De Revisor. Jaargang 15

[p. 44]

Joseph Brodsky

Alles in een huis is vreemd voor wie er nieuw gaat wonen.
Haastig glijdt een blik langs wat er staat aan dingen;
hun schaduwen passen zo slecht bij de net aangekomene,
dat zij, daardoor beschaamd, zichzelf willen verdringen.
Maar 't huis heeft er genoeg van langer leeg te staan.
Alleen het slot, dat deze dapperheid schijnt te ontberen,
is tot herkennen niet bereid of niet in staat,
blijft halstarrig in het donker zich verweren.
Er is ook geen gelijkenis tussen de huidige en hem
die hier een kast en tafel binnenbracht en meende
dat hij deze muren nooit meer zou verlaten, en...
toch moest hij gaan; hij ging en stierf en werd beweend.
Geen enkele gelijkenis, in niets zijn ze verwant:
een lijn in het gezicht, karakter, eigenaardigheden.
Maar desondanks bestaat er tussen hen een band,
er loopt een draad, gewoonlijk huis geheten.

Vertaling Peter Zeeman