Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 25]

- VII - [O amorues lieff, in wiens schoonheyt jent]

O amorues lieff, in wiens schoonheyt jent
haer de maegdekens verblyden advyselyc;
want u lieffde is alle menschen bekent;
u lieffde gaet boven alle lieffde present,
de welcke, vanden beginne, jolyselyck
geweest heeft; sy is sterc als de dood pryselyc,
daer ghy u beminde me syt besprayende.
Treckt my naer dy, opdat wy tsamen wyselyc
in uwen lusthoff mogen syn verfrayende;
want u bywesen is myn herte payende
en een versoetinge van mynder qualen.
Dus roep ic tot u, syt my berayende:
o lieff, laet u lieffde lieffelyc op my dalen.

[p. 26]

 

Ghelyc eenen appelboom staende geplant,

 

onder de wilde boomen lustich groeyende,

 

soo is myn lieff onder de sonne triomphant,

 

als een jennetteken bloeyende seer plaisant;

 

soo is sy myn herte met blyschap goeyende;

 

haer vruecht is myn kele met soetheyt voeyende;

 

ic ben haer verwachtende, vry van getruere.

 

Comt dan nu, lieff, syt u nu moeyende;

 

verchiert my met bloemkens schoon en puere;

 

laeft my met appelen seer foet van guere:

 

want ic ben cranck van der lieffden stralen.

 

Al ben ic onwerdich, van cleynen valuere:

 

o lieff, laet u lieffde lieffelyc op my dalen.

 

 

 

Laet lieffde op my dalen, o lieff minioot,

 

& consoleert my met uwer gracie.

 

Gheeft my te kennene waer ghy rustet bloot

 

inden middage, op dat ick in de doot

 

niet en come noch in svyants temtacie.

 

Daerom latet my liefflyc, te deser spacie,

 

sien u minnelyc aenschyn vol melodyen;

 

doet in my groeyen, sonder delatie,

 

u lieffde: soe sal mynen geest verblyen

[p. 27]

 

ghy syt my, o lieff, te lieff, naer myn belyen,

 

als een busselken van mirren sonder falen.

 

Dus spreek ic u loff, biddende tallen tyen:

 

o lieff, laet u lieffde lieffelyc op my dalen.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Ghy syt, lieff, onder veel duysenden vercoren;

 

uwen naem is als wtgestorte olie claer;

 

wilt my omhelsen, om vruechs orboren;

 

cust my met den cusse ws monts: hier voren

 

sal ic u inder eeuwicheyt prysen voerwaer.

 

O lieff, sendt my uwen gheest der lieffden eerbaer,

 

leert my uwen wech & u hanteringe;

 

set my als eenen segel op u herte eerbaer;

 

soo blyven wy in reynder accorderinge;

 

want ghy duer de lieffde sticht jubeleringe.

 

Laet my hooren den voys uwer soeter talen,

 

die int hoochste hebt u domineringe:

 

o lieff, laet u lieffde lieffelyc op my dalen.