|
| |
| |
| |
- LXXXIII - [Verloren sone, van Gode gekeert]
Verloren sone, van Gode gekeert,
bekent, beweent & betert u sonden groot,
eer ghy wort ontgoeyt, ontwyt, onteert;
want die heden leeft, die is morgen doot.
Belyt u misdaet, hebt berou, tis noot;
staet op & gaet uwen vader inden schoot;
haest u, bidt hem genade, erm & rycke,
gaet aen syn tafel, eet met hem dbroot;
schout de doornen, gaet inde roosen root,
& vroet met de verkens niet meer int slycke.
Syt u sonden bekermende, Petrus gelycke;
met rouwe hebt als Magdalena versycke;
betrout Godt, als de schaker de met hem gestaen,
eer u landt verdrinckt, haest u, maeckt den dycke:
het is beter heden, als morgen gedaen.
| |
| |
Verloren siele, maeck dat ghy wert vonden;
peyst wie & van waer dat ghy syt;
staet op & gaet wt den put der sonden;
werckt heden, sorcht voor den morgen altyt.
Haest u, doet aen u bruyloft habyt;
draecht den rinck des geloofs om profyt,
hebt hope, geloove & charitate;
hoopt in Godt, bemindt Godt, draecht geenen nyt;
doet wt u schaemschoenen sonder respyt,
ende en gaet inden wyngaert niet te late.
Wint goede vruchten, het wert u baten;
maeckt dat u siele, veel olie vate;
wilt als tvrouken tot Jesum gaen;
belydt u schult, stelt u in goede state:
het is beter heden, als morgen gedaen.
Verloren schaep, wacht u voer dry wolven:
voer tvlees, de weirelt & voer de vyant.
Al waerdy tusschen vier mueren gedolven,
ghy moet sterven & wech in een ander lant.
Staet op, & doet aff den sondigen brant,
nemet cruys der penitencien in de hant,
| |
| |
& laet u leet syn u quade wercken;
vreest Godts oordeel, ontsiet der hellen brant,
voecht u in de gebeden: want
daer sonden syn en mach geen duecht verstercken.
Open is den schat der heyliger kerken;
de priesters verwachten daer leecken & clerken;
wilt Davidts beteringe gade slaen;
wilt de dronckenheyt ws levens merken:
het is beter heden, als morgen gedaen.
Wilt voer u misdaet suchten & kermen,
gaet tot uwen vader alder duecht gewoone,
laet hem tranen van berou verwermen.
Begeirt genade, hy sal ws ontfermen,
minnelyck cussende, ontfangen u in synen ermen,
syn ryck u als syn erfgenaem geven;
hy sal u voeden, ophouden & beschermen,
& vergeven u, u voerleden quade termen,
| |
| |
u foute, misdaen, misseyt & misschreven.
Betert u sonden als heden bedreven;
ghy en weet niet of ghy morgen sult leven.
Staet op & gaet; ghy sult gratie ontfaen.
Ghy wetet doch wel, Prinche verheven:
het is beter heden, als morgen gedaen.
|
|
Auteursrechtvrij