Princesse Liet-boec

[Hermione en Orestes] [vertaling]

OCh Orestes ghepresen
Mijn liefste Lieff verheven
Ick can hier dus niet wesen
Noch by Pirrus niet leven /
Want eylacy mijn cleyne macht³⁴⁰
En can niet wederstaen zijn cracht³⁴¹
Een simpel maghet teere
Beneemt hy nu haer eere /
Ende gaet haer handelen seer onsacht /³⁴²

340 eylacy: helaas

341 wederstaen: tegenstand bieden aan

342 handelen: behandelen; onsacht: onaangenaam

[p. 21]

 

Wilt my weer begheern /

 

Soo sal mijn vreucht vermeeren³⁴³

 

Uytvercoren greyn weest wel bedacht³⁴⁴

 

Laet u deeren mijn groote clacht /³⁴⁵

 

Want droeffheyt heb ick verpacht.³⁴⁶

 

Ick moet dus verloren /

 

Sult ghy my dus verlaten:

 

Sal ick u niet oorboren³⁴⁷

 

U derven ick nu haten /³⁴⁸

 

Ghy zijt mijn eerste lieff gheweest /

 

My weer te halen niet en vreest

 

Wreeckt dees felle daden³⁴⁹

 

Die ghy vol onghenaden³⁵⁰

 

Op my eylaes is comende meest /

 

Lief eert wort te spaden³⁵¹

 

Wilt my doch ontladen /³⁵²

 

Want ick hier ben bedeest

 

U Jonghe herte my gheneest

 

U blijde wesen en vrolijcken gheest.

 

O Godt ick moet u claghen

 

Heb ick u gaen verstooren

 

Dat ghy my dus gaet plaghen³⁵³

 

Och wilt my toch verhooren /

 

Schoon lieff lost my van dit verdriet³⁵⁴

 

Want veel treurens my hier geschiet /

 

Mijn Lipkens Corale³⁵⁵

 

Die sullen principale³⁵⁶

 

U dan singhen een vrolijck liedt /

 

Wilt nu toch weerhale:³⁵⁷

 

Ende nae mijn tale³⁵⁸

 

Soo hebbe ick rechte vreucht bespiedt³⁵⁹

 

Want Pirrus lieft en genoecht my niet /³⁶⁰

 

Och Venus met troost my begiet.

 

Prince.

 

Prince denkt om u vrouwe

 

Die hier is vol beswaren:³⁶¹

 

Mijn hant ick van hem houwe /

 

En noch moet ick verclaren

 

Als ick sal noemen Pirrus vroet/³⁶²

 

Orestes Naem noem ick seer soet/

343 vermeeren: toenemen

344 uytvercoren greyn: allerliefste

345 deeren: aan het hart gaan

346 verpacht: ervaren

347 u [...] oorboren: genieten van u

348 derven: missen

349 felle: wrede

350 ghy: nl Pyrrhus

351 te spaden: te laat

352 ontladen: ontlasten

353 plaghen: straffen

354 lost: verlos

355 Corale: rood als koraal

356 principale: voornaam

357 weerhale: terughalen

358 tale: verlangen

359 rechte: oprechte; bespiedt: gezien

360 genoecht: bevredigt

361 beswaren: moeilijkheden

362 vroet: wijs

[p. 22]

 

Als ick hem sal ghenaecken³⁶³

 

Droefheyt so gae ick smaken /³⁶⁴

 

Edel Tantalus saet seer goet /³⁶⁵

 

Ick gae nae u soo haecken /³⁶⁶

 

En seer in liefde blaecken³⁶⁷

 

U fraye wesen en minnelijck ghemoet/

 

Dat ist dat my dees pijn aen doet

 

