Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[Schoonste Nimph, waer toe het vluchten]

Stemme: Comt doch schoone veldt-goddinne.

SChoonste Nimph, waer toe het vluchten,
Van die u bemindt,

[p. 251]

 

Of hebt ghy my niet besint,

 

Lief aenhoort mijn suchten,

 

Eer mijn doodt begint.

 

 

 

2 Maer ach straffe Bos-Godinne

 

Kan u wreede hart,

 

My aendoen so groote smart,

 

Daer ick u beminne,

 

Vliedt ghy van mijn vart,

 

 

 

3 Ghy zijt d' oorsaeck droeve ooghen

 

Vensters van mijn pijn,

 

Waer door ick het starck fenijn,

 

Heb in 't hart ghesooghen,

 

Van haer soet aenschijn.

 

 

 

4 Bootst Echo mijn droeve klachten

 

Aen de schoon Goddin,

 

Die ick al te vyerich min,

 

Want ick moet versmachten,

 

Soo ick haer niet win.

 

 

 

5 Sal dees groene schaduws lommer

 

Zijn dit Lichaems Graf,

 

Als mijn gheest ghedaelt is af,

[p. 252]

 

Sult ghy Lief bekommer

 

Voelen van mijn straf.

 

 

 

6 Dan sal het herte wroegen

 

Om de wreede daet,

 

Van u self bedreve quaet

 

Sult ghy niet vernoegen,

 

Want dan ist te laet.

 

 

 

7 Moet ick als Narsis verdwyne

 

In mijn tranens vloedt,

 

Want ick nu toch sterven moet,

 

't Leven is mijn pijne

 

't Sterven valt mijn soet.

I.V.A. De tijt leert.