Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
                               
            
            
                
                    Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh in de eerste druk uit 1633.
                
                
                    
                        De koppen Eerste deel en Tweede deel zijn tussen vierkante haken toegevoegd.
                        Eerste deel
                        p. 13: e → en: ‘Mijn slapen en mijn waken’.
                        p. 17: Een deel van de tekst is moeilijk leesbaar. Dat is tussen vierkante haken opgelost: ‘Hemelsche Godinne, ghy doe tot mijn spr[ac]k’.
                        p. 18: slae → slaef: ‘Laet Coridon wesen u gheringhste slaef’.
                        p. 20: stoft → stof: ‘Sonder hangel / net of stof’.
                        p. 21: wensc . → wensch.: ‘Kleurtjes veel na yeders wensch’.
                        p. 21: douws → douws: ‘Roosjes die door douws bevochten’.
                        p. 25: aanghtreden → aanghetreden: ‘Quam schoor-voets aanghetreden sacht’.
                        p. 26: Hemels.blaauw → Hemels-blaauw: ‘Haar opper-kleedt was Hemels-blaauw’.
                        p. 30: 'T en → 'T en: ‘T en is zy die ons bracht ten val’.
                        p. 32: vreughdep → vreughden: ‘Ons daghen met vreughden’.
                        p. 32: Helee → Heleen: ‘Paris zijn Heleen’.
                        p. 36: d oorsaeek → d oorsaeck: ‘Klaeght / dat d oorsaeck zy die gene’.
                        p. 38: Het foutieve strofenummer 2 is verbeterd in 4.
                        p. 41: Het ontbrekende strofenummer 4 is toegevoegd.
                        p. 43: karjen → karsjen: ‘Waer midden op een karsjen wast’.
                        p. 47: HCh → OCh: ‘OCh Laura schoon! / die nu de gulde Croon’.
                        p. 59: 't Wed → 'k Wed: ‘k Wed dat ghy het hebt vergeten’.
                        p. 63: Het ontbrekende strofenummer 6 is toegevoegd.
                        p. 63: Het ontbrekende strofenummer 7 is toegevoegd.
                        p. 65: Wolden → Wolven: ‘Heb ick niet de Wolven graegh’.
                        p. 73: trrost → troost: ‘In my en woont, die wacht alleen na troost’.
                        p. 79: kuurtj estart → kuurtjes tart: ‘Die u tot lieve soetigheyt en Minne-kuurtjes tart’.
                        p. 84: Garinda → Granida: ‘Granida ick verwacht u weder t Amsterdam’.
                        p. 89: Het foutieve paginanummer 98 is verbeterd in 89.
                        p. 92: Het foutieve paginanummer 93 is verbeterd in 92.
                        p. 92: Het ontbrekende strofenummer 4 is toegevoegd.
                        p. 205: Het foutieve paginanummer 105 is verbeterd in 205.
                        p. 107: bogonnen → begonnen: ‘Ach! had ghy noyt begonnen’.
                        p. 115: Het ontbrekende strofenummer 18 is toegevoegd.
                            p. 115: Het ontbrekende strofenummer 3 is toegevoegd.
                            p. 115: Een deel van de tekst is moeilijk leesbaar. Dat is tussen vierkante haken opgelost: [H]ebje kack t en heeft geen val’.
                            p. 118: hayrec → hayren: ‘Maer met het schoon gout-draet van u hayren’.
                            p. 124: Maer → Waer: ‘Waer meed is beladen / snoodt Albonus Ziel’.
                            p. 128: ect. → etc: ‘Troosten / en verquicken galijck. Schoonste / etc.’.
                            p. 129: Het ontbrekende strofenummer 10 is toegevoegd.
                            p. 139: Wreet → Weet: ‘Want den Hemel weet Me-vrou’.
                            p. 153: een deel van de tekst is moeilijk leesbaar. Dat is tussen vierkante haken opgelost: ‘Ick [min]lijck in gedachten endt’.    
                            p. 160: laes!) → (laes!): ‘Die ontsteeckt (laes!) dit Ys koude koele hert’.
                            p. 160: Het ontbrekende strofenummer 3 is toegevoegd.
                            p. 165: Garnither → Garinther: ‘Garinters liefdens raserny, over d ontrouw van Corisqve’.
                            p. 173: Roge r → Rogeer: ‘Dat mijn Rogeer steeckt met dat Schip van Lande’.
                            p. 188: ect. → etc.: ‘Waer d' Goden haer in verlusten / etc.’.
                            p. 192: Het foutieve strofenummer 7 is verbeterd in 5.
                            p. 207: weer → weet: ‘Ey Cypris ghy die t weet’.
                            p. 214: soudien → souden: ‘Hoe! souden die ooghen ghedooghen dat sy’.
                            p. 219: gheesten → ghesteen: ‘O Droef ghesteen’.
                            p. 231: Het foutieve paginanummer 131 is verbeterd in 231.    
                        p. 234: Het foutieve paginanummer 534 is verbeterd in 234.
                            p. 246: wenschste → wenschte: ‘Ick wenschte wel met duysent Tongen’.
                            p. 248: quynige → quyninge: ‘Een quyninge, van bange dagen’.
                            p. 248: 't wistigh → 't twistigh: ‘In 't twistigh Huys van Man en Vrouw’.
                            p. 256: Het foutieve paginanummer 156 is verbeterd in 256.
                            p. 256: Alderschooone → Alderschoone: ‘O mijn Alderschoone’.
                            p. 271: genooot → genoot: ‘k Onder dit gewelf / genoot met veel kusjes’.
                            p. 281: Het foutieve paginanummer 181 is verbeterd in 281.
                            p. 296: Ooogen → Oogen: ‘Swemt mijn Oogen als Beken seer’.
                            p. 304: ghy sie → Ghysie: ‘Dat Ghysie dus bidt’.
                            p. 310: ,Tis → 'Tis: ‘T is een Harders Knecht’.
                            p. 318: Vee → Bee: ‘U Harderinne voor haer dienst dees cleyne Bee’.
                            p. 325: jalousche → jaloursche: ‘O nacht jaloursche nacht’.
                            p. 325: Het foutieve strofenummer 4 is verbeterd in 2.
                            p. 329: Het foutieve strofenummer 5 is verbeterd in 6.
                            p. 330: s → is: ‘Is als de wint’.
                            p. 331: Grusella  neen → Grusella, neen: ‘Neen, Grusella, neen’.
                            p. 333: suyr → suyver: ‘Traecht nae 't suyver’.    
                            p. 339: Het foutieve paginanummer 239 is verbeterd in 339.
                            p. 340: siet → siel: ‘U waerde siel niet krenckt’.
                            p. 340: Nymphs → Nymphe: ‘Dus Nymphe u bedenckt’.
                            p. 341: Het foutieve paginanummer 241 is verbeterd in 341.
                            p. 343: Min s → Min is: ‘Min is u mackerverschuylt u glants’.
                            p. 346: verschult → verschuylt: Duyckt blinckent licht / verschuylt u glants’.
                        
                        Tweede deel
                                               
                            p. 4: beqname → bequame: ‘als mede eenighe seer bequame voor desen gedruckt’.
                            p. 10: Dwing t → Dwinget: ‘Dwinget my in t hart te treuren’.
                            p. 12: Het foutieve strofenummer 4 is verbeterd in 5.
                            p. 21: Wilder dan, Wild → ‘Wilder dan Wild,: Wilder dan wild, wie sal my temmen’.
                            p. 24: toegeluckigh → toe geluckigh: ‘Ja tot twee dry mael toe geluckigh’.
                            p. 31: Het foutieve paginanummer 13 is verbeterd in 31.
                            p. 35: Het foutieve strofenummer 5 is verbeterd in 4.
                            p. 35: Het foutieve strofenummer 5 is verbeterd in 6.
                            p. 45: Het foutieve paginanummer 55 is verbeterd in 45.
                            p. 48: dat datjet → datjet: ‘t Is goet dan datjet segt’.
                            p. 53: Het ontbrekende strofenummer 4 is toegevoegd.
                            p. 69: Het ontbrekende strofenummer 2 is toegevoegd.
                            p. 69: Het ontbrekende strofenummer 3 is toegevoegd.
                            p. 70: Het ontbrekende strofenummer 4 is toegevoegd.
                            p. 71: Veracht → Verascht: ‘Verascht, is neer-gebogen’.
                            p. 71: )soo → (soo: ‘t Voor-nemen (soo ick meen)’.
                            p. 72: Het ontbrekende strofenummer 18 is toegevoegd.
                            p. 72: Het ontbrekende strofenummer 19 is toegevoegd.
                            p. 72: Het ontbrekende strofenummer 20 is toegevoegd.
                            p. 77: wy → my: Wat my geschiet’.
                            p. 81: Het ontbrekende strofenummer 19 is toegevoegd.
                            p. 82: Het ontbrekende strofenummer 22 is toegevoegd.
                            p. 84: Het ontbrekende strofenummer 5 is toegevoegd..
                            p. 87: vermacht → verwacht: ‘Terwijl ick by dees bron / mijn woud-Goddin verwacht’.
                            p. 88: speelt → spoelt: ‘waer dat den Yssel spoelt’.
                            p. 105: troojes → troosjes: ‘Ay! mijn troosjes kust my nu’.
                            p. 110: uty → uyt: ‘Voor de liefst ick u uyt andere nam’.
                            p. 114: Het foutieve strofenummer 6 is verbeterd in 7.
                            p. 123: zeden → reden: ‘t Kan reden / trots een in t Hof’. 
                            p. 125: Het foutieve paginanummer 115 is verbeterd in 125.
                    
                
            
            
            
                
                    
                    2
                    
                    
                
                
                    
                    2
                    
                    
                
                
                    
                    
                    
                
            
            
                _hol014holl01_01
                DBNL-TEI 1
                
                    2013 dbnl
                
            
            
                DSOLmetadata:yes
            
            
                
                    
                    exemplaar Universiteitsbibliotheek Amsterdam, signatuur: OTM: MUZ 348
                
                Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh. Jacob Pieters Wachter, Amsterdam 1633
                
            
        
        
            
                Wijze van coderen: standaard
                
            
        
        
            
                Nederlands
            
        
        
            
                Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
                
                
                
                
                
                
                    
                    
                    
                
            
            
            
                
                
            
            
            
            
        
        
            
                Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
                
                
                
                
                
                
                    
                    
                    
                
            
            
            
                
                
            
            
            
            
        
        
            
                2013-01-31
                
                    RK
                
                colofon toegevoegd
            
        
    

Verantwoording 

Dit tekstbestand is gebaseerd op een bestand van de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (https://www.dbnl.org)

Bron: Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh. Jacob Pieters Wachter, Amsterdam 1633
 
Zie: https://www.dbnl.org/tekst/_hol014holl01_01/colofon.php

In dit bestand zijn twee typen markeringen opgenomen: paginanummering en illustraties met onderschriften. Deze zijn te onderscheiden van de rest van de tekst door middel van accolades: {==13==} {>>pagina-aanduiding<<} {==Figuur. 1: Onderschrift van de afbeelding.==} {>>afbeelding<<} 


    

{==1==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hollands
Nachtegaeltien
verryct met een nieu
twede deel genaemd
Hollands en Seeus nachtegaels
samen gesang.
Tot Amsterdam by
Iacob Pieters Wachter
1633
    

    
        
    
    
{==3==} {>>pagina-aanduiding<<}

    [Eerste deel]

Aende ionstige sangers.

    BLy-Geestighe Minne-deught die u vermaeck neemt in aerdighe Liedekens ende nieuw ghevonden Vooskens. Alsoo dit liedeboeckjen genoemt het Hollants Nachtegaeltjen voor desen ghedruckt in dry verscheyden Deelen, ende by velen aenghenaem gheweest, doch alsoo de gedeelten somtijts, ontbrekende
{==4==} {>>pagina-aanduiding<<}
waren, hebbe goet ghevonden, het selfde in een Deel ende onder een tytel uyt te gheven, de dry Registers in een vervatende, om soo inder haest te vinden de Liedekens diemen begheert, overmidts het moeyelijck viel alsmen yets wilde soecken, ende niet wetende in wat Deel het stonde, de dry Registers most nasoecken. Oock alsoder voor desen eenige seer slechte als slordighe Liedekens onder liepen, hebben wy ten versoeck van eenige lief-hebbers deselve gesift, uytgeschoten, en ettelijcke nieuwe en aerdighe in de plaets gevoeght, daer by met onsen druck voegende een aenhanghsel, geintituleert Hollantsche ende Zeeuwsche Nachtegalen, t' samen-gesangh verrijckt met ve-
{==5==} {>>pagina-aanduiding<<}
le nieuwe Liedekens, die noyt voor desen in druck en zijn geweest, als mede alle de Liedekens voor desen inde Zeeuwsche Nachtegael uytghegheven, die met de Hollantsche door een ghemengelt zijn, niet twijffelende of zy en sullen alle lief-hebbers van de Sangh-konst aenghenaem zijn, waer over wy onsen arbeydt besteedt hebben.

In Amsterdam den 3 Ianuarij Anno 1633.



    
      
    
        
    
    
{==6==} {>>pagina-aanduiding<<}

    
{== afbeelding 
        	
    ==} {>>afbeelding<<}
    

    
    
{==7==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hollandts Nachtegaeljen.


Stemme: In Phoebus heldre glantz, &c.

Amint. 
WAt speelter in mijn sin / Och dertel Harderin: 
Ick voel ach, ick voel' ick ben onsteken met de min. 
	Filida soeckt ghena, 
	Want u oogen, laes! met vlijt, 
Begapen schoonste schoon, en vergissen haren tijt. 
 
Filida. 
2. O Harder stont het my / So vry gelijck als dy, 
Ick offerde mijn zieltje in u heerschappy; 
	Maer waerom / ben ick stom, 
	Dat ick hem niet en klaegh, 
Hoe hy d' af-godt is dien ick stadigh liefde draegh? 
 
Amint. 
3. Godinne, ha! natuur / Ghy gluurt op 't geen ick gluur: 
Om dat ghy, laes! bemindt, staet mijn het minnen duur. 
Jalousy, die quelt my, 
Doch ick min niet sonder reen, 

{==8==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Geen natuur flickevloyt roemt veer boven het gemeen. 
 
Filida. 
4. Ick wentel inde brant / Die min beheerst 't verstant, 
Dees Harders fackel senght vaeck 's Harders ingewant. 
	Mocht mijn Vrouw / lacy! nouw 
	Omhelsen haren Son, 
En troetelen so langh, dat zy zijn hartje won. 
 
5. Dan Filida wat raet? / Ghy soeckt toch middel-maet 
Ay siet Amint daer gints, zijn Vee de dorst verslaet, 
	Gaeter by / seght dat ghy 
	Een van u Lammeren mist, 
't Kan zijn Aminter stracx Filidas flammen slist. 

Vyt d' een in d' ander krijgh.



      
    
        
    
Kus-liedt.


Stemme: Bayse moy ma Ianneton.

HEer hoe kanmen by de Wijn 
Sijn genoegen blussen, 
Souwen wy niet vrolijc zijn, 
Souwen wy niet kussen? 
Buurman kust te deeg en recht, 
Jy me soetert, lieve knecht, 

{==9==} {>>pagina-aanduiding<<}

Weest niet eens verwondert, 
Kust soo vry int hondert. 
 
2. Elcken kus is suycker soet 
Past dit so te klaren: 
Met een kus jou lusjes boet, 
't Meysjen doetet garen. 
Heer wat hettet nou een val, 
't Deyncken dat is niet mendal, 
Ierst jou mont wilt vegen, 
Kust me kaer te degen. 
 
3. Doetet na de Friessche aert, 
Driemaels recht van veuren, 
Siet dat jy jouw eer bewaert, 
Jy most aers verbeuren: 
Wis so kreeghje dan een jouw 
Van de eene Meyt of Vrouw, 
Let wel op jouw dingen, 
't Kusschen vreught kan bringen. 
 
4. Houwje schick'lijck assen Meyt, 
Men sell' na jouw vragen: 
Ierst jen kus, 't het zijn bescheyt, 
Kreuckt gien Meysjes kragen: 
Gaet in 't kussen vry jou gangh, 
Heer wat valjet kussen bangh: 
Speelnoot soet en teder 
Kustme jen reys weder. 
 
5. Maets so wil'we met malkaer: 
Doch ghy moet gehenge, 
Dat ick onder 't Liedtjen maer, 
Mach een kusjen mengen: 
Laet jou lipjens wercken rat, 
En voldoen zijn lusten wat, 
Jans-kint wilt vry spelen 
Kusjes omme-deelen. 
 
6. 'k Scheyer nu soet Meysjen uyt, 
Ick souw schier verdroogen: 
Brenghtme nouw een Fransche fluyt, 

{==10==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met jouw bruyne ooghen. 
Tot revengie geef ick, siet, 
Duysent kusjes jou om niet: 
Vrienden tot 't bedyen 
Kust aen beyden sijen. 

Een in 't Hert.



      
[Machmen sonder vragen.]


Stemme: Robinet Magot.

MAchmen sonder vragen, 
Soet gheboren mensch: 
Niet een kusje waghen 
Nae sijn herten wensch? 
Soumen uwe kaken 
Met beleeft ghesoen, 
Nu eens moghen raken, 
Om zijn lust te voen? 
 
2. Salmen 't krullig swieren 
Van u blonde haer, 
Of ontsien, of vieren, 
Wat ghelieft mijn kaer? 
Mach ick in de stralen, 
Van u oogen gloed, 
Geenen aessem halen: 
Waer toe zijnse goet? 
 
3. Soo ghy schoon ghesegent 
Zijt met Hemelsch licht, 
En ghy my bejegent 
Met een baer gesucht, 
Soud' my duyvel plagen: 
Suur sien is gheen keur, 
Want ghy brenght my slagen, 
En geneest my weer. 
 
4. Maer wilt ghy volmaect zijn 
Als veel andere doen? 
Wilt dan vry gheraekt zijn 
Van my met een soen: 

{==11==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hondert duysent kusjes, 
Maecken niemandt quijt 
't Schoon van duysend' lusjes, 
Van soo veel ghevrijdt. 
 
5. Lijdt dat ick u lipjes 
Met mijn lippen raecke, 
'k Salse zoo soet knippen, 
En met zulcken smaecke: 
Dat indien ghy mede 
Waert als ick belust 
Seggen soudt met reden, 
Dat ghy geeren kust. 

H.S.



      
    
        
    
[Sioor Peter die klopten voor Anthonettekens deur]


Als 't begint.

SIoor Peter die klopten voor Anthonettekens deur, 
On ba Sjoor Peter (see zy) wat maeckte hier veur? 
	Wat doede ghy hier zo spaeye in de Maen! 
Ghy hebber Rappier noch Ponjaert aen? 
Sjoor Peter, ghy komt my veel te spaey, 
Waerom slade ghy my niet beter gaey? 
 
2. Sjoor Peter gingh kloppen voor Lysabettekens poort, 
En dat heeft Lysabette zo haest gehoort, 
Sy quam zoo sachjens naer de deur, 

{==12==} {>>pagina-aanduiding<<}

En sprack: zyde ghy daer Serviteur? 
Och ja ick! schoon Lieveken, doet eens op, 
Ick, ick staen hier voor u deur en klop. 
 
3. Lijsbette deed open, de Lants-knecht die quam in, 
Dit was het maysken soo wel van haer sin: 
Sy kusten en lackten malkand're voort, 
En Lysabette die sloot de poort, 
't Was al mijn Herteken, kom mijn Lief? 
Kom boven en doet eens mijn gerief. 
 
4. Sjoor Peter staet stille, dat niemant u bespeurt, 
Ay herteken, toeft toch, en verwacht u beurt: 
'T jan, hoe zyde ghy soo onbeschaemt? 
Ghy weet wel dat het hier niet betaemt, 
Gaet boven, daer veught het best gedaen, 
Sjoor Peter, ay laet ons boven gaen. 
 
5. Sjoor Peter gingh boven, Lysbette die gingh hem veur, 
Daer speelden zy terstont doen Siselleur. 
Ach! die dit spelleken had gesien, 
Hoe wonderbaer dat mocht geschien, 
Hoe vrolijck dat sy waren daer, 
Dat oordeelt ghy-liens alle gaer. 

't Verkeert haest.



      

{==13==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Och Lijsje lieve Lijsje]


Stemme: Nu spreyt u kapjen neder.

OCh Lijsje lieve Lijsje, 
Hoe lang is 't wel verleen 
Om dat ick op een wysje 
Wat maken souw gebeen? 
Kon ick nu soo wat raken, 
Dat u wat mocht vermaken, 
So waer ick wel te vreen, 
 
2. Maer Lijsje, u vertrecken, 
U boerten en u kal, 
U jocken en u gecken, 
Met aerdigheyt en val: 
U proncken en u gluurtjes, 
U spelen en u kuurtjes, 
Die maken my schier mal. 
 
3. Schier mal en uyt mijn sinnen, 
Soo ben ick buyten maet, 
O Lijsje! mijn Vriendinne, 
Als ick denck om 't gelaet, 
Als ick denck uytgelesen 
En 't vriendelijck soet wesen, 
Dat u so aerdigh staet. 
 
4. Gheen Oyen noch gheen Rammen, 
Waer dat ick kom of ben: 
Geen koeyen noch geen Lammen, 
Geen Hanen noch geen Hen, 
Geen Ossen noch geen Paerden, 
Als Lijsjen op der aerden 
Mijn hart vermaken ken. 
 
5. Dus Lijsje mijn vermaken: 
Mijn bitter en mijn soet: 
Mijn slapen en mijn waken: 
Mijn quaet en oock mijn goet. 

{==14==} {>>pagina-aanduiding<<}

Of Gys een slechten bloet // is, 
En 't Liedtje niet seer soet // is, 
Secht vry dat ghy dat doet. 
 
6. Soo sal ick Lysje prysen, 
En gheven haer de eer: 
Jae loffelijck bewijsen 
Noch duysent dinghen meer. 
Hier mee mijn lieve Lysje 
Vaert wel, en denck om Gysje. 
Dat is al mijn begheer. 

Wie had 't ghedocht?



      
[Ay wel ghewenschte tyden]


Stemme: Verdwaelde Koninginne.

AY wel ghewenschte tyden 
Ay dag der vrolijckheydt, 
Nu naeckt d' uur mijns, Verblyden. 
Die mijn ruckt uyt mijn leydt, 
	Uyt al mijn druck, 
	En ongeluck, 
Het welck ick zoo geduldigh 
	Twee jaren langh, 
	So straf en strangh, 
Gheleden heb onschuldigh. 
 
2. Ach, al te wreede Vader, 
Tegen zijn eenigh Kindt, 
Noyt Maeght ontmoete quader 
Om datse had bemindt, 
	Ghy woudet met pijn, 
	De keur van mijn, 
Naer u verkiesingh neyghen: 
	g'Hoorsaem ick bin, 
	Maer daer niet in, 
Mijn keur die blijft mijn eyghen 
 

{==15==} {>>pagina-aanduiding<<}

3. Ick heb een uyt verkoren 
Wiens beeldt hier voor mijn sweeft, 
En bondigh trouw gesworen, 
Soo langh mijn Hartjen leeft, 
	Mijn waerde Helt, 
	Ick eer in 't veldt 
Gingh 't Schaepken met u hoeden 
	Dan ick met pracht, 
	Werdt groot geacht. 
En heersch met hem veel goeden. 
 
4. De heylighe schoonheden 
Van zijn Hemelsch aenschijn, 
En wel gheschickte leden, 
Die soo uytbundigh zijn, 
	So schoon en net, 
	Dat ick te met 
Verdwael door al 't beoogen, 
	Hoe deel an deel, 
	Is braef en eel, 
Met schoonigheydt door-toogen. 
 
5. Hy is mijn heyl, mijn waerde, 
Mijn Zielens-Ziel, mijn al: 
Geen Ridder op der aerde 
Die mij verkrijgen sal. 
	Dan ghy mijn Zon, 
	Die mijn verwon. 
Ach Lief ick moet u prysen, 
	Een yder moet, 
	U Ad'lijck bloet 
Steets eer en lof bewysen. 
 
6. Mijn dunckt ick sie hem komen. 
Die noyt ontsacht 't ghevaer, 
Om met zijn borst de stroomen 
Te kloven van malkaer. 
	Trouwen Don Ian, 
	Die my nu van 
Dees eensaem plaets sal leyden, 
	Daer wy met vreughd 
	Ons frisse Jeuchd 

{==16==} {>>pagina-aanduiding<<}

Verslyten met ons beyden. 
 
7. Luchtige Nymphjens waerdigh. 
Verwellekomt mijn Lief, 
Vlecht hem veel kransjens aerdigh, 
Die mijn Zieltjen verhief 
	Ay singht hem lof, 
	Pluckt blaetjes of, 
Van Roosjes en van Bloemen, 
	Heel soet van geur, 
	En so veel kleur: 
Meer als ick u kan noemen. 
 
8. Bestroyt, bepronckt daer mede 
Op 't cierelijckst het padt, 
Dat mijn Prins sal betreden: 
Mijn Borgh-Heer, mijn Schat, 
	Ras winden, vliet 
	Haestigh, en siet 
Of hy versnelt zijn gange, 
	Seght dat hy kom, 
	Mijn Bruydegom: 
Want ick naer hem verlange. 

C. Coevers-Hof. Behout het goede.



      
    
        
    
[Sylvia heel droevigh]


Stemme: Alst begint.

SYlvia heel droevigh, sat aen 't water neer, 
Waer zy heeft geroepen met een stem van veer 
	Aen haer lieven Harder, 
	Coridon ay beyt, 

{==17==} {>>pagina-aanduiding<<}

	'k Bid, ay loopt niet varder. 
	Hier u Lamren weydt. 
 
2. Maer hy niet te beweghen meer als rotzen hart, 
Vluchtich liep, en achte (lacy) niet de smart 
	Van sijn schoon Godinne, 
	Wyckt ten Bosch-waert in, 
	En veracht de minne 
	Van sijn Veld-Godin. 
 
3. Waer door sy aen 't klaghen, bey haer oogen op sloegh 
Naer den Hemel die de smart vol traentjes joegh. 
	Heeft zy voort gesproken. 
	Coridon ontrouw, 
	Die u eet hebt gebroken. 
	Aen u waertste Vrouw. 
 
4. Hier (laes) by dit water, waer ick moe en mat, 
Voor Sons heete straeltjes, mijn verschuylend sat 
	Onder dese bomen, 
	Met mijn wolligh Vee, 
	Zijt ghy eerst gekomen, 
	En u klachten dee. 
 
    5. Hemelsche Godinne, ghy doe tot mijn spr[ac]k, 

{==18==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met gebogen knyen, op dese klavere vlack, 
	Mijn Ziel wenscht te winnen 
	Uwe gunst alleen: 
	Puyck der Harderinnen, 
	Van die d' aerd' betreen. 
 
6. Laet Coridon wesen u gheringhste slaef 
Die uytmunten sal boven d' Herders braef, 
	Door zijn trouwe minne, 
	En in dienste groot, 
	Die oyt Harderinne 
	Van haer Harder genoot. 

I.R. Een ick meen.



      
[Vlugge nymphe van het Y]


Stemme: Bayse moy ma Ianneton.