Och lost my van dees teghenspoet

O Diamant
Mijn Hart verbrant
Liefste seer excelent³⁶⁸
Dat ick moet zijn absendt³⁶⁹
O suyvere vermaerde / hebt patiency goet /³⁷⁰
Ick sal hem wreet van aerde³⁷¹
Storten zijn roode bloet
En u met macht / lief hier op acht
Weer halen al met grooter cracht³⁷²
Want droefheit onsacht / Heb ic om u verpacht³⁷³

Ist niet een spijt / Dat myn eylaes gebeurt³⁷⁴

Dat ghy daer zyt
En ick sit hier betreurt:³⁷⁵
Daer ick hier so seer gae haecken³⁷⁶
Nae u lief dach ende nacht
En moet in liefde blaken³⁷⁷
Alle droefheyt verpacht /
Schoon lief eerbaer /
Verwacht my daer?
U lieffelijck wesen /
Verlangh ick naer /
T'derven valt my swaer³⁷⁸
Van u oochskens claer / Hout goeden moet.³⁷⁹

Ghy doch verwerven sult³⁸⁰

Tantalus bloet
Eer ghy sterven sult /
Als ick schoon lief gae peysen³⁸¹
Om ons voorleeden vreucht³⁸²
Die wy so menich reysen³⁸³

363 ghenaecken: nabijkomen

364 smaken: ondervinden

365 Tantalus saet: nakomeling van Tantalus

366 haecken: hevig verlangen

367 in liefde blaecken: branden van liefde

368 excelent: schitterend

369 absendt: afwezig

370 vermaerde: hoogstaande; patiency: geduld

371 van aerde: van karakter

372 weer halen: terughalen

373 onsacht: onaangenaam; verpacht: ervaren

374 spijt: onrecht; eylaes: helaas

375 betreurt: bedroefd

376 haecken: vurig verlangen

377 in liefde blaken: branden van liefde

378 derven: missen

379 claer: stralend

380 verwerven: krijgen

381 peysen: denken

382 voorleden: voorbijgegane

383 reysen: keren

[p. 23]

 

Pleechden in eer en deucht /

 

U roode mondt // maechte my ghesont

 

U fraeye manieren / U borstkens rondt

 

Hebben taller stondt / myn hert soo seer doorwont³⁸⁴

 

Prince.

 

Schoone Godin / O suyvere princes

 

Dien ick bemin / Als mijn waerde matres³⁸⁵

 

Ick sal daer haest coomen

 

Helpen u uyt den noot tot onser beyder vromen³⁸⁶

 

Al soud ick liefde doot /

 

Daer voor ontfaen / ick sal bestaen³⁸⁷

 

Dus hout op vant droevich vermaen³⁸⁸

 

Want ghy cost my saen / so menigen natten traen³⁸⁹

384 taller stondt: altijd

385 matres: meesteres

386 vromen: geluk

387 ick sal bestaen: ik zal het doen

388 vermaen: relaas

389 saen: voorwaar

339 De Spartaanse prinses Hermione, dochter van Menelaus en Helena, is als bruid beloofd aan Orestes, de zoon van Agamemnon en Klytaimnestra, op wie zij ook verliefd is. Tijdens zijn afwezigheid wordt Hermione echter uitgehuwelijkt aan Pyrrhus (hier ‘Pirrus’) ofwel Neoptolemus, de zoon van Achilles. Eenmaal echtgenote van deze Pyrrhus verlangt Hermione vol verdriet terug naar haar tijd met Orestes. In haar liedje smeekt ze hem om haar te komen halen, wat hij in zijn antwoordliedje belooft. Volgens de overlevering zou dit later inderdaad gebeuren: Orestes, die zijn moeder vermoordde omdat zij op haar beurt weer zijn vader had laten vermoorden, wordt na jaren van omzwervingen door Apollo's rede vrijgesproken van deze misdaad en trekt vervolgens naar het hof van Pyrrhus om zijn vroegere geliefde Hermione op te eisen. Na Pyrrhus in Delphi gedood te hebben vlucht hij samen met Hermione naar het veilige Argos, waar hij later over zal regeren.