Nieu Aemstelredams Liedboek
(1591)–Anoniem Nieu Aemstelredams Liedboek–
Auteursrechtvrij
[Folio 32]
| |
Wat wy behoeven, hy geeft ons alle
dinghen
Zijn goetheyt wy proeven // zijn soetheyt ons biedt,
Met ghebenedijde ooghen // hy neerwaerts na ons siet
Al wt zijn haven // goet,
Wel vloeyen alle gaven // soet,
Hy is die ons laven doet
Met melck en wijn om niet.
Om ons natuer te stercken, met ghesontheyt,
Wel op deser uer // met spijs en dranck ons voet
Alle creatuer, alhier in sweerelts rontheyt,
Al zijnse stuer, voor ons hy brenghen doet,
Hy schiepet al, die lijf en ziel behoet,
In onser Feesten // schier,
Weest danckbaer minst en meesten // hier
Hy maeckt ons van gheesten // fier,
Door weldaet overvloet.
Visschen in Zee // voor ons moeten sy swemmen,
Dierkens en Vee, die op berch en dal zijn
Voghelkens mee, voor ons haer laten temmen
Cruyden hier ree, crijghen haer sonne schijn,
Boomen haer regen, het dient voor ons al fijn
Al wat op Aerde // groeyt
En hier seer fray in waerde bloeyt,
Tot ons te voet te paerde // vloeyt,
Te scheep in menichten zijn.
Ons gherechtigheyt, noch onser niet behoeft hy
Om zijn Majesteyt, wil hy niet zijn ons God
En is ooc bereyt, dies hem van herten lovet vry
Om ons salicheyt, te geven tot een lot,
Singht danckelijck dan, en hout zijn gebodt
Hy is een wonder // Heer
Hy can ons helpen sonder // seer,
Gheven over en onder meer
Van als dat isset slodt.
Prince versint, laet ons die vader heerlijck
Als Kinderen bemint // wel soecken nu voortaen,
Die hem niet vint, die doolt eylacy deerlijck,
In die Weerelt blent, noch blijfse heel belaen
Wilt dit wel verstaen // die clopt sal hy ontfaen,
Want het niet te deghen // is
Hebben wy niet zijn zeghen // wis,
| |
[Folio 33]
| |
En gaen in zijne weghen // fris,
Tsal ons qualijck vergaen.
|
|