Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw

verzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne

[p. 17]

- V - [Tsy u, menschen, die quelt al de sinnen]

Tsy u, menschen, die quelt al de sinnen
met boeverye en boose gespinnen;
wildy niet bekinnen //, tot eeniger hueren,
dat uwen naesten oock gerne soude winnen?
Waerom haet ghy dan die ghy moet beminnen?
Tsy laetty kinnen // u nydich bespueren,
u en sal ten eynde geen profyt gebueren,
maer veel dolueren // sullen u noch naken.
Tserpent bracht ons eerst in sdoots besueren,
duer nydicheyt, met geveynsder spraken;
waer duer dat maledicxie moeste smaken.
Schaemt u van die haken // tot allen tyen,
om elc te bedriegene in synder saken;
al wildyt ontwimpelen in alle syen:
met boeverye en suldy niet bedyen.

[p. 18]

 

Wat profyt is in boeverye gelegen?

 

Waer blyft den rycdom alsoo vercregen?

 

Soeckt hy niet syn wegen // in alle landen?

 

Jesabel was tot Nabots wyngaert genegen,

 

met boeverye duer tgierich plegen;

 

dies sy wert geslegen // & met den tanden

 

der honden verschuert; dus ontsiet u der schanden,

 

die vrinden & vyanden // toont u valscheyt groot.

 

U naegebuer moet ooc den cost winnen metter handen,

 

& daer op syn huys houden in synder noot;

 

maer duer u ondercruypinge lydt hy stoot,

 

al waer hy halff doot //, ghy hebt cleyn vermyen.

 

Dus doende, uwen rycdom sal smilten als loot.

 

Dus antwoort vryelyc die u benyen:

 

Met boeverye en suldy niet bedyen.

 

 

 

Ghelyc tschorpioen, fenynich & quaet

 

van voren lacht, maar achter syn fenyn staet,

 

alsoo is de daet // der boeven onders onvroet.

 

Absolon socht met boeverye raet

 

om te besitten den coninclyken graet,

 

maer wrake der daet // de hem storten syn bloet.

 

Schaemt u van die boeverye doet,

[p. 19]

 

en meerdert u goet // niet duer tvals verlangen.

 

Peysdy dat ter weirelt al blyven moet,

 

als deerde u lichaem sal nemen gevangen?

 

Ontsiende Godt oft schande met valsche slangen,

 

die gaet crom gangen // duer dnydich bestryen,

 

op den goeden Joseph steken u tangen.

 

Al muechdy u in wat voerspoet verblyen:

 

met boeverye en suldy niet bedyen.

 

 

 

prinche.

 

 

 

Wacht u voer den dobbelen geveynsden gront:

 

daer therte neen, neen seyt, seyt ja den mont,

 

die selve meest gewont // ten eynde blyven sal.

 

Sy soecken met boeverye menigen vont,

 

want cort is haer elle & cleyn haer pont.

 

Dies sy in corter stont // tgoet vergaren al.

 

Balam den prophete ontliep den Bal,

 

& creech terstont misval //, want hy hem hueren liet

 

te vermaledyen dysralietsche getal.

 

Dus laet elcken syn neringe; naer myn bediet,

[p. 20]

 

denct dat den tyt cort is, u selven besiet;

 

u goet wert min dan niet //; dus wilt u besnyen,

 

& doet gelyc ghy wilde dat u waer geschiet.

 

Dus, waer ghy muecht gaen loopen of ryen:

 

met boeverye en suldy niet bedyen.