VLugge Nymphe van het Y, 
En de Zuyder stroomen, 
Vooght-Vrouw van de Visschery, 
Waer wy daeglijcks komen, 
Met veel Visschers van de Stadt 

{==19==} {>>pagina-aanduiding<<}

En ons Visschen nimmer sat 
In u Visscheryen, 
Daer wy ons verblyen. 
 
2. Hoe kond ghy afkeerigh soo 
Stadigh van my vluchten? 
Daer ick u mijn dienst aen boo 
Door veel hondert suchten, 
Waerom zijt ghy doch soo straf? 
Tracht ghy my dan in het graf 
Met u handen selven, 
Droevigh te bedelven? 
 
3. Ick die trouwelijck en vroet 
Dagelijcks kom visschen, 
In u visscherijtje soet, 
Sal mijn dat missen? 
Dat is qualijck, Lief, gedaen: 
Want ick geef u te verstaen 
Mijn genegentheden, 
Door beleefde reden. 
 
4. Al wat Visjes dat ick vangh, 
Sal ick u toe tellen, 

{==20==} {>>pagina-aanduiding<<}

Baersen van een spanne langh, 
Snoecken van een elle, 
Voorentjes, voort al te mael, 
Carper, Zeelt, en al de Ael, 
Die sal ick u gheven, 
Om vernoeght te leven, 
 
5. Snijt dan onse Visschers of, 
Die daer visschen komen, 
Sonder hanghel, net of stof, 
En laet mijn de stroomen 
Van u reyne Visschery, 
Maer behouden slechts voor my, 
Soo sult ghy bevinden. 
Wie u best beminde. 

't Verkeert haest.



      
    
        
    
Mey-gift.


Stemme: Yets moet ick u Laura vragen.

MEy die yder doet verblyden, 
Door u lieve sotte tyden, 
Hoe verheught ghy yder mensch, 

{==21==} {>>pagina-aanduiding<<}

Door u bloeysel vruchten groeyet, 
Door u bloempjes uyt d' aerd bloeyet, 
Kleurtjes veel na yders wensch. 
 
2. Bloemtjes die uyt hare knopjes, 
Kleurigh zijn tot in de dopjes, 
Waer haer lieve geur uyt spruyt. 
Roosjes die door douws bevochten 
Drupp'len, en haer knop gevlochten, 
Door u Meya barstet uyt. 
 
3. Reuckigh Tulpjes, die haer blaetjes 
Sijn verciert met kleurde draetjes, 
Groeyen, bloeyen door u tijdt: 
Wie sou dan niet van de Menschen 
U (o Mey!) gheluck toe wenschen? 
Want u komst de aerdt verblijdt. 
 
4. Dutters die u luye leden, 
In het bonte gaet bekleden, 
Kom uyt u vernufte kluys, 
Laet u dompe duffe stoven, 
En wilt Meyes lof saem loven 
Uyt u swart beroockte huys. 
 

{==22==} {>>pagina-aanduiding<<}

6. Stelt Meys eerste gifte hooge, 
Op een eertack na vermogen: 
Ciert hem met vrucht uyt den Hof, 
Singht dan om hem met u Lietjes, 
En door u geholde rietjes 
Spelen wilt den Mey tot lof. 

't Ondersoeck leert.


   
    
    
{==23==} {>>pagina-aanduiding<<}

    
{== afbeelding 
        	
    ==} {>>afbeelding<<}
    

    
    
{==24==} {>>pagina-aanduiding<<}

Amsterdamsch maanschyn.

EErgister Avondt doen de maan 
Weer bracht haer Paarden op de baan 
En rende met haer gulde kar 
Na Leo tot de Morgen-star 
En toonde met haer silv're glans 
Dat zy was vrouwe vanden dans 
Vooghdesse die de sterren licht. 
En Nox vermaackt met haer ghesicht: 
 
	Van langer hant soo steeghs om hoogh 
Doch hiel gevest seer laag haer oog 
Na d' Aartrijck, datse achter rugh 
Liet, door haar Paarden snel en vlugh. 
't Sy na Endymeon sy zagh 
Of yemant anders van sulck slagh 
Haer schorten yets dat sagmen wel 
Misschien om 't wit gevliesde vel. 
Of diergelijck daer licht een Vrou, 
Haar eer om waaght, en breeckt haar trouw. 
 
	Rontom haar snelle wage-spoor, 

{==25==} {>>pagina-aanduiding<<}

Vertoonden haer so nae als voor, 
Millioene sterren zy aen zy 
En quamen elck om 't fraeyste by. 
Den Hemel pruyckten in 't azuur. 
Soo schoon bezaeyt met mennigh vuur, 
Dat yeder Minnaer sulcke Nacht 
Ver boven Phoebus schijnsel acht: 
 
	Den Zephir Violetjes blies 
En Aura deuntjes in het lies, 
Te langhs de groene Amstel kant, 
Of in het hooge klaver-lant: 
 
	De stilte, dochter van de Nacht, 
Quam schoor-voets aenghetreden sacht 
Verselt met vaak en soete rust 
Oock 't slapen dat een yder lust. 
 
	De Smit die laat zijn kloppen rou 
De Wever scheyd oock van 't ghetouw. 
De Kuyper laat zijn kuypen staan, 
De Keetel-boeter oock sijn slaan, 
De Koopman sluyt zijn boeken toe 
En gaat te bedd' van 't schrijven moe. 
 
	Alleen den blye Minnaer dwaalt, 
En hier zijn vreughd' in 't Maantjen haalt. 
'T Maantje lockt zijn liefjen veur, 
Dat hy haar vind met open deur 
'T maantje lockt haer op de straat 
En so voorts aan een minne praat 
Heel anders als wy Harders doen, 
Die vryen in het lustig groen, 
En wachten naar gheen Maane schijn. 
Off dat de Lucht moet doncker syn 
Het steeds gewoondt heeft nood en wet. 
Maer ons gewoont heeft geen belet. 
 
	'T ghevoghelt dat so tiereliert, 

{==26==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als Phoebus onsen kreyts beswiert, 
Dat lagh gedooken stil en stom 
Alleen de Vleer-Muys vloog eens om. 
 
	Het Honde bassen was gedaan, 
Daar voor soo most de Cyter gaan. 
Het deunig fluytjen oock zijn beurt, 
De wack're luyt die selden treurt. 
En droeve Bas die stadig bromt, 
Maar noch wel meest uyt 't keeltje komt. 
So hier en daar een vrolijck liedt, 
Daar Echo dan mee onderschiet. 
 
	De nacht wiens droeve eensaemheyt 
Het swaar beladen hert bevrijd 
Een rust, van quynen, door haer stilt', 
Vloogh huyvrigh heen als een die wilt 
Gaan tasten inde duysterniss' 
Waar dat hy gaat, of waar hy is. 
Haar opper-kleedt was Hemels-blaauw, 
Haer onder keurs als asschen graeu, 
Haar Hooft en swart-ghevlochte hayr, 
Met heul gestrengelt in malkaar 
Omkranst met Myrth en Mandragoor 
Een Maan kops-lell aan yder oor. 
 
	Het slapen van ons so bemint 
Dat volgden haar heel doof en blint 
Geleyt van snelle dromen vlugh 
Die logens droegen op haer rugh. 
De held're Phoebe tradt wel eerst, 
Maer Vesper voor en alderveerst. 
 
	Het soelen van een sachte wint 
't Sy Zephir of oock Aura kint. 
Liet door de telchens ende blaa'n 
Een suchtend' Mommel-dansje gaan, 
Daarop de Nimphjes vande vliet, 

{==27==} {>>pagina-aanduiding<<}

Weer-galmde int gespleten riet: 
 
	Dees lieve tijt dees nachtsen dag, 
Noyt steetse Minnaar liever ach 
Als ick, om dat ick wist alree 
Waer dat mijn Wout-Nimph was in stee. 
Het Maantje leyd'me waars' haer hout, 
En vast met open deur beschouwt 
De pracht geveynstheyt en gevley 
Diem' in stee pleeght menigerley: 
Sy sag my haast, o! maantje dank, 
Dees gunst onthouw 'k mijn leven lanck: 
Ick was verblijt en zy niet min. 
Wast d' een zijn wil, 't was d' anders sin. 
Dit paren was haer onverwacht, 
Want weynig hads' om my gedacht: 
 
	Hout Musae! op van soete praet 
En maakt daar af doch geen gelaat, 
't Is boerigh grof en onbesne'en. 
Vernoeght u daar me, weest te vre'en. 
Dat ick haar vont tot gaan bereyt, 
Een straatjen om, daar ist gezeyt? 
 
	't Cingeltjen langhs, dat was het eerst, 
En d' Heere-graft voor d' alderveerst 
Die gingen wy al jockend' tre'en, 
Als voormaals Pâris met Heleên. 
In Menelai schoone hof 
Daar van de stilt ons gaf verlof, 
Te praten vande vryery 
De waansucht en de vleyery 
De tijt, en 't momme-aensicht dat 
Hier meest de deught draeght in de Stadt. 
 
	Het Cingeltjen een paatjen leeck 
Door al de boompjes op een streeck 
Beschaduwt van het Mane-licht. 
En door haer linde-tellech'jes dicht. 

{==28==} {>>pagina-aanduiding<<}

De groente die de Lent' ons geeft 
Geen aengenamer lomber heeft, 
Als hier dees boompjes op een ry, 
Daar by het waters schildery 
Die spiegelt in haar glad-Cristaal 
Dees groente noch een ander-maal. 
 
	Op d' Heere-graft daar vont oock d' oogh 
Gebouwen trots en prachtig hoogh 
Palleysen waerje hoovaertst woont, 
't Vermogen ook dat rijckdom toont, 
Dat blonck hier meest in 't gladde gout, 
Bestreken op het dore hout. 
Of steenen door de konst gelickt, 
Die in so menigh Gevel blickt, 
 
	Van daar so quaem' we aan het Y. 
En so langs d' Harings-packery 
Daar zagen wy het scheeps gewelt, 
Daar Amsterdam haar hoop op stelt. 
Een Waldt van masten wiens ghelijck 
Men nergens vint in eenigh rijck, 
Een burght van schepen wiens getal. 
's Werrelts roem overtreffen sal. 
 
	De Nieuw-brugh hiel ons stil een wijl, 
Om kijcken na so menigh zeyl. 
En vlaggen die heel hoogh int top 
Opstaken haar verweende kop: 
Daar hoorden wy hoe dat Matroos 
Somwyle voor zijn Kooy verkoos 
Een aardig deuntjen op 't trompet. 
O, soete wellust, voor het bedt, 
Wat heyl doch 't slapen ons belooft'. 
Niet! dats' ons 't halve leven rooft 
Geluckigh dan die so besteet 
Sijn tijt dat hy den slaap vergeet: 
 
	Dit deunen had ons bey bekoort. 
    Dies ginghen wy die streeck meest 
    
{==29==} {>>pagina-aanduiding<<}

    voort, 
Te langhs de waal die vol gepropt 
Van dry mast dragers is gestopt. 
 
	En langhs de werven waarmen bout. 
So menigh Argo wijd betrouwt, 
So menigh dwinger vande Zee 
En Aardens kloot omseyler mee. 
 
	Daar dicht aan spoelt den Amstel heen 
Die volghden wy van liever leen 
En zaghen haar ontrent stee-tuyn 
Op heffen haer vergoode kruyn 
Van onder 't groene glase huys 
En Speelden op het wit gebruys 
Van golfjes die een labber koelt 
Te midden door haer water spoelt 
 
	Haer Nimphjes volghden paar aan paar. 
En kemden heur haar groene hayr 
Geen Triton maeckten hun vervaart 
Noch Glaucus met sijn lange baart 
Een yder Nimphjen had een swan, 
Daar zy op quam gereeden an 
Dit dert'le hoopje dee ons stil 
Staan langher wijle doch met wil. 
 
	Daer na quam ons Echo voor 
Heel swack en staam'lend int gehoor 
Dat menich slecht hooft dick onroert: 
Niet wetend' waar die stem hem roert. 
Ontrent het glas-huys waar de vliet. 
Met langhe armen inwaerts schiet 
Daer is den Outaar, daer 's den Raat. 
Daar Echo elck te spraake staat. 
Hier vraeght een yder op zijn beurt, 
Nae dat hem lust oft dat hy treurt. 
Vrouw Echo klapt maer uyt en in 
Na dat den Minnaar is van zin, 
 

{==30==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Daar wasser een die voerden 't woordt. 
En vraaghden haer t'sa Echo hoort' 
Maer segt de waerheyt op u trou, 
Wat nut ontstaet ons van een vrou? 
		Echo rouw. 
En dats' ons plaagh na haar beheer 
		Echo eer. 
O snoode eer! het streckt tot leer? 
T' en is zy die ons bracht ten val. 
		Echo, al. 
Ephimethus die was dan Mal, 
Dat hy so snoode Gift aan nam 
Die hem noch ons niet wel bequam 
Dien Orpheus die de Dieren kost 
Beweghen, als hy maer begost 
De snaare van sijn Lier te slaan 
En mocht dit Monster niet ontgaen 
Hoe soet hy songh, hoe droef hy badt 
Dies zy hem moorden daer hy sat 
En queelden zyn verlooren scha, 
O Thijger dier vol ongena, 
O Vrouw so wanckel int verdriet? 
In voorspoet trots in onspoet riet 
Te recht u lof hier Echo zeyt. 
Dus denckt nu eens of zy u vleyd: 
 
	Een yder was hier van onsteld 
Te meer, om dat de Liefjes queld 
Te hooren van Vrouw Echo dat, 
Die 't Vrouwe Volck so vuyl beklad 
Ick om te toonen datse loogh 
En dat den Boef haer oock bedroog 
Begin in teecken van bewijs 
Haer weer te doen den selven eysch 
Zeght Echo my, nu op mijn keer 
Wat is de Vrouw haer Man oock weer, 
		Echo eer. 
Wie is de snootste, hy off zy 
Is Narcus d' een off d' ander ghy 
		Echo hy 
En die haar eer besmet wat sal, 

{==31==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die roorden noch, segt Sot oft mal, 
		Echo, al. 
Die Juffren laeten om de greep, 
Van datmen spot met spotten neep. 
Om dat haer eere was geheelt, 
Die mensch haar in onschuld steelt: 
 
	Die quant die ginc haest druypen heen, 
Want anders licht een blauwe scheen 
Of slimmer yets was hem bereyd, 
Voort vragen van sijn valsch bescheyt. 
 
	De Haanen Krayden op haar ty 
De Raatelaer die rieper by 
De snelle klock die ging haar gangh 
Dus mosten wy daer uyt 't gedrang 
Ick brocht mijn schoonste voor haar deur, 
En nam mijn afscheyt daer van heur. 




      
    
        
    
[Kan 't lieffelijck stralen / de deught afmalen]


Stemme: Courante Francoyse.

KAn 't lieffelijck stralen 
De deught afmalen 
Van Gelderlants gewest, 
Soo roemt Hollant u best: 
Want binnen u Steden 
Daer schijnt op heden 
De schoonste strale waert 
Van Gelderlant vermaert. 

{==32==} {>>pagina-aanduiding<<}

Al blincktse slecht 
In 't ooch van yder een, 
Ick acht nochtans 
Heur clare glants 
In Hollandt onghemeen. 
 
2. Of al de Poeeten 
Soo luyde kreeten 
Van Helenaes schoonheydt 
Gelijcker werd geseydt, 
En d' Hollanders roemen, 
Van 't puyck van bloemen, 
Daer yder een af spreeckt 
Mijn hert daer niet na treekt: 
Ick houw my aende 
Stralen vande Son, 
Die 't al ont-mant, 
Ja Gelder-landt. 
En mijn verwinnen con. 
 
3. Mijn soete Bruynelle, 
Mijn wreede, mijn felle, 
Mijn vreughde aengenaem, 
Ach mochten wy te saem 
Ons daghen met vreughden 
Vol loffelijcke deughden 
Door brenghen hier in 't dal 
Vande ronde Werelds val: 
Ick liet ghewillich 
	Paris zijn Heleen: 
Hollandt tot loon 
De Nymphies schoon, 
En koos u lief alleen. 
 
4. Och oft eens gheluckte 
Ick wederon druckte 
U poesle hantjes teer 
Seght niet ghy doet mijn seer, 
't Sijn woorden die snijen, 
En mijn doen lijen 
Veel onghemeene smert 
In mijn verliefde hert, 
Want als mijn hant 

{==33==} {>>pagina-aanduiding<<}

U lieve handtjes druckt, 
Schijn ick te zijn, 
Verlicht van pijn 
Tot ghy mijn dat ontruckt. 
 
5. Ach aerdige Sytje! 
Denckt niet ick verwijtje 
Dit wreveligh of quaet, 
Mits ghy zijt obstinaet: 
Of om dat ick gestadigh 
Ghy waert ongenadigh, 
Als ick u bidden wouw 
Om u stantvaste trouw, 
O neen geensins, 
Dat was de meeningh niet, 
Ick tracht u maer 
Weemoedigh swaer 
Te klagen mijn verdriet. 
 
6. Ick bidt u mijn klachten 
Houdt doch in ghedachten, 
Die ick hier voor u stort, 
En wat mijn daer toe port: 
In Spangien daer lichten, 
Soo 't schijnt, nu u schichten 
En stralen hier voor-by, 
Dat my in Jalousy 
Vervoert soo veer, 
Dat ick bykans het spoor, 
Mijns sinne mis, 
Want lief ick gis 
'k Om Spangien u verloor. 

't Verkeert haest.



    
          
    
        
    

{==34==} {>>pagina-aanduiding<<}

Klagende Corisque.


Op de Voys: Le cure de Mole.

ONder d'Elsche Lommer 
Corisquemetbekommer://: 
Neuryde dit droevigh Liedt 
Van 't geen haer eerst was geschiet, 
Maer door het gedachs beslommer, 
Songh zijt sonder weenen niet. 
 
	Ach trouwe Garinter: 
Hoe vaek heb ick ginter ://: 
My voor u komst wegh geschuylt, 
En met uwe trouw ghetuylt, 
Neen Corisque die versinter 
Door de snickjes diese huylt. 
 
	'k Heb my wat versproken, 
'k Heb mijn eet gebroken ://: 
Die ick swoer by uwe ringh, 
Die 'k willigh van u ontfingh: 
En door d'eunjer-Gods-opstoken, 

{==35==} {>>pagina-aanduiding<<}

Liefde meer als sonderlingh. 
 
	Foy u, foy Amintas! 
Dat ick oyt ghesint was ://: 
U te lieven, daer ghy my 
Verlaet als ick by u zy, 
En loopt alleen voor Garint ras, 
Die my nam tot spijt van dy. 
 
	Daer wy gingen wandl'en 
En van liefde hand'len ://: 
Weynigh dachten dat ons daer 
Garint' mocht worden gewaer, 
Die op 't onversienst aenrand'len, 
Quam ons en ons volghden naer. 
 
	Elsch, Willigh, Linde-boomen, 
Of hier oyt mocht komen ://: 
Garint door de hett' der Son 
Schuylen, en o lieve Bron! 
Melt hem 't geen ghy hebt vernomen 
En wat gunst dat ick hem gon, 
 
	Hoe ick treur en weene, 
Nu ick my alleene ://: 

{==36==} {>>pagina-aanduiding<<}

Vinde sonder liefd' van hem: 
En hoe dat mijn schrale stem 
Klaeght, dat d' oorsaeck zy die gene, 
Hy, wiens schijn-liefd hadt geen klem. 
 
	Onder d' Elsche lommer, 
Corisq' met bekommer ://: 
Neuryde dit droevigh Liedt 
Van 't geen haer eerst was gheschiet 
Maer door het gedachts beslommer, 
Songh sy 't sonder treuren niet. 

Al metter tijdt.



    
          
    
        
    
Verlaten Minnaers-klacht.


Stem: Courante la Belle.

GOddin ontsluyt u deur, 
En hoort u droeve Slaef hier bedruckt staen veur, 
	Klagen met droef geween, 

{==37==} {>>pagina-aanduiding<<}

Om dat ghy hem alleen / Laet om soo kleyne reen, 
	Daer hy aen 
U niet en heeft misdaen: / Om t' af gaen, 
Van hem die u liefd' so ghetrouw, 
Als ghy hem dede / Maer nu O wreede! 
Soo laet ghy hem in druck en rouw. 
 
2 Is dit de trouwe min 
Die ghy hem toedraeghde, soo 't scheen met hart en sin. 
	Dat ghy hem nu verlaet, 
En soo veracht versmaet / Als mee af-keerigh haet, 
	Die u heeft 
Geliefd, ghy nu begeeft / 't Is beleeft 
Seecker van soo een Maeght gedaen, 
Is dit liefd' loonen / Die u liefd' toonen? 
't Is droevigh u dan te lieven gaen. 
 
3 U oogen open sluyt, 
En siet Goddinne doch eens ter venster uyt, 
	Hem die vol druck en rouw, 
Treurt om dat ghy hem nouw / Verlaet O wreede Vrouw! 
	Die wel vaeck 
Gheweest is u vermaeck / Is d' oorsaeck 

{==38==} {>>pagina-aanduiding<<}

Soo groot dat ghy daer toe hebt reen, 
Om hem te haten / Of te verlaten? 
Voor my, ick souw wel dencken neen. 
 
4. Blijft ghy verstockt, verhart? 
En wilt niet komen, maer meerdert, laes zijn smart, 
	Sijn pijn en zijn verdriet, 
Want als hy u niet siet / Soo is zijn leven niet 
	Meer als wint, 
Vermits hy u besint / en bemindt: 
Meer als ghy, O wreede! zijt waert: 
Hoort hem dan steenen / Karmen en weenen, 
Indien dat u vreugde baert. 

Al metter tijt


    
          
Liedt, [Schoone Juffrouw, siels beminde]


Stemme: Alst begint.

SChoone Juffrouw, siels beminde, 
Waerde Laura mijn vriendin, 
Die u woonplaets by de Linde 
Houdt, hooghwaerde Harderin. 
 

{==39==} {>>pagina-aanduiding<<}

2. Siet u trouwe knecht alreede, 
Barrevoets al in de douw 
Naer u woon-plaets komen treden 
Door de liefde van zijn Vrouw. 
 
3. Die dees Harder heeft verwonnen, 
Sins ghy eerstmael hem verscheen: 
Door dien zijn ooghen noyt en konnen: 
Wederstaen u brave leen. 
 
4. O gauwe heldere schoone oogen, 
En u los gout-dradigh hayr, 
Deden stracx mijn neer-gebogen, 
Knielen lach voor u Altaer. 
 
5. Purpre bloosjes op u wanghen, 
En 't Robijn uws lipjens root 
Hielden stracx mijn ziel gevanghen, 
En ontvoert maer inde noot 
 
6. Komt ghy parle aller Vrouwen, 
Mijn bystaen in mijn verdriet, 
En verjaeght weer al de rouwe, 
Die my door u was geschiet. 
 
7. En vernieuwt mijn weer het leven, 
't Geen na by verlooren was, 

{==40==} {>>pagina-aanduiding<<}

Gelijck als de Phenix even 
Wert herboren uyt zijn as. 
 
8. Ghy Lind' die bedeckt de daecken, 
Van de wooningh van mijn lief, 
Ghy kond tuygh zijn van mijn waken, 
Hoe droef hem dees mijn stem ophief. 
 
9. Door dien zy niet uyt kon komen, 
Mits de Moeders tegenheydt, 
Was mijn al mijn vreucht benomen, 
En mijn oogen root beschreyd. 
 
10. Tot den avond quam op handen, 
Ick vast droevigh met mijn Vee, 
Betrat de mat-sandige stranden, 
Mijn noot uyt klaeghden aen de Zee. 



    
          
Troetel-deuntje


Stemme: Iaques, Iaques.

MAegdekens wilt roosjes vlechten 
Om het roosjes jeughdigh hooft, 
Want sy heeft het puyck der knechten 

{==41==} {>>pagina-aanduiding<<}

Het bloeysel van haer roos belooft, 
Roosje / Troosje / soete knicker-doosje, 
Dat hy hem niet uyt en slooft. 
 
2. Want hy wel gelijck de Byen 
Wt u Roosje honigh dauw 
Suygen, en hem daer in vlyen: 
Doch indien hy quays of flauw 
Woud beswijcken / en het vaentje strijcken, 
Sal hy u weer azen gauw. 
 
3. En u Roosjen so besproeyen 
Met het koele lauwe nat, 
Datter uyt zijn kruyck sal vloeyen, 
Hemel dauw, o Nectar vat! 
En u Roosje / sal een soet bloosje 
Geven, als hy 't soo bespat. 
 
4. Stadigh sal hy 't lieve Roosje 
Sappigh voeden door zijn steel: 
En hy sal so menigh poosje 
Spelen op zijn Minne-veel, 
Flauwe suchjes / hygende genuchjes, 
Troetelen, wat benje eel. 
 

{==42==} {>>pagina-aanduiding<<}

5. Roosjen pronckt nu vry hoovaerdigh, 
Mits ghy in u soete fleur, 
Sijt 't geruyck en plucken waerdigh, 
Geeft nu blos en soete geur: 
Smoort u lusjes / inde kriele kusjes, 
Want u vreughd staet voor de deur. 

H.S.


    
          
    
        
    
[Ghy schilders waerom stoft ghy staegh]


Stemme: Onlanghs als ick uyt wand'le gingh.

GHy Schilders waerom stoft ghy staegh, 
Op 't malen schoon van u pencelen? 
Wy Beelde-makers alle daegh 
U Schilders overtreffen vele, 
Wy ronden en wy diepen vast 
Daer ghy so wel niet op en past. 
 
	Steeck-beytels hebben wy so fijn, 
Gesmeet in Venus poel der minne: 
Geen eelder reetschap kander zijn 
Als dese brave beytels sinnen: 
Sy bennen recht, krom, sterck en stijf, 

{==43==} {>>pagina-aanduiding<<}

Voor ydel Beeldeken zijn gerijf. 
 
	Als ick een Beeldeken furieus 
Met mynen beytel gae fatsoenen, 
Soo ben ick wel soo Amoreus, 
De troonje gaen ick dickmaels soenen, 
Dat geenen Schilder doen en kan, 
Want kuster al de verruwe van. 
 
	O soete lipjens als Corael 
Die my uytstekende behagen, 
Ghy staet soo hoogh als leegh egael, 
En wert bemindt tot allen daghen: 
U gladde voor-hooft rondt en blanck 
Vervreught mijn hert mijn leven lanck. 
 
	Het kuyltjen soet in uwe kin, 
En de twee putjes in u wangen, 
Die daer soo schoon binnen in 
Een krans van Roosen staen bevangen: 
Dat is de aengenaemste lust 
Voor een die daer zijn min in blust. 
 
	De Arremkens als wit Albast, 
De Bostjens soet en rond verheven, 
Waer midden op een karsjen wast, 

{==44==} {>>pagina-aanduiding<<}

Seer aengenaem en schoon na 't leven, 
En 't geen daer ick af swygen moet 
Myne schoone beeldekens maken doet. 
 
	Nu Schilders en roemt dan niet meer 
Op u penceel en Schilderijen, 
Wy Beelde-makers nimmermeer 
U hoogemoet en sullen lyen, 
Onse steek-beytel ront soo eel 
Dats' overtreft ver u penceel. 

