Maatstaf. Jaargang 30
(1982)– [tijdschrift] Maatstaf–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 62]
| |
1.afscheid in het Wiener Wald
Loan zegt: je dringt te veel
in mij. De droefheid krijgt Gestalt
als ik loop te Wenen / alleen
blauwe bloemen kopen bij de Munt
figuren liggen stil
vijfhoekig kruispunt
dat maar niet bewegen wil
tussen Loan en lied
gaan duizend intercity-treinen
wiskundig reist verdriet
telkens op ontspoorde lijnen
de economie van taal
is heel gering. Ik zing
het uitgestorven van de nachtegaal
| |
[pagina 63]
| |
2.het thema kan niet uit gedicht genomen
voor blauw zocht ik een zingend onderkomen
maar als verlangen eender als de dood kon zijn
dan was je partner aan dit taaldomein
begreep je elke schakel en verwijzen
wij zouden liedgewijze
/ alsof ik schaakte / openingen vinden
groot & meester. Op het vierkant winnen
en aan het vers werd toegevoegd een vijfde hoek
(acrobatisch trapezium) het verloren dagboek
dat ik uiteindelijk ging schrijven. Je heet niet Lotte,
nergens Werther. Uit triestheid hield ik duizend overschotten
die ik samenstel tot Loan
het lot dat aan zich zelf ontkwam
| |
[pagina 64]
| |
3.
She could be australian, de meisjesjongen
terug gekomen uit de wereld van ver weg.
zit ze nog mooier dood gezongen
hij te zijn. Het economisch overleg:
failliet te gaan & schoonheid te verdragen
drinken tot de jongen is verschenen
door twee kanalen Jagger heen te jagen
zodat het meisje uit de kamer is verdwenen
het androgyn in Ska
steeds weer achterna
ergens tussenin
een volkomen tegenzin:
de jongen zonder onderkant
het meisje als poëtisch variant
| |
[pagina 65]
| |
4.het poëtisch argument: de liefde
die taal leeghaalt zoals een dief de
klokken van de muren -
dan lijkt alles eeuwig voort te duren
en is de dood geroofd. Bedwongen
tot op het lijfje van de meisjesjongen
het spreekt van avonturen. Dansfestijnen,
Friese weekends en Tasmaanse wijnen
eindelijk; de melancholie wordt vastgesteld:
de afstand van erotisch tot gekweld
daartussen loopt grafiek in eenzaamheid.
Lieve jongen, ben je over tijd?
| |
[pagina 66]
| |
5.onaanraakbaar is zij technisch als mecano
en vertelt de nachten in Alice Springs -
dan wordt hij plotseling Fontainebleau
en kent de raadselachtigheid van sfinx
de dauw van ijl parfum. Tussen ozon
en de geur van opgedroogde zomerregen
lacht ze schaars & heeft hij ongezegd jargon
waar woorden meestal zijn verzwegen
onromantisch, zegt ze zelf, onbewogen
terwijl híj beweegt vertogen
van schoonheid, vergrendeld in een kluis:
Lonesome heet het androgyn.
het maakt van taal een dwangbuis /
zingen in het doodsstramien
| |
[pagina 67]
| |
6.
I love you so that I could die
en als ik mij van Don & Phil afdraai
zit het hij/zij in de Schiller-bar
taal is dubbel en aldus bizar
ik vertoon de film met veertien jaar verschil
je luistert. Ik denk: in hemelswil,
vertel niet verder van voorheen. Ik weet van dood
maar als jij de jouwe zegt, word je vennoot
van Firma nv Ongeluk & Overlijden;
dan moet ik je terug geleiden
naar de zwarte kamer waar je bent geboren
en begint alles weer van voren.
het dilemma van het androgyne lied:
herhalen op een ver verschiet
| |
[pagina 68]
| |
7.hoe moet ik beweeglijkheid beschrijven
terwijl het lied op thema's vastgesteld
dood probeerde in te lijven?
je legt maar lijnen in de kamer. Opgeteld
bestrijk je alle plekken van haar oppervlakte
soms raken je ogen nergens aan
dan weer verstrakt je
blik op samengaan
van duisternis naar jongensheid
van meisjesheid tot treurigheid
als in geen taal jouw naam bestaat
wanneer jij nergens bent beschreven
dan is dit vers het apparaat
dat jou in zijn ruimte doet bewegen
Leiden augustus 1979 - Amsterdam november 1981 |
|