Nieu Aemstelredams Liedboek

Een liedeken, Op de wijse, Comt al ghy Venus dierkens, etc.

CVpido wreet moordadich, mijn vyant seer mispresen
Toond' hem laestmael genadich
Als oft mijn vriendt woud' wesen,
Een Goddin wt gelesen, heeft hy tot my gewent
Die mijn smaert soud' ghenesen, en blusschen mijn torment.

[fol. 138]

 

Dies dees schoone Goddinne ginc haer fierheyt verlaten

 

En quam wt rechter minne

 

In eenen droom by my praten,

 

Dat ic droefheyt sou laten, bat sy so my docht claer

 

Want sy quam t'mijner baten, my soo verschijnen daer.

 

Met liefd' zijnde bevanghen

 

Ginck ick haer mijn noot claghen,

 

Want t'hartelijck bevangen, deed' my by na vertsaghen

 

Dies was al mijn gewagen

 

My doch ghenadich zijt,

 

En red my wt dees plagen, die t'hart, o Goddin, lijt.

 

Sy sprack doet wech v treuren

 

Laet sorghe zijn verdreven

 

V sal nu jonst ghebeuren

 

V werdt gheschoncken t'leven,

 

So ic v heb doen sneven, en v jonc hart deurwont,

 

Sal ick v weer troost geven, en haest maken ghesont.

 

Maer elaes cort zijn de vreuchden

 

Van de rechte minnaren

 

Een bedroch t'hart verheuchde, en ded' druc van my varen

 

Want doen ick my woud' paren

 

Met haer druc te versmaen,

 

Ontwaect' ic met beswaren, en mijn vreucht was gedaen.

 

Tot slapen ic my pijnde, sluytende dicht mijn oogen

 

Met smart mijn vreucht verdwijnde

 

mijn troost was my ontvlogen

 

Ick bevant my bedroghen, door den droom met beswaer

 

Mijn vreucht was valsch en loghen, en mijn lijen was waer.

 

Dees wreede Godt verbolghen,

 

Laet hem niet contenteren,

 

Dat hy my gaet vervolghen, als ick waeck met begeeren

 

Dies soument schier versweeren

 

Hem te dienen ghetrou,

 

Want wie hem ghetrou eeren, loont hy met druck en rou.