De Revisor. Jaargang 16



[pagina 79]
Joseph Brodsky Winteravond in Jalta Een dor, vermagerd Levantijns gezicht verbergt zijn pokken achter bakkebaarden. Als hij een sigaret probeert te pakken breekt plotseling tweehonderd watt aan licht op een dof uitgeslagen gouden ring. Mijn lens kan deze straling niet verwerken; ik knipper - en daarna hoor ik hem zeggen, in rook gehuld, dat hij die fout beging. 't Is januari op de Krim. Aan deze kust komt winter om de mensen te verrassen: wegsmelt de toversneeuw, die even rust op de lemmeten van gepunte grassen. Eethuizen lopen leeg. Er roken hier ichtiosaurussen, log, aan de rede, het ruikt heel sterk naar rottende laurier. ‘Nog eentje van dit bocht?’ ‘Ja, niks op tegen.’ Een glimlach, schemering, karaffen wijn. De man aan het buffet wrijft in zijn handen, trekt kringen, als een jeugdige dolfijn om een feloek met vis tot aan de randen. Een vierkant raam. Viooltjes op een rij. Sneeuwvlokken maken buiten snelheid zichtbaar Sta stil, moment! 't Is niet zozeer dat jij mooi bent, als wel uniek en onherhaalbaar. Januari 1969 Vertaling Peter Zeeman/Erik Zeeman