't Verkeert haest.


    
          
[Cupido om wat reen]


Op de wyse: Cupido onlanghs verleen.

CUpido om wat reen 
Verstoot ghy mijn gebeen? 
Dies ick nouw / laes! met rouw 
	Moet klagen, 
Sijt ghy noch niet te vreen? 
Heb ick u niet gevyert? 
En u altaer verciert, 
Met de Min / seght waer in? 

{==45==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Want gh' uw dagen 
Altijt geloovet wiert. 
 
2 Ghy achtet voor playsier 
Dat ghy de minnaers hier 
Plaegt met smart / dat haer 't hart 
	Moet scheuren 
Door 't hitsigh Minne-vyer: 
Den een geeft ghy gheluck, 
De ander blijft in druck, 
Soo dat ghy / laes! met my 
	Moet treuren 
Door dit vervloeckte stuck. 
 
3 Ghy zijt maer een Tyran, 
Want ghy doet elck Jonghman 
Met ontsach / nacht en dagh 
	Noch hopen 
Om eens te raken an, 
Doch krijgh ick u in 't oogh 
'k Ontrock u uwen boogh: 
En denckt vry / dat ghy my 
	Niet ontloopen 

{==46==} {>>pagina-aanduiding<<}

En sult, of ghy schoon vloogh. 
 
4. Daerom, O kleyne wicht 
Blijft vry uyt mijn gesicht, 
Eer ick 't wreeck / en doorsteeck 
	U harte 
Selfs met u eygen schicht: 
Dan sult ghy niemandt meer 
Me u vervloeckt gheweer 
Soo ontrouw / doen als nouw 
	Met smarte, 
Ontrooven van zjin eer. 
 
5. Vervloeckt moet zijn de tijt 
Dat ghy geboren zijt, 
Want Tyran / ick en kan 
	Niet weten 
Waerom ghy doet dees spijt? 
Dus plaeght ghy yeder een, 
Ick ben het niet alleen 
Die u kracht / ja u macht 
	Kan vergeten, 
Mits men blijft int geween. 
 

{==47==} {>>pagina-aanduiding<<}

6. Had ick doch over langh, 
Met u gegaen dees gangh, 
Soo en souw / men om jouw 
	Niet dencken 
Die ons nu maeckt soo bangh: 
'k Weet niet waerom de Goden. 
U houden in haer Troon: 
Dat sy daer / O verraer 
	U schencken  
Den Hemel tot u loon. 

Wat wensch ick meer.


    
          
    
        
    
Herders Amoreus Gesangh.


Stemme: Weest Nymph' ghegroet,&c.

Harder. 
OCh Laura schoon! / die nu de gulde Croon 
Waerdigh te dragen zijt vande Min, 
Soete harte-breeckster en lieve Veldt-Goddin: 
U Minnaer siet / die vollight u gebiet, 
't Geen daer ghy Nymphjen my mee belast, 

{==48==} {>>pagina-aanduiding<<}

Waar op dat, o Laura! een eenigh kusjen past. 
Harderin. 
	Nu Harder en maecktet niet al te grof, 
	U vleyen is lichter als 't lichte stof, 
	Dus ruster, en weyter u Lammertjen sacht, 
	Geen liefde, geen minne, ghy van my wacht: 
 
Harder. 
2. De pynen swaer / 'k mee legh gebonden daer, 
Daer zijt ghy Troostertje d' oorsaeck af, 
Jae voert mijn zieltjen in 't duyster nare graf: 
Gy hebt gedult / ick ken alleen de schult, 
De sinnetjens dreven na u, O schoon! 
Doch het versoecken, dat viel u onghewoon: 
Harderin. 
	De bosjes de Linden, bemercken 't wel, 
	Wat reden / wat eden / ick u voor stel: 
	Mijn moedertjen raet my, ick nimmermeer 
	Souw huwen, maer schuwen de Hardertjens veer. 
 
Harder. 
3. U Moeder goet / die is my korts ontmoet 
Dicht by de lommere, daer onse Rey 
Lest was versaemt in 't aldersoetst van Mey, 
Ick sprack haer aen / en deed' een heus vermaen, 
Hoe dat mijn hartjen van Laura brandt, 
't Welck leyt gemetselt in 't diepste ingewant. 

{==49==} {>>pagina-aanduiding<<}

Harderin. 
	Ey woelende Herder, ghy bint al te stout, 
	Vry beter u Schaepjens bewaerter in 't Wout. 
	Laet singen en springen de Jonge jeught, 
	U Jaertjes die maeckender ongeneught. 
 
Harder. 
4. De tijt en jaer / doen ick geboren waer 
Laura en zijn soo langh niet voor by, 
Harts-lieve Schaepjen, komt sitten aen mijn zy: 
De jaren veel / en zijn geen groot verscheel, 
Dat ick bedaerder van wesen schijn, 
Ach mijn Harderinne is dit alleen u pijn? 
Harderin. 
	De pynen die voel ick in mijn gebaert, 
	Wegh, soeckter een Nymphjen soeter van aert, 
	Die ghy veel meerder als my hebt besint, 
	O Harder ghy binter veel lichter als windt. 
 
Harder. 
5. Ick sweer u trouw / O over waerde Vrouw: 
Siet ghy niet dat dees Harder recht pooght 
Na u soete zeden, die elck met lust be-ooght? 
Loost uyt u sucht / en droevige gerucht, 
Laet ons besluyten vast hant aen hant, 
Ick sal u doen Nympjen in alles onderstant. 
Harderin. 
	Hoe aerdigh soo zijnder u treckjes groot? 

{==50==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Jy maeckter mijn wangetjes rooder als root. 
	En of ick dede mijn Moedertjes wil 
	Is, dat ick my houde allienigh en stil. 
 
Harder. 
6. Komt Laura voort / nu heb ick, ach! gehoort 
Wat dat de suchtjes zijn vande smart, 
Ick sal gaen bewegen u lieve Moeders hart: 
Dan alst geschiet / soo sal ick het verdriet, 
De dreutse reden, en 't wygeren luyt, 
Gantschelijck nu schuwen, en minnen u als Bruydt. 
Harderin. 
	Komt Herdertjen stalter u beesjes seer soet, 
	U smeecken mijn hartjen ten vollen nu voedt: 
	De straeltjes der Sonnen, verliesen haer kracht, 
	Adieu dan O Harder! droomt soetjens en sacht. 

Een in 't hart.


    
          
[Goddin ghy die mijn ziel gebiedt]


Stem: Kits Almande, Of, Eenigh voetsel van mijn jeugt.

GOddin die mijn ziel gebiedt, 
Ick bidt mijn treuren eens aensiet, 
Die ick laes hier om u moet maken, 
Laet my doch eens in u gracye raken: 

{==51==} {>>pagina-aanduiding<<}

Lief op wie, ick denck, 't zy, by daegh en by nacht 
Wilt doch nu / bid ick u / nemen op mijn klacht, 
	Daer ick laci! gantsch in verdwijn, 
Want ghy siet / dat ick niet / dan verdriet / hier in ly, 
Daerom stilt / soo ghy wilt / nu de smart ook van my, 
Soo sal 't harte vry zijn van pijn: 
Daerom, O waerde vrouw 
Verlost mijn eens van rouw, 
Soo sal ick u nimmermeer begeven 
Maer in vreughde steets by u leven. 
 
2. Dus lief ick bidt dat ghy wat dra 
My laet verkrygen 't woortje ja, 
So sal ick u stadigh prysen 
En voortaen alle eer bewysen: 
Dus Goddin / laet u sin / toch tot min / zijn gekeert, 
Want ick sweer / by mijn eer / dat dit hert gantsch verteert 
	Met onblusschelijcke brandt: 
Daerom laet / doch dit quaet / daer ghy mee / nu alree 
Mijn hart / met veel smart / hebt gebroken ontwee, 
	Daerom biedt my nu eens de hant, 
Soo sal mijn droeve rouw, 

{==52==} {>>pagina-aanduiding<<}

Van u mijn waerde vrouw, 
Door u gonst eeuwigh zijn ontslagen, 
So sal t' eynde zijn al mijn klaghen. 
 
3 Dan sullen wy bedryven beyd 
Veel vreughden, en in vrolijckheyt 
Brengen t' enden van ons dagen, 
't Geen dat u mijn lief wel sal behagen: 
Met gheneught / en in vreught / dat tot deught / sal geschien, 
Soo eerbaer / by malkaer / datmen daer / niet sal sien 
	Als alle eer en vromigheyd: 
En met eer / sal ik weer / u begeer / staegh voldoen, 
Soo dat ghy / dan met my / even bly / u sult spoen, 
Dus laet ons hierom voortaen beyd 
Malkander niet versmaen 
Soo mogen wy voortaen 
Alle droefheyt laten varen, 
Die ons 't harte soo beswaren. 
 
4 Ick sal u dienen soo ghetrouw 
Als eenig Man mach doen zijn Vrou, 
Jae alles wat u hart sal lusten 
Daer sal ick mijn met vlijt na rusten: 

{==53==} {>>pagina-aanduiding<<}

Soo vol eer / dat dan weer / u begeer wort gedaen, 
Dat geen mensch / meerder wensch / op aerden kan ontfaen, 
	Soo dat ghy dan oock seggen moet, 
Dat ons druck / in geluck / en in eer is verkeert, 
So dat God / tot ons lot / alle dingh nu vermeert, 
	Als in staet / en in raet / en in 't goet, 
Soo dat wy sullen beydt, 
In rust en stilligheyt, 
t' Samen met malkander leven, 
Dat ons dan God den Heer sal geven. 
 
5 Hierom soo neemt u dienaer aen, 
So sult ghy alle eer voortaen, 
Van een yder mensch verkrygen, 
Dus wilt u hart 't mijn-waerts neygen: 
Dus vriendin / die ick min / ghy mijn sin / hebt verwart, 
Laet nu voort / door een woort / weer genesen mijn hart, 
	Dat ghy soo seer hebt gerabraeckt: 
Wilt nu my / maken vry / dat ick dy / dan geniet, 
So sal 't luck / mijn van druck / helpen uyt het verdriet: 
	Dus bid' ick dat ghy nu hier staeckt 
Dees wreetheyt die ghy eer, 

{==54==} {>>pagina-aanduiding<<}

Deed tegen mijn begeer, 
Wilt die doch Me-vrouw nu laten, 
Lieft my als ghy my placht te haten. 

Wat wensch ick meer


    
          
    
        
    
[Schuylt hier onder 't loof Harderinne]


Nova volte. Ofte: Heren le jour de Partiniese.

SChuylt hier onder 't loof Harderinne, 
	Kom 't is hier luw, 
En toont u Harder weder-minne 
	Dat bidt ick u, 
Komt hier schuylen segh ick onder de telge groen, 
Dewijl u Lamren haer gaen inde weyde doen. 
 
2 Voelt ghy de Son niet op u steken 
	Krachtigh en heet? 
Laet ons hier van ons minne spreken, 
	't Blijft hier secreet 
Al 't geen dat hier geseyt kan worden Harderin, 
Dus laet ons hier te saem hand'len van onse Min 
 

{==55==} {>>pagina-aanduiding<<}

3 Hoe langh is het nu wel gheleden 
	Dat ick eerstmael 
Lief-koosde met u hier ter stede? 
	En eerst 't verhael 
Aen u dee Harderin, hoe dat mijn verliefde hart 
In u af zijn lee een swaer onverdulde smart. 
 
4. Ick gis dat 't wel geleen vijf Jaren 
	Is, dat ick sagh 
U eerstmael hier verby varen, 
	Al waer ick lagh 
In 't groene klaver-veld, en weyden al mijn Vee: 
Daer ghy O Harderin! u hebt gerust nu dickmael mee. 
 
5 Soo haest mijn oogh aen-sagh u wesen 
	En brave staet, 
Was ick verwondert, want voor desen 
	Ick vroegh noch laet 
En had gesien soo schoon, noyt so volmaeckte beelt 
Die vande Goden waerlijck self wel schijnt geteelt. 
 
6 Sie ick nae u loddre oogen, 
	My dunckt ick sie 
De starren die daer staen om hooge, 

{==56==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Onder 't gebie 
Des Hemels-God Iupin: en sie ick na u kin, 
Soo dunckt my dat ick ben by Venus de Goddin. 
 
7 'k Weet niet wat dat u souw ontbreken 
	Tot volmaecktheyt. 
Mijn tongh souw niet konnen uytspreken 
	Al 't geen dat leydt 
Verborgen in u hart, voor deught en brave zeen, 
En noch veel minder van u recht volmaekte leen. 

Al metter tijt.


    
          
    
        
    
[Waerom mijn schoon?


Stemme: Wanneer ick slaep, &c.

WAerom mijn schoon? / waerom ach wreede Vrouw! 
Tracht ghy te doon / u dienaer die getrouw 
U altoos heeft ghedient / gelijck u vrient, 
En noch alle daegh / buyghsaemlijck en graegh. 
En noch alle daegh wilt dienen? 
Lief wilt hem liever loon verlienen. 
 
2 Of is 't dat ghy met suchten en geween 
Wilt plagen my, gantsch buyten alle reen? 

{==57==} {>>pagina-aanduiding<<}

En dat ghy schept u vreughd / In d' ongeneughd' 
Die ghy my aendoet? / So val ick te voet, 
So val ick te voet u waerde! 
Want u lust / is mijn lust op aerde. 
 
3 Mach my Joffrouw / maer so veel jonst gheschien, 
Dat 's dat ick jouw / Mach in mijn droefheyt sien, 
Mach my u soet gesicht / Dat lieve licht 
Schijnen maer te met / schoon Elisabeth: 
Schoon Elisabeth! beperelt, 
'k Verlaet graegh om u dan de Werelt? 
 
4 Doch so ghy wilt / Ick tot u keeren sal, 
En dat ghy stilt / Mijn deerelijck misval, 
Sal ick u trouwe knecht / Die soo oprecht 
Willigh alles lijd / Nu en t' allen tijt: 
Nu en t' allen tijt / o schoone! 
U jonst met dienstbaerheyt beloonen. 
 
5 Daerom Princes / bestraft u straf gemoet, 
Onthoud dees les / en denckt soo 't wesen moet, 
Dat God ons heeft gevoeght / my vernoeght, 
Want van eeuwigheyt / God door wijs beleydt, 
God door wijs beleyt / den menschen 

{==58==} {>>pagina-aanduiding<<}

t' Saem voeghden na zijn wil en wenschen. 

't Verkeert haest.


    
          
[Wack're Amstel – Nimphjens aerdigh]


Stemme: Yets moet ick u Laura vragen.

WAck're Amstel-Nimphjens aerdigh: 
En Bataefsche Jongh-mans vaerdigh, 
't Lof mijns waerde Bruyts nu singht, 
Komt vlecht Myrth' en Lauwer-bladen, 
Wilt daer me 't blont hayr beladen, 
Dat ghelijck de Sonne blinckt. 
 
2 Want sy is de schoonst der schoone, 
Die den Hemel oyt ten toone, 
Van de hooghte neder sant, 
s' Is de schoonheyts eygen beelde, 
Vraeght ghy wie dees schoonheyt teelde? 
Natura met haer best verstant. 
 
3 Siet haer sachte blonde hayren, 
Kronckeligh, soet, by een vergaren 
Op 't hooge voor-hooft als Albast: 
En twee kleyne, dunne vlockjes 

{==59==} {>>pagina-aanduiding<<}

By haer oortjes, als twee lockjes, 
Swad'righ hangen, so het past. 
 
4 Ooghjens, sulckmen noyt en sagen, 
Wiese siet die krijght behagen, 
En bemint, hy wil of niet: 
Oogen! neen, 't zijn tintel starren, 
Die ons doen in liefd verwarren, 
So zy lonckend ons aensiet. 
 
5 Poesle wanghskens soet en sachjes, 
Die verheffen door u lachjes, 
Wiens kleur den dageraet verdooft: 
Schoonder sach ick nimmer bloosen, 
'k Sweer dat sy de roode Roosen, 
Van haer kleurtjes heeft berooft. 
 
6 Haer witte Neusjen tusschen beyden, 
't Purper bloeysel doet verscheyden, 
So soet verknopt, so net so eel. 
Schilder-maet, dit moet ghy weten, 
'k Wed dat ghy het hebt vergeten, 
Sulcks te malen met penceel. 
 
7 Fermiljoen noch lack kan halen 

{==60==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Lipkens root, uyt welck komt dalen 
Hemels-soete Nectars douw, 
Die, die drucken mocht met kusjes, 
'k Weet hy voor die soete lusjes, 
Al ander vreughd wel derven wouw. 
 
8 Haer suyvre hals, wit, rond en blanckjes 
Haer lichaem gheswint en ranckjes, 
Hemel wat het kleedt bedeckt! 
Hantjes soet, wie kanse laken? 
Voetjes die nauw aerd geraken? 
Een tweede Venus zy verstreckt. 

C. Coevers-Hof.
b' Houdt het goede.


    
          
[Hoe scherp ick natuur besichtigh of bekijcke]


Stemme: Meniste Susje.

HOe scharp ick natuur besichtigh of bekijcke, 
O bitter soete dier! ick en kan u niet vergelijcke: 
Als by een seltsaem dingh, als by een kleyne Bie, 
Heb ick groot ongelijck, ick bidt Jofvrouw besie. 
 

{==61==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Het Bietjen heeft wat soets waer door dat wy het achten, 
Het Byetjen heeft wat quaets, waer voor dat wy ons wachten: 
Is 't niet also met u: draeght ghy in u gelaet 
Geen honigh en fenijn'? geen goet en oock geen quaet? 
 
3 Wie dorst daer oock de Bye zijn Leger-stee bestoocken? 
Wie heeft daer oyt de Bye zijn wasse-kluys ghebroken? 
Wie isser die oyt meer, of soeter honigh vont, 
Als (mijn waerde Bye) draeght in u lieve mondt? 
 
4 Wie weeter van verdriet van pijn of quael te spreken? 
Wie isser oyt gequest? gewondet of gesteken? 
Wie isser van de Bye aen sulcken seer geraeckt, 
't Welck ghy met u gesicht niet in mijn hart en maeckt? 
 
5 Dus sal ick eeuwighlijck, dus wijt en waerdigh noemen, 
Hy heeft seer wel gesien die loos geslepen gast, 
Dat u in duytsche tael geen beter naem en past. 
 
6 Leeft dan o trotze Bye, leeft dan in eeuwigheden, 
Leeft eeuwelijck gerust, leeft eeuwelijck in vreden, 
En denckt niet dat ick ben so slecht en laf van moet, 
Dat ick dijn angel vrees, te waert is mijn u soet. 



    
          
    
        
    

{==62==} {>>pagina-aanduiding<<}

Pastorelle.


Stemme: Pronckje van dees Maeghden.

Daphilo. 
AErdige Granida / waerde Harderinne. 
granido. 
Dayphilo ay keert dra / elders heen u sinne. 
Dayphilo. 
Granida mijn minne / heb ick u toe-gewijt, 
Ick acht u / betracht u / met vreughde / vol deughde, 
	Waert te zijn gevrijt. 
 
Granid. 
2. Waerom stouten Herder / vollight ghy my stadigh? 
Daphilo. 
'k Volligh u niet verder / wilt ghy zijn genadigh. 
granid. 
dayphilo weldadigh / en kan ick u niet zijn, 
U treken / en smeken / u vryen / en streyen 
	Doet ghy maer in schijn. 
 
daphilo. 
3. Heb ick u bewesen / oyt vermomt te lieven? 
granid. 
Ammaril voor desen / schreef ghy vaeck veel brieven. 
dayphilo. 
Dat was maer tot gerieven / granida van ons tween, 
U schoonheyt / ten thoon leyd / in 't herte / vol smerte, 
	dayphiloos alleen. 
 
granido. 
4. Dayphilo u Lammeren / laet se niet verstroyen. 
dayphilo. 
Granida mijn jammeren / datse t' eender koye, 
Lammeren en Oye / met d' uwe niet en gaen, 

{==63==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sy weyen / maer schreyen / om dat dra / granida 
	Haer niet en neemt aen. 
 
5 Granida mijn schoone / puyckje der Najade, 
Dayphilo wilt loone / schenckt hem u genade 
So sult ghy versaden / zijn grage minne-lust, 
Sijn pyne / verdwijne / zijn klagen / verjagen, 
	En doen leven gerust: 
 
grani. 
6 Herdertje u klachten / en gestadigh smeken, 
granida verkrachten / door Cupidoos treken, 
Die haer siel ontsteken / met vonckjes al te heet, 
Dus vaerdigh / sy waerdigh / haer vryheyt / en blyheyt, 
	Aen Dayphilo besteed. 
 
dayphi. 
7 Granida Goddinne / dien ick hoogh ga achten, 
Phenix van mijn sinne / die mijn quael versachten, 
Ghy sult in gedachten / zijn eeuwelijck voortaan, 
Om dat ghy my / maeckt vry / van slaven / en draven, 
	End met u laet gaen. 

't Verkeert haest.



    
          
    
        
    

{==64==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Ryst mijn Son]


Stemme: Abra die te boven gaet.

Celadon. 
RYst mijn Son, ontwaeckt u mijn schoon, 
Waerom treurigh en eensaem so rust ghy u int wout? 
Dorothe. 
Celadon wat komt u persoon 
Nu doch over, dat ghy u hier int Bosjen vertrout? 
Daer Wolven en Tygers, en Leeuwen, en Beeren 
Woonen in holen en kuylen loos? 
Die hier alle daegh / vullen haer maegh, 
En anders niet begeeren 
Dan d' Herdertjes staegh te verscheuren boos, 
Daerom liever ick stracx weer dan te keeren verkoos. 
 
Celadon. 
2 Dorothe wie sal uyt vuur 
Den Salmander met handen doch te halen bestaen? 
Alsoo mee, wie sal mijn natuur 
Van de uwe verscheyden / of verleyen voortaen? 
Ick die ben gewapent van de God der Minne, 
Met boogh en pylen int blaeuwe stael, 
Wie van allen sal / brengen my ten val? 
Of trachten te verslinnen? 

{==65==} {>>pagina-aanduiding<<}

Veel liever verniel ickse al te mael 
Waer door ick dan meer lofs en Victory behael. 
 
3. Heb ick niet de Wolven graegh, 
Ja de Beeren, de Leeuwen ende Tygers getemt? 
Isser yet 't sy hoogh ofte laegh, 
Lief van staet-sucht, of van prachten, hoe groots of hoe vremt, 
Daer u lusjes na pooghen / of yverigh joocken, 
Mijn Manhaft verlaten sal voor u 't vee, 
En niet eerder rust / hebben, voor u lust, 
En ick my sal ghewroocken 
Sien van de geen, die u oyt yet misdee, 
Waerom vlucht dan mijn Engel en mijn waerde Dorothe? 
 
Dorothe. 
4 Celadon ghy stoft op u macht, 
Die ghy voormaels hebt bewesen so moedigh in 't velt, 
Ick bevont wel eer dat door kracht, 
Van zijn minder wert verwonnen de moedighsten Helt, 
De Manhaft bestaet niet in woorden: maer daden, 
Die proncken de reden met eeuwigh lof, 
Ick ken wel dat ghy zijt / vroom geweest altijt: 
Doch dit wil ick u raden: 

{==66==} {>>pagina-aanduiding<<}

En maeckt het met woorden niet al te grof, 
Want u roemen en seggen, veel te licht is van stof. 
 
Celadon. 
5 Ick Me-vrouw' vertrouwt ghy my dat? 
Waerom schoone pronck-peerle van 't Bataefsche gewest, 
Soud' ick trouw, mijn vee en mijn schat. 
Niet verlaten, en bestormen de onverwinnelijckste vest? 
Want raeck ick ten sneuvel, ick sterref met eeren, 
En weet voor wien dat ick  mijn leven waegh'. 
Dorothe 
Celadon goe nacht. 
    Cela. 
	Dorothe ick tracht 
U lof steets te vermeeren, 
en u te dienen trouw alle daegh, 
Gelijck ick u bewijs, en oock bewesen heb staegh. 
 
Dorothe. 
6 Hebt ghy my immer Celadon 
In u leven betracht te beminnen hier altoos? 
Soo sult ghy, Dorothe u Son, 
U engel en u waerde, die u weder verkoos, 
Genieten voor Vrouwe / en trouwe na wenschen, 
Tot loon van u dienst en gestadigheyt. 
Celadon. 
Herderin ick sweer / dat ick immermeer 
U boven alle menschen 
Bemin en gelieft hebb' van eeuwigheyt, 

{==67==} {>>pagina-aanduiding<<}

Dus verhoort hem, die gebogen om weer-liefd u vleyt 
 
7 Siet doch eens mijn Geytjens en vlock, 
Hoe versuft en mismoedigh sy daer staen sonder lust, 
Eveleens dees mijn Herders stock, 
Sweet bloedige drupp'len, overmits ick daer op rust 
Mijn swacke uyt-geputte lichaem en leden, 
Lacy! Herderin. 
Dorothe. 
	Celadon mijn min, 
	En gunst ick u be-eede, 
'k Wensch voortaen ghy vrolijck en rustigh leeft. 
En oock dat ons den Hemel veel gelucks t' samen geeft. 

't Verkeert haest.


    
          
    
        
    
[Truytje lieve waerde Meysje]


Stemme: Jaques Jaques.

TRuytje lieve waerde Meysje 
Die ick soo hartlijck bemin, 
Mocht ghy werden doch een reysje, 
't Wel behagen van mijn sin, 
Truytje / kruytje, 
Soete lieve Bruytje, 
Ghy ben 't alleen mijn vriendin: 
 

{==68==} {>>pagina-aanduiding<<}

2. Och mocht ick my eens verwarmen, 
Aen u soete tasjes zy, 
Ick souw u so wel om-narmen, 
En ick most, gelooft het vry, 
Truytje / 't spruytje 
Planten by u kruytje, 
Door de soete slaverny. 
 
3. Mocht u Jaepje lieve diertje, 
Doch genieten dese rust, 
Truytje ick sweer u by mijn siertje, 
't Waer het smock'len van mijn lust, 
Truytje / kruytje, 
Komt mijn soete Bruytje, 
En doch mijn begeerte blust. 
 
4. Weygert niet dit soet verkeeren, 
Truytje 't is een lieve vreughd, 
In dees luste en geneughd, 
Truytje / 't spruytje 
Laet doch met u luytje 
Spelen doch in uwe jeughd'. 
 

{==69==} {>>pagina-aanduiding<<}

5. Want wat baet of ghy u winckel, 
Ciert met d' alder-schoonste luyt? 
Alsmen niet het soet gerinckel 
Mach volbrenghen: So en sluyt 
't Luytje / Truytje, 
Ommers niet een duytje, 
Dus geeft 't Luytje voor een bruyt. 

't Ondersoeck leert.



    
          
[Santa Maria, schoon lief-Vrouwtje]


Stemme: L' Avignone.

SAnta Maria, schoon lief-Vrouwtje, 
Pandora, aen wien al de Goon, 
U hooghste gunst / en brave kunst 
Geoffert hebben alder-uyt-munst 
Princesse / Vooghdesse / aen wien / ick dien / en graagh verlien 
Mijn sieltje, want, tot Offerhand, 
Het alree door u lonckjes brand. 
 
