Nieuwen ieucht spieghel

[p. 200]

[Je Vous sure quil est tant amoureux de Vous]

Daer de kracht t'onderspant
Krijght loosheyt d'overhant.

ALsmen een sterck Kasteel met uytvvendighe kracht

Van Gheschut ende Volc niet en kan brenghen t'onder,

Datter gheen baet en komt van't ghestorm en 'tghedonder,

Waer in men huydendaechs d'overvvinninghe tracht;

Dan maectmen onder d'Aerdt eene verholen Gracht,

Ia onder 'tVVater diep graeftmen Mynen met vvonder,

Ende doet in de Locht eenich Bolvverc besonder

Springhen, vvaer door 'tKasteel, moet komen in u macht:

In sulcker voeghen ooc krijghtmen de schoone Vrouvven,

Diemen door dienstbaerheyt, niet vermorvven en kan,

Men laet het bidden staen, dat niet veel en ghevvan,

Men soect een Out Wijf, die de konst heeft onthouvven;

Dese door loosen praet, vervoordert zoo den Man,

Dat hy op't eyndt syn Lief met vreuchden mach aenschouwen.

Si ne t'ayde provesse,, Employe la finesse.

[p. 201]

Je Vous sure quil est tant amoureux de Vous
Quil en perd tous ces sens et soyez pour certaine
Quil ne faudra jamais a battre vostre auoine
Lisez donc ce pacquet et laissez tout courrouz.

Iungfraw jch schwer euch das ohn schertz

Ewer lieb hat jm sein junges hertz
Verwundet gar mit grossem leidt.
Drumb gebt jm auf diesen brieff bescheidt.

[p. 202]

ACht ghy Ionck-vrou voor gheck myn klaghen dat ic brand',

Om dat ic somtijts van koude klippertand',

Zoo dickvvils als ghy laet op my, dyn Ooghsken dalen,

Terstont beghint myn Hert, te vlammen t'eenemale:

Maer zoo vvanneer van my, dyn Ooghskens brant keert,

Door koutheyt is terstont, dees vlam in my verteert:

Dus Ionck-vrou dyn ghesicht, doet my dus heftich branden,

En dyn afkeerich Oogh, van koud' klippertanden.

ICk weet een Dochter schoone /
Seer huys en goedertier /
Sy is myn Lief ydoone /
Ach al haer schoon manier
Hebben myn Hert ontsteken /
Met een zoo vierighen brant.
Waer ick ontrent // myn Liefken jent
Zoo waer myn Hert contant.

Als ick haer sie oft spreke /

De Alderliefste mijn /
Ick klaech haer myn ghebreken /
Dewijl het niet kan zijn /
Dat icks' in myne Armen
Niet vriendelick mach ontfaen /
Dat klaech ick Godt // ten is gheen spot /
Dat ick alzoo moet gaen.

Dat sy is Ionck van Iaren /

Brenght my in groot ghequel /
Sulcx doet my reysen en varen /
Te Lant en Zee seer fel /
Tot dat ick noch seven Iaren
Zal hebben ghebracht aen kant /
Zoo langh moet jeught // al sonder vreucht
Gaen dolen achter Lant.

[p. 203]

 

Als dan hoop ick te plucken /

 

Dat Roosken suyver en reyn /

 

Het waer een groot ghelucke /

 

Ick seght u voor certeyn /

 

Als dan zoo zal myn jonghe Hert

 

Met vreuchden syn begaen /

 

Dan mach droefheyt // nemen afscheyt

 

Van myn Ionck-lief seer saen.

Oorlof Princes ten loone

Nemet dit Liedt in danck /
In't Hert spant ghy de Kroone /
Ick staen in u bedwanck /
Wilt my doch niet vergheten
O Roosken soet van geur /
Want ghy nu weet // meest myn secreet
Zoo moet ick nu oock deur.

Die ons dit Liedeken fijne

Dichte / 'twas een sa /sa /
'tWas in de Mane schijne /
Doen hy riep qui fa la.
Ter eeren heeft hy het ghesonghen
Van een Dochter seer fijn /
Dien hy bedacht // Dach ende Nacht /
Lief had met blijd' aenschijn.

FINIS.

Eene sal't syn.

De Min verkeert mijn vreucht in veelderhande plaghen,

De Min verkeert mijn Sangh in droef-klachtich gheluyt,
De Min maect dat ic heb in my selfs een mis haghen,
Verlaet de Min my niet, het leven moeter uyt.