Appel's oogappels.
Wat ook de waardering moge zijn die Karel Appel momenteel in Nederland geniet, in het buitenland en met name in de Verenigde Staten is hij de meest favoriete beeldende kunstenaar uit Nederland, en de prijzen van zijn schilderijen liggen er dan ook hoog. Toch verkocht en verkoopt Appel niet alles wat hij
Portret Machteld (1966) door Karel Appel.
maakt: er blijven uit elke periode en uit elke cyklus wel een of meer werken achter op zijn ateliers in Parijs en New York. Hij noemt ze zijn oogappels... en het grootste deel ervan, zestig in getal werd op enige plaatsen in Nederland geëksposeerd, te beginnen in het Centraal Museum van Utrecht.
Zijn het wel allemaal oogappels, werken te dierbaar om te verkopen? Er zijn, als men de kollektie kritisch bekijkt zeker ook wel winkeldochters bij. Appel zelf is de eerste om dat toe te geven.
De eigen verzameling van Karel Appel bevat zeker hoogtepunten uit zijn nu al bijna 25-jarig oeuvre, maar het wordt tevens duidelijk dat in Nederland op z'n minst de stedelijke musea van Amsterdam en Eindhoven zijn kunst uitstekend vertegenwoordigd hebben in een door Sandberg en De Wilde gemaakte keuze, waarvan ook Appel achteraf zegt dat zij een zeer goede geweest is. Nog onlangs verwierf het Amsterdams Stedelijk Museum het prachtige portret dat Appel maakte van Michel Tapié, ongetwijfeld een van zijn gaafste portretten uit de vijftiger jaren.
Vandaag gaat roem snel voorbij: er zit de klad in vanwege de vele opeenvolgingen van modes en stromingen en de Nederlandse kunstwereld, die graag bij de tijd is, is gauw de favorieten van destijds vergeten. Vandaar dat Appel ontmoeten betekent gekonfronteerd worden met die vitalist van het eerste uur, de schandalenverwekker van het nog rustige Amsterdam van vlak na de oorlog...
Appel lijkt rustiger geworden en hij is zeer sympatiek als men door zijn bravour-uitspraken heen wil kijken. Maar vooral - nog steeds - komt er van tijd tot tijd een werk onder zijn handen vandaan dat plotseling weer ons hart steelt, omdat het geestelijke sfeer heeft, omdat het een heerlijke aubade vormt aan ‘Het
Auteursrechtelijk beschermd