2. U heldre stem is mijn orakel, 

{==70==} {>>pagina-aanduiding<<}

Soo wel van vreughde als van pijn, 
U ooghjes net / bruynder als get, 
In wiens rond appeltjes mijn Wet 
En leven / verschreven / is in / mijn sin / aertsche Goddin, 
En werter geen / dan ghy alleen 
Gevyert en yverigh aengebeen: 
 
3. Al lagh een Kluysenaer devotigh 
Gheknielt, en badt voor zijn Autaer 
Santa Mari, / wanneer als hy, 
Sagh u minnelijck wesen bly, 
Hy riepje / en liepje / te gemoet / gegroet / Santinnetje soet, 
'k Moet om een soen / eens sonde doen, 
Mijn Hartje wort nu weder groen. 
 
4. Schoon werelts wonder, niet te lijcken 
En ben jy al by diemen siet, 
Dus na u waert / tot ghy op aert, 
Goddin met niemant sy gepaert, 
U jeughdigh / u vreughdigh / gelaet / u staet / geestige praet, 
Beleeft en soet / en wil noch moet 
Te vreen zijn eer 't mirakel doet. 
 
5. Doet dan mirakel mijn lief Vrouwtje, 

{==71==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn hartje leyt versmacht in pijn, 
Ick leef niet meer / Goddinnetje weer, 
Geeft kussend' my mijn Zieltje teer, 
So prijs ick / bewijs ick / u macht / u kracht / doch so mijn klacht, 
En droef gekrijt / mijn Ziel niet vrijt, 
Klaegh ick dat ghy mijn af-God zijt. 

H.S.


    
          
    
        
    
[Trijntje soet, mijn bloet]


Stemme: Als Ian goet bloedt.

TRijntje soet / mijn bloet 
Koockt als ick u aensie, 
Dat om 't poesel vleysje: 
En 't lieve gelaet van 
Uws lofs / dan of, 
Ick veel eer u aenbie 
Ghy zijt o volle Meysje! 
Te sturigh en quaet dan. 
 
2 'k Ben grau / 'k ben blauw, 
Noch paerse scheen inckel, 
Geen gluurtje, noch scheeltje: 
Geen grovert, noch fret vraet, 
Noch ick / ben dick, 
Bot, plomp, of een kinckel, 
Seght waer aen soo veeltje 
Dat jouw mont so net staet? 
 
3 Of wat / is dat, 
Ghy vint aen mijn min gien 
Stroo-Joncker, of proncker, 
Mijn dat sal verbeteren, 

{==72==} {>>pagina-aanduiding<<}

Kent ghy aen my 
Yets buyten u sin sien? 
'k Ben vechter noch droncker, 
Die yder wil veteren. 
 
4 Doch so / heel bloo 
En ben ick van lijf niet, 
Al ben ick geen vet-gat, 
Dat ick jouw ten strijdt tart. 
Me-Vrouw / ick houw 
't Gevecht tot verdrijf siet, 
So ick u int bed had, 
Ick toonde een blijdt hart. 
 
5 Als dan / geen Jan, 
Noch drooge gort-telder 
Maeckt ghy mijn / die de strijt doe, 
Hoe benje gemoet Trijn? 
Want ick / geschick, 
Int eene ben helder, 
Ick nemer mijn tijt toe, 
Gewisse slagen goet zijn. 
 
6 Nouw / nouw / sy souw, 
O soete lieve Trijntje? 
De koop wel eens toestaen, 
Geeft toch mijn begeer toe, 
Komt aen / wilt gaen, 
Jy bent geen Bagijntje. 
'k Sal u met geen roe slaen, 
Of roept ghy soo 'k u seer doe. 

Ondersoeck leert.


    
          
    
        
    
[Geluckigh Amsterdam]


Stemme: Cariclea.

GEluckigh Amsterdam! 
Wien glory heden werd so hoogh verheft, 
Door dien weer over quam 

{==73==} {>>pagina-aanduiding<<}

De Nymphelijn die 't alles overtreft. 
Sijt willekom o schoone Maeght! 
Die van mijn hert de sleuters draeght. 
 
2 Weest wellekom, Me-Vrouw, 
Sijt wel-gekomen aertsche Coningin, 
Ick sweer u by mijn trouw, 
Dat ick u meer als Ammaril bemin, 
Ick liet mijn Lammertjes daer staen, 
Alleen om u te moet te gaen. 
 
3 Alleen Princes om u, 
Want uwe glants en kan ick missen niet, 
Schoon dat ghy my schijnt schuw, 
En altoos laten wilt in dit verdriet, 
Ey! laet mijn Volck het uwe zijn 
En 't uwe wederom het mijn. 
 
4 Wat kond u schaden doch 
Dat ghy my (Lief) tot dienst van u verkoost? 
Na diender geen bedrogh 
In my en woont, die wacht alleen na troost 
Van u genaed een waerdigheyt, 
En die u om weerliefde vleydt. 
 

{==74==} {>>pagina-aanduiding<<}

5 Grusella Lief ik acht, 
Dat u versteende hert en wreet gemoet, 
Met tranen en met klacht 
Moet werden van u dayphilo gevoet: 
Doch moet het zijn, het sal geschien, 
Ick hoop dan haest mijn end te sien. 

't Verkeert haest.


   
      
['t Leven gantsch moede.]


Stemme: Engelsche Klocke-dans.

't LEven gantsch moede, 
Geeft los en ontsint, 
Elendigh koom ick nu, 
Maeght lief en goede, 
Begaeft edel kint, 
Nemen afscheyt van u, 
Vaert wel, vaert wel 
Mijn ziels geweesde lust, 
Maer ach! nu oorsaeck van mijn onrust, 
Ick wil alle vreughde derven: 

{==75==} {>>pagina-aanduiding<<}

Nu ick u laten moet, 
Valt geen lyden mijn t' onsoet, 
Want ick haeck niet als na 't sterven. 
 
2 Adieuw dan lipjens, 
Soet-kleurigh ambroos 
Mijn druck komt u de vreught 
Bloet-kralen klipjes, 
Die ick verkoos, 
Voor de weelde van mijn jeughd, 
Vaert wel, vaert wel, 
Ick segh u laes adieu! 
Nu ick dus u af-keer veyligh sie, 
Alle schoon bedeckte leden, 
En de hals, trots de sneeu, 
Met de lieve borstjes mee, 
Die mijn vaeck veel vreughts aen dee: 
 
3 Ghy schoone ooghen, 
Wiens glinsterende glants 
Trock op eerst mijn gedacht, 
En in 't vermogen, 
Hebt van liefde gants 

{==76==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn gauwe jeught ghevraeght, 
Vaert wel, vaert wel, 
En roemt vry dat ghy zijt, 
So oprecht en ongemeen gevrijt: 
Dat noyt menschen 't selfde sagen, 
Nu ick loof en sweer, 
Dat ick nu noch nimmermeer 
Sal weer yemant jonst toe dragen. 
 
4 Tijt ist om scheyden, 
Straf-wyse Jofvrouw, 
Van u die mijn verliet, 
Om datmen seyden: 
Hy is u ontrouw, 
En was 't noch en worden 't niet. 
Vaert wel, vaert wel, 
Geen dingh en quelt my: dan 
Dat ick moet gelastert worden van 
Een deel boers, en botte menschen, 
Die ghy looft, dat ist meest, 
En die stadigh sonder geest 
Niet als anders schade wenschen. 

Wie had 't gedocht?


    
          
    
        
    

{==77==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Roemt Griecken dijn Penelope]


Stemme: Jephta een, &c.

ROemt Griecken dijn Penelope, 
Sy moet noch maken stee, 
Hoe kuys ghy haer beelt voor mijn Goddin, 
Wiens sedige manieren, 
Diana selver niet te min, 
Noch souw cieren. 
 
2 Swijght Romen vry van dijn Lucrees, 
Dies met haer doot bewees, 
Na dat sy van Sextus was verkracht, 
Heel rouwigh om haer eere, 
Haer kuysheyt had wel groote macht, 
Maer wilt leeren. 
 
3 Dat kuysheyt van de naem of staet 
Heeft heel een ander graet, 
Met de kuyscheyt van een vroom gemoet, 
Lucretia de schande, 
Die sy haer waent, de doot haer doet 
Met haer handen. 
 

{==78==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Mijn Nymph draeght kuysheydts eygen beeldt, 
Diese in haer boesem teelt, 
Kuysheyt schoon Godin, die door geen staet 
	Noch pracht en is te scheyden: 
Noch vermaert door veel vryers praet, 
	Als sy beyden. 

Velden.


    
          
[De nare nacht begon alre]


Stemme: Silvester inden morgen-stont.

DE nare nacht begon alre 
	Sijn nev'len op te trecken 
	En 't wintje quam van lieverlee, 
	Dorinde ruysschend' wecken, 
	En blies een wolckje voor heen, 
	Vol van gesoogen douwe, 
	Die sy als perreltjes beneen 
	Op 't aertrijck uyt quam spouwe: 
Waer door Florice quam getreden, barrevoets, 
En groet zijn nucht're Hard'rinnetie, dus op haer onverhoets. 
 

{==79==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Soet' stroocke-brantje vande Min! 
	Vriendelijcke Toveresje! 
	Toetz-steentje van mijn gunst, die in 
	Mijn hert heerscht als een vooghdesje: 
	Ick kom u inde morgestont 
	Al troetelende groeten, 
	Om met de kusjes van u  mont, 
	Mijn grage lust te boeten. 
Siet hier u troostertje, u waerdertje, u hart, 
Die u tot lieve soetigheyt en Minne-kuurtjes tart. 
 
3 Het Herderinnetje verheught 
	Door liefde opgetogen 
	Gluurde en schaterde van vreught, 
	Maer lacy! geen vermogen 
	Was by haer om met een soet woort 
	Haer Harder weder te groeten, 
	Nochtans dreef hem zijn yver voort! 
	Dus knield' hy voor haer voetjen, 
Hier narmden zy in stilligheyt soo vriendelijck malkaer, 
Dat selfs de kriele vogeltjes star-ooghden op dit paer. 
 
4 Ten laetsten sloegh haer tongh geluyt 
	En seyde, Trolle-bol, 

{==80==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Ghy lockt mijn ziel ten lichaem uyt, 
	Door uwe kusjes vol 
	Van alderhande soetigheyt, 
	Ja Nectar en Ambroos: 
	Mijn hartje blyde tranen schreyt, 
	Want ick wensch noch een poos 
Te leven, om alsoo te sterven menighmael, 
Soo sterref ick in soetigheyt, en vriendelijck onthael. 
 
5 Dees soete hartjes ongeveynst. 
	Verleckert op dees lust, 
	als sy waren ten eynd gepeynst 
	En by na laf gekust, 
	Strengelden sy haer hand aen hand 
	En gingen soo vermeyden, 
	Of dart'le langhs de water-kant 
	Door grase-rijcke weyden, 
En ruylden in het wand'len dickwils soen voor soen, 
Dat 't Oghtent scheen een oogenblick, so schielijck was het Noen. 

H.S.



    
          
    
        
    

{==81==} {>>pagina-aanduiding<<}

[O Schoone wat loone verdienje nu?]


Stem: Goddinne wiens minne, Of Peckingtons pond.

O Schoone / wat loone / verdienje nu? 
Wat tongen / oyt songen / den lof die u 
Schoon Roosen / die bloosen / aen 't kransjen vereert, 
My baerden / in waerde / met plicht vermeert, 
Weest, O Roosen-hoet / wel waerdigh gegroet, 
Wiens kleuren / en geuren / my keuren / nu doet, 
Verr' boven / de hoven / te loven / u waerd, 
Jae meerder / en eerder / als Flora oyt baert. 
 
2 Godinne / wiens minne / mijn siele besit, 
Waer mede / nu heden / beloon ickje dit? 
Wat gaven / en haven / ruyl icker jouw veur? 
Dit hoetje / mijn soetje / dat stel ick te keur, 
Voor Roosen / die bloosen / aen 't dageraets pruyck. 
Dat 't wenschen / voor Menschen / nu waer een gebruyck, 
U souw 'k loonen / en troonen / in Junoos stee, 
My kroonen / en troonen / als Iupiter mee. 
 
3. Wat bloemen / om noemen / de Lent ons oock toont, 
Of steenen / en beenen / 't schoon Indien kroont, 

{==82==} {>>pagina-aanduiding<<}

Juweelen / oock spelen / in 't groot Ganges slijck, 
Wat Perlen / daer dwerlen / in Neptunus rijck, 
Wat sanden / te stranden / 't gout Paccolus heeft, 
Wat schatten / te vatten / 't swart Guinea geeft 
Wat prachten / en machten / trots Romen aenbadt. 
By u Roosen-hoetjen, ick het niet en schat. 

Velden.


    
          
    
        
    
[t' Sa wacker voerman]


Stemme: Nu leef ick in verdriet, &c.

T' Sa wacker voerman, slaet / u Paerden aen 't gareel, 
Geeft yeder Paert een maet / met haver voor zijn deel, 
Voert louter haer met broot, en watertse daer naer? 
En spoelt, en spoelt, en spoelt haer voeten net en klaer. 
 
2 De Nymphe die ghy voert / rijdt lustigh die door 't Veen, 
En sleeptse niet noch sloert / maer draefter vlugh mee heen, 
Rent tot den Over-toom haer door het mulle sant, 
En draeft, en draeft, en draeft dan weder Triumphant. 
 
3 De molle wegen bruyn / die swellen op van vreucht, 
Na Dort d' Hollantsche Tuyn / om datse soo verheught. 

{==83==} {>>pagina-aanduiding<<}

Het ramm'len vande Koets, en 't singen vande Rey 
Verstaen, verstaen, verstaen, langes de groene Wey: 
 
4 Wie is de proncksteres / die mijn mijn hert ontvoert? 
Granida mijn Princes / och ja, of is het boert 
Neen 't is geen boertery, zy is de brave Maeght, 
Die, hoewel dat ick blijf, mijn ziele met haer draeght. 
 
5 O Dordrecht wiens roem / dat door de werelt bralt 
Granida die ick noem / soo sy u wel gevalt, 
Soo haeltse deftigh in, met snare-spels geluyt, 
Met Trommel en Trompet, met Cimbael en met Fluyt: 
 
6 En als sy weer van daer / vertreckt naer Wterecht, 
Soo maeckt u Sloepen klaer / om haer tot Papendrecht 
Triumphelijck te doen convoy en naer den eys 
En wenst, en wenst, en wenst haer dan behouwen reys. 
 
7 Ick bidt u Wtrecht komt / mijn liefste voor de poort, 
Dat ghy een weynigh bromt / met lieffelijck accoort: 
U stangen stelt tot lof, en vanen op de Wal, 
En lost u stucken grof met daverent geschal. 
 
8 O loffelijcke stadt! / die mijn soo wel behaeght, 
Met recht ick roeme dat / ghy Pallas pruycke draeght, 
Waer uyt dees Adamant, mijn Granida ontsprongh, 

{==84==} {>>pagina-aanduiding<<}

Diens glans, diens glans, diens glans ick in mijn hart ontfongh. 
 
9 Granida ick verwacht / u weder t' Amsterdam, 
Met statelijcke pracht / gelijck ick u vernam 
Wanneer ghy my verscheent, die Jaren nu verleen, 
Doen uwe Sonnens glans, mijn oogen starren deen. 
 
10 Sijt wel gekomen Vrouw / ach! wellekoom Goddin? 
Nu ick mijn hert aenschouw / nu ick mijn sieltje win, 
Nu springht mijn bloet van vreught, nu ben ick so verblijdt, 
Nu is mijn geest verheught, nu en tot allen tijt. 

't Verkeert haest.


    
          
Drinck-liedt.


Stemme: Corisque yets moet ick u vragen.

HAy, tsa lustigh vrolijck macker, 
't Suffigh treuren dient ons niet: 
Siet dit glaesje gelt u macker 
't Is een Lantsert die 't jouw biet! 
Onder 't singen van dit Liedt. 
En hy sal het legen 

{==85==} {>>pagina-aanduiding<<}

Door zijn krop / van het sop, 
So jy 't mee wilt vegen. 
 
2 Wat vertoefje nouw dus langer? 
Waerom seghje neen noch ja? 
Soo jy bind ten bollef-vanger, 
Seght ghy sult het hem doen na, 
Of wijst met u vinger dra 
Aen de boort van 't glaesje, 
Datier mee / bent te vree 
Als ien nodel baesjen. 
 
3 Sou 't met lessen ien kleyn dorsie? 
Dat is met een dronck braef uyt. 
Nu het is iou beurt dan borsie, 
Lapt het mee iens in iou huyt, 
En wijst iens wat dat beduyt, 
Sulcken glas te lichten, 
En brenght voort / soo 't behoort, 
Lustigh wilt niet swichten. 
 
4 Dat is uyt, nu moet den darden 
Oock zijn keeltie maecken ree, 
En het glaesie brengen varder 

{==86==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als de eerst en tweede dee, 
't Sal zijn bollef-vanger mee 
Voor goet voer verstrecken, 
Is hy kout / jongh of out 
Om hem mee te decken. 

Traode.


    
          
    
        
    
Grusellas velt-gesangh.


Stemme: O schoone Cariclea.

PHilander ach! waerom? 
Waerom vervolght ghy dees Harderin? 
Wilt ghy ick wederkom 
Daer by u dalewaerts tegens mijn sin? 
Hoe komt ghy doch soo seer verkeert, 
Dat ghy, 't geen ick niet wil begeert? 
 
2 Ick soeck in eensaemheyt 
Mijn Schaepjes hier te dryven inde hooght 
Veel klavertjes beseyt, 
Dat ghy om laegh niet beter en vermooght 

{==87==} {>>pagina-aanduiding<<}

U Vee te weyden als ick doe, 
Soo dat ick ben de daelen moe. 
 
3 Hier swiert het pluym-gediert, 
Van dat de goude Son zijn reys aen-vaert, 
Het hippelt, schrilt en tiert. 
Wellustelijck, treck-beckende van aert, 
't Geen my so wel vermaken kan 
Dat ick niet denck om eenigh Man: 
 
4 Genomen dat ick schoon 
My nederwaerts by u in 't dal begaf, 
De staf van mijn persoon 
Verruylde aen u trouwe Harders staf? 
Soud ghy mijn dees wellust en vreught 
Bewysen wel op eer en deught? 
 
5 Ick merck Philander wel 
Dat ghy mijn liefd' en minnelijck gaet na: 
Doch d' Ys-koude Grusel 
Quaemt ghy eylaes, te minnen al te spae, 
Had ghy wat vroeger opgepast, 
Ick had u licht van pijn ontlast. 
 
6 Ick ken wel dat ick u 

{==88==} {>>pagina-aanduiding<<}

Voor dese wel, wel so graegh en garen sagh 
(Al ben ick nu soo schuw) 
Als eenigh Harder die mijn voor den dagh 
Plach te versellen met zijn Vee, 
Als Sylvia of Thegane. 
 
7. Dan dit is nu verkeert, 
Mijn sinnen zijn verandert t' eenemael, 
En Grusella begeert 
Philander u niet weer te staen ter tael, 
Sy danckt u, dat ghy, haer op eer 
Sus langh vervolght hebt op en neer. 

't Verkeert haest.



    
          
    
        
    
[Komt Trijntje soete beck]


Stem: Wyp goy ick sagh een vos.

KOmt Trijntje soete beck,/ 
Blijft niet staen daer buyten, men is hier geck: 
	't Is van avont / Vastelavont, 
Komt mijn Trijntie / hier is Stijntie, 

{==89==} {>>pagina-aanduiding<<}

Brecht en Marry u Speulnoot, 
Treet vry inde kuecken, ie bindt te bloot: 
	Siet vry / hebt as wy, 
Wy moeten drincken eten, komt aen men sy. 
 
2 Schaft op Kniertie Sus, 
Langht hier warme koecken, hoe toefde dus? 
	Trijntje tast vry / weest hier gast vry, 
Eet een beetje / ay vergeetje 
Selfs doch geen goet te doen, 
Wy te wijl eens drincken, ick brenghje koen 
	Dat smaeckt en het raeckt 
In men holle romsack, dat het kraeckt. 
 
3 Keesje maet hoe sitje soo? 
Laetw' en reysje singen, hoo man hoo, 
	Daermen Maetje / neemt dat vaetje, 
	Brenght dat biertje / onse Kniertje 
Wanght se het soo groote dorst, 
En 't is so moy geleuter, soch in haer borst, 
Geefse iens te drincken het is beschickt. 
 
4 Maerten siet het gelj'ien reys, 
Ick lap dat volle biertje imme vleys, 

{==90==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Dat geklaert man / dat aenvaert dan 
Met u pijntje / voort na Trijntje, 
't Is nouw Vastelavont tijdt 
Geeftmen pan-koeck uyt de pan, je bintse quijt: 
	Giertje Sus / hoe toefje dus? 
Of wilje dat ick Trijntje eerst kus? 
 
5 Heer hoe vrolijck binwe nouw 
Dat by soo moye viertje, ick voel geen kouw: 
	Lustigh Marten, leetewe parten 
	Singen, danssen / ete, schranssen, 
Lapt dat glaesje inje py: 
't Ander Jaer, soo komt deus dagh ons weerom by, 
	Wie weet of wy weer dus vry 
By menkander komen, in sulcke boertery. 

't Ondersoeck leert.


    
          
    
        
    
[Brodroncken wufte oogen]


Stemme: O schoonste Personagie.

BRodroncken wufte oogen, 
U snel geswier, ontmant door dartelheden, 
	Ghy doet als opgetogen 

{==91==} {>>pagina-aanduiding<<}

Minnaren veel, als breyneloos ontleden 
Rabraken hart / op vreemde smart 
Op ongehoorde wetten, 
Datmen moet schricken / van u heyloose stricken 
	Door 't in setten. 
 
2 De snoo beveynsde tranen 
Die ghy uytstort als vliende water-beecken, 
	Doen dick den Minnaer wanen, 
Doch als verblindt, dat 't hart hem schijnt te breecken: 
Hoe wreet men staet / op eygen raet, 
't Lest komt noch tot u dienste, 
Met tooverijen / komt ghy een siel bestryen. 
	t' Onversienste. 
 
3 't Verradelijck bemicken, 
Keunt ghy tot 's Hofs welvaren voegen, 
	Dat door u loos bestricken 
O valsche aert, en onbekommert wroegen, 
Ghy vaert nu voort / ghy spaert geen woort, 
Ghy loont sonder beroeren 
De liefdens harten / ghy vlammende doet smarten 
	En vervoeren. 
 

{==92==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Me-Vrouw siet u dienare 
Als onbevleckt hier knielen voor u neder, 
	Ach komt doch te bedaren, 
U fackel blust de sieltjens zijn te teder, 
Dat zy dees brand / van liefdens hand 
Onnoosel zijn genietigh, 
Wraeck sal 't vergelden, u ongemeene schelden 
	Wat verdrietigh. 
 
5 De Slaven van u sinnen, 
Opqueeckers vande lieve Lentens jeughden, 
	Soeckt ghy die te verslinnen, 
Door toover-konst, en veel ongeyle deughden, 
Medias lijn / Circes fenijn 
Hebt ghy soo ingegeten, 
Dat inde dromen / onsichtbaer ghy keunt komen 
	En afmeten. 
 
6 De langh-gepeynsde geesten, 
De Beulen van het bitter soete lyden 
	De onbepaelde Feesten 
Waer onrust vliet, en onrust vaeck komt stryden 
Daer nimmer nacht / en wiert verwacht, 

{==93==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Is al verselt met naerheyt, 
Waren en spoocken / malkander hitsich stoocken 
	In onwaerheyt. 
 
7 De sielen u begeven, 
Verraders die menigh Prins bekoorden, 
	Want ghy doet 's Minnaers leven 
Vervliegen snel, onlydelijck vermoorden, 
U Outaer hier / ick nimmer vyer, 
Als d' Harten d' een voor henen 
Vlucht valsche vrouwe, in-siet hoe dat Mins trouwe 
	Is verdwenen? 

Een in 't hart.


    
          
    
        
    
Cephalus aen Corisque.


Op de Voys: Wat mach onse Goosen letten.

COrisque u moet ick vragen 
Of ghy 't acht voor wel gedaen? 
Indien dat ghy hadt behagen 
In Garind' hem af te gaen 

{==94==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer ghy lange hebt mee ghestaen 
Onder eeds geloft in eeren: 
En dat hy / oock van dy 
Nimmer souw verkeeren. 
 
2 Hier mooght ghy weder seggen, 
Garinter mocht keeren licht: 
Hoort ick sal 't u wederleggen 
Mits hy volght eens lievers plicht 
Die om suur of soet gesicht 
U noyt gingh beswijcken, 
Souw hy dan / immer van 
U oyt konnen wijcken? 
 
3 Hier op hebt ghy noch te spreken, 
Tot een antwoort op mijn vraegh, 
Met veel schoon geveynsde treecken, 
'k Heb in hem doch geen behaegh, 
En ick hem geen liefd' en draegh. 
Noch en droegh voor desen: 
Maer elck weet / dat ghy 't deed' 
En hem hebt bewesen. 
 
4 Noch kon hier tot Antwoort komen, 

{==95==} {>>pagina-aanduiding<<}

Het sy dat het wel of quaet 
Is gedaen, of wort genomen, 
't Is my gelijck hoe het gaet, 
Ick heb doch begaen de daet, 
Soo sy nu moet blyven, 
Dan vry denckt / dat ghy krenckt, 
U ziel door 't bedryven. 
 
5 Voelt ghy niet in u een wroegingh 
Door u ontrouw aen Garint, 
Die u noyt en gaf misnoegingh, 
Maer u trouw'lijck had besint: 
En ghy keert u tot Amint 
Sonder oorsaeck slechtlijck, 
Uwe trouw / die elck souw 
Achten te zijn echtelijck. 
 
6 Doch Corisque elcken Herder 
Sullen hem u oock raen af, 
En de saeck insien vry varder, 
Als Cephalus die u straf 
Kent te wesen, en zijn graf, 
Cieren na zijn sterven, 

{==96==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met gedicht / dat gesticht 
Corisq' zijn bederven. 

Al metter tijt.


    
          
[Waer toeft mijn sielens lust en rust]


Stemme: De May die komt ons by, &c.

Philand. 
WAer toeft mijn sielens lust / en rust, 
Die ick voor desen hier te vinden placht? 
Waer blijft mijn waerde Vrouw! / doch nouw, 
Die ick vaeck vond hier inde nare nacht? 
Waer blijft mijn Parragon? 
Waer toeft mijn gulde Son? 
Of sitse te rusten by 't Beeckjen klaer? 
Och neense sy staet. 
Vlucht-voetjes ay gaet 
En volleghtse naer. 
 
2 O wel gewenschte uur / die 't stuur 
Mijn sinnen korts kan dwinghen herwaerts heen: 
Ick groet u Harderin / vriendin 
Vind ick u hier mijn waerde Nymph alleen? 
Philander, ach! mijn vreughd: 

{==97==} {>>pagina-aanduiding<<}

O spiegel van mijn jeught, 
Ay stut mijn flauwe ledekens ras, 
En set my wat neer 
Dat bid ick u seer, 
Alhier in dit gras. 
 
