Maatstaf. Jaargang 30

[p. 85]

Pieter A. Kuyk Wintergedichten

Geborgen

Avond die zich de nacht in vriest,
met helder hard zwart het
donker verkerft tot aan het
ijzigst vertakken

maar de duizenden vogels die de
bakken voer be-
volkten met druk doen

slapen in 't rondst van het donker
dat een boom voor ze heeft.

Winters

Waar je lag of stond of zweefde
of je hier voor altijd was
daar wappert het en 't
wakkert aan

tentlinnen

ik sla de haringen om te
beginnen maar dieper in
bevroren gras.