Nieu Aemstelredams Liedboek

Een nieu Liedeken.

MOet ic altijt treuren sonder ophouden
Om een dien ick bemin,
Boven der natueren ben ic vol rouwen
Van liefden ick ontsin,
Ten zy, dat ghy // Lief wt jonste my
Geeft troosts gewin, of ick sterf heel om dy.

Reyn suyver imagie // laet v verdrieten

[fol. 96]

 

Mijn lijden sonder ent,

 

Op dat ick eens couragie, nu mach genieten

 

Voor al dit swaer torment,

 

Gheen schat, weet dat, wien ick liever hat

 

Dan v lief jent, Dien ick oyt om troost bat.

 

Als alle minnaren, in vreuchden leven

 

Soo treur ick desolaet,

 

Lief alle welvaren, cont ghy my gheven

 

Met een woort delicaet

 

Dus drae, seght jae, Eer ick heel vergae.

 

In lijden quaet, ick bidd' v om ghenae.

 

Jonste wilt betoogen, door lijdsaemheden

 

Reyn suyver diamant,

 

V clare bruyn ooghen, V eerbaer zeden

 

Doen dat my t'hart dus brandt,

 

V ganck, en v sanck, En v Borstkens blanck

 

Houden t'verstant, van my heel in bedwanc.

 

Aenmerckt Princesse, v dienaers jonste

 

Die des doots droefheyt smaeckt

 

Als een maistresse, door des woorts conste

 

Van jae, hem ghesont maeckt,

 

Dies doet, hem goet, Die zijn harte bloet

 

En in liefde blaeckt,

 

Ontfangt dit Lief tot een groet.