Philand. 
3. Ach Nymphje? wat is dit? / ay sit 
En rust u hooft wat neder in mijn schoot: 
De spraeck u gantsch begeeft / wie heeft 
Diana u gebrocht in dese noot? 
Mijn Engeltje hoe dus? 
Diana. 
Mijn lief Philander flus, 
Als ghy mijn gemoete so onverwacht, 
Soo docht my dat ick, 
Gevaen in een strick 
Werden op de Jacht. 
 
Philland. 
4 Mijn waerde Nymphelijn / u pijn 
Ken die Philander u niet maken quijt? 
Ghy weet ja siet u vrundt / en kunt 
Bedencken licht ghy niet gevangen zijt: 
Mijn soetertje wel aen. 
Diana laet ons gaen: 

{==98==} {>>pagina-aanduiding<<}

Nae 't beeckjen om u verslagen geest 
Te laven met dranck, 
Op dat ghy eer lanck 
Weer vaerdigh geneest. 
 
Diana. 
5 Het water vande vliet / my niet 
Vermach gesont te maken immermeer: 
Maer 't jeughdigh hert dat brant / u hant 
Kan blusschen haest en flucx verdwijnen weer. 
Philand. 
Wel heeft mijn hant de macht 
Dat sy u vlammens kracht 
Kan blusschen? soo blust, daer is mijn hant 
Houw daer is mijn trouw 
Ick acht u mijn Vrouw 
Dit kusjen tot pant. 

't Verkeert haest.


    
          
[Om u, o schoon so moet ick treuren]


Stemme: Hereus le jour de Parteniese.

OM u, o schoon so moet ick treuren, 
	Lost my van pijn, 
Wanneer sal mijn doch eens gebeuren 

{==99==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Dat ick mach zijn 
Tot uwen dienst? op dat ick mach smaken de vreught 
Die ons sal beyde doen verblyden tot 's harten geneught. 
 
2 U steenen hert wilt eens vermurven, 
	Hoort mijn geklagh: 
Voor u soo sal ick altijt sorgen 
	Nacht ende dagh. 
Siet u dienaer die haest vergaet in tranens vloet, 
Ja die om u eer te bewysen, u valt te voet. 
 
3 Schoone Princes waerdigh gepresen, 
	Als een Goddin, 
U dienaer sal ick altijt wesen, 
	Want ick u min: 
Ja veel eer ick u laten souw, so sal de doot 
Mijn hier van dees aertbodem halen, lost my van noot, 
 
4 Princesse schoon nu moet ick scheyden 
	Als Aldra dee, 
Die selver syne kroon neer leyde 
	Voor Ciclare. 
Maer laet my niet gelijck zy dee die hem verstiet, 
Wilt my maer voor u slaef aennemen, u hant my biedt. 





    
          
    
        
    
    
{==100==} {>>pagina-aanduiding<<}

[AEolus voert mijn klachjes]


Stemme: Verdwaelde coninginne.

AEOlus voert mijn klachjes 
Over aen Rosemond, 
Wiens schaterende lachjes 
Ick hoorden hier terstont, 
	Ay voert haer dra / mijn suchjes nae 
Mijn karmen en mijn weenen 
		Op dat zy mach 
		Hier voor den dagh 
Verschynen oock met eenen. 
 
2 Ick hoorde daer haer stemme, 
Waerom of sy vertoeft? 
Sy komt niet op mijn hemmen, 
Het welck my meest bedroeft: 
	AEool voert knap / mijn hant geklap 
Over by mijn beminde, 
		Op dat zy dan, 
		Verstaet daer an 

{==101==} {>>pagina-aanduiding<<}

Waer dat ick ben te vinden. 
 
3 'k Hoor haer lachende schat'ren 
Gints, en ick sie haer niet, 
Voert over mijn hands klat'ren 
Op dat zy my hier siet 
	Vol treurigheen / wand'len alleen 
Ter plaets ick ben gewoone 
	Mijn Rosemond, 
	Elck uur en stond 
My aen haer te vertoonen. 
 
4 Stracx sagh ick daer een glenster 
Van Rosemonds gesicht, 
Daer leyt nu in haer venster 
Mijn lief mijn Hemels licht. 
	Buyten natuur sy straf en stuur 
My dreygend' schijnt te wencken 
		Met sware straf, 
		'k En weet daer af 
De oorsaeck niet te dencken. 
 
5 Ha, ha, ick weet de reden, 
Een ander is by haer: 

{==102==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ick moet te rugh nu treden 
Eer hy my wort gewaer: 
	Wats dit verdriet / nu mach ick niet 
Mijn Roosemont aenschouwen, 
		Vermits hy staet 
		By haer en praet, 
En schijnt haer vast te houwen. 
 
6 't Sijn boerten, jocken, grillen, 
Strecken tot haer vermaeck, 
Hoe wel sy seyt staet stille 
Hy vaert voort in zijn saeck. 
	Het boerten kan / hy als een man 
Met jocken, vleyen, strelen, 
		Met kusjes soet, 
		En 't geen hy doet 
Sal hy haer jonste steelen. 
 
7 Nochtans mijn Rosemonde, 
Hoe hy met u lief-koost, 
'k Hoop niet dat hy gevonden 
Daerom heeft beter troost, 
		En wedermin / aen u Goddin, 

{==103==} {>>pagina-aanduiding<<}

En Phenix van de Maeghden, 
	Hoe wel ick weet, 
	Het is mijn leet, 
Dat hy u wel behaeghde. 
 
8 Princes, mijn lief, mijn leven, 
Den Hemel wil u geven 
Al 't luck dat yemand vond: 
	By d' hooge Goon / en u persoon 
Voor ongeluck bewaren. 
		Ick kom by u, 
		Noch t' avent nu 
Om sien na u welvaren. 

Al metter tijt.



    
      
    
        
    
La Robinette.

HElaes bedroefde oogen / die u in tranen baet! 
Waer is nu al 't vermogen / van al u voorgaende staet? 
Waer zijn de lonckjes soet? waer is den blyden dagh 
	Waer in men u vrolijck wesen sagh? 
 

{==104==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Joffrouw door uwe stralen / en u felle Sonne glans, 
Doet ghy mijn hart verdwalen / so seer dat ick schijn altans 
Een levend' Lijck bedroeft, gelijckerwijs ghy siet. 
	Maer nochtans helaes! en acht ghy my niet. 
 
3 Hebt voor mijn geen genade? / ghy dan, O mijn soete dwangh! 
Daer ghy mijn ziel siet baden / in een Chrystalyne drangh 
Van tranen menighfout: en stormen van gesucht, 
	En in alle droeve ongenucht. 
 
4 Ken ick door vleyich smeecken / en demoedige gebeen, 
U straf gemoet niet breecken / noch u al te harde ze'en? 
Ach Jofvrouw u bedenckt! bekeert u wreede hart, 
	Dattet doch om my sachtmoedigh wert. 
 
5 Ick sal tot danckbaerheyden / van al u genade groot, 
Mijn dagen met u leyden / sellever tot inde doot, 
En ick sal niet ontsien mijn lief voor u te gaen, 
	Daerom neemt my voor u dienaer aen? 
 
6 Doch krijght ghy geen bewegen / en dat u mijn pijn behaeght 
Soo bidt ick om den zegen / die ghy in u boesem draeght, 
Dat is om vaerdigh my te helpen aen mijn ent, 
	Want te leven dus is groot ellent. 
 
7 Druckt op mijn Graf-steen moedigh / met u zegel root van bloet, 

{==105==} {>>pagina-aanduiding<<}

Dat ghy mijn tegenspoedigh / om u treurigh sterven doet, 
Alleen om dat ick u heb trouwelijck bemint, 
	En dat yeder siet wat dat ghy bint. 

't Verkeert haest.


    
      
    
        
    
[Ach een die is ontnomen]


Stemme: Almande Angloys.

ACh een die is ontnomen 
Sijn vryicheden soet / moet 
	In 't gequel 
	Vol ellent, 
	Die soo fel 
	Sijn geschent 
Van u, O valsche op-spraeck snoot! 
Want voor u is gekomen 
Schuym van 't Adders gebroet / voet, 
	Dit niet snel 
	Ongewent 
	Eene Hel 
	Onbekent 

{==106==} {>>pagina-aanduiding<<}

In mijn, dat sonder oorsaeck groot: 
Swijght Slange-aert / om yemant te ontmaken 
Van 't geen de meeste ruste 
In 't lichaem baert: / dan laes ghy komt ontschaken 
Mijn gemoet van alle lusten. 
 
2 Siet ghy, o waerde Vrouwe, 
Dat yemand meer, als ghy, my 
	Het ghebiedt, 
	Seght het mijn, 
	Of laet niet 
	In dees pijn 
U dienaer die uwe pant heeft, 
Blijckt het niet aen mijn trouwe 
Dat ick immers aen dy / zy? 
	Mijn verdriet 
	Laet doch zijn 
	Aen u yet, 
	Eer ick quijn, 
Want het hartje in de brant leeft 
Acht nimmermeer / de nijdelijcke reden 
Die mijn by u wan-prysen, 

{==107==} {>>pagina-aanduiding<<}

Want haer begeer / is om met valsigheden 
Staegh u boesem wreet te spysen. 
 
3 Ghy zijt van haer verwonnen, 
En haet u Minnaer schuw / nu 
	Die geneught 
	Van u placht, 
	Door u jeughd 
	Dagh en nacht 
Te krijgen door gewoonheyt, 
Ach! had ghy noyt begonnen, 
Te nemen een afgruw / u 
	Dienaers vreucht, 
	Heel volbracht 
	Door u deughd 
	In zijn kracht 
Souw wesen door u schoonheyt, 
Doch uwe knecht / toeft dat de rechte waerheyt, 
Door tijt men onderwinden, 
Soo sal seer recht / men door des Hemels klaerheyt, 
Mijn dan voor getrouw bevinde. 

't Ondersoeck leert.


    
          

{==108==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Droefheyt wijckt ter zy, gunt my mijn vermaken]


Stemme: Blyschap van my vliet, &c.

DRoefheyt wijckt ter zy / gunt my mijn vermaken, 
Ick betracht om vry / en weer los te raken, 
Mijn getrouwe hert / sal veel sachter rusten, 
Als of lief met smert / u steeds droevigh kusten, 
Schoud mijn oogen aen / ach de perlen gaen 
	Vloeyende beanghst haer gangh, 
Heb ick niet bestaen / al dat dient gedaen, 
	By u lief mijn leven langh? 
Waer is docht 't loon gebleven / waer na heb ick mijn leven, 
	Soo getracht in druck en rouw? 
Hebt ghy my oyt gegeven / als klagen, karmen, beven, 
	Dat seght uyt versteende Vrouw? 
 
2 Hebt ghy niet gesien dat ick t' uwer eeren, 
Deed' na u gebien / graegh al u begeeren, 
Voelden ghy mijn ziel / schoone niet bewegen, 
Als ick lagh geknielt / en badt om u seghen? 
Kan in dese pijn ick verduldigh zijn? 
	Dat is immers tegen reen. 

{==109==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer ik laes bevijn, dat ick gantsch verdwijn, 
	En uyt teere tot het been, 
O neen ick ben verdragen / de minne te verjagen. 
	En in rust te leven voort, 
Veel liever wil ick wagen / mijn leven alle dagen, 
	Als soo staegh te zijn vermoort. 
 
3 Jonghmans dan aenschout / wat my is weer-varen, 
En u niet vertrouwt / op gout-drade hayren, 
Want ick heb mijn tijt / soecken te besteden, 
In de min met vlijt / vol lieflijcke reden, 
Doch dit is het loon / lacy! dat de Goon 
	My bestemden aen te bien, 
Doen ick d' overschoon / vaeck heb aengeboon, 
	't Geen dat niet en mocht geschien 
Dus ick merck dat mijn waecken / mijn hebben droeve saken 
	Voortgebracht, en aengeteelt, 
Soo dat ick mijn vermaken / gaen soecken sal: en staecken 
	Meer te lieven 't Vrouwe-beelt. 




    
          

{==110==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Den God Jupijn die 't al beheert]


Stemme: Garinther die twee, &c.

DEn God Jupijn die 't al beheert, 
Sich selfs heeft in een koe verkeert, 
Om Euroop / door de hoop 
	Gantsch te verleyden, 
	Sy die aen d' over wachtend' was, 
Van Laertas stroom, doch sy riep ras 
Haer Maeghd' / en heeft gevraeght 
	Haer te vermeyden, 
Doen is hy / gantsch onvry / aen een zy, 
Door 't geboomt / en 't gestroomt 
Seer haestigh wegh gescheyden. 
 
2. Hy vluchten met haer zee waert in 
Om t' openbaren haer zijn min, 
Dien hy langh / door bedwangh 
	Hadde gedragen, 
Sy riep, helpt Venus, staet mijn by, 
Jupijn den God die ontschaeckt my, 
Wat sy dee / sy most mee, 
	't Was vruchteloos klagen: 
Sy riep hoort / noch een woort / dy bekoort, 
Haer verdriet / baten niet, 

    
{==t.o. 110==} {>>pagina-aanduiding<<}

    
{== afbeelding 
        	
    ==} {>>afbeelding<<}
    


{==111==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Juno die wou haer plagen. 
 
3 Daerom Princesse dien ick min, 
Ick vluchten mede Zee waert in, 
Niet met u / waer van ick nu 
Moet treurigh wesen, 
Vreemds ick vind my dan alleen, 
Verscheyden verre van die geen, 
Die door 't licht / haers gesicht 
	Mijn kan genesen, 
Met gedacht / dag en nacht / ick u wacht, 
Doch altijt / waar gy zijt, 
Sal ick steets by u wesen. 
 
4 Ghy swoert my by den donder groot, 
U straffen sou veel eer de doot 
Eer ghy mijn / door 't af zijn 
	Soudet begeven. 
Gedenckt Princes doch om de eedt, 
Die ghy uwen trouwen minnaer deed, 
Die om u / nimmer schu, 
	Vreesden zijn leven, 
Ay gedenckt / en gehenght / datmen brenght, 

{==112==} {>>pagina-aanduiding<<}

Door u ja / 't leven dra! 
Goddin uyt jonst gegeven. 

H.V.B. Al doende leert.


    
          
[O mijn soete engel]


Stemme: Coridon ontsteecken, &c.

O Mijn soete Engel, 
Voor wiens huys en deur, 
Ick ghestadigh hengel 
In een naer getreur, 
Wanneer sal mjn schoone 
My ter woort doch staen, 
En haer sicht vertoone, 
Daer 'k haer vaeck sprack aen? 
 
2. Daer ick boven 't spreken, 
Noch dees jonst genoot, 
Van het rechte teecken 
Der weerliefde groot, 
Die ghy my doe draeghde 
Met oprechte lust, 
Dat ick u behaeghde, 
Op kus weerom kust: 
 
3 Boven heunigh kusjes, 
En 't gewoon gespreck, 
Noch de soete lusjes 
Van 't ghetrecke-beck, 
Als twee Tortel-Duyfjes. 
Op het groen geboomt, 
Bef, tret, kap noch huyfjes, 
Niet te kreucken schroomt. 
 
4 Boven dees genieten, 
En ontfangen eer, 
Thoont ghy in u vlieten, 
Noch veel jonste meer, 

{==113==} {>>pagina-aanduiding<<}

Lief tot u beminde, 
Thoont ghy my Jufvrouw, 
Hebt u gaen verblinde 
In geloft' van trouw 
 
5 Niet alleen met reden, 
Maer uyt hooger stof, 
Bevestight mijn eeden, 
Niet te wijcken of, 
En dat wy lie beyde, 
Sullen blyven een: 
Tot dat ons sal scheyde  
Maer de doodt alleen. 
 
6 'k Acht mijn self geluckigh, 
Als ick hier op denck, 
Maer ick ben weer druckigh. 
Als ick 't ooghs gewenck, 
Van u lieflijck wesen 
Niet en sie gestaegh, 
En mijn uytgelesen 
Aenspraeck met behaegh. 
 
7 Wanneer sult ghy komen 
By die u verwacht? 
'k Heb u niet vernomen, 
En de klock slaet acht, 
En 't is langh verstreecken. 
d' Uur van ons besluyt 
En ghy hebt gekeecken, 
Noch niet eensjes uyt: 
 
8 Daer is mijn Princesse, 
Wat heeft haer belet, 
Dat sy niet te sessen, 
Op de tijt geset, 
Van ons beyd verscheenen 
Is daer 't was gestemt? 
Hoe wel ick voor henen 
Dickmael heb gehemt. 




    
          
    
        
    

{==114==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Al de Hofsche pracht en haer pronckery]


Stem: Al ben ick schoon liefje niet machtigh, &c.

AL de hofsche pracht en haer pronckery, 
Aen ons dertele Joffertjes schoncken wy, 
Om dat sy 't cieraet, om dat sy 't cieraet 
Sijn vande Vorsten en van haer staet. 
 
2 Wie kander op aerden doch grooter 
Genieten, als hy die zijn Liefje kust, 
Heur mondelijn root, heur mondelijn root 
Wanneer hy de roosjes pluckt in haer schoot. 
 
3 Ghy Juffertjes die dan door aerdigheyt 
Der Princen en Ridderen waerdigheyt, 
Braveerden wel eer, braveerden wel eer, 
Vergelt dat met duysent kusjes nu weer. 
 
4 Princesjes hoe stuurs en straf ghy zijt, 
En siet ghy niet hoe dat bequaemheyt den tijt 
Ons port tot de vreughd, ons port tot de vreughd 
Hey laet ons zijn vrolijck in eer en deught. 

't Verkeert haest.


    
          

{==115==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Willew' een reys van kacke singen]


Op de stem: vande bril, roerje gaet en sit stil.

WIllew' een reys van kacke singen, 
't Kacken is een yder goet, 
't Kacken is so sonderlingen 
Hy wort sieck die 't niet en doet, 
't Kacken is niet mee te jocken, 
Kackt vry dun of groote brocken, 
Niet te kacken waer de doot, 
't Is geen noot. 
 
2 Sijnder Coningen, Prins of Heeren 
Kacke moetense altemet: 
't Kacken kanmen niet ontbeeren 
Meenigh kackt wel in zijn bedt, 
Souwje eten en niet kacken 
Al jou Lijf dat sou verswacken: 
Niet te kacken, etc. 
 
3 Gaenje hier of daer uyt vryen, 
[H]ebje kack 't en heeft geen val, 

{==116==} {>>pagina-aanduiding<<}

Liefd' is liefd' men seyt van mijen 
Neen, het kacken gaet voor al, 
Salje singen danssen spelen 
Jy soud licht jou hemt begeelen: 
Niet te kacken, etc. 
 
4 Benje qualijck sieck of suchtigh 
Kackje niet soo ist geen deegh 
't Kacken maeckt een mensch soo luchtigh 
Kackt dan vry jou buyck heel leegh, 
Want het zijn maer malle quacken 
Die beveynst niet derf gaen kacken 
Niet te kacken, etc. 
 
5 Vrunden of jou van kacken. 
Dat heel lelijck schijn, wat singh, 
Kacke lacke struysjes backe, 
't Kacken is so moyen dingh, 
Sooje eet dat wert gebacken: 
Immers moetjet weer uyt kacken: 
Niet te kacken,etc. 

Deught baert eer.


    
          
    
        
    

{==117==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Ick kan mijn Phillisjen soet niet vinden]


Stemme: Ameril alsser u vlechjes krullen, &c.

ICk kan mijn Phillisjen soet niet vinden, 
Ick kan, etc. 
Ick soeckse langhs strant, langhs d' linden, 
Ick soeckse, etc. 
Ick soeckse de rotzen op en neder, 
'k Beweeghde de Beeck, 'k beweeghde de Ceder: 
En de Echo antwoorden my kluchtigh, 
Soeckt Phillisjen vry, maer sy is vluchtigh. 
 
	Schuylt Tyter verschuylt, gins komt Kamillis, etc. 
En drijft het vee van mijn Phillis, etc. 
Ach Fillisje, ach! waer mach sy wesen: 
Waer Tyter zijn sterre soo hoogh geresen, 
Dat hy voor d' Sonnens heete stralen, 
Haer Lammeren mocht ten boswaert halen. 
 
	Ach Tyter zijn brayn, zijn geesjen is droncken, etc. 
Van Phillisjen sterre die vyerigh bloncken, 
Die mijn so minnelijck toe loegen, 
Dat my soo 't scheen geen liefde en droegen, 

{==118==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer ooghen die sich soo vertoonde, 
Of 't blinde wicht daer selfs in woonde. 
 
	Schoon Philisjen dit zijn noch de kransjes, 
Schoon Phillisjen dit, etc. 
Die ghy laestmael schonck aende dansjes 
Die ghy, etc. 
Niet 't samen gesnort met zy of garen, 
Maer met het schoon gout-draet van u hayren 
Dies sal ick met u vlechten gaen droogen 
De bracke tranen van Tyters oogen. 
 
	Ick bid het vee, ick bid de dieren 
Ick bid, etc. 
Datse niet meer en tierelieren, 
Datse niet, etc. 
Maer ellendigh hoe langer hoe droever 
Vliegen door 't Bos en loopen lancks d' oever, 
En neuren het deerelijck lietjen 
Dat Tyter nu singt, nu speelt op zijn rietjen. 

A. van den Bergh. Uyt d' een in d' ander krijgh.


    
          
    
        
    

{==119==} {>>pagina-aanduiding<<}

Amoreus-Liedeken.


Stemme: Komt Herderlijcke lieden al, &c.

VOort waeytse en vermoge lien, 
		Van veel ontsien: 
Komt met een adellijcke stoet. 
	De schoonste ziele, 
	Daer 't volck omkrielen 
Eerbiedigh groet. 
 
2 	Jufferen jongh, so gemaniert, 
		Dat ghy u ciert, 
Met puyck van peerlen, gout en zy, 
	U smal opsmocken, 
	Sal al niet locken: 
Gelooft dit vry. 
 
3 	Want siet een Soete Suyv're Son, 
		U al verwon, 
Niet door pracht, of door pronckery, 
	Of keur van kleeden, 

{==120==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Dan haer schoonheden 
Verwinnen dy. 
 
4 	Besiet doch wel haer lieve leen, 
		Van top tot teen, 
Niet langh, niet kort, niet plotzigh grof, 
	Is sy, van passen, 
	Wel opgewassen, 
In eer en lof. 
 
5 	Geluckigh was dien blyden dagh, 
		Doen ick eerst sagh, 
Mijn blonde, brave, blancke Vrouw, 
	Die uyt geen minne, 
	Maer liefd met sinnen 
Ontfingh mijn trouw. 
 
6 	Komt Amstels-Nymphjens altemael, 
		In 't Roosen-dael, 
En pluckt haer Bloempjens veelderley, 
	Bekranst de tuytjens, 
	Met groene kruytjens, 
Van 't Vrouwtje fray. 

'k Leer noch. I. Percyn Roosendael.


    
          
    
        
    

{==121==} {>>pagina-aanduiding<<}

Morgen-wecker.

RYst mijn lief ontwaeckt mijn schoon, 
Auroraes licht uytbreeckt, 
En u geyle min op 't soetste dan verweckt, 
Laet u te lechte / om te hechte, 
En u rijghsnoer aen te doen, 
Comt spoet u lieve Maeght barrevoets in 't groen. 
 
2 Haest u Lief waerde Vrouw, 
Eer de Harders komen uyt, 
En ons doen te lief ten quaetste niet wort beduyt, 
Port u sinne / tot het minne, 
En u armen 't lieven leert, 
Omhelst hem waerde lief hem die u eert. 
 
3 Hoort ghy niet 't soet geluyt, 
Van het queelende gediert, 
t' Elckens hoogh ende droogh alwaer haer gallemptjes barst uyt, 
Haer kropjes draeye en blaeye, 
Om de minne van mijn Vrouw, 

{==122==} {>>pagina-aanduiding<<}

Of dat sy haer te minst ontwaken souw 
 
4 't Gout-dradigh hayr swaeyt en draeyt 
Om 't gelaurierde hooft, 
Die met kusjes soet mijn eertijts heeft verdooft, 
Kust nu lief de kus is u, 
Of ick kus u peerele eer  
Doet wel mijn eyge hart geeft mijn de eer. 

Chi sara sara.

    
          
    
        
    
[Droeve princesse van 't woestigh Gephide]


Stemme: Schoonste Lerinde waer toe het vluchten?

DRoeve Princesse / van 't woestigh Gephide, 
Hoe is u vreught in druck verkeert 
Ach Moorderesse / waer wilt ghy vlieden 
Nu dat door u het rijck ontbeert 
Coningh Alboon van 't machtigh Lombardyen, 
Heb ick doen af snyen / van zijn 's levens draet 
Door twee Helden vroom, het ick d' eer ontwijen 
En de koets beschreyen / van mijn Echte staet, 
Om dat daer door ter doot sou zijn gebracht 
Die mijn Vaders val in dronckenschap belacht. 


    
{==t.o. 123==} {>>pagina-aanduiding<<}

    
{== afbeelding 
        	
    ==} {>>afbeelding<<}
    



{==123==} {>>pagina-aanduiding<<}

    2 Sou Rosimonde / de smaet verdraghen 
Die den Tyran sprack op 't Bancket, 
Ick heb gesonden / de sware plagen, 
Waar mee Gephiden is besmet, 
En tot een spot by d' Edele te gader 
Sprack den snoo Verrader / nu mijn waerde Vrouw, 
Aenvaert dees kop, en drinckt met uwen Vader, 
Waer op ick nader / sagh het geen ick hou, 
Voor dat wel eer Gephidens Croone droegh 
Die den Tyran verradelijck versloegh. 
 
3 't Is tijt Vorstinne / om te volbrengen 
't Geen ghy Helmichus hebt belooft, 
'k Heb niet door Minne / mijn gaen vermengen, 
Maer om de doot van 't gryse hooft, 
Die d' oorsaeck was van het rijcks bederven 
't Geen ick soude erven / na mijns 's Vaders doodt, 
Rampsalige sult ghy met haest verwerven, 
Een gerustigh sterven / nu ghy sijt in noot, 
Of Goden geeft, van 't opperste gheby 
Dat ick de straf van 't wreede Volck ontvly. 
 
4 Hoe Rosimonde / sult ghy verschricke 

{==124==} {>>pagina-aanduiding<<}

Toont nu geen hart gelijck een Vrouw, 
Waer 't dat ick konde / haest ick dee blicke, 
Van den Tyran uytrucken souw, 
Tot een rechte wraack van zyne boose daden 
Waar meed is beladen / snoodt Albonus Ziel, 
Kost O Koningh wreet, ghy u doen niet versaden, 
In het bloet te baden / most ghy soo 't geviel, 
Noch drincken uyt mijns Vaders Beckeneel, 
Waerom de wraeck volbracht 't gerechte deel. 


I.V.A. Tijt leert.


    
          
    
        
    
Beklach van een vrouw / aen een vrijster.


Stemme: 't Was een aerdigh knaepje, &c.

 
TRuytjen volght geen vrunden raet 
(Ghelijck als ick most doen:) 
Of ick nu claegh 't is al te laet, 
Sy gaven my dit wel verstaet 

{==125==} {>>pagina-aanduiding<<}

Een Droogaert gantsch ongroen. 
 
