Nieu Aemstelredams Liedboek
(1591)–Anoniem Nieu Aemstelredams Liedboek– Auteursrechtvrij
[Folio 139]
| |
Als ik haer ben absent, is vreucht van my
ghewent,
Haer lieffelijck bestieren, hout my in haer bedwanck
Haer seer soete manieren, maken mijn sinnen kranck
Haer wesen soet, zedich en goet
Dwingt tot haer mijnen ganck,
Haer schoonheyt doet, dat ickse moet
Lieven teghens mijnen danck.
Gheen schoonder in de sinnen, mijn
Macher by de Goddinnen, zijn,
Want haer lieflijcke praet, die al te boven gaet
Sy doet in my verdinnen, pijn
Dies moet ick haer beminnen, fijn
Door haren wijsen raet, bevrijt sy t'hart van quaet
Haer claer schijnende oogen, hebben my t'hart
deurwont
Haer wtsprake heeft ghetogen
My in droefheyts afgront,
Niemant dan sy, mach helpen my
Noch troosten t'gheener stondt
Niet maken bly, ontlast noch vry
Ten zy, sy my troost jont.
Door liefd' op deucht en eeren, tru
Seer schoone wy begheeren v
Te dienen dach en nacht, in vreed' liefd' en eendracht
Dies wilt v doch vermeeren, nu
Wilt v van my niet keeren schu
Maer aenhoort mijn geclacht, want ic lig in onmacht
V behoort die victory, t'hart v de eere gheeft,
V schenkende de glory, want t'gemoet voor v beeft
V jonst eenpaer, en deucht voorwaer
Mijn hart verwonnen heeft,
Want in druck swaer, O bloem eerbaer
T'hart om uwent wil leeft.
Princes wilt my verlaten, niet
Want die liefd' boven maten, hiet
My inwendich verbrant, dies o Venus playsant
Qua nijders die my haten, vliet
My wilt wt liefd' aenvaten, siet
So wert vreucht abundant, by v reyn bloem gheplant,
Wilt mijn liefde aenmercken, siet den doot my verslint
Laet weer liefd' in v wercken
Eer ick sterve, begint
Hier in dit dal, endt v pijn al,
Door een die v bemindt,
Twist en misval, oock wech zijn sal
Want liefd' alles verwint.
|
|