Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1997 (nrs. 77-80)

[p. 104]

Jaroslav Seifert
Zes gedichten

Circus

Heden sloot voor het eerst in zijn armen
de beroemde vuurslikker John het danseresje Chloë

en de kleine chloë was nog maagd

die avond heeft voor het circus de clown Pom
om de toeschouwers te begroeten

een grote ballon

opgelaten

/HEDEN
VOOR HET LAATST/

[p. 105]

Rebus

(Hoe groter de grapjas des te groter het geluk)

[p. 106]

Telraam

O jouw borst

O is als een appel uit Australië

OO Jouw borsten

OO zijn als 2 appels uit Australië

wat hou ik toch van dit telraam van de liefde

[p. 107]

De zee

wanneer we verlangen naar wijde verte
zeggen we bij onszelf:

GOLVENDE ZEE GOLVENDE ZEE

onze liefde bekennen we in roze couverten
en zachte meisjesharen kussend
zeggen we bij onszelf:

GOLVEND HAAR GOLVEND HAAR

Meisjes baadden in zee op zondagmorgen
de baren en hun haren versmelten tot één golf
een matroos in een kraaienest op uitkijk
begint een nieuw lied

Golvende golven golven en golven
en slaan stuk op de kust

[p. 108]

Haven

ANKER tenslotte nog een mooie hoopvolle gedachte
een dode oester kruipt tegen een schip omhoog

ROERGANGER 's avonds in Marseille gaan stappen
met aan je schoenen nog de modder van Singapore

BOOT in de ra van de mast tussen scheepslantaarnen
meenden een papegaai en een aap dat ze thuis waren

SCHEEPSSCHROEF toen iedereen al weg was om te

gaan dansen

kwamen uit de diepte waterlelies bovendrijven

KRANEN en bizarre giraffen sliepen in lange rijen
als palmen van een onbekend continent

[p. 109]

Huwelijksreis

Als er die doldwaze kusjes niet waren geweest,
zouden we niet meer op huwelijksreis gaan,
als er dan geen huwelijksreizen waren geweest,
waarom zouden dan nog Wagons-lits bestaan?

Stationsbelletjes zorgen voor eeuwige angst,
ach, Wagons-lits, wagons waarin je geniet.
Dat huwelijksgeluk is als breekbaar glas
en de honingmaan is de enige die je ziet.

Liefje kijk uit het raampje daar heb je de Alpen,
Open het raam en snuif in de geuren van dit land
suiker van sneeuwklokjes en soepele leliesneeuw,
en achter de Wagons-lits is het wagon-restaurant.

Ach, wagons-restaurants, wagons waarin je geniet,
mogen we eeuwig je gast zijn en een droom hebben
boven breekbaar bestek over huwelijksgeluk.
pas op glas! pas op niet op zijn kop zetten!

En nog één dag en nog één nacht,
twee mooie nachten en twee mooie dagen.

Waar is mijn spoorboekje, bundel poëzie,
o wat mooi zijn mijn wagons toch.

O wagons-restaurants en Wagons-lits
o huwelijksreis waarvan je zo geniet

alle uit de bundel Op de golven van de TSF, 1925