Een nieu Liedt, Van Paris tot Helena.
LIef wtvercoren, Lief triumphant,
Als ick aenschouwe, V claer aenschijn
Weest my ghetrouwe, Vrijt my van pijn.
En neemt doch acht, op mijn gheclacht,
Want Venus macht, dunct my by v te zijn.
Helena
antwoort tot Paris.
O stout beginne, En lastich feyt
Dat ghy v minne, Hebt op gheleyt,
Menelaus vrouwe, Eerlijck befaemt,
Die oyt haer Trouwe, Behielt ongeblaemt:
Wat heefter v hart, Daer toe ghetart
Dat ghy my dart, Aenspreken
onbeschaemt.
T'gheen ick beginne, Is niet om niet,
T'was een Goddinne, Die my dat riet
Al zijdy verheven, Schoonder dan schoon,
My zijdy gegeven, Voor mijn eyghen loon:
Weest niet verstoort, Lief om dit woort,
Ghy spant in't hart de Croon.
Nochtans geen tooren, My van v keert:
Wie sou hem stooren, Te zijn begheert,
Maer t'is te spade: Nu ghy begint
Had v ghenade, Wat eer versint,
Ick haddet gewacht, Had ghy't gevraecht
Doen ic was maecht, van duysenden
bemint.
Mijns Vaders Rijcke, Groot en playsant,
Heeft gheen ghelijcke, By al Grieckenlandt,
Een Conincx Sone, Ben ick bekent,
Mijn Rijck, mijn Croone, En heeft geen ent,
| |
Troyen is mijn, Het salder v zijn,
V schoon aenschijn, Maect dat ghy't weerdich
bent.
Al is v stede, Seer rijck vermaert,
Griecken is mede, Wel prijsens waert
V beloften schoone, Sy wel verwacht,
Maer v persoone, Heeft meerder cracht:
Als icker mijn eer, Wou stellen ter neer
Sou Paris meer, Dan Troyen zijn
geacht.
Wilt my niet versmaden, Eer ghy my kent
Al ben ick beladen, Met groot torment:
V schoone figuere, Heb ick bespiet
Dat doet mijn trueren, In swaer verdriet,
Maer hooch van moet, Machtich van goet
Edel van bloedt, Ben ick al weet ghy't
niet.
Of ick v al minde, O edel Prins
Soo blaest den winde, Nae uwen wins,
Die v sou drijven, Weer in v staet,
Wat sou my blijven, Dan schand' en smaet:
Onse liefde en cost, Maer zijn begost
Als ghy soo most, Vertrecken op der
daet.
Groot is v macht, En groot v goet,
Hooch is v gheslacht, Edel v bloedt,
Maer v Vader machtich, Diet al regeert
Door liefde crachtich, Is dick verkeert,
Venus bestaen, Heeft hem doen gaen,
Wit als een swaen, Daer hem die liefde
keert.
Ginck ick dan spoedich, Me in v Landt,
Een Oorloch bloedich, Quam op die handt,
Hoe wel ghy crachtich, V selven hiet
V aenschijn sachtich, En tuycht dat niet:
Laet anderen slaen, Te veldewaert gaen,
Doet ghy voortaen, Wat v Venus
ghebiet.
Princes der minne, Aensiet den brandt
Die een Goddinne, In my heeft gheplant,
Het is te vooren, Ghepropheteert,
Ick ben verloren, Soo ghy't begheert,
Weest my ghetrou, Schoon edele Vrou,
Als ick v sou: Soo suldy zijn
gheeert.
V Princelijck wesen, V schoon aenschijn
| |
Wort seer ghepresen, En oock van mijn,
Die v begheeren, Zijnder wel veel,
Van grooter eeren, Schoon, Rijck en Eel,
Dus later Heleen, In rust en vreen
Ghy crijcht wel een, V weerdich tot een deel.
|
|
Auteursrechtvrij