2 Aen sulcken Vyl, ende suffen bloedt 
Daer ginghmen my aenraen: 
Om dat hy hadt wat gelt en goet, 
Wat icker nu veur derven moet 
Dat sel ick jou verslaen. 
 
3 Ben ick hier of daer op belust, 
Ick en kan het krijgen niet: 
Of doove Dirckje mijn al kust 
Daer mee en is noch niet geblust 
Mijn heymelijck verdriet. 
 
4 Ick wort gehouden kort in huys, 
''k Kan niet kijcken uyt: 
Dit is mijn (segh ick) sulcken kruys 
Dat ick segh tegen Grietje Gruys, 
'k Woon hier als in een kluys. 
 
5 Hy is soo quaet mal, en jaloers, 
Het welck ontrust zijn geest: 
Te overgeven bot en boers, 
En loopt staegh graeyen tot mijn Moers, 
Dat spijt my aldermeest. 
 

{==126==} {>>pagina-aanduiding<<}

6 Al was Rogiertje niet soo rijck 
Die my reest vryen quam: 
Hy had mijn lief, ick hem gelijck, 
Ick acht het gelt als dreck of slijck 
By dese styvert stram. 
 
7 Ach waer ick met mijn Rogier 
Getrocken uyt het landt: 
Sonder gerucht ofte getier, 
Want siet ick mis mijn sinnen schier 
Om dese frisschen quant. 
 
8 Ick weet hy my noch gaern siet  
Mer met een reyn gemoet: 
Want soo haest als hy my bespiet 
In 't voorhuys, en mijn eere biedt, 
Verandert al zijn bloedt. 
 
9 Ick heb gekregen een Koeck-koeck, 
En dat door vrienden raet: 
O 't is een Hansjen hange-broeck, 
Ick sal hem op setten mijn doeck, 
'k Wed dat hem die deftigh staet. 
 
10 Dit geef ick alle Vrysters braef 
Tot leeringe voor 't lest: 

{==127==} {>>pagina-aanduiding<<}

Dat sy doch geen oude stoot-schaef 
Hier nemen om wat gelt of haef, 
G'lijck by gelijck paert best. 

'k Leer noch.


    
          
[Seght wel suyv're herderinne]


Wyse: Si c' est pour mon pucellage, &c.

SEght wel suyv're Herderinne 
Wat ghy hier doch maeckt in 't dal? 
Verlaet, verlaet u Schaepjes al 
Ey kom weest doch mijn vriendinne: 
Schoonste wilt ghy de Liefste zijn? 
Ick sal u verweent kleen in Satijn. 
 
2 Neen mijn Prins dat mach niet wesen: 
Noyt verdiend' ick so veel eer, 
'k Heb een slechten Harder teer 
Lief en waert en uytgelesen, 
O dat Hardertjen is soo soet 
Dat ick het altijt lieven moet. 
 
3 Harderinnetje ghy doet qualijck 
Sooj' Hem niet verlaten wilt, 
En mijn met u gratie milt 

{==128==} {>>pagina-aanduiding<<}

Troosten, en verquicken galijck. 
	Schoonste, etc. 
 
4 Nimmermeer door gelt of schatten 
Ghy verand'ren sult mijn min, 
Want int Hof heb ick geen sin, 
Noch in al de Hoofsche pratten. 
	O mijn Herdertje, etc. 
 
5 Wilt ghy mijn geen liefde dragen 
Sult ghy my haest sterven doen, 
Daerom wilt u liever spoen 
En weert af van my die plagen. 
	Schoonste, etc. 
 
6 Och mijn Heer ick ken u pertjes 
En u schalcke listigheen, 
'k Ben wel eer ten Hoof gebeen, 
Andere hulp soeckt voor u smertjes. 
	O mijn Herdertje, etc. 
 
7 Ghy doet dwaeslijck Herderinne 
Dat ghy niet verlaet u Vee, 
Om Princesselijcker stee, 
Die door liefde ghy kont winne. 
 
8 In mijn arme hutjen eerlijck, 
Leef ick geruster onbenijt 
Met mijn Lief ghetrou altijt: 
En zijn stafjen niet begeerlijck. 
	O mijn Hardertje, etc. 
 

{==129==} {>>pagina-aanduiding<<}

9 Vaert dan wel, o wreede Vrouwe: 
Adieu onbeweeghlijck hert, 
Dat my aendoet soo veel smert. 
Vaert wel pijnbanck van mijn rouwe, 
Had jy willen de liefste zijn, 
'k Had u gekleet in braef Sattijn. 
 
10 Vaert wel Vryer vol van praetjes, 
Adieu Minnaer van een dagh. 
Vaert wel Joncker vol geklagh: 
Weest doch nimmer weer soo quaetjes, 
Dat mijn Herdertjen is soo soet 
Dat ick hem altijts lieven moet. 




    
          
[Ach soete coningin, beheerster van mijn sinnen]


Stemme: Esprit que sous.

ACh soete Coningin, beheerster van mijn sinnen, 
Die lieffelijck gebiedt al wat natuur my gaf, 
En somwijl alst u lust verquickt my door u minnen, 
En weder als ghy wilt, verdelgt my in het graf. 
 
2 Als ick de glans aenschouw van u volmaeckte leden, 

{==130==} {>>pagina-aanduiding<<}

En als u ooghjes bly beschynen mijn gesicht: 
Die als twee starren zijn en lichten hier beneden, 
Als stralen van de Son, wort mijn gemoet verlicht. 
 
3 Lief als ick by u kom, dunckt my dat al de Wolcken 
Van 's Hemels blaeuw gewelf sich scheyen van malkaer. 
En dat ick sie een glans die al de stomme tolcken, 
Van mijn beswaert gemoet bevryden voor gevaer. 
 
4 En raeck ick dan u kleed, of u corale lipjes, 
Wiens lieve aessems geur en honigh soete dou, 
Mijn schijnen Nectar die ick suyge van de tipjes, 
Soo is mijn wesen schijn, door 't kussen van mijn Vrou. 
 
5 En komt ghy dan u mont u lipjes eens t' ontsluyten, 
Waer door ick hoor u stem die 't soetst geluyt verdooft: 
De vreucht springht in mijn hart, de droefheyt moeter buyten, 
Want uwe blyschaps schijn de druck zijn wesen rooft. 
 
6 Als ick dan uytgestreckt mijn selven geef tot rusten, 
En leger op het bedt mijn afgesloofde leen: 
Sien ick u schoone geest waer in ick mijn verluste 
(Maer laes!) als ick ontwaeck vind ick my weer alleen. 
 
7 Ach mocht ick dan Goddin gestadigh by u wesen, 
Wie u volmaeckte deught, u schoonheyt u beleyt: 

{==131==} {>>pagina-aanduiding<<}

De glory van de werelt en al mijn vreughde lesen, 
Ick liet een Koninghs staet, en koos die waerdigheyt. 

Deughd baert eer.



    
          
[Rosemont, waer ghy vliedt]


Stemme: Londons Bridge, Reformée.

ROsemont, waer ghy vliedt, 
Ghy ontloopt my noch soo niet: 
't Lof dat voor u beeft, 
Als ghy 't Woudt door-rent, 
Seydt mijn Rosemond is hier ontrent. 
't Stof dat ghy beweeght, 
Is dat u verraet, 
Als ghy den Bergh op gaet, 
En als ghy we'er daelt, 
Daelt het oock en wijst met een, 
Wat Padt ghy af loopt naar beneen. 
 
2 'k Sie ghy streckt, recht u streeck 
Onder na de Water-beeck: 
Loopt vry woeste meyt, 

{==132==} {>>pagina-aanduiding<<}

Loopt vry veyligh heen, 
Ick en meen u daer niet na te treen. 
Daer zijn al de Wijfs, 
En daer zijt ghy vry, 
Loopt voechter u oock by. 
Meysjes die 't gevry, 
Van de jonge Knechts versmaen, 
Sy zijn maer waert, met Wijfs te gaen. 
 
3 Als u tijt is voorby, 
Die veel snelder loopt als ghy: 
Als u niet en volght 
Dan een oude Vrouw, 
Denckt dat ghy dan hebt te laet berouw: 
Soo u slincker oor 
U eens tuyt of slaet, 
Denckt datmen van u praet 
Dat het leelijck is, 
Datse nu verschoven leeft 
Die al haer vreucht verloopen heeft. 

I.T.


    
          
    
        
    

{==133==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Galathe, straf en wreet]


Stemme: Rosimont, waer ghy vliet.

GAlathe, straf en wreet 
Laet ghy Tijter nu al reet: 
Daer ick u bemin, 
Vliedt ghy van mijn af, 
Waerom zijt ghy Galathe dus straf? 
Loopt al vrylijck heen, 
Al vliedt ghy soo dra 
Tyter die volght u na, 
Als ghy vlucht om hoogh, 
Sien ick Lief u suyv're leen, 
Want Aura koel opheft u kleen. 
 
2 't Steyl geberght vliedt ghy op, 
Tot ghy komt op d' hooghe top: 
Dan daelt ghy weer neer 
Naer het lage dael, 
Daer ick u mijn lief, wat achterhael: 
Sijt ghy niet vermoeyt 
Seght schoon Galathe! 
Ick bid u houd doch stee, 

{==134==} {>>pagina-aanduiding<<}

Vliedt niet meer naar Zee 
Maer verwacht u trouwe slaef 
Die u al heyligen 't lief na draef. 
 
3 'k Sie mijns liefs goud-geel hayr 
Blincken als de sonne klaer: 
Schoonste Harderin 
Loopt niet meer soo seer: 
Dat ghy als Daphne niet en verkeer. 
Rust wat mijn Goddin, 
Rust wat schoone Maeght, 
In dees schaduws laeght, 
Door de hit der Son 
Die u siet soo haestigh vlien, 
En met zijn stralen 't wil verbien. 
 
4 't Is Om niet want mijn klacht 
Sy in 't minste niet en acht: 
Snelder als de wint 
Witter als de sneeuw' 
Maer ghy zijt veel wreeder als een Leeuw: 
Harder als een Rots 
Woester als een Stier 

{==135==} {>>pagina-aanduiding<<}

Heeter als brandent vyer, 
Nu schoon Galathe 
Vliet niet meer, maer houd u rust, 
Ick heb u vast, nu eens gekust. 

De tijd leert. I.V.A.


    
          
    
Peeckel-haring, Goden droom.


Op de wijse alst begint.

LEstmael door Nox vermaen 
Lach ick in ruste: 
Letis door Cubaen saen 
Mijn leet versuste, 
Morpheus docht my staen 
By Jupiter vol luste 
Boven-in synen Throon, 
Veel Goden sagh ick schoon 
Die Juno had doen noon, 
Elck d' ander kuste 
 

{==136==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Neptunus met Pluto 
Oock Phebus mede: 
Bacchus quam met Juno 
Met Mars aentreden. 
Daer na quam Cupido 
Met Venus jent van leden, 
Pallas ende Cerus 
Quamen met Flora by, 
Noch veel Goden die my 
Geen kennis dede. 
 
3 Iris die brachte met haer 
Daer veel Bancquetten, 
Jovem ginck Juno daer 
Ter Tafel setten: 
Voorts d' ander Goden klaer 
Quamen oeck sonder letten: 
Elck was vrolijck en sanck 
Want Mulciber die schanck 
Nectar der Goden dranck 
Niet om vernetten. 
 
4 Phebus Melodieus 

{==137==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die ginck daer spelen, 
Doen Mars met Venus preus 
Niet om vereelen, 
Dansten Couragieus 
Momus en kond niet heelen, 
Maer heeft Venus gelaeckt 
Doch haest is hy versaeckt 
Om 't schimpen queelen. 
 
5 Bacchus was soo men docht 
Al heel beschoncken, 
Vulcanus slape socht 
Die was oock droncken: 
Doen Mars by Venus rocht 
Blusten Genius voncken, 
Dat heeft Phebus belet 
Hy wees Vulcaen aen 't bedt 
Doen smeden hy een net 
Daer sy door bloncken. 
 
6 Prince Vulcanus riep 
't Was hem een lyen, 
Dat Mars by Venus sliep 

{==138==} {>>pagina-aanduiding<<}

In synen tyen: 
Doen elck van Tafel liep 
Marcurius seer blye, 
Luste wel sulck gemal, 
My weckte dit geschal, 
Doen dacht my waren 't al 
Maer fantasyen. 

Peeckel-Haringh.



    
          
    
        
    
[Amaril o schoon! der schoone]


Stemme: Yets moet ick u Laura vragen.

AMaril o schoon! der schoone 
Ken u welbegaeftheyt toone 
Door de ingenome spijt? 
Dese wreede daedt u Harder 
Treet in u gemoet wat varder. 
'k Weet ghy mijn t' onrecht benijt. 
 
2 Schenders, nyders, haters tonge 
Hebben in u borst gedronge 
Dese raet aen wien ghy doet 

{==139==} {>>pagina-aanduiding<<}

Onrechtvaerdigh ach! u oordeel, 
Maer helaes 't geen ghy tot voordeel 
Meent: streckt nimmermeer tot goet. 
 
3 Want een knagingh van u ziele 
Sal u schoonheyt heel vernielen, 
't Geen dus opgepronckt nu staet. 
U roo bloosde lieve wanghe 
Sullen door de quel aenvange 
Wt verteeringh bleeck gelaet. 
 
4 U cieraet dat sal u herte 
Duysent pijn zijn in u smarte. 
Want den Hemel weet Me-vrou, 
Hoe natuur gingh in u storten 
Dat de Zeyns u draed' sou korte, 
Soo ghy immer deed' ontrou. 
 
5 Waer op ick o droeve! minnaer 
Over u werde verwinnaer, 
En een rechte Harders gonst, 
Gaf u op d' aenvaerde trouwe, 
En besegelt die Me-vrouwe, 
Met een bly vereende jonst. 
 

{==140==} {>>pagina-aanduiding<<}

6 Maer o Opper-heer! wat grillen? 
Snoo beveynsde vrou, u wille 
Ville van u Harder af, 
Door nature haters, menschen 
Die onheyl, vileyn quaet wenschen: 
En u 't hart hier vol af gaf. 
 
7 Doch geen twist-makers, noch stokers, 
Schoon sy schoten duysent koockers 
Met vergifte pylen op, 
Mijn van haet, of tegen segge, 
Sal mijn trouwe lief niet leggen 
Op een vuylisback of schop. 
 
8 Maer ick ben en blijf die gene 
Die mijn trou noch Echt en meenen 
Te vervalschen, maer die hou 
Tot ick sie ghy 't my gaet breken, 
Dan so sal den Hemel wreecken 
Dees ontrou / o lichte! Vrouw. 

Ondersoeck leert.


    
          
    
        
    

{==141==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Weent oogen, weent, laet tranen vliede]


Stemme: Brande Bocan.

WEent oogen, weent, laet tranen vliede, 
	Op d' logge aerd', 
Om de ontrou die my geschiede, 
	Van die 'k heb waert: 
Ach Tyter lief vermurwt u hert, 
En doet als voor: 
Maer laes de wree Tyter: Granida / geeft geen gehoor. 
 
2 Heb ick u lief niet toegelaten 
	U wil met mijn? 
Hebt ghy noch oorsaeck mijn te haten, 
	Of ist maer schijn? 
't Geen ghy my toont uyt ware trouw, of om mijn min, 
G'lijck als de geyle Vrouwen volgen de schuym Goddin. 
 
3 Wilt ghy Granides Liefd' beproeven 
	Opent dees Borst: 
En sendt mijn ziele na de droeven 
	Soo ghy bloedt dorst, 
So neemt u swaert, snijt op mijn hart, waer ghy sult sien 
De trouw dien ick u Tyter drage, en anders gien. 
 

{==142==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Al wast dat u de doot quam halen 
	Ick sou doen blijck: 
Mijn Geesjen soude nederdalen 
	In 't Helsche rijck, 
'k Soud' afgronts Vorst, al is hy wreet bewegen wel, 
Om u geroofde zieltjen halen uyt Plutoos Hel. 
 
5 Mijn moet en sou mijn niet beswijcken 
	Als ick aensagh, 
De Geesjes die int duyster rijcke 
	Doen haer geklagh. 
Maer even als Orpheus stout verschrickte niet, 
Soo sou mijn kloecke Geesjen wesen int Helsch gebiedt. 
 
6 Laet u de droeve Philomelle 
	Sijn tot een schrick: 
Laet onbeschreyt mijn ziel ter hellen 
	Niet als de strick, 
Mijn heeft verwurght, o wreede dan, u harte wroeght, 
In dien ghy met mijn doot, o Harder zijt vergenoeght. 
 
7 Ach Tyter! als mijn ziel gescheyden 
	Is van 't lichaem: 
So laet dan op mijn Tom besnyden 

{==143==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ons beyder naem, 
En dat een was d' oorsaeck mijns doots, op dat die 't leest 
Mach dencken hoe getrouw Granida is geweest. 

De tijd leert. I.V.A.


    
          
    
        
    
Courante de Monsr. Foucaert.

CEdron voer over Zee, 
En nam zijn lief Galathe 
Sijn soete Nimphe mee, 
Op hoop by een goede ree, 
Op 't spoedighste mocht vinden, 
By de oude Batavieren, 
Maer ach de koele winden, 
Deden haer noordtwaert aenstieren. 
 
2 't Schip van hun twee zeylt veur 
Wt de Zond voor Elseneur, 
en d' Harders met getreur 
Aen den strant sien hun gaen deur: 
Na driemael Blixems Donder 

{==144==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met wensinge huys welvaren, 
En bidden elck besonder 
Dat de Goden hun bewaren. 
 
3 Doch na den tweeden dagh 
De wint men weer keeren sagh 
En blies niet als hy plagh 
Van achteren dies voort lagh 
Swaerhoofdigh d' Harderinne, 
Te meer om daer sy most slapen, 
Ontsteken vant van minne 
Twee tochtige Harders Knapen. 
 
4 d' Een selfs Orpheus was, 
En d' andere Amintas: 
Daer sy noyt Cruyt mee las 
In het Deensch of Hollants gras, 
Als met Cedron haer waerde: 
Die haer dickmaels hulp voor desen 
Te Seere uyt der aerde 
De Bloempjes tot kransjes lesen. 
 
5 Noch met de middagh Son 
Nevens hare Lief Cedron, 

{==145==} {>>pagina-aanduiding<<}

Den ouden Pelemon 
Die sy niet wel luchten kon: 
Haer vaecke komt versellen, 
En haer wil dienstighlijck dienen 
d' Welck haer alleen veel quelle 
Maer en schijnt te verlienen. 
 
6 Vraecht yemant waerom dat 
De reys so geen voorspoet had, 
Als 't eerst was aengevat 
Van voor Elseneur de Stadt: 
Het dee Orpheus spelen 
Sijn geluyt de windt de stille 
En Zee-Nimphjes by velen 
Luyst'rend' hangen aen 't Schips kille. 
 
7 Orpheus soet geluyt 
En het aengenaem getuyt 
Schut al de stroom voor uyt: 
En dat Schip voor de boegh stuyt 
Tegens Nephtuni Bare 
En Zee-Nimphjes veelderhande, 
En niet konnen voortvare 

{==146==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer sy garen wilde landen. 
 
8 Maer soo sy veel ghewaer 
Worden 't geluyt zynes snaer, 
So sal met vreucht hun daer 
Nephtunus sonder gevaer 
Doen spoedigh heene dryven, 
In heel weynigh tijts van dagen 
Daer yder dan mach blijven, 
Naer zijns Liefs wel behagen. 

Al metter tijt.


    
          
    
        
    
Amoreus-Liedeken.


Stemme: Verdwaelde coninginne.

O Roem van Amstel-lande 
Eer-rijcke blonde Maget: 
De sneechste van verstande 
Daer ziels gemoet naer jaget: 
Hoe lief zijt ghy 

{==147==} {>>pagina-aanduiding<<}

In vryery, 
In soete minnens treecken? 
U wesen braef, 
Heeft sulcken gaef, 
Datmen om Jonst komt smeecken. 
 
2 Voor u soo buygen neder 
Ontallijck veel minnaren? 
U soet gesichte teder 
Doet my als staerloos staren. 
Hoe meen'gen schrick 
Soo jaeght ghy dick 
In verweende zielen: 
Die als ontmant 
Ten offerhandt 
Voor uwe Outaer knielen. 
 
3 U Geest is so volkomen 
Beleeft en soo soet aerdigh: 
Dat sy weet te betoonen 
Haer wil, en wensch eerwaerdigh. 
U soet geswaey, 
De lieve Maey 

{==148==} {>>pagina-aanduiding<<}

Meer bloeyen doet in bladen, 
De Asems geur 
Doet dickwils deur 
U Min, Mins hart ontladen. 
 
4 Laest in een dagerade 
Belaen met phantasye 
Gingh ick met u genade 
Op 't aldersoetst te vryen. 
De venster ach! 
Met ick opsagh 
Was eens ter haest ontsloten, 
Waer van mijn hart 
Met druck en smart, 
Was t' eenemael begoten. 
 
5 Ick met eerbiedigheden 
Dees Juffrou gingh begroeten: 
En sy na wijsheyts reden 
Aendachtigh het versoete: 
O Hemel hoe! 
Was my te moe? 
Het hartjen swom in rusten. 

{==149==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sy nijt bewees 
Dat ick na dees 
Sou boeten al mijn lusten. 
 
6 Adieu, adieu Goddinne 
Leeft langh in soete vreughde, 
Ghy weet dat dit mijn minne 
Is 't bloeyenst mijnes jeughde, 
Ick met gemack dit blyde sprack, 
'k Verwachten moet de tijden: 
Dat (laes) de geen 
Die mijn verscheen, 
Mijn een mael mocht verblyden. 

Een in 't hart.



    
          
[O snelle vlugge tijt]


Stemme: Courante la belle.

O Snelle vlugge tijd 
Dees laetste klachten, die worden hier u toegewijt, 
Midts ick van mijn Goddin / de schuylplaets van mijn min, 

{==150==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer op mijn hert en sin / wel soo vast 
Haer waerden is toegepast / nu dees last 
My druckt om dat ick schey met 't Lijf, 
Maer met mijn minne / en vaste sinne, 
Voorwaer ick by haer blijf. 
 
2 Sorghsamen harders Kint. 
Die soete Schaepjens en 't Wolligh Vee soo seer bemint: 
Die als Apol op gaet / ghy henen dryven laet 
Van de besorghde straet / tot in 't groen, 
Daer sy haer weeldrigh voen / en met doen 
Dan haer weer laven aen de Beeck, 
Beeck die in klaerheyt / en rechte waerheyt, 
Het Christalijn geleeck. 
 
3 Of als ghy in het gras 
Op Myrthe bladen, op Vyolet en soet gewas, 
Of op een Hymens Feest // verlustight uwen geest, 
Die lange was bevreest // of de Trou 
Die Coridon u sou // als zijn vrou 
Vereeren, of die oock oprecht, 
In vaste reden // genegentheden, 
Soo trouwelijck was gehecht. 
 

{==151==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Hy mint u Dorilé 
Met meerder minne, als zijn gewesen Galathee: 
Daerom als hy met leyt / dus van zijn hartje scheyt 
Daer ziel, en sin opleyt / o wat smert! 
By hem bevonden wert // steets zijn hart 
Sal wenschen weer by u te zijn, 
Te moeten derven / 't gesicht te erven, 
Voorwaer 't is groote pijn. 

Vrede baert lust.


    
          
    
        
    
Harders-liedt.


Stemme: Snel rebel, romp pomp.

BEmerckt o Harderin 
De vast vereende sin // en min 
Dat 't hert in u gehuysvest is 
Door de eer // nimmermeer 
Het niet te breken is. 
 
2 U treeckjes zijn soo loos 

{==152==} {>>pagina-aanduiding<<}

Doch niet te stuurs en boos / maer koos 
Veel liever u in een ander schijn 
Als (Eylaes!) 
Het geraes, 
't Geen ick u bevijn. 
 
3 Siet hier u Harders trouw 
O overbrave Vrouw // de rouw 
Die dus beheert 't benaude hart 
Is te snoot // over groot 
Vol bitt're soete smart. 
 
4 Vluchtigh was Galathe 
Doch swichten liever mee // geree 
In 't bos oft dicht bewossen wout 
Door 't geboomd // waer heen stroomt 
De Beeckjens menighfout. 
 
5 Ach! Harderinne siet 
U Harder eens gebiedt // noyt liet 
Ick 't minnen hier in dese ziel 
Want ghy weet // al het leet 
Dat het te swaer beviel. 
 
6 U Schaepjens d' heuv'len neer 

{==153==} {>>pagina-aanduiding<<}

Herkauwen 't graesjen teer // begeer 
Van my is, dat wy soetjens 't sant 
Vredigh heen / gaen betreen 
Al singend' hand aen hant. 
 
7 Want siet de Lam'ren trop 
Die stygen hooger op // den top 
Verdwalen sullen sy in 't dal 
Soete Maeght // niet vertraeght, 
Laet ons haer volgen al. 
 
8 Wel Hardertjen bequaem 
Ick myne stuursheyt schaem // u naem 
Ick [min]lijck in gedachten endt, 
Want mijn geest // waer bevreest 
Als weynigh u bekent. 
 
9 Mijn ouders, Nimphjen siet 
Hadden wel eer 't gebiedt // 't geniet: 
Van 't groene Bos haer lieve vrucht 
't Geen getuyght // 't wilde ruyght, 
En dees verheven lucht. 
 
10 De Sterren en de Maen 
Haer nu vertogen gaen / komt aen: 
En laet ons bey, de Schaepjens ree 

{==154==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met malkaer // leyden daer 
Sy veylighst zijn in vree. 
 
11 Daer sal ick u ten dans 
Doen vlechten eenen Krans // en trans 
Om u vergulde vlechjens blont 
Noyt geen Son. / 't overwon 
Dit d' Harder minlijck jont. 

Een in 't hart.



    
          
[Maysjes siet een weynigh voorje]


Stemme: Ne vous offense madame.

MAysjes siet een weynigh voorje 
Wieje t' jouwent vryheyt geeft: 
Sijn sy hoogh, of laegh geboren, 
Yeder zijn gebreecken heeft. 
 
2 Ofs' al seggen schoon mijn Engel 
Hartje, Lusje, ziels gebiedt: 
Liefje weet hoe dat ick hengel 
Hier ontrent en sie u niet. 
 

{==155==} {>>pagina-aanduiding<<}

3 Of 's al seggen dat u oogjes 
Schijnen meer als Son, of Maen: 
En dat u twee Wijnbrauws booghjes 
Met penseeltjes zijn gedaen. 
 
4 Prijsens' uw' gekrolde lockjens, 
Halsje, borsjens, en het aer 
Typjes, Lipjes, zye Rockjes, 
Dan soo meenje binje klaer. 
 
5 Woortjes seggen sy als suycker, 
Lonckjes die ons hart verhuyst: 
Aessem roockens als een Ruycker, 
En voorts alles even juyst. 
 
6 Maer se gecken ware Vryster 
Metje alsse vanje zijn: 
Isset niet te wonder byster? 
Datse maken sulcken schijn. 
 
7 Recht als ofse jou beminde, 
En dat jy stont in haer hart: 
Soje dan lief soeckt te vinden 
Hebj' een glad Ael by de start. 

