|
| |
| |
| |
- XCIV - [Ick Godt des hebreeuwschen & des kersten mede]
Ick Godt des hebreeuwschen & des kersten mede,
sende u groetenisse wt minnen groot.
O myn vrinden! dagelycx hebt ghy onvrede
int woort myns vaders, daer oot salicheyt wtsproot.
Syt nu arbeydende, want tis nu noot;
ontsiet niet der menschen vermalendyden,
wilt my belyden tot inder doot,
& niemants anders wildy verblyden.
Troost, leert malcanderen, wiet mach benyden;
ghebruyckt eendrachtich myns vaders woort,
de weireltsche afgoden set doch besyden,
hout my alleene voer u confoort,
al instruwerende, wilt leven voort:
ghy sult voer my bequaem & schoon // syn;
acht niet wat ghy van ketters hoort:
myn hemelsche glorie sal uwen loon // syn.
| |
| |
Belyt voer my, met suchten & weenen,
dyn misdaet: ick bent diet vergeven mach.
Ick sal u myn gratie overvloedich verleenen,
& u vertroosten op elcken dach.
Dus syt arbeydende, daer ooyt redene in lach;
de wille myns vaders wilt tsamen volbringen,
roept metter herten, maeckt metten monde geclach;
ghy, weirelycke regenten, neemt geen verlingen,
doet dat ick u gebiede voer alle dingen;
myn bly geloove voer elcken verclaert;
myn mogentheyt can alle crachten dwingen.
Ontsiet u niet, weest vry onvervaert;
al ist dat de weirelt u met tormenten beswaert,
al moetty hier bespot voer elcken persoon // syn,
stryt vry, geduerlyc ghy wordt bewaert:
myn hemelsche glorie sal uwen loon // syn.
Tsal u soo salich & profytelyc wesen;
arbeyt, syt neerstich, geen swyck en slaet;
den kelck moesty drincken, u bitter gepresen;
sulck loon als den meester de knaep ontfaet.
Die my belyt, is in sweirels haet,
dits dat ick segge, beminde vercoren,
| |
| |
oock is alleene myn goddelyc ciraet
segen de weirelt, soo elck mach hooren.
Al moesty om my nu drack orbooren,
verblyt van schanden oft sulcken last,
ick bidts u, myn lieffhebber, en geves niet verloren;
denckt wat ick geleden hebbe, onthouwet vast;
helpt my myn cruys dragen, in lieffden wast;
ghy sult soo willecoem in myns vaders troon // syn;
gaet al voort, wie dat mispast:
myn hemelsche glorie sal uwen loon // syn.
Niemant anders en hou ick voer broedere,
dan die den wille myns vaders soet
volbringt; dus soo ben ick een behoedere;
sy sullen regieren in Jacobs goet
& eten van thonich dat de siele voet,
dewelck de biekens in den paradyse maken;
& wie daer aff eet, beminde vroet,
dees en sullen de doot inder eeuwicheyt niet smaken.
| |
| |
Dus, redelycke menschen, boven alle saken,
geleert, ongeleert, wie dat hy sy,
erm & rycke, wilt u sinnen staken
op Abrahams Godt, dat is op my,
& Isaacx Godt, soo ben ick vry;
laet Jacobs Godt alom in uwen troon // syn;
van allen temtacien bescherm ick dy:
myn hemelsche glorie sal uwen loon // syn.
|
|
Auteursrechtvrij