Nieuwen ieucht spieghel
(1617)–Anoniem Nieuwen ieucht spieghel–
Auteursrechtvrij
[pagina 169]
| |
 | |
Est meretrix dicta que reddit verbula ficta
Exterius picta verum interius maledicta,
Attrahit vt viscus, sed decipit vt basiliscus.
Incidit in crimen, meretricis tangere limen
Qui non horrescit, imprimis dum juuenescit
Scribatur portis: meretrix est janua mortis.
| |
[pagina 170]
| |
Der Menschen syn veel die leven onverbolghen,
In alle boosheyt sy de Wereldt na volghen.
| |
Sonnet.
DIe met Hoeren syn faem en eere verderven,, doet,
Ende Practesijns ghelooft om te vermeeren 'tgoet,
Ende op de gheveynsde stelt zijn betrouwen,
Ofte Caritate eerst kent, als hy sterven,, moet,
Oock d'wtwendicheyt behaecht van synder Vrouwen,
Ende meynt met veel Boden gherust Huys te houwen,
Ia zijn Neringhe soect met Teerlingh spel,
Die den Roof op koopt om Dieverije te schouwen,
Of die groote deucht vervvachten van Tyrannen fel,
Hy is blint gheboren, al siet hy vvel.
| |
Op de vvijse: Almande Angloise.
VIntmen wel meer ellende /
Dā een Minnaer die verblint // mint?
Segt vry neen // want ick weet
Daer is gheen // brant zoo heet
Die oprechte min ghelijck // is /
En alsmen die bekende
Niet wederom zoo ghesint // vint /
Gheen gheween // valt zoo wreet
Die t'ontleen // gaet ghereet
Na de doot / ick voelt publijck // wis /
't Inwendich Vyer
Doet Vleesch en Bloet verdrooghen /
't Wtwendich doet my lijden /
Dies ick nu schier
| |
[pagina 171]
| |
De doot sie voor myn Ooghen /
Hoe kloeck dat ick soeck te strijden.
Ist wel in mynder machten /
Een Arent die in de Lucht // vlucht
Met der Hant // die te vaen?
'tIs een schant // te bestaen /
Want het is arbeyt om niet // doch /
Al toon ick al myn krachten
Myn Hert seer inwendich ducht // sucht
Door den brant // swaer belaen /
Ick en kant niet ontgaen /
En Cupido dagelijcx schiet // och
Waerom soect ghy
Noch meer te tormenteren
Een die is in't benouwen?
Oft wilt ghy my
Ter doot toe persequeren?
Ic hoop u de daet zal rouwen.
Sult ghy my Lief langh krencken /
En laten in desen noot // groot?
De ydoon // fraey Natuer
Van zoo schoon // een Figuer
Behoort voorwaer niet te zijn // fel /
Wilt doch eens om my dencken
Als die om u sterft een doot // snoot /
Tot een loon // om u puer
Reyn Persoon // lijd ict suer
Dat my helpt in dit ghepijn // snel /
Heb ict verdient
Dat ic om u moet sterven /
Zoo zal ick my bereyden /
En als een Vrient
De doot ghewillich erven /
Ghedenct doch het bitter scheyden.
Oorlof reyn Princesse /
Oorlof schoon Bloemken jent // kent
Dat myn Gheest // en ghemoet
V nu meest // jont veel goet /
Hoe wel ghy sonder oorsaeck // haet /
Oorlof myn Matresse /
Na myn doot dit dicht in Prent // sent /
Dat noyt Beest // zoo onsoet
Heeft gheweest // oft men doet
Hem wel vrientschap / maer dats wraec // quaet
Helaes 'tis wel
Een Vonnis om misprijsen /
Oordeel na Vyants woorden /
Sonder Appel
Een Mensch zoo te verwijsen /
Ten is gheen recht maer vermoorden.
|
|