Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 151]

- CXXIV - [Goddinne der minnen, waertoe sydy bedacht]aant.

Goddinne der minnen, waertoe sydy bedacht,
dat ghy my vercracht // & myn vruecht versmacht?
Ghy hebt met duysent verdrieten bracht
my therte vol wonden.
Waerom queldy my dus, segt, dach & nacht?
Doet wech u vracht, venynige dracht,
& laet my in peyse, die u veracht;
ick ben Seïs verbonden,
al hebdy Triton aen my gesonden,
ick versake syn wegen.
Ten baet niet, gesmeeckt met duysent monden:
ick heb u vertegen.
Meyndy my verleyden, naer doude plegen,
duert prues, amorues, gracieus fatsoen?
Neen, valsche truffersche, vol alder onsegen,
geen tyt en vindy my daer toe genegen:
ick sal den gesworen eedt voldoen.

[p. 152]

 

Meyndy my den eedt doen corrumperen?

 

Neen; tsal u faelgeren, // ghy sult doleren;

 

al doet my Diana wat imagineren,

 

tis pyne verloren.

 

Ick sal my selven, hoop ick, wel cohiberen,

 

& refuseren // u prepareren;

 

in Cupido en sal ick niet consenteren,

 

al legdyt my voren.

 

Sal ick nu gaen breken den eedt gesworen?

 

Neen; al wyser van sinne,

 

daer toe heb ick Vesta te seer vercoren,

 

de suyver goddinne.

 

Ghy sendt Pan aen my tot uwen gewinne,

 

wiens imagie // stelt ragie // in passagie groen;

 

mer tis al al om niet, venynige spinne;

 

ghy en crycht my niet tot onbehoorlycke minne:

 

ick sal den gesworen eedt voldoen.

 

 

 

Niet meer & crychdy my onder u protexcie;

 

want u correxie // verdryft de elexcie,

 

al toondy my u kint van soeter complexcie,

 

ick en achts niet serteyn;

[p. 153]

 

al gheeft oock dyn werlicht in myn reflexcie,

 

duer dyn annexie, // tis sonder affexcie:

 

ick versake geheelyc alsulcken sexcie,

 

dwerck is my tonreyn.

 

Dedickt oock, soo waer ick een snoo vileyn,

 

vol alder ontrouwen.

 

Alst Pallas my raedt, ick seyt u puer pleyn,

 

dan wil ickt wel brouwen,

 

al mach ick Bachoe geselschap schouwen,

 

daermen brast & clast, als past // fasoen,

 

met blyden geeste by lustige vrouwen,

 

Meyndy daerom erch? Neen; wilt dit verspouwen:

 

ick sal den gesworenen eedt voldoen.

 

 

 

prinche

 

 

 

Princhersse der minnen, dangierich pilaer,

 

die minnen eenpaer // ghy heetse voerwaer

 

u kinderkens te syne, mer ghy syt hun swaer

 

een wreede moedere.

 

Dus doet Paridana opbinden haer haer;

 

ick en vrager niet naer //, ghy en crycht my niet daer.

[p. 154]

 

Bersabea staet op de fonteyne claer,

 

mer ick ben al vroedere.

 

Meyndy dat ick wil wesen myn self ontgoedere,

 

weirt synde verwaten?

 

Neen; in dien schryvick my Josephs broedere,

 

voer alle staten;

 

ick & wil myn sinnen alsoo niet ontsaten;

 

mer my blyde //, by tyde //, opt vryde spoen.

 

Dus doet Putephaers wyff wech wt charitaten;

 

want al sou ick hier mynen mantel om laten:

 

ick sal den gesworenen eedt voldoen.