Muziek
Kamermuziekproject Ton de Leeuw in Utrecht en in Amsterdam.
Ton de Leeuw is een componist die weinig spectaculair blijft schaven en slijpen aan een fijnzinnig oeuvre, geconcentreerd en ingekeerd, in een heldere lyriek. Los van modieuze tendenzen, geen geëngageerde citatenmuziek, geen minimal music, al zijn wel (vagelijke) invloeden te bespeuren, bijvoorbeeld in Lamento Pacis voor wat het eerste genre betreft en in Mountains voor wat de ‘minimale’ produktie aangaat. Zo bleef hij enigszins buiten het muziekleven, want het begrip ‘aan de weg timmeren’ is deze introverte natuur volstrekt vreemd.
Des te sympathieker dat het Utrechts Conservatorium (eind januari-begin februari) besloot een groots opgezet project aan hem te wijden, waarin vrijwel het hele kamermuziek-oeuvre aan bod kon komen, een reeks concerten waarin zowel de docenten als de studenten waren betrokken en wat in deze omvang, gewijd aan één Nederlands componist, uniek genoemd mocht worden.
Hoe verschillend de idiomen in de loop der tijden ook mochten zijn (begonnen in een Bartók-Pijper gemiddelde), het zoeken naar een innerlijke balans kenmerkten ook heel wat vroegere stukken. Het meest opmerkelijk was de uitvoering van een werk voor... gamelan-orkest, Gending uit 1975. In zijn hang naar modaliteit in de Aziatische zin, wat typerend is voor zijn huidige schrijfwijze, een consequente bezetting. Het Ensemble Raras Budaya onder leiding van Jurrien Sligter (een dirigent als anachronisme, een element immers uit een hele andere cultuur en uit een geheel andere fase!) musiceerde ontspannen alsof het al een hele traditie achter zich had gelaten, het werd een feest, het hoogtepunt...
Ernst Vermeulen
Auteursrechtelijk beschermd