|
| |
| |
| |
- CXXIX - [U mach ick wel clagen, o Godt almachtich]
U mach ick wel clagen, o Godt almachtich,
met traenkens overvloedich, duer myn boosheyt groot,
dat ick u bevel versmaet hebbe eendrachtich,
niet doende het gene dat ghy my geboot;
maer hebbe gedwaelt van uwen wech minioot
my niet gequeten in u geboden reene.
Dus is my therte benout & swaer als loot,
duer overtredingen, & blyve in weene.
Dus roep ick tot u, myn Godt, & anders geene,
& op u betrou ick, sonder afwycken:
ghy syt myn toevlucht & troost alleene;
ghy syt alleen den Heere niet om verrycken;
ghy laet vercondigen in alle wycken
u woordt, soodt blyckt nu int saysoen // seere;
& dat ik goede vruchten sou laten blycken,
dit ist dat ghy my beveelt te doen, // Heere.
| |
| |
Noch hebdy my, o Godt, claerlyc geboden,
& tis noch wel recht, tonderhouden u woort;
niet te aenbidden eenige vreemde goden,
dan u alleene sulcx de eere toe behoort.
Ghy beveelt my te houden, wt liefde, accoort
met mynen broeder, tot elken tyden;
maer seer haestich ben ick op hem gestoort,
dus en can ick my geensins tot duecht besnyden.
Ghy beveelt my goet te doen die my benyden,
& wat ghy my toesendt oock synde te vreden,
& in alle tegenspoet my te verblyden,
hem eeuwich danckende in myn gebeden,
& te onderhouden u wetten & seden,
op dat ick duer reyn boete tot u coen // keere.
Svlees lusten versaken, morgen & heden,
dit ist dat ghy my beveelt te doen, // Heere.
Noch beveelt ghy my, Heere, wien elck moet prysen,
ghy die my verlost hebt duer tstorten van u bloet,
dat ick den hongerigen buyck sou spysen,
den dorstigen laven wt bermherticheyt goet,
| |
| |
den naeckten cleeden, den bedroefden troosten soet,
weduwen & weesen beschutten, beschermen,
doende elck soo ick wil dat my geschiet, met spoet,
niet stoppende myn ooren voer den ermen,
maer acht hebbende op haer roepen & kermen.
Maer, lacen! ick heb my in als misgaen,
op mynen naesten gehadt geen ontfermen;
maer my selven gesocht, u woort wederstaen.
Ghy hebt my bevolen u te wesen onderdaen,
& dat ick u, Godt, int dor als int groen //, eere,
& alle valsche leere te schouwen & versmaen,
dit ist dat ghy my beveelt te doen, // Heere.
O prinche vroet, boven alle princhieren verheven,
en wilt my niet toerekenen myn groot misdaet;
ick hebbe gedwaelt, dus my deeuwich leven
is nakende, & ligge in eenen soberen staet.
Ick blyve desolaet, sonder troost oft raet,
| |
| |
ten sy dat ghy my helpt wt dit swaer verstrangen:
comt dan haest, Heere, eert wordt te laet;
wilt my met uwer liefde omvangen.
Ghy hebt my getoont u lieffelycke gangen;
op dat ick in u woort my sou syn vermakende,
u altyts lovende met gedichten & sangen,
alle haet, nyt, twist oock syn versakende.
Ghy beveelt my dat ick altyt sou syn wakende,
opdat ick u woort recht naer u bevroen // leere;
dats u vlees eten & bloet drincken wel smakende:
dit ist dat ghy my beveelt te doen, // Heere.
|
|
Auteursrechtvrij