
Om Christ so wil ick lijden gheerne smerte.
Menich goet exempel hebben sy geseyt
Doen sy onder weghe waren
De Schriftuere seer claerlick wtgheleyt
Twelck te lanck waer om verclaren
Dus zijn sy na de marckt ghebracht
Van de Marckgrave en zijnder macht
Daer vonden sy de stellagie staen
Bernaert is ghewillich voor op ghegaen.
O broeders en segt doch niet van my
Dat ick van God hebbe ghekeert
Oft vercondicht eenighe kettery
| |
[Folio 148v]
| |
Of valsche leeringhe hebbe gheleert
Ick hebbe u Ga naar margenootdvermaent des Heeren woort
Ghelijck een oprecht Christen toebehoort
Daerom so moet ick sterven
Gods Rijcke hoop ick door Ga naar margenooteChristum te erven.
Heer Marcgrave hebbe ic u yet misdaen
Om Christo willet my vergheven
Ick vergeef u de doot die ghy my doet aen
Ghewillich late ick hier mijn leven
De Marcgrave sprack: Ic en doode u niet
Dat weet de Heere diet al doorsiet
Sprack hy met heusscher tale
Hy hadt ghenade van volcke int generale.
Ontsiet de Ga naar margenootfPrincen deser werelt niet
Al moghen sy u nemen dat leven
So ghy met uwen Ga naar margenootgooghen aensiet
Niet voorder in ist haer ghegheven
Maer vreest alleen des Heeren dach
Die Ga naar margenootbsiele en lichaem verdoemen mach
Twas al Schriftuere dat hy seyde
Met haren capittelen dat hyse wt leyde.
Een in schaeps Ga naar margenootlhabijten daer was gestaen
Den onnooselen sach hy nooden
Hy stiet den beul van achter aen
Dat hy hem rasch soude dooden
Hy strafte hem om de waerheyt soet
Bernaert sprack met goeden moet
Wildy my anders leeren
Ick vercondighe u dat woort des Heeren.
Als hy de schult hier hadde betaelt
Die wy alle moeten smaken
Den anderen hebben sy voort ghehaelt
Hy was van minder spraken
Gheen audientie en mocht hy ontfaen
Vanden Monick die daer was ghestaen
Hy benam hem altijt zijn sprake
Elck diet sach jammerde de sake.
Wanneer de goede Ian spreken wou
| |
[Folio 149r]
| |
Dan voer hem de Monick inne
Om datmen hem niet hooren en sou
Dies sprack hy met droeven sinne
Mach ick niet spreken, dat vraghe ick dy
So doeghet vry uwen wille met my
Hy heeft hem ootmoedelick over ghegeven
Al om te verlaten zijn eyghen leven.
Als hem de richter om genaden bidden sou
Selfs viel hy neder op bey zijn knien
Mijn weerde broeder ick verghevet u
De doot moet my gheschien
Hy boot hem ootmoedelick zijnen mont
En kuste den richter tot dier stont
Met liefden was hy bevanghen
Na Christus Ga naar margenootiRijc was alle zijn verlangen.
Als sy hem zijn oogen verbinden souwen
Hy en wildes niet ghedooghen
Hy sprack, laet my de werelt aenschouwen
Men en verbant God gheen ooghen
Doen hy Ga naar margenootksterf den bitteren doot
Hy heeft ons verlost wt alder noot
Aldus liet de goede Ian zijn leven
Zijnen geest Ga naar margenootlin des Vaders handen ghegheven.
By den middach zijnder quijt ghegaen
Twee lieden van felle daden
Cleyn correctie hebben sy ontfaen
Men namse al in ghenaden
Dat elck riep tot dier tijt
Christus is gedoot, Ga naar margenootmBarrabas gaet quijt
Sy storven Martelaers ghelijcke
Pecunia verloste de rijcke.
O Christen broeders wilt u verblijden
Al doet u de Ga naar margenootnwerelt eenich verdriet
Om Christi wille willet gheerne lijen
En achtet de tormenten deser werelt niet
Want zijnen loon is onwtsprekelijcke
Die God heeft bereyt in Hemelrijcke
Voor hen die oApoc.2.10 ghetrouwe blijven
Al sietmense daghelicx ontlijven.
|
|