Op de wijse, Daer ick laest quam in een Pallays.
LAest doen ick ginck, in't bosch ter jacht
Elaes bevinck, my haest den nacht,
Dies ic daer blijven moest met cracht,
Maer t'viel my swaer om doen,
Dese nacht lang, my seer verdroot
Ick truerde bang, claegde mijn noot,
Want d'alderliefste lief minioot
Daer ick om truerde seer,
Die was van my heel veer.
Smorgens heel vroech, hoord' ick een toon
Doen ickt acht sloech, wast Echo schoon,
Die riep schenckt my v liefd' te loon,
Ick meynde sy my nae liep,
Narciscum jent, heeft sy met lust,
Deur liefde blent, hartelijck ghecust,
En sprack mijn lijden nu doch blust,
| |
Oft t'hardt door rou versmoort.
Maer hy vertooch, van haer aenschijn,
Sy hem nae vlooch, bevaen met pijn
En truerde seer op dat termijn,
Want haer bed' en begeert
Heeft aen hen ghefalgeert.
Ick moest besien, hoet voort gaen sou
Doen hy ginck vlien, van dese vrou
Door medooghen droech mijn hart rou
Want had my sulcx gheschiet
Venus gh'eert, sach dees wreetheyt,
Heeft straff' begheert, over dit feyt,
En heeft hem daer stracx opgheleyt,
Selfs weerom soud' vergaen.
Nu hier by lach, een claer fonteyn,
Waer in hy sach, een schaduw' reyn,
Van sijn eyghen schoonheyt certeyn,
Int twater diep // seer dick greep hy,
En luyde riep, lief comt by, my
Want v schoonheydt die maeckt my, bly
Maer siend' int ent, sy niet en quam,
Een groot torment, zijn hart beclam,
Waer hy soo grooten druck wt nam,
Dat hy door t'groot geween,
Allenskens gans verdween.
Als nu de doot, hem had verneert,
In een bloem root, is hy verkeert,
Hier door worde my doen gheleert,
Werdt altijdt soo gheloont.
|
|
Auteursrechtvrij