Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 45]

- XCVIII - [Wien sal ick loff spreken met goeder herten]

Wien sal ick loff spreken met goeder herten?
Wien sal ick loven, daert my stade // doet?
Wien sal ick eere doen, in deser smerten
dat myn herte lydt, met grooten rade // vroet?
Wien sal ick huesch syn met genade // soet?
Wien sal ick ootmoedigheyt mogen bewysen?
Wien sal ick obedient syn vroech & spade // goet?
Waer in sal ick myn herte connen bespysen?
In wiens raet sal ick nu mogen rysen?
Nae wiens woorden sal ick my reguleren?
Wiens wercken sal ick best mogen prysen,
daer ick myn erm siele me mocht salveren?
In wiens glorie sal ick glorieren?
Wiens wetten sal ick best onderhouwen?
Wie sal myn herte in Christo informeren?
Niemant dan tgeloove & vast betrouwen.

[p. 46]

 

Christus gaff Moyses der geboden thiene

 

voer disrahelsche geslacht, dats waer //, siet;

 

welcke geboden nu niemant en pynt tontsiene

 

maer smenschen ghebodt, dat men hier en daer // gebiet,

 

de warachtige schriftuere nu te swaer // schiet.

 

Nochtans hevet Christus selve bevolen,

 

synen appostelen te preken openbaer // riet

 

dwoort Godts, dat niet en mach blyven verholen.

 

Aen wien sal ick nu best gaen ter scholen?

 

Wiens leeringe sal ick best leeren?

 

Inde liefde Godts daer en mach ick niet dolen,

 

want liefde doeget geloove vermeeren.

 

Waer toe wil ick myn erm siele dan keeren?

 

In wiens gebodt op dat my niet en mach rouwen?

 

Wie sal my inde liefde Godts verheeren?

 

Niemant dan tgeloove & vast betrouwen.

 

 

 

In wat state sal ick my selven setten,

 

dat Godt myn devocie mochte behagen // oock?

 

Hoe sal ick wel onderhouden Godts wetten?

 

Als een goet kersten mensche moet ick wagen // oock:

 

waer sal ick my ter kercken connen dragen // oock,

 

dat ick dwoort Godts oprecht mocht vaten

[p. 47]

 

& theylich evangelie, dits myn clagen // oock,

 

soo qualyck verstaen wordt van veel prelaten?

 

O Godt almachtich, comt hem nu te baten,

 

die u woordt soo oprecht hebben geuyt

 

& oock aengehoort als u ondersaten,

 

die in dwoort des Heeren syn opgeruydt,

 

om te leerene soo devangelie luydt.

 

Laet doch u vierige herten niet vercouwen,

 

want wie gheeft my tgeneselycxte cruydt?

 

Niemant dan tgeloove & vast betrouwen.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Leert ons Godt niet, tstaet int elfste geschreven,

 

aenmerckt Johannes, die beschryvet sterck // daer:

 

Ick ben de verrysenisse & dat leven;

 

wie in my gelooft (neemt dies gemerck // waer),

 

en sal niet sterven, dits al Godts werck // swaer;

 

want wie Godt aenroept sal levende blyven,

 

& al die gelooven, tsy leeck oft clerck // claer,

 

in my, die en sullen niet sterven, dits dbeschryven

 

sint Jan noch, om dat ons sou beclyven.

 

Die in hem gelooft en sal niet veroordeelt worden;

[p. 48]

 

maer die niet en gelooft sal Godt verdryven

 

met syn oordeel, & men sal hem vertorden.

 

Dus wilt u opt geloove stercklyc gorden;

 

wie dat ghy syn moecht, heeren oft vrouwen,

 

neemt anders tot Gods niet, die oyt qualyc porden,

 

niemant dan tgeloove & vast betrouwen.