Nieu Aemstelredams Liedboek

Op de wijse: Fortuyn elaes bedroeft.

SEer vast in't hart gheprent
Heb ick op dit termijn
Een suyver Maechdeken jent,
Waer door ick lijde pijn,
Om datse my begeeft, Die edele maghet soet
Waer door mijn harte sneeft,
En roept om troost met spoet.

Ist dat de liefste soet, My niet wil troosten siet

En ic haer derven moet, So verdwijn ic heel te niet
Ghelijck de sneeu op t'velt
Smelt van der Sonneschijn // soo ist met my ghestelt,
Crijch ick gheen Medecijn.

Mocht ick doch eens voorwaer

Comen in haren sin, Soo soude mijn lijden swaer
Verslijten daer ic bin, Maer lacy neen ic niet
Sy acht op my niet een hayr,
Waerom ick in't verdriet
Blijf nu t'is openbaer.

Och Lief weest niet verhart

In uwen grammen moet,
Maer v dienaer expart, Gheeft troost met woorden soet
Die ghy seer wel behaecht,
En wilt hem niet afgaen
Maer hem goe jonste draecht,
Soo mach hy troost ontfaen.

Nu bid ick v reyn Princesse

Dat ghy my niet verlaet,
Maer wilt mijn schoon Maistresse
Doch altijdt comen te baet,
En acht gheen nijders boos,
Schoon Lief hoort mijn bediet,
Soo sal ick v altoos
Lief singhen een vrolijck Liedt.