Nieu Aemstelredams Liedboek



[Folio 31]
Een vrolijck gheselschap Liedt. Ende gaet op de wijse: Alsoo 't begint. HOe sitten wy aldus stille te swijghen, En connen nu gheen vreuchde bedrijven, Begint ons de Wijn in 't hooft te stijghen, Wy sullen wel meer corragie crijghen, Fris, vrolijck, vroom, eerlijck, Isset anders soo ist besweerlijck, Acht niet wat de clappers beniet, Alst met God en met eeren gheschiet. Het strijt sich wel Vrou ofte Man Die den tijdt wel dienen can, Begheeft sich daerom op sulcken baen, Desghelijcken ist vermaen, Vrolijck vrolijck met manieren, Wie sal ons dit moghen kieren Als het comt wt s hartsen gront, Dat wy belijen metten mont. Gheen beter dinck op deser werlt Dan die zijn hert te vreden'stelt, Betrout niet seer op vrient noch ghelt, En laet niet loopen wtet velt, Vrolijck, vrolijck sonder treuren Wiet ghevalt die moetet besueren, Laet ons van herten wesen vroe, En drincken malcander eens vriendelijc toe. En hebben wy niet een goede Weert, Hy doet al wat ons herte begheert, Vreuchde hanteren // doet hy vermeeren, Hy acht oock niet // wat wy verteeren Met den vrolijcken wesen vrolijck, Met den smadelijcken isset onmoghelijck, Hebbet met den sotten ghedult, Sy en weten niet beter, sy en hebben gheen schult.