Nieuwen ieucht spieghel
(1617)–Anoniem Nieuwen ieucht spieghel– Auteursrechtvrij
[pagina 136]
| |
Betrout de Lien /
Maer ziet wel wien.
| |
SOo wie synd' op den Wech int Velt oft op der Heyden,
Den hongherighen Wolf betrout en derf verbeyden,
Ten tweeden die zoo ghantsch van sinnen is berooft,
Dat hy den vvrecken Iod' by synen Eedt ghelooft:
Oft vvel den Papen ooc (die na de Schrift dick gissen)
Betrouvven alles goets, alleen by haer Ghevvissen,
Die vvort van alle dry bedroghen: dies u vvacht
Voor't ghene u al hier te voorschijn vvort ghebracht.
| |
[pagina 137]
| |
Wer einem wolff trawt auff der heyd
einem Juden bey seinem eyd
Vnd einem pfaffen bey seim g'wissen
der wirdt von allen drien b'schissen.
| |
Praedator lupus & Judaeus apella Sacerdos
Missificus, Lilycis conspurcant ructibus orbem.
| |
[pagina 138]
| |
Op de Wijse: 'tSou een Ruyterken minnen.
Ionghman.
MYn Alderliefste verheven /
Die op der Aerden woont /
Wat heb ic u al bedreven /
Dat ghy my qualick toont /
My docht ic was ghekroont /
Van u Edel Kerssouwe /
Ick was u wel ghetrouwe /
Dat ghy my qualick loont.
Dochter.
Hoe waert ghy alzoo bloode /
Doen ick u hadde belast /
Te komen met een Bode
Daer ghy niet op en past /
Daer me was ick verrast /
Een ander heb ick verkreghen /
Weest daer niet in versleghen /
Dat is my een weert Ghast.
Ionghman.
Anders waren de reden /
Doen ghy my gaeft op eer /
Den Rinck met soeticheden /
En veel vrijheyts meer:
Ghy spraect na myn begheer /
De Liefste sult ghy wesen /
Myn druck suldy ghenesen /
De Natuer ghebruycken meer.
Dochter.
Wat wilt ghy u beklaghen /
Ghy wist myn meeningh wel /
'k Moest myn Vrienden ghewaghen
Sy vielen my rebel /
En ghy en waert niet snel /
Doen ick u quam vraghen /
Te rijden op een Waghen /
En spelen het minnen spel.
Ionghman.
Dat heb ick al ghelaten /
Om u Vrienden belaen /
Op dat ghy overstraten
Met vreden soudet gaen /
V hooghe Vrienden saen
Sy souden my schandaliseeren /
Hun aenschijn van my keeren /
En zien my niet eens aen.
Dochter.
Ionghman laet my nu varen /
Want ick nu trouwen moet /
| |
[pagina 139]
| |
Al met een ander paren /
Die myn wille wel doet /
Daerom vliet metter spoet /
Een ander heb ick verkoren /
Wilt daer niet in verstoren /
Die is de Liefste zoet.
Ionghman.
Ghy gaeft my sonder schromen
De Sleutel van de Deur /
Dat ick daer in mocht komen /
Van achter oft van veur /
Na mynen wil by heur /
By Daghen oft by Nachten /
Ick hoefde niet te wachten /
Ick ghingh daer vry met deur.
Dochter.
'tIs waer dat ick u troude /
En oock de Sleutel ghaf /
Ick en kond' sulcx niet houden /
Deden myn Vrienden straf /
Doen viel ick in het kaf /
Ick moest haer loven en sweren /
Myn Ziele persequeren /
Dat het onwaerachtich was.
Ionghman.
Princesse denct om sterven /
En om u Ziele reyn /
Myn druck zal 't wel af kerven /
Al acht ghy myn Trou kleyn /
Ten is gheen saeck om scheyn /
Ghy sult u wel beklaghen /
In uwen laetsten daghen /
Dat ghy my gaet verleyn.
| |
Mos est ut reneget formosa puella petenti,
Quamuis voce neget, vox est contraria menti.
| |
Een Ionckvrouvv' vveyghert vvel metten mont,
Hoe vvel sy contrarie meynt vvt 'sHertsen gront,
Sulcke Hoofsche courtosyen zijn vvel goet,
Maer 'tis quaet te vveygheren 'tghene men gheerne doet.
|
|