Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1996 (nrs. 73-76)

[p. 168]

T. van Deel
Twee gedichten

Beweging

Waarom die behoefte aan blijven en niet
als het water dat de rivier vertrouwt
in zijn loop en zorgeloos naar zee glijdt
geloven in de noodzaak van vertrek.
Beter is het toch te spotten met de
wil geworteld, stil en onbewogen
te staan alsof het ooit ook anders
had gekund dan hier maar weg te gaan.

[p. 169]

Archeologisch

Alleen de afdruk van zijn voeten in het marmer
bewijst dat hij daar rechtop schrijdend heeft gestaan,
fossiel waaruit het kunstig beeld natuurgetrouw
kan rijzen. Zo ontslagen van zijn voetstuk,
vergooid, vernietigd is dit beeld dat het zijn zolen
spreken laat: ik ben, geweest, afwezig ben ik voor altijd.