Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Het is seer corts en onlancks gheleden. Oft, O waerheyt hoe zijt ghy nu vertreden.
CHristen ghenooten, wt God ghesproten
Wilt nu inwendighe blijschap ontfaen
Want t'Boeck der waerheyt langhe ghesloten
Dat is wederomme open ghedaen
Veel dooden in sonden zijn opghestaen
En Ga naar margenootanemen aen des Gheests leven nieu
Die nu temale // int generale
Tot werelt, vleesch, en bloet, seggen adieu.
Adieu Babel met u Propheten
Segt nu seer menich men gheboren let
Die van Ga naar margenootbdraf, deessem, vol zijn ghegheten
Dies volghen sy de leeraers onbesmet
Die haer in schoone groene weyden vet
Ende op den berghen van Israel
Stellen Ga naar margenootcwarachtich // weder eendrachtich
En waerschouwen haer voor s'menschen instel.
Hieromme alle de Ga naar margenootdHelsche poorten
Verschricken haer seere, aen elcken cant
En Herodes met zijn consoorten
Worden ontsteken met toornighen brant
Om dat Ga naar margenootegheboren is in ons lant
| |
[Folio 63r]
| |
Christus Coninck der Ioden, den Ga naar margenootfhoecsteyn
Van wiens Ga naar margenootgeerweerde // wijse expeerde
Crijgen gehoor van zijn cleyn hoopken reyn.
De Ga naar margenoothroode draeck serpentich beseven
Verdreven wt het hemelsche accoort
Wiens hooft in stucken nu is ghewreven
Door t'beloofde zaet Christus Gods woort
Is door groote gramschap nijdich verstoort
Ende hy bijt ons in de hielen noch
Wiens zaet regalich // schalick // doorstralich
Vervolcht Christum, met veel listich bedroch.
Annas en Cayphas, met haer dienaren
Houden Ga naar margenootiraet te samen in Christus doot
Iudas met alle valsche Leeraren
Verraen, ende leveren hem ter noot
Herodes, Heeren, ende Vorsten groot
Die rasen alle als verwoedich, gram
Nijt, strijt by desen // sietmen gheresen
Teghen Christum, dat ootmoedighe Lam.
T'gemeyne volck dat roept onverholen
Cruycisige Ga naar margenootkmet een toornich ghemoet
Pilatus met dien t'sweert is bevolen
Dwaen de handen van het onnosel bloet
Nochtans nae des Keysers Placcaet onvroet
Rechten sy met water, vyer ende sweert
Des ampts verliesen // wilt niemant kiesen
Maer meest elc Keysers vrientschap begeert.
Barrabas Ga naar margenootleen snoo refuys van boeven
Ende moordenare sondich bevlect
Wert los ghelaten sonder bedroeven
Maer Christus wort ghehouden voor suspeckt.
En wert beloghen schimpich begeckt
Aent cruys ghereckt // en nijdich ghecroont
De naecte waerheyt // wt ondanckbaerheyt
Met pijne en swaerheyt, wert dus geloont.
Christus wert aldus sonder ontfermen
| |
[Folio 63v]
| |
Ghecruyst Ga naar margenootmvan des Keysers dienaren wreet
Roepende: Wilt u selven beschermen
Ende zijt ghy God, vanden cruyce beet
Edick ende galle wert heb bereet
Tot eenen dranck, in zijnen laetsten dach
Centurio Ga naar margenootnblijde, opent zijn zijde
Elc cruyst Christus, daer hy can ofte mach.
Wie isser doch, die het lam onschuldich
Met hert, mont, hant, raet, ofte met daet
Niet en vervolghet seer menichfuldich
Schendet, Ga naar margenootomoordet, en het vel af vlaet
Ia dat Goddeloose boos Cains zaet
Bedrijft aenden Ga naar margenootpoprechten Abel jent
Sijn oude kueren // noch 'tallen uren
Bloetdorstich, sonder mate oft ent.
Ghelijck dan t'lam, door des serpents laghen
In alle ledematen devijn
Belaecht, vervolcht, Ga naar margenootqende doot geslaghen
Vanden beginne, oyt heeft ghezijn
Also ist nu oock op dit termijn
Want sy den Sone, niet hebben Ga naar margenootrghespaert
Maer onbesweken // soot is ghebleken
Vermoort en gesteken // wt den wijngaert.
Hebben sy hem (die van t'huys gesinne
Den Ga naar margenootsVader is) wel Beelzebub ghenaemt
Hoe veel te meer sal oock door onminne
Het huysgesin, van haer werden genaemt
O leden Ga naar margenoottChristi, van 'thooft en niet schaemt
Maer alsoot betaemt // ridderlick strijt
Als de ydoone // van God te loone
Crijcht ghy des levens croon, ghebenedijt.
|
|