Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 2007 (nrs. 117-122)

[p. 143]

Glaux Maritima

Van wat al snel brak. De boormossels bijvoorbeeld

en je extra hart in een andere winter. Bruin zeewier

knapte op de hoge golven. Heb je een storm voorspeld

heb je dat geschreven. Zoveel waarom van de dingen

en het verdwijnt snel weer. Geen andere mensen zijn er

maar wel juist deze dingen in de lucht. De donkere vlek

op de zeedijk is een wolk, is een letter later op de avond

heb je dat gelezen, en dan sluit ik zacht het keukenraam.

In dit huis zullen we inslapen op deze regen wanneer

het is gebroken, dit zo vermoeide verdriet, ik was het

een avondlang in vreemd licht dat alsmaar voortduurt

- het breekt in een gele scherf nu, er ligt wit papier
waar een groen kruid groeit, daar op de rand van stem
stroomt er melk. Zullen we nu dan wakker worden zo.