Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Een eerbaer liet wilt beginnen.
CHristen broeders laet u leeren
Wilt Ga naar margenootaafkeeren van het quaet
Coemt ter tafelen Gods vol eeren
En u cleeren suyver dwaet
| |
[Folio 64r]
| |
Eer ghy in Gods ghemeente gaet
Suyvert u herte wel bekent
Proeft u sinnen eerst van binnen jent
Seer excellent // eer ghy ontfangt in u present
Dat heylighe nieuwe Testament
Dats warachtich // God almachtich
Eewich sonder ent.
Iesum Christum vol ghenaden
Om versaden cleyn en groot
Inder Ga naar margenootbnacht doen hy beladen
Was verraden // totter doot
Nam hy dat heylich weerdich broot
Daer naer den kelck met groot ootmoet
Heeft ontloken, en ghesproken vroet
Mijn vrienden goet, neemt eet mijn vleesch ende drinckt het is mijn bloet
Dit doch in mijn ghedachten doet
Dese spijse // groot van prijse
Alle menschen voet.
So wanneer dat ghy zijt int wesen
Eet van desen broode fijn
Ende drinckt den Kelck ghepresen
Om ghenesen s'doots fenijn
Wilt zijn Ga naar margenootctorment ghedachtich zijn
Want hy sprack selve int aertsche dal
Wilt vermonden ende orconden al
Mijns doots misval // tot dat ic weder comen sal
Als de Basuyne sal maken gheschal
Sal ick u loonen // ende croonen
Voor mijns liefs ghetal.
Proeft Ga naar margenootdu eyghen selfs vermeten
Ghy moet weten ende verstaen
Wie onweerdich hier sal een Wert ghesmeten // int versmaen
Dat oordeel Gods sal hy ontfaen
Int helsche vyer daer hy in sneeft
V verstanden in zijn handen gheeft
Vreest hem die u gheschapen heeft
Hemel Ga naar margenootcen aerde voor hem beeft
| |
[Folio 64v]
| |
Menschen Ga naar margenootfen dieren // zee revieren
Al dat ter werelt roert en leeft.
Die hier eet Christus lichame
Reyn bequame // sonder spot
Ende drinct zijn bloet eersame
In zijn name // hout zijn ghebodt
God Ga naar margenootgblijft in hem, en hy in Godt
Als Ga naar margenootheen rancke die jeuchdich spruyt
Om te groeyen en te bloeyen uyt
S'wijngaerts virtuyt // so is Christus [soet] gheluyt
Die zijn schat voor ons ontsluyt
Zijn tresoren // staen te voren
Voor zijn alderliefste bruyt.
Crancke, Ga naar margenootinaecte, arme van gheeste
Minst en meeste // u gheneert
Coemt Ga naar margenootknu al ter blijder feeste
Smaect den keeste // goet en weert
Voor elck mensche diet begheert
Dit Ga naar margenootlis dat Manna onghefaelt
Wiens ghesichte sterck van lichte straelt
D'welck niet en faelt // maer hy is wt den hemel ghedaelt
Daerom ghy menschen niet en draelt
Ghy benoude // verfloude
Hier u voetsel haelt.
De Ga naar margenootmghenade Gods staet open
Laet ons loopen // wel bereyt
Want wie daer sal zijn gheropen
Vol van hopen // sonder respijt
Maer elck doe aen zijn bruyloft cleyt
Op dat hy ontfangt met jolijt
Weest verblijt // in Gods ruste altijt
Broeders hier mede becommert zijt
Wy Ga naar margenootnen hebben ter werelt gheen respijt
Wy beminders // druck verwinders
Dancken God ghebenedijt.
|
|