Deught baert eer.




    
          
    
{==156==} {>>pagina-aanduiding<<}

[In het Idalisch dal]


Stemme: Saugh.

IN het Idalisch Dal 
Heeft Venus sonder Gal 
een Lust-Hof daer in bloeyt het al: 
Wat soetjens door de sinnen leckt 
Wat Hertje lockt, wat zieltje treckt. 
 
2 Het is niet langh geleen 
Dat by geval dat heen 
Eens quam de schoone Cloris treen: 
Sy gaf de Poort een kleyne klop, 
Die sprongh terstont ghewilligh op, 
 
3 Haer kurigh ooghje gingh 
Waerdeeren alle dingh: 
En wat in fraeyheyt sonderlingh 
Wtmuntend' boven ander steegh, 
Dat mijdtse, en pluckten met een veegh. 
 
4 Niet langh en riep het aen 
Of 's had haer schoot gelaen 
Met puyck van allerley Cieraen: 

{==157==} {>>pagina-aanduiding<<}

En doen het beste was gebuyt 
Soo streecktse verr' ter deure uyt. 
 
5 Maer doense haer vond' alleen 
Ter stee, daer sy met vreen 
Mocht schiften de behoorlijckheen, 
Dies' in haer bouwen had versaemt, 
So voeghden syder daer 't betaemt. 
 
6 Sy planten in 't oogh een vonck, 
En stelder by te pronck 
Een lieve lach, een loose vonck: 
Sy gaf de tongh een vliet van tael, 
De keel, 't geschal van Nachtegael. 
 
7 Bevalligheedjes met 
Sy toe mat haren tret, 
En maeckte vast aen elck verset: 
Van Vinger wit, op Boogh, of Snaer, 
Een swier die 't hertje wort gewaer. 
 
8 Ick meen geen Venus voelt 
U vlammen wel verkoelt 
Sint dat sy u dus heeft gedroelt. 
En soo gy niet ras op en zijt 

{==158==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ghy raeckt der minnen Scepter quijt. 
 
9 Siet wats' u haer onder leyt 
Die schrandre geestigheyt 
Op een vermaerde kloot verdraeyt. 
Speurt sy den wegh des Hemels na, 
Soo syse vint, sy isser dra. 
 
10 Dan gaf ick niet een sier 
Om alsoo menigh dier, 
Als daer geschildert staet met vier: 
'k Wed sy den Hemel plond'ren dar, 
En later niet een groote star. 
 
11 En als sy metter vaert 
Die t' samen heeft vergaert, 
Dat syse in geen Pauwen staert 
Sal zaeyen voor een of and'r slee, 
Als Argus Oogen Iuno dee. 
 
12 Maer na u kransje staen 
En selver sitten gaen 
In uwen Wagen dan gelaen, 
Na mijn verstant, met beter vracht, 
Doch niet genoegen aen de Jacht. 
 

{==159==} {>>pagina-aanduiding<<}

13 Maer slaen in elcke lijn 
Voor Duyf een Minnekijn 
En met de Sterre schoon van schijn: 
Bespickelen de wiecken vluch, 
Die wassen uyt haer naeckte rugh. 
 
14 Welcke Duyvekot 
Sou van het Hemels slot 
Sijn met zijn arm overschot? 
En Venus sonder Roosen-hoet, 
Wat souwse wesen Vrouw te voet? 
 
15 Geen Goodje bleeffer dat 
Niet liever op het krat 
Van schoone Kloris wagen sat, 
Als Huys, en Venus Hof vernielt 
En afgesetten Hemel hielt. 

P.C. Hooft.



    
          

{==160==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Ach Juffrou! u suyverlijcke glans]


Op de wyse: La balette.

ACh Juffrouw! u suyverlijcke glans / en aengename lonckjes, 
Die ontsteeckt (laes!) dit Ys koude koele hert: 
Dat ick wouw, en wensten wel althans / dat dees geglomme vonckjes 
Sonder veel geraes, verdwenen van mijn hert: 
Daerom bid ick biedt 
Doch u Dienaer yet, 
En blust uyt zijn blaeckeren verdriet. 
 
2 Pinorell' ghy hebt my soo 'k geloof verovert met u wesen 
Datter nauwer noot mijn selve ick ken: 
Want te fel, te wrevel, en te grof u vlammen zijn geresen 
Die mijn tot de doot, steets dringen waer ick ben: 
En ick wert gequelt 
Dat ick gantsch ontstelt, 
Noch bemin den brant, die mijn versmelt. 
 
3 Doch als ick u blonde zijde hayr, u voorhooft en u kaken, 
Beyd u lipjens soet en u kinnetjen aenschou, 
Ick verquick, maer datelijck daer na, begin ick weer te blaken: 
't Ongerust gemoet dat twijffelt aen de trou, 
Want ick duchte seer 

{==161==} {>>pagina-aanduiding<<}

Dat ick nimmermeer 
Verkrygen sal van u mijn vryheyt weer. 
 
4 O Goddin u uytgedreyde hals / u boesem en u handen 
Hebben mijn verleyt, en tot u min getrouwt: 
Na mijn sin ick steets met veel geschals / roemen van u tanden, 
Die vol eerbaerheyt als perrelen ghy toont, 
Dus u deftigheen 
En u brave ze'en, 
Die doen mijn beminne u alleen. 
 
5 Hoe verheugt Princesse van mijn ziel / sou ick u slaef verschynen 
Soo ghy u soo laegh vernederde dat ghy 
Door u deught, mijn voor u waerste hiel / u tweede hart dorst mynen: 
d' Hemel weet hoe graegh, ick u sou treden by, 
Om alsoo mijn tijt 
Die ick heb met strijt 
Doorgebracht te versoeten weer met vlijdt. 

't Verkeert haest.



    
          
    
        
    
    
{==162==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Toeft Rosemont mijn waerde son]


Stemme: Wat hebt ghy Pluto Colchos vrouw.

TOeft Rosemont mijn waerde Son, 
Ey! hoort de suchjes van u Harder: 
Drijft van dees silver natte bron 
U wollige blaterjes niet verder, 
Die ghy vermoeyt den Bergh op leyt 
Daer nimmer Nimph, noch Herder weyt. 
 
2 Dunct u dit bladerlijck geboomt 
Niet beters als de sandige topjes? 
Waer langhs het Beeckjen preutelend' stroomt 
Daer 't pluymigh Vee haer held're kropjes, 
Staeghs loosen met een soet geluyt 
Dat d' Echo door het Bosjen stuyt. 
 
3 Hoe dick mijn gulde dageraet 
Hebt ghy in dees beschauwde lommer, 
Met my geliefkoost en gepraet, 
Gekust gestreelt sonder bekommer, 
Waer 't bracke vocht u buellinghs pijn 
Schaemroot uytbeelde 't ware zijn. 
 

{==163==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Maer ach! ziel-rooster doet gegluur 
Van Tyterus u hier is verschenen: 
In opgestoockt schijn minnigh vyer 
In u te mywaerts gantsch verdwenen, 
Niet achtent op u eer, noch eedt, 
Die ghy Aminter deedt. 
 
5 Al vliedt ghy nu met Tyterus voor 
Int hol gheberght eensaem gescholen: 
Aminther volght mee op het spoor, 
Alwaert in Heclaens naeste hoolen: 
Want waer ghy loopt rent vlucht of vliedt, 
Ghy en ontsluypt Aminther niet. 

Tracht na 't Suyver.



    
          
    
        
    
['k Sie door 't lommer van de boomen]


Stemme: Vne ieune damoyselle.

'K Sie door 't Lommer vande Boomen 
't Lieve Nimphje Galathee 

{==164==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met haer wit gewolde Vee, 
Na de vlacke strande komen, 
Soete Engel soete Beelt, 
Die de Harders herte steelt. 
 
2 Houd haer stil mijn teere Schaepjens 
'k Sal de soete Harderin, 
Nu ontdecke myne Min: 
'k Sie hier niemant van de knaepjes 
Die het mijn belette kan, 
Dies soo tree ick haestigh an. 
 
3 Laet mijn kniele, laet mijn dale, 
Ach! mijn goude dageraet, 
Die het al te boven gaet, 
Met u gulde Sonne strale, 
Soete ooghjes, soete vlam, 
Die mijn in men boesem klam. 
 
4 Luckigh zijn de Lauwerbladen, 
Driemael luckigh roosen-hoedt, 
Die u lieve asem voet: 
Maer u Tyter blijft beladen 
Kusten blom, en geeftse mijn, 

{==165==} {>>pagina-aanduiding<<}

'k Sal mijn duysent vreughde zijn. 
 
5 Ga Tyter wegh 't zijn viesevase 
Laetmen los, 'k moet na de Bron, 
Na u Harder Coridon: 
Die sal 't Nimphe 't Hooft vol blasen, 
Die sal noch in 't langh of kort 
Geven 't Meysjen 't geender schort. 

A.V. Bergh.



    
          
Garinters liefdens raserny, over d' ontrouw van Corisqve.


Op de wyse: Gelijck een roosje teer, dat op zijn distel staet.

Barst bracke traentjes uyt 
En oogen droevigh weent, 
O stem geeft naer geluyt 

{==166==} {>>pagina-aanduiding<<}

Nu u Princes vereent: 
En wort Aminthas Bruyt, Ach, Ach, Ach! 
Die met u was verbonden, 
Ach, Ach, Ach, Ach, roep ick met geklagh, 
Om 't geen my 't noot lot sonden. 
 
2 Scheurt' vry u boesem op, 
Dat sy u herte siet: 
Ruckt d' hayren uyt u krop 
U liefde is te niet: 
Aminthas stijght in het top, Ach, Ach, Ach, Ach, 
Van haer verliefde sinnen 
Ach, Ach, Ach, Ach, roep ick alle dagh, 
Wat pijn teelt my het minne? 
 
3 Corisque wast niet hier 
Dat ghy mijn trouwe swoert? 
En daer ghy in het vyer 
Der min my hebt gevoert: 
't Geen 't Vogels tieresier / Ach, Ach, Ach, 
Ick heden noch hoor schat'ren, 
Ach, Ach, Ach, Ach, dat ick u eerst sagh, 
Doen my mijn ooge wat'ren. 
 

{==167==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Staegh dunckt my dat ick sie 
Corisque u schim of schaeuw, 
En verselt vaeck by die 
U selfs en kende nauw', 
Dan dat ick kusjes bie / Ach, Ach, Ach, 
En veyns my bly voor treurigh, 
Ach, Ach, Ach, Ach, wie doch eer 't geschach 
Dat ghy waert wispelturigh. 
 
5 Daer is Corisque weer: 
Daer staet sy voor mijn oogh: 
Nu sijght sy voor my neer 
Daer rijst sy weerom hoogh: 
En gluurt als sy wel eer / Ach, Ach, Ach, 
Naer my pleegh toe te loncke: 
Ach, Ach, Ach, Ach, waer is de soete lach? 
Van liefde minne droncke. 
 
6 Princes Corisque hoe, 
Veranderlijck van sin? 
Waer by komt het doch toe? 
Keert ghy in uwen min? 
En laet gantsch wee te moe / Ach, Ach, Ach, Ach? 

{==168==} {>>pagina-aanduiding<<}

U lief en trouwe Garinther, 
Ach, Ach, Ach, Ach' ick wel seggen mach, 
Geen Jonckvrouw trou en minter. 

Traode.


    
          
    
        
    
[Vriendinne die de schoonste zijt.]


Stemme: Onlanghs lagh ick in phantasie.

VRiendinne die de schoonste zijt, 
Die is geweest van Adams tijt: 
Maer daer en tegen weer so straf 
Als yemant was, van die tijt af. 
 
2 Mijn hart daer ghy soo wreedt mee leeft 
Wil ick dat ghy my dan weder geeft: 
Geeft my weerom, segh ick u mijn hart, 
Dat so van u mishandelt wert. 
 
3 Ick swoer ick sal by Venus Troon 
Een geven die niet is soo schoon, 
Als ghy, maer sachter van gemoet, 
En die daer groote moeyt om doet. 
 
4 Die sal door overgroote vreucht: 
Bekommert zijn wat voor een deught: 

{==169==} {>>pagina-aanduiding<<}

En wat voor vrientschap dat een vrient 
Int geven van zijn hart verdient. 
 
5 Die sal my noemen Heer en Man, 
Die al sal doen al wat zy kan: 
Die sal als ick haer maer aensien, 
Wel weten wat ick haer gebien. 
 
6 Maer neen: al waert ghy noch so straf, 
Ja soud' my daed'lijck in mijn graf: 
Of macher noch yets quaets geschien, 
Dat heb ick liever noch te sien. 
 
7 Dan dat ick u verlaten sou 
En die gaen kiesen tot mijn vrouw, 
Die wel vriendelijck is en bly, 
Maer nergens na soo soet als ghy. 
 
8 Houd dan mijn hart in u genaed' 
En leeft daer mee so ghy 't verstaet: 
Wel of qualijck, sacht of fel, 
Hoe sy 't maeckt, ghy maeckt het wel. 

Const baert Nijdt. Ian Starter.


    
          

{==170==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Amarilli mijn schoone]


Stemme: Amarilli ma belle.

AMarilli mijn schoone 
Betrouwt ghy niet de liefde die ick u toone, 
In 's herten gront te woone 
Betrout het vry en weest ghy onderwylen 
Neemt een van dees mijn pylen, 
Opent mijn 't hert ende ghy sult lesen in my 
Amarilli, Amarilli, Amarilli, ick min dy. 
 
2 Waerom hebt ghy behagen 
In mijn verdriet gequel en klagen, 
't Is te swaer om te verdragen, 
Ach ist u lust dat ghy mijn wilt sien sterven 
Komt hier en wilt doorkerven 
Terstont mijn hert en ghy sult lesen in my 
Amarilli, Amarilli, Amarilli ick min dy. 
 
3 Of soeckt ghy te vermyden 
Dat  ghy u dienaer soude doot doen lyden, 
En hem 't lichaem doorsnyden, 

{==171==} {>>pagina-aanduiding<<}

O neen vreest niet, want langhsaem hem vermoort ghy 
Met meer pijn dus doorboort vry 
't Elendigh hert en ghy sult lesen in my 
Amarilli, Amarilli, Amarilli ick min dy. 



    
          
O suyverlijcke maeght, hoe kondy my doen toomen?


Stemme: Esprit qui souspirées.

O Suyverlijcke Maeght, hoe kondy my doen toomen? 
Hoe kort dat al mijn doen tot uwen dienste streckt? 
Mijn slapen neemt ghy my, vol treffelijcke dromen, 
Al legh ick schoon te bedt, mijn rust ghy my ontreckt. 
 
2 Al gae ick over straet, ghy staet in mijn gedachten, 
U liefde my verblint, ick loop de Luy op 't lijf, 
Al sagh ick d' alderschoonste, of diemen schoonst mocht achten, 
Sy zijn mij 't ken nau waert, en dat door u bedrijf. 
 
3 Ick overlegh altijt hoe ick u magh behagen, 
Waer dat ick sit mijn hant rust altijt onder 't hooft: 
Dan wil ick mijn druck alleen mijn oogen  klagen, 
Nochtans wensch ick geluck, die my mijn vreucht berooft. 
 
4 Mijn pen en tongh altijt mijn schoonheyt moeten eeren, 

{==172==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hoewel u ongena hier dickwils tegen strijt: 
Dan wout ghy my tot mijn (laes!) eenighsins verneeren, 
Al wat ick dan vermocht, dat was u toegewijdt. 
 
5 Mocht ghy mijn waerde Vrouw in 't ent eens zijn geheeten 
Ick achte d' aerd te kout, die ghy betreden sout: 
Mijn handen droegen u, om hoogh waert ghy geseten, 
Veel hooger als de Maen, zijn hooge wooningh houdt. 
 
6 Die wercken souden u hier klaerlijck van getuygen, 
Reyn aersch schoonste Goddin gelijck ick u verbrey, 
Hen die rijck zijn van goedt valt swaer soo laegh te buygen, 
Ten zy men acht de trou Princes in dese Mey. 

Vrede baert rust.



    
          
    
        
    
[Waer blijft mijn lief, mijn Rogeer waerde helt?]


Voyse: Où est es vous Birenne mon amy, &c.

WAer blijft mijn Lief, mijn Rogeer waerde Helt? 
Waerom so vlucht ghy van u waerde Vrouwe? 
Ach! wist ghy hoe u af zijn mijn ontstelt, 
Ick weet Rogeer u doen 't sou u berouwen. 
 

{==173==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Ick vinde my, het sy dagh ofte nacht, 
Als in een Hel vol nare spoockerye: 
Want ick bedroeft verliese al mijn kracht, 
Mits hoop en vreese t' samen stadigh stryen. 
 
3 Alwaerde Helt verlaet ghy mijn Rogeer, 
Wilt ghy dat ick alleen mijn dagen ende? 
Met droef geween, ja hart en ziel uyt teer, 
En nimmermeer na u Engel wende. 
 
4 Weerkeert ghy niet, soo is mijn klacht onnut, 
Ick stort vergeefs dees ziels bedroefde tranen, 
Die my 't gedacht uyt myne boesem put, 
En stadigh meer en meer, tot rouw vermanen. 
 
5 Ach! dat ick nu 't mijnder gelucke vont, 
In dit Foreest een d' alderwreetste dieren: 
Die my alhier onwetende verslont, 
'k Sou na mijn doot dees plaets als heyligh vyeren, 
 
6 Mijn dunckt ick sie beneffens het geboomt, 
Een machtigh Schip ten eynd van onse stranden: 
Doch ben verbaest door dien mijn herte schroomt, 
Dat mijn Rogeer steeckt met dat Schip van Lande. 
 
7 Ach! dat ick mocht verandren in een Vis, 

{==174==} {>>pagina-aanduiding<<}

'k Sou my seer haest ter Zeewaert in begeven, 
Om van Rogeer te zijn mijn twijffel wis, 
U kostent oock vrou Bradamantaes leven. 

't Verkeert haest.



    
          
    
        
    
[Komt glad' beroofde Peete-griet]


Stemme: Van heytam, de ytam, &c.

KOmt glad' beroofde Peete-griet, 
Komt Aecht en grage Stijn: 
't Schort Melis nou aen 't eten niet 
Aen Bier of Brandewijn dan, 
Deytom, dirre dirre dijn, 
Aen Bier of Brandewijn. 
 
2 D'wijl Stijn 't mijn heel behendigh seght, 
Men sweterigh backen siet: 
Het gau het met een snapje wegh 
Die Panne-koeck slick hiet an, 
Dietom, dirre, dirre diet, 
Die Panne-koeck slieck hiet. 
 
3 Of Mieuwes schoon al heel sot praet, 

{==175==} {>>pagina-aanduiding<<}

En steurtje daer niet an: 
Maer voeght u daer de Meel pot staet 
En 't snarcken vande pannom, Jannom, 
Dirre diere dam, 
En 't nercken van die pan. 
 
4 Nou Vrientjes dit ist lest daer van 
Dus tijt aen 't eten weer: 
Die 't vrolijckst is, is best daer an, 
Ick singhe nou niet meer an, 
Weerom, deerom, dirre dirre deer, 
Ick singhje nou niet meer. 

Ian Robbertsz. En ick meen.



    
          
[Merckt dan yemant aen 't gelaet]


Stemme: Bai se moy.

MErckt dan yemant aen 't gelaet 
Van mijn angstigh wesen, 
Of uyt mijn bedroefde staet 

{==176==} {>>pagina-aanduiding<<}

Eenighsins kan lesen: 
Dat ick liefde heb geleyt, 
Op de een, of ander meyt, 
Die moet van mijn weten 
Wie mijn heeft beseten. 
 
2 Twijffelt aen de schoonheyt niet, 
Van mijn Harderinne, 
Die de hant selfs Venus biedt, 
Met den God der minne: 
Al de schoonheyt van den tijt 
Is by d' hare niet een mijt: 
Al de moye Vrouwen, 
Kunnen 't velt niet houwen. 
 
3 Net van voorhooft, net van hayr, 
En van groot vermogen: 
Net van wesen en gebaer, 
En van fiere oogen: 
Net van kaeckens, net van mont, 
Net van boven tot de gront: 
Net van lijf en leden, 
Net in al haer treden. 
 

{==177==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Net als zy uyt Melcken gaet, 
Net by haer geburen: 
Net als' in de deure staet, 
Net selfs in het schuren: 
Net is myne Galathe 
Op het lant en inde Stee, 
Net op 'Heere straten, 
Net in doen en laten. 
 
5 My heeft dan soo netten Meyt 
In haer Net gevangen: 
Dat soo net was uytgespreyt, 
Wie sou so niet hangen, 
Aen het hayr of aen de Mont 
Die soo net my open stont, 
Wie sou niet ontfoncken? 
Door so nette loncken. 




    
          
    
        
    
[Cierlijcke harderinne]


Op de wyse: Verdwaelde Coninginne.

CIerlijcke Harderinne 
Pronck Altaer van mijn ziel, 

{==178==} {>>pagina-aanduiding<<}

Voor wien ick als Goddinne 
Ootmoedigh nederkniel, 
Toont dat het licht / van u gesicht 
My vriendelijck toeloncke, 
Soo sal mijn pijn / ge-endight zijn 
Door 't blussen minnens voncken. 
 
2 Ach aengenome stonden, 
Die nu verleden zijn 
Doe ghy Lerinde, jonde, 
U liefde my in schijn, 
Doe sprack ghy dick / Filander ick 
En sal u niet verlaten, 
Maer laci nu / soo zijt ghy schu 
En gaet u Harder haten. 
 
3 Rampsalige Filander 
U lief is u ontvrijt, 
Lerinde mint een ander, 
Dies sy u by-sijn mijt 
Ach beeckjes tuyght / en tackjes buyght 
Door 't ritsle van u blaetjes, 
Dat schoon Lerind / my heeft besint 

{==179==} {>>pagina-aanduiding<<}

Meer als de andre Maetjes. 
 
4 De hoogh gewasse Eycken 
Die noch getuygen zjin, 
Door 't ingesneden teycken 
Dat ghy Lerinde mijn, 
Toonden uyt jonst @ @ door uwe gonst 
Waer by wy doch vernachten, 
Al 's werrelts eer / was doen niet meer 
Als dese gunst te achten. 
 
5 Philander 't is verloren 
Te bieden u haer Trou, 
Door diense heeft gesworen, 
Te wesen Tirsis Vrou, 
Dies ick nu sal / door bergh en dal 
In eensaemheyt gaen doolen, 
Tot my de doot / van hier ontbloot 
In duyster nare hoolen. 
 
6 Vaert wel gewolde Schaepjes 
Graest in het groene Velt, 
By d' ander Harders Knaepjes 
U Harders droefheyt melt, 

{==180==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die om de min / eens Harderin 
Sijn vee verdoolt laet weyde, 
En van gewaet / in ander staet 
Gaet doolen langhs de Heyden. 
 
7 Geen Wilt sal my verschricke 
Hoe fel en wreet van aert, 
Geen nachts gesicht te blicke! 
Sal maken my vervaert, 
Philander spreyt / in eensaemheyt 
U swacke leden neder, 
Vaert wel me Vrouw / ick blijf getrou 
Maer kome nimmer weder. 

I.V.A. Tijt leert.


    
          
Daphnees klacht-liedt.


Nieuwe stemme.

SEght Roosemonde / schoone Goddinne 
Ghy die mijn hart in pijn beklemt, 

{==181==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hebt ghy gevonden / dat myne minne 
Van u vooghdesse is vervremt: 
Seght doch waerom, mijn hart, mijn uytgelesen, 
Is u niet bewesen / al mijn wreede pijn? 
Die my door u, door liefd', en min voor desen 
Is in 't Hart geresen / ach 't en kan niet zijn: 
Of uwe Borst die is te seer verstaelt, 
Om dat ghy geen Min met wedermin betaelt. 
 
2 Als ghy door u 't oogen eens op mijn lyden 
Van uwe glants (helaes) doet gaen: 
Alle med' oogen stel ick ter zyden 
Dat ick van u niet kan ontfaen: 
Want of mijn ziel gerust waer om te sterven, 
Sult ghy dan beerven / een loflijcke faem? 
Neen, want u lof die sal daer door bederven 
Ende vaeck verwerven / een soo wreeden naem! 
Daerom Goddin soo gunt u Daphne rust, 
Die uwe Borst met tranen vaeck bekust. 
 
3 Denckt op u woorden / en uwe Ede 
Die ghy mijn ziel gesworen hadt. 
Doen ghy bekoorde / recht als een wreede 

{==182==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daphnees hart / en dat betadt, 
Met een fel gemoet, van rechte loose reden 
Om dat ick gebeden / had om reyne min. 
Die ghy tot spijt, 't geen is niet langh geleden 
Trachte te besteden / als een tyrannin: 
Niet eens op mijn, maer vast op Coridon, 
Die hy bestraelt als wetteloose Son. 
 
4 Moet ick dan lyden dat eene Vrouwe 
't Hart van een Griffoen mijn toont? 
Waer in by tyden, selfs de trouwe 
Vol van medoghen heeft gewoont: 
Soo moet ick dan, door onverdiende schulden 
In mijn doot gedulden / en gravewaert gaen, 
Om dat ghy wreet mijn laetste uur verdulde 
Waer door dat ick sulde / op doodts gladde baen 
Haest is dan voort, komt Rosimonda voort 
Die myne ziel met dobbel-doot vermoort. 
 
5 Ach overwreede, ziels Vyandinne 
Cruele Vrouw Neroonsche borst 
Seght my wat reden, port u door minne 
Dat ghy na ziel en Lichaem dorst? 

{==183==} {>>pagina-aanduiding<<}

Van een die vaeck u schoonheyt braef van leden 
Laes heeft aengebeden / als een afgoddin 
Doch soo de doot my strecken sal tot vrede 
Van dat ick gebeden / heb door dese min, 
Stel ick mijn vast in Rosimonds gebiedt. 
Een wreede Vrouw die 's Herders trouw verliet. 




    
          
]Galathee die haer Lam'ren weyt]


Van d' Engelsche Daphne.

GAlathee die haer Lam'ren weyt 
By 't ruyschende Beeckjen, in 't groen beklavert lant: 
Ick Tyter (laes) suchtende leyt 
Mijn Rammen om te lessen haer hitten brandt, 
Eens Galathee komt dees kudde helpt hoede 
En laet ons Vee hier knab'len gaen, 
By een al grasent ter Beemde doet spoede, 
Dicht onder 't belommert schaduw blaen, 
Laet haer daer bromme goet 
By Floras blomme soet, 
Al weem'ligh woelende door het gras, 

{==184==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer sy soo asend vermaken haer ras. 
 
2 Aenschout u Tether die hier 't Vee 
Met zijn bange ziel en bracke tranen drijft? 
Ach (helaes) mijn schoon Galathee, 
Dees ad'ren en sneeuw' al grillend' verstijft: 
Dus d' ogen my als vloeyende stoomtjes 
Geparst gepranght uytvlieten vol ramp, 
Komt Aura verkoelt my eens van die boomtjes, 
Al eer ick smoor onder nevels damp: 
Klaer 's Hemels schoone lucht, 
Aen u blaeuw troone sucht: 
Het pluym gediert, om Tyther bedroeft: 
Die dus allienigh zijn waerste vertoeft. 
 
