Princesse Liet-boec

[Piramus en Tisbe] [vertaling]

Piramus, claeght over Tisbe⁹³² Op de stemme /
O Pharo ghy tyrannen quaet.

932 De verliefde Pyramus en Thisbe zijn weliswaar buren van elkaar, maar omdat hun ouders elke omgang verboden hebben, kunnen ze alleen woordjes murmelen door een spleet in een muur tussen hun huizen in Babylon. Op een nacht hebben ze met elkaar afgesproken bij het graf van Ninus, onder een moerbeiboom, vlak naast een bron. Thisbe komt als eerste aan en wacht, maar schrikt van een naderende leeuwin met het verse bloed van ossen nog aan de kaken; op de vlucht naar een grot laat ze haar sluier achter. Als de leeuwin haar dorst in de bron heeft gelest en Thisbes sluier bij de boom aantreft, raakt die met ossenbloed besmeurd. Zodra het beest is verdwenen komt Pyramus aan, ziet het voetspoor van een leeuw en de met bloed bevlekte sluier, denkt dat Thisbe is verslonden terwijl hij er niet was om haar te beschermen en stort zich in zijn zwaard. Op dat moment komt Thisbe weer uit de grot tevoorschijn en treft Pyramus aan, stuiptrekkend in een bloedplas. Rouwklagend wil ook zij haar geliefde in de dood volgen en stort zich daartoe op de punt van Pyramus' zwaard, dat nog warm is van zijn sterven. Ovidius laat in zijn Metamorfosen aan het eind van dit verhaal de belofte in vervulling gaan dat door al het vergoten bloed de vruchten van de moerbeiboom voor altijd donkerrood zullen zijn. De twee liedjes van Pyramus en Thisbe zijn klachten zonder de vorm van een brief.

[p. 56]

 

OCh lacy Godt wat sie ick hier?⁹³³

 

Noyt meer quelling noyt swaerder dangier?⁹³⁴

 

Dat myn nu comt voor oogen /

 

Myn lieff dien ick so gaeren aensach⁹³⁵

 

En vind ick niet noyt meer gheclach⁹³⁶

 

Off heeft sy my bedroghen.

 

Lacy neen sy / noyt meerder leedt

 

Ick vint hier haer bebloede cleedt /

 

Wat hebben wy begonnen⁹³⁷

 

O doot beneemt my tleven snel /

 

Eenich ghedierte wreet en fel⁹³⁸

 

Dat heeft myn lieff verslonnen.

 

Weent ende sucht / steent / ende crijt /

 

Alle menschen ter werelt wijt /

 

Mijn lijff die is ghebleven

 

Haer onnoosel doot dat is mijn schult

 

Met mijn tranen d'aerde vervult⁹³⁹

 

Ick wil niet langher leven.

 

Twee lieffkens werden omghebracht

 

Op dese vermaerde nacht /

 

Is het niet te beclaghen?

 

d' Een die was vol eer en deucht

 

Reyn van manier en jonck van jeucht

 

Die is eylaes verslaghen.⁹⁴⁰

 

Alle onse vreucht is nu ghedaen /⁹⁴¹

 

Die doot die wil ick mee ontfaen⁹⁴²

 

Voor u schoone kersouwe /⁹⁴³

 

Ons blyde vergaren ons jolijt⁹⁴⁴

 

Dat zijn wy nu eylacy quijt⁹⁴⁵

 

T'herte dat berst van rouwe.

 

T'leste adieu wort u verclaert⁹⁴⁶

 

Dats dat ick met myn eyghen swaert

 

Myn herte sal deursteken /

 

Daer omme o felle bittere doot /

 

Comt gheeft my nu mijn leste stoot:

 

En wilt het op my wreeken.⁹⁴⁷

Thisbe claecht over de doot van Piramus.
Op die Stemme ghy heydenen al.[melodie]

933 lacy: wee mij

934 dangier: leed

935 aensach: zag

936 En vind ick niet: lees hierna een punt

937 begonnen: op touw gezet

938 fel: wild

939 vervult: raakt doordrenkt

940 verslaghen: gedood

941 ghedaen: voorbij

942 ontfaen: ontvangen

943 kersouwe: madelief

944 vergaren: samenzijn

945 eylacy: helaas

946 adieu: afscheid; verclaert: duidelijk gemaakt

947 het: nl. de dood van Thisbe

[p. 57]

 

O Droevighe tijdt

 

Die myn dees tijdinghe bracht /

 

Mijn lieff diet al verblijdt /⁹⁴⁸

 

Leyt hier eylaes versmacht /⁹⁴⁹

 

O mondeken sacht / Waer is u coleur?

 

U claer aenschijn / schoone robijn⁹⁵⁰

 

Verandert in ghetreur.

 

Wie heeft dit ghedaen? O alderliefste mijn

 

Dat ghy most ontfaen /

 

Die doot met sware pijn / mach het noch zijn⁹⁵¹

 

Spreeckt teghens u lief? T'is Tisbe soet /

 

Die ghy oyt goet / In u herte verhieft.⁹⁵²

 

Elacy onse vreucht:

 

Al onse soeticheyt / die in eer en deucht /

 

Van ons werde verbreyt / die is nu verspreyt⁹⁵³

 

O wreede moort hy is versmoort⁹⁵⁴

 

Die doot die is zijn endt.

 

U courale mont die sal ick liefste saen /⁹⁵⁵

 

Cussen nu terstont

 

Al is haer coleur vergaen / ick sal u om vaen /⁹⁵⁶

 

Met mijn armkens sacht

 

En op een nieu / t'leste adieu

 

Segghen op dese nacht /⁹⁵⁷

 

Prince.

 

Eylaes Venus cracht

 

Heeft haer luste gheboet /⁹⁵⁸

 

Want op eender nacht

 

Heeft sy met wederspoet /⁹⁵⁹

 

Twee liefkens goet /

 

In haere vreucht ghestoort:⁹⁶⁰

 

Dus comt o doot

 

Volbrenght u stoot⁹⁶¹

 

Want tis my een confoort.⁹⁶²

948 diet: die het

949 eylaes: helaas; versmacht: gestorven

950 claer aenschijn: stralende gezicht

951 mach het noch zijn: hoe kan dit zo zijn

952 oyt: altijd; verhieft: verhief, sloot

953 verbreyt: vermeerderd; gekoesterd; verspreyt: verstrooid, vergaan

954 versmoort: omgekomen

955 courale: rood als koraal; saen: snel

956 om vaen: omhelzen

957 adieu segghen: afscheid nemen

958 luste gheboet: wellust geblust, verlangens bevredigd

959 wederspoet: ramp

960 haere: hun

961 breng de laatste slag toe

962 confoort: troost