Nieuwen ieucht spieghel
(1617)–Anoniem Nieuwen ieucht spieghel–
Auteursrechtvrij
[pagina 172]
| |
Hy wort meer belacht als beklaecht
Die daer in't Houwelijck Hoornen draecht.
| |
WAt wilt ghy met ons doen arm' Mans? sprac een Goddinne,
Wy syn u doch zoo nut als d'Vos in't Hoenderkot;
Neemt ghy ons om het goet, zoo maect ghy u tot spot,
Want niet dan wreedt verwijt, krijcht ghy t'uwen ghewinne:
Neemt ghy een leelijc Dier dat's dickmael een Sottinne,
Die mach door onghedult, u mede maken Sot,
Maer sijt ghy zoo verdraeyt en van verstande bot,
Dat ghy een schoone trout, adieu rust ende minne.
Want boven d'onghemac, verlies, schaed', en ghekijf,
Dat ghy arm' Mans ontfanght van een te goelijc Wijf,
Zoo draecht ghy voor ghewis, de Hoornen op de Mutse:
Maer dit vvort vveer versoet, om dat, die Hoornen draecht
Wort voor den meestendeel meer belacht als beklaecht
Stelt dan tot uvven troost de buyl teghen de blutse.
| |
Le Coquuage n'est du pire,, Car il faict tout le monde rire.
| |
[pagina 173]
| |
 | |
La corne dabondance il porte sur sa teste
Et la pour se vanger si qlqun le frappoit
Je men vay doncq dicy car si il me happoit
Il me pourroit hurter (comme un boeuf) de sa creste.
| |
Das Ceres horrn so treget er
Auff seinem kopf fur sein gewehr:
Ich mag hinschleichen als ein fuchs,
Das mich nit stoss der grimmig ochs.
| |
[pagina 174]
| |
De Mensch droomt veel in't slapen seer sacht,
Van't gheen hy meest heeft in syn ghedacht.
| |
Sonnet.
KOrts doen de Maen stont, met Argi ront omtoghen,
En dat de stille Nacht, haer slaep-kruyt saeyde neer,
Bevingh' my een Droom, my docht na myn begheer
Dat ick myn Lief betracht, vont neffens my ghedooghen,
Ic kuste, streeld' end' smeect, haer Lipkens, Borstkens, Ooghen.
Maer smorghens vond' ic my, van troost beroovet seer:
'tSlaeplaken in den Mont, haer Armkens lieflijck teer,
In een Bedtstoc verkeert, mijn vreucht met droom bedrooghen.
Verrader schelmsen Droom: vvaerom vliet ghy zoo ras?
Lust u den spot met my, zoo verlenght dynen pas,
En blijft my langher by, met een gheneucht volkomen.
Bedriegher krijgh ic niet dan uvven spot end' lach,
Van haer schoonheyts Roos, zoo gheeft my dat ic mach
Dryduysent Iaer zoo soet, sonder ontvvaken droomen.
FINIS. | |
[pagina 175]
| |
Op de vvijse: Kleyn, soet Robberken.
ALser schoon blincken
'tGhesternt aen 'sHemels Troon /
Zoo doet my sincken
't Hert om mijn Liefste schoon /
Die ic niet kan ghewinnen /
Ist niet een swaer verdriet /
En sy doorstraelt mijn sinnen /
Vrou Venus die't aenziet.
Komt neder dalen
Cupido tot ons hier /
Laet het niet falen /
Oft ick moet sterven schier /
Want ick ben nu ghevanghen
Met uwe Pijlen fel /
Neemt ooc in u bedwanghen
Mijn Lief sy is rebel.
Om haer bruyn Ooghen /
Ende haer rooder mont /
Moet ick ghedooghen
Veel pijn / ick dit oorcont /
Schoon Lief in u absenty
Mach ick oock treuren wel /
Aenhoort doch myn intenty /
En neemt een goet opstel.
Ghy gaet te boven
Paris die was seer schoon /
Laet zijn verschoven
Pallas en Iunoos Troon /
Want u klaerheyt verheven
Die haer te boven gaet /
V wijsheyt hier beneven
Ick bid u dit verstaet.
Laet my Goddinne
Krijghen een troost'lijck woort /
Wt rechter minne
Zoo heeft myn hert confoort /
Anders moet ick versmachten
Van pijne / dit aenhoort /
Leght dit in u ghedachten /
En blijft niet meer verstoort.
Oorlof Princesse /
Princesse schoon figuer /
Oorlof Matresse /
Matresse Venus vuer /
Oorlof die ic beminne
Boven des Werelts goet /
Oorlof wilt doch beghinnen
My te troosten met spoet.
|
|