3 Eens gunt Tyter schoon Velt-Goddin 
Als Harder te dryven dit wolligh 
Siet de schakeljes van de min 
Is vast gehuysvest in mijn zieltjen alleyn. 
Maer ick int bossche als ballingh blijf swerven 
En met mijn stafje schrijf hier int zant 
't Verdriet inwendigh door des doots be-erven, 
Maer boot ghy Galathee bystant. 

{==185==} {>>pagina-aanduiding<<}

So sou ick Harder trouw, 
Dus ach! met varder nou, 
Mijn kudden met weenen al hoede bleeck, 
Maer laven haer soet aen u reyn gulden beeck. 
 
4 Want 't pluym gediert daer tiereliert 
Op tackjens, en blaetjens al hippelen bly, 
Daer 't lievertje soet schatterent swiert 
Steyl op zijn wiecken al na den Phebo vry: 
Met blyde gesange sy komen groeten 
Ons Herders in het bedoude Velt, 
Daer ghy Nimphjen met u teder voeten 
Betreet 't groen Lof, maer (helaes) ick smelt. 
In borne klachtigh daer 
't Hartjes onmachtigh swaer 
Geen uytvlucht kan genieten, als dat 
Ghy Galathee mijn min met weer minne schat. 
 
5 Ach hoe geluckigh sou ick Nimph 
Dan omhelsen u Halsje met Liefd troostbaer, 
't Waer Tyter een gewenste triumph 
Wanneer zijn droefheyt in blyschap was klaer, 
Verlicht waer dan mijn slapen vol lyden 

{==186==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer ick in Galathee dus dwaelt, 
Soo haest u lonckjens mijn zieltjen bestryden, 
Terstont de geest uyt 't Lichaem haelt? 
Kan mijn bejegenen niet 
U noyt bewegen yet? 
Of eens vermurwen dijn Hartjen soo sal 
Ick Tyter (laes!) doolen als ballingh int dal. 

Wt de Boeyen best.



    
          
    
        
    
[Des werelts pronck is als een water-bel]


Stemme: Wanneer ick slaep, &c.

DEs Werelts pronck is als een water-bel, 
Die ick seer schoon den mensch voor oogen stel: 
Olyme bedroefde Vrouw / u zielens rouw, 
Klaeght vry aen de Goon / gist'ren stont ghy schoon, 
Gist'ren stont ghy schoon / verheven, 
En als een Bel ghy nu moet sneven: 
 
2 Helaes wat baet my nu d' Egypsche kroon? 
Wat glory ken Alexandrias troon 

{==187==} {>>pagina-aanduiding<<}

Nu Cleopatria zijn // meer als fenijn, 
Nu ick inde hant // Cesars mijn vyant, 
Nu ick in zijn hant moet glyen, 
Door 't moedigh en manhaftigh stryen. 
 
3 O ghy Jupijn verheft u Donder niet, 
Ooghd' op mijn staet, en pynelijck verdriet. 
Voorkomt de mynen val // ghy grooten al // 
Ey straft mijn niet meer // siet u Maget neer // 
Siet u Maget neer gebogen // 
U treurigh smeken om medoogen. 
 
4 Medoogen hebt bid, ick met een slavin, 
Die wel eertijts was 's Werelts Monarchin: 
Medooghd' o Hemel my // dat bidden wy // 
Spaet dit machtigh rijck // mijn volck al gelijck // 
Spaert dit machtigh rijck // o Goden // 
Roeyt uyt die ons pooght uyt te rooden. 

't Verkeert haest.



    
          
    
        
    

{==188==} {>>pagina-aanduiding<<}

]Rosimont alsser u vlechjes krollen]


Stemme: Amaril had ick hayr uyt u tuytje.

ROsimont alsser u vlechjes krollen / Rosimont, etc. 
Sietmen yligh de Wolckjes rollen / Sietmen, etc. 
Waer uyt de Goon sacht nederwaerts sacken, 
Onder dees dicht belommerde tacken: 
Die met streelen, met buygen en nyghen, 
Soecken voor 't eerst u gonsje te krijgen. 
 
2 Roosemont alsser twee-stralende Sonnen/ etc. 
Staen u ooghjens die my verwonnen, etc. 
Ach! hoe geluckigh die de tipjes 
Kust, van u coralyne lipjes, 
Welckers randen / vast branden / en schynen 
Evan als gloeyende Robynen. 
 
3 Roosemont die u kaeckjens kusten, etc. 
Waer d' Goden haer in verlusten, etc. 
'k Sweer ick en sou daer voor aenvaerden 
d' Opperste Monarchy der Aerden: 
Want dees weeltjens / en streeltjes / verblyen, 
Mijn meer als eenigh heerschappyen. 
 
4 Roosemondt of ick u verraste, etc. 

{==189==} {>>pagina-aanduiding<<}

En al grypent u borsjes aentaste, etc. 
Die met een Dopje staen verheven, 
Waerdigh Jupijn een prampje te geven, 
't Welck dwinght ons een lusje stracx grager 
Na d' onbekende vreucht wat lager. 
 
5 Rosemonda siet hier Amintas, etc. 
Die wel wilden hy soo bemint was, etc. 
Als wel d' lonckjes veroveren 
En met een winckje steeedts betooveren: 
Schrilt dan keeltjes, en wilter vry singen, 
Roosemonda kan Sieltjes dwingen. 

Tracht na 't suyver.



    
          
    
        
    
De Engelsche Klock-dans.

KOst ick vermane 
Wat wreede pijn 
U Isabelle schort: 
Voelt ghy geen trane 

{==190==} {>>pagina-aanduiding<<}

O lief Cerbijn 
Die 'k op u Graf-stee stort? 
Doen Tart / had 't hart 
U nauwlijcx doot gewont. 
Ach! Cherbijn, of wreede Rodemont. 
Komt u kuyssche Isabelle. 
Nu hier in het nare Wout, 
Ach! soo geyl, soo wreet, so stout, 
Op het onversienst beknelle. 
 
2 Eer d' onkuyshede 
Hier woon-plaets vijnt 
Door Roodemonts gespuys, 
Die dese lede 
Met vreese pijnt, 
En volght mijn inde kluys: 
Eer hier / t ' Argier 
Met kracht mijn eer tast aen, 
Sal de Son en Maen / te rugge gaen, 
Eer hy Cerbijns bedt sal vlecke, 
Lief geen geylheyt onbequaem 
Sal u waerde Vrouws lichaem, 

{==191==} {>>pagina-aanduiding<<}

Oyt schandelijck kleedt aentrecke. 
 
3 O pronck der Schotte, 
O droeve Weew' 
O Cerbijn, Cerbijn, wee, 
Laet mijn oock rotte 
Of laet een Leeuw 
Mijn in zijn leeger-stee, 
Seer snoot / de doot 
Aendoen geen Leeuwen aert, 
Is so wreed als straffe Mandrigaert 
Ach, wat helpt mijn Galisse, 
Of mijn Erf-rijck sou zijn 
Als ick mijn Lief Cerbijn 
Op de Werelt doch moet misse. 
 
4 O goede Gode 
Waer dit u sin. 
Dat dap're Roelant quam, 
Om my te doode, 
En dees Vorstin 
Den geylen boef ontnam: 
Roelant / ontmant, 

{==192==} {>>pagina-aanduiding<<}

Is door Angelica, 
Ach! mijn Ridder haest u komt dra 
Met u volle rasernye, 
Doot en scheurt dach Isabel 
Nu uyt Roodemonden hel, 
Om met Cerbijn te verblye. 
 
5 Ach wilt verryse 
Met moorders wondt, 
O Cerbijn komt en siet, 
En doet doch yse 
Sno Roodemont 
Op dat hy men vliedt: 
Ay my / ick ly 
Een doot van duysent doon. 
Ach! Cerbijn de onder aertsche Goon 
Wil ick daedlijck by gaen dale, 
Fy Agier u kroon, en staf 
Siet Cerbijn opent het graf, 
Om zijn Isabel te hale. 

A.V. Bergh.

    
          
    
        
    

{==193==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Vlucht ghy nu harderin]


Op de wyse: Orange.

VLucht ghy nu Harderin 
Voor die u zijn Vriendin? 
Geacht heeft en ghy jonste boot, 
Die ghy seer aengenaem genoot: 
Vol luste / die bluste, 
Sijn zielens rouw /'t welck hy leet om zijn Vrou, 
Goetdadigh // genadigh, 
Tot nu, dat ghy hem toonden u ontrouw. 
 
2 't Is waer ick vergelijck 
U schoonheyt niet, noch rijck 
Als ghy zijt, ben ick niet geacht, 
Maer wel soo deftigh van geslacht: 
So vloeyent / en bloeyent, 
In rijpe deught / de braefste vande jeught 
Ick tarte / van herte, 
Of d' Harders al, die ghy beminne meucht. 
 
3 Nu wilt ghy dat ick sal 
Laes' tot mijn ongeval, 

{==194==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn liefde stellen op een aer, 
't Gheen niet gheschieden kan voorwaer, 
U ooghe / die moghe 
Mijn voeden wel / al baren sy my quel, 
T' onwaerde / op aerde, 
Wert waerdich vaeck, eer dat wy 't dencken snel. 
 
4 Ach of den dagh weer scheen, 
Dien dagh doen ick alleen 
U lieve glans beooghen mocht, 
Die ons (soo 't scheen) de tijdinghe brocht: 
En seyde / dat beyde 
Ons hooft de kroon / van ware lief ten loon 
Behoorde / ach! woorde, 
Voorseydt door de onsterffelijcke Goon. 
 
5 Velt Nimphe nu ghedenckt 
Aen die u eer niet krenckt 
Maer u veel eer met eerbaerheydt 
Sal dienen tot in eeuwicheydt: 
Of 't wesen / gheresen 
In u soo wreed' / aen hem te rechte besteet, 

{==195==} {>>pagina-aanduiding<<}

Kan schyne / bevyne 
Geloof ick dat het u sal wesen leet. 

't Verkeert haest.



    
          
[Vroegh in het schimre van de daghe]


Stemme: In 't diepste van onse sinne.

VRoegh in het schimre van de daghe 
Soo drijf ick Galathe, 
Onder de lam'ren met behage, 
Vol lust dit wolligh Vee: 
Die Lam'ren met vermaeck 
By 't ruyssent Beeckje staegh, 
Asen met smaeck haer grage maegh. 
 
2 Laet Nimph mijn Geytjes by haer grasen 
In 't klaver-rijcke velt: 
Siet oock hoe smaecklijck dat zy asen, 
Dus u met mijn verselt, 
Hier in dit hutjen wat 
Bedeckt met rieten Dack, 

{==196==} {>>pagina-aanduiding<<}

Soetertje radt, komt rust u strack. 
 
3 Neen Tyter al u sinlijck vleyen 
Behaeght my niet een beet, 
Ick sal mijn kudde 't Boswaert leyen 
De Son schijnt hier te heet: 
Onder de schaduws swoel, 
Moet dees lam'ren te graes, 
Daer Aura koel, brenght soet geblaes: 
 
4 Drijft Nimph u kudde langs dees bergen 
By 't staende water stil: 
Ey wilt dijn lam'ren soo veel vergen 
Ist immers maer dijn wil: 
U suygelinge jonck 
Sullen vol lusten ras, 
Sijn daer een pronck, in 't Amstels gras. 
 
5 Mijn Vee dat is gewent te grab'len 
In haer welruyckend' lof: 
Daer sy met de bytertjes knab'len, 
Het eet groen graesje of: 
'k Sie daer mijn Lam'ren trou, 
Met lust haer jeughdigh voen, 

{==197==} {>>pagina-aanduiding<<}

Licken de dou, van 't graesje groen. 
 
6 Drijft Nimph u lam'ren toch niet varder 
Dus eenigh 't Boswaert in. 
Of laet ten minsten mijn trouw Harder 
Met hoen 't Vee Velt-Goddin, 
Op dat ons kudden bey 
Met smaeck grasen by een, 
In Bos of Wey, vol lust gemeen. 
 
7 Maer Tyter waer toe dese grille 
't Schijnt dat ghy met mijn malt? 
'k Mach lange hier geen tijt verspille 
Want siet den avont valt: 
Dus 'k neem afscheyt 'k moet voort, 
Om brenge mijn vee al, 
Vroegh soo 't behoort, weer in de stal. 
 
8 Sal ick dan Nimph hier in dees beemde 
Bedruckt, belast, belaen 
Dus met mijn Geytjes heel vervreemde, 
Als ballingh doolen gaen: 
So sal ick met mijn staf 

{==198==} {>>pagina-aanduiding<<}

Afmalen hier in 't zant, 
U vreedicheyt straf, 't geen mijn vermant. 

Vyt de Boeyen best.


    
          
[O dartel gayle minne]


La Maurice. Ofte waer macher mijn hardertje, &c.

O Dartel gayle minne 
Hoe seer krenckt ghy mijn teere sinnen, 
En mijn gemoet, 
Ja my wel duysent doon aendoet: 
Want ick (helaes!) wel bevin 
Als dat my de geyle min, 
Vaeck treuren doet, 
Om dat ick moet 
Wesen van daer, ick gaern by bin. 
 
2 Laestmael was ick minne droncken 
Door het lieflijck soet toeloncken, 
Al van een Maeght, 
Die my wel boven maet behaeght: 
Mijn harte dat was verheught, 

{==199==} {>>pagina-aanduiding<<}

My docht geen meerder vreucht, 
Mocht my geschien, 
Als haer te sien, 
En te slyten met haer mijn jeught. 
 
3 Maer (laes!) haer flick'rend' oogen 
Hadden my door 't loncken bedrogen, 
Want my de min 
In het hart is gaen sitten in: 
En met sulcken heeten brandt, 
Dat ick my vint gantsch vermant, 
Door 't lieve licht, 
Van haer gesicht, 
En geknelt in liefdens bant. 
 
4 Ick ga nu alle dagen 
Aen dees Maeght ootmoedigh klagen, 
Van pijn en smert, 
Maer (laes!) ick haer harde hart, 
Int minste vermorwen niet, 
Dat sy my weder min biedt, 
Ick sucht of klaegh, 

{==200==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Schijnt sy behaegh, 
Heeft in mijn smarte, en verdriet. 

Traode.



    
          
[Wistmen in kleyne kluys]


Stemme: Schoonste nimphe van het wout.

WIstmen in kleyne Kluys 
Van 't gedruys, 
Niet van Wereltlijcke saken, 
Ick sou dan de kleyne Kluys 
Als een Huys, 
Vol van weelde grooter maken. 
 
2 Dan (eylaes) de swaerigheen 
Sijn alleen, 
Niet by die Luy daerse schijnen: 
Want het nederigh gebouw, 
Weet de rouw, 
En de droefheyt me te vynen. 
 
3 Weynigh dingen zijn van schijn 

{==201==} {>>pagina-aanduiding<<}

Soose zijn, 
Grootse en verwaende Menschen: 
Die gestadigh het gelaet 
Vrolijck staet, 
Gaet het niet altijt na wenschen. 
 
4 Daermen waent Godtvruchtigheyt 
Tuchtigheyt, 
Eendracht en Liefde te wesen: 
Woont het alderbooste quaet 
Helsche haet, 
En wel hondert duysent vreesen. 
 
5 Veel zijn heyligh van gelaet 
Inder daet, 
Lasteren sy, maer en liegen: 
Die geeft schijn van heyligheyt, 
Veyligheyt, 
Om de menschen te bedriegen. 
 
6 Die haer roemen datse zijn 
Louter fijn, 
En van haren Heylant boogen: 
En haer oogen nederslaen 

{==202==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wert mee vaecken in bedrogen. 
 
7 't Is dan al geen rust of luck 
Daer de druck, 
Hem soo opentlijck niet toonet? 
Geeft u God maer een gemoet, 
Vroom en goet, 
Denckt dat hy u wel beloonet. 

H.C. Hooft.



    
          
[Droeve Coridon]


Stemme: Blijdtschap van my vliedt.

DRoeve Coridon 
Schuylt hier achter 't lommer, 
Tuyght o koele Bron, 
Tuycht mijn hartens kommer: 
Tuyght o teder vlock, 
Tuyght o harde klippe, 
Tuyght mijn Harders stock, 
Tuyght hoe Lauraes lippe, 

{==203==} {>>pagina-aanduiding<<}

Lieflijck bliesen uyt, 
Datse was mijn Bruyt, 
Sweert ghy niet o soete Vrou, 
Dat de Son, en Maen, 
Sou eer stille staen, 
Eer u Lief verand'ren sou: 
Het ruyssche vande Beecke 
Heeft mijn lief vaeck geleecke, 
By verliefde woelinghs pijn: 
Ach, soo veel soete klachte 
Sweefde door u gedachte, 
Alsser water stroompjes zijn. 
 
2 'k Sagh haer aen de Vliedt 
Laestmael met Kamillis. 
Neen, neen, neen, dats niet, 
Die bemint zijn Fillis. 
Dan helaci wee' 
'k Mis een vande Reye, 
Die wel eer haer Vee 
Onder 't zijn liet weye: 
Diemael was hy trouw, 

{==204==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer wat is het nou? 
Trouweloos en niemendal: 
't Liedtje heeft al uyt, 
Daer hy op zijn fluyt 
Me de Nimphjen harte stal: 
'k Meen de schalcke Garinter 
Die van voorlede winter 
Is belooft met Amaril: 
Want met fijn vleyende woorde 
Hy 't Nimphe soet bekoorde, 
En genoot zijn geyle wil. 
 
3 Laura weet wel 
Van Garinters parte, 
Nochtans ist een quel 
In mijn droeve harte, 
Vermits ick hem mis 
't Geeft mijn my bedencke, 
Soo hy by haer is 
't Moet mijn sinne krencken: 
Ach! de schoone Maeght 
Wiert van my beklaeght. 

{==205==} {>>pagina-aanduiding<<}

So langh als ick leven had: 
'k Smolt van droeve druck 
'k Sou men ongeluck 
Noyt bekrijte kenne sat: 
Sou hy Laura bepraten? 
Sou Laura mijn verlaten? 
Wat waer dan het leven nu? 
Vliedt onnoosle schape, 
Vliedt de droefst der knape, 
Doolt alleenigh na u hut. 
 
4 Laura ach! hoe langh 
Blijf ick in beduchte? 
Of heeft Vaders dwangh 
Elders u doen vluchten? 
Ach! bedroefde eeuw, 
Waer sal sy toe komen? 
Heeft een wreede Leeuw 
't Leven u benomen? 
Laura bent ghy doot? 
Hemel watten noot 
Voelt bedroefde Coridon: 

{==206==} {>>pagina-aanduiding<<}

Kreegh ick haer soo licht 
In mijn ooghs gesicht, 
Als de groote gulde Son: 
Ick vontse hier, of elders, 
In spelonck of kelders, 
Als ick 't Wilt op had gedaen: 
Mocht ick dan tot Memory 
En tot gloor van men glory, 
Eeuwigh voor haer tombe staen. 

I.V. Bergh.



    
          
['t Is een vermeten oogh]


Stemme: Clorus.

't IS een vermeten oogh 
Goddinne dat soo hoogh 
Tracht om u waerde min, 
Te naken door zijn trouw, 
Geherberght in zijn sin, 
Ach dat hy mocht hy souw 
 

{==207==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Voor u 't genegen hart 
't Welck voelt zijn eygen smert, 
Soo klaer als Phebus licht 
Dat op den middagh brand: 
Bestraelt het soet gesicht, 
De schoonheyt van ons Lant. 
 
3 'k Sou voor de Goden treen 
Met krachtige gebeen, 
En tuygen van mijn leet 
't Geen in den boesem smoort: 
Ey Cypris ghy die 't weet, 
Geeft dat mijn Juffrouw 't hoort. 
 
4 Roept luyt benauwde borst 
Och dat de liefde dorst 
Sich stellen klaer ten toon, 
Als vreese hem behaeght, 
Helpt dan, ey helpt op Goon! 
Aen u zijn vryheyt hanght. 
 
5 Wanneer mijn tongh de klem 
Verliest van klare stem, 
Soo ontbreeckt my geen stof, 

{==208==} {>>pagina-aanduiding<<}

Te galmen 't vreuchdigh Liet, 
Van u volmaeckte lof 
Maer liefde my 't gebiedt. 

Vrede baert rust.



    
          
[Stoort u niet mijn lief gepresen]


Op de wijse: Van Iaques.

SToort u niet mijn lief gepresen, 
Soo ick u mijn minne groot, 
Soo ick u mijn hoop en vreesen, 
Klaegh in desen harden stoot. 
Meysje, Meysje, lieve soete Meysje, 
Och of ghy mijn hulpe boodt. 
 
2 Soo mijn liefde, of soo mijn lyden 
Waer geneyght hoe sou mijn hart, 
U ontsien en haer seer myden, 
Te ontdecken sijne smart, 
Meyse, etc. 

{==209==} {>>pagina-aanduiding<<}

Weest u Dienaer niet soo hart. 
 
3 Ist niet dat ick dan van pyne, 
Door mijn klachten zy bevrijt, 
Maer dat hulp te hoope schyne, 
Van u die haer oorsaeck zijt: 
Meysje,etc. 
Maeckt my nu doch eens verblijdt. 
 
4 Dat ick u mijn lyden duldigh, 
U versweegh der minnen klacht, 
'k Sou mijn selven kennen schuldigh, 
Trouw noch eer hebben betracht: 
Meysje, etc. 
Gunt my troost die ick verwacht. 
 
5 Lijdt dan dat ick mach verhalen, 
Eer ick sterf in dit verdriet 
Den staet van mijn droeve qualen, 
Die ghy helpt oft niemant niet, 
Meysje, etc. 
Want ghy my oprechtigh siet. 
 
6 Op dat ghy als my dees deughden, 
En mijn trouw wel hebt deursien, 

{==210==} {>>pagina-aanduiding<<}

Eyndtlijck meucht met alle vreughden, 
Liefde hulp en bystant bien, 
Meysje, etc. 
Laet u Dienaer troost gheschien. 




    
          
[Schoonste Larinde, waer toe het vluchten.]


Nieuwe stemme.

SChoonste Larinde, /waer toe het vluchten 
Rust u laffe hart / en matte leen, 
Sult ghy Beminde / alle mijn suchten 
Bittere smart / en 't naer gheween, 
Seght mijn Overschoone / kan u niet beweghe 
Al mijn tranens reghe / seght mijn doch wat reen, 
Sult ghy nimmers loone / 't gheen ghy hebt verkreghe 
Wilt eens overweghe / by u selfs alleen, 
Hoe hoogh u faem, ten Hemel stijge sal 
Als ghy hem doodt, die u trouste was van al. 
 
2 De hooghste glori / die ghy cont be-erven 
Is nu bemorst / door u afkeer, 
Kleyne victory / sult ghy verwerven 

{==211==} {>>pagina-aanduiding<<}

Soo uwe borst / noch langher meer, 
Dorst na my doodt / die staet in uwe hande 
Door des liefdens bande // streckt u heerschappy, 
Ja alsoo groot / want tot u offerhande 
Ben ick reed' te brande / dies ick willich ly, 
Al het verdriet, en 't grootste gheweldt 
Want ick mijn heb, in u ghebiedt gestelt. 
 
3 Waerom o Wreede / komt ghy niet ruste 
Scheept ghy u vreucht / in 't gheen ick ly, 
Ick ben te vrede / voldoet u luste 
Koestert u Jeucht / in tyranny 
Maer als mijn gheest / ghevlecht is naer beneden 
Stelt u dan te vrede / want ick dan niet meer, 
U soo bedeest / met droevighe ghebeden 
't Ghebodt overtrede / dat ghy nu wel eer 
Stelde te kort, o al te wreede Wet 
Die my 't ghesicht, van mijn Goddin belet, 
 
4 Doch straffe Vrou / 'k weet ghy medooghe 
Voor 't alderlaetst / noch hebbe sult, 
Als ghy mijn Trou / hebt overwooghe 
Die dan seer haest / sal zijn vervult, 

{==212==} {>>pagina-aanduiding<<}

Doch al te laet / voor u om te ghenieten 
'k Weet u Tranens vlieten / tuyghen sullen zijn, 
Want dese staet / ick weet u sal verdrieten 
Alsmen u sal hieten / d' oorsaeck van mijn pijn, 
En van mijn doodt, dus schrijvet tot mijn lof 
Met u traentjens nat, want u ontbreeckt gheen stof. 
 
3. Ach wat een faem / en eer sal het gheve 
Als ick door Min / ghestorve ben, 
Dat dan mijn Naem / sal zijn gheschreve 
Door mijn Goddin / haer handt en pen, 
Die sy in de vocht, van haer bedoude Kake 
Selfs nat sal make / om te beelden uyt 
Al mijn verdriet, en mijn gheduyrich brake, 
En mijn ernstich hake / nu tot een besluyt, 
Wensch ick u toe, gheluck welvaert en vreucht 
Op dat ghy hier na, in vreuchde leven meucht. 

I. Sael. Staet na staet.



    
          
    
{==213==} {>>pagina-aanduiding<<}

La Chime, &c.

OP 't rantje // aen 't kantje van een Fonteyn, 
Met vochtighe // lochtighe Mos bedeckt, 
Daer elck Adertje in het pleyn, 
Quam krommelingh, dwalend' afgheleckt, 
Een Harder sat // en in het nat 
Hem spiegh'lende, songh op sijn Fluyt, 
Laet een Dagh af // o schoone! eer straf 
De wreede Doodt mijn ooghen sluyt. 
 
2 Kan 't wesen // dat desen grooten pijn 
Die ick u om u Minne ly, 
Indien de Goon rechtvaerdich zijn 
Niet komen tot een soet ghevry? 
Kan hartens gunst // en Minne-kunst, 
Ja Liefd' die 't al te boven gaet, 
U heus ghemoedt // niet tot het soet 
Medooghen dwinghen toeverlaet? 
 
3 Die pronckend' // en lonckende ooghjes soet 

{==214==} {>>pagina-aanduiding<<}

Lief-glurich // doch durich vol veynsery, 
Dwongen mijn dickwils tot goeden moedt, 
Willen sy 't nu versweeren aen my? 
Haer hart in 't endt // sijn strafheydt went 
Hebbense my soo vaeck gheseydt: 
Sou sy dees spraeck // een valsche spaeck 
Wel lijden van haer schoonicheydt? 
 
4 Hoe! souden die ooghen // ghedooghen dat sy 
Verradertjes waren? lockend de ziel, 
Mindeling door haer bedrieghery? 
Bos-Nimphjes, indien het soo gheviel, 
Al draeght ghy dan // 't blancketsel van 
Gheveynstheydt op u voorhooft niet, 
't Schuylt in u hart // daer gheleert wert: 
Paeyt haer met woorden, en anders niet. 
 
5 In 't ende // wilt wenden u strafheydt / o schoone 
Hard'rinne // Vriendinne 't is meer als tijdt, 
En ghelooft soo de schoonheydt niet meer woone 
Houdt jeuchdich vermaeck, en soeticheydt lijdt. 
Is ghelijck 't ghesicht dat (laes) sijn licht 
Moet missen, ja de jeught hoe fris 

{==215==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sonder liefs aerdt // is als t' onwaerd' 
De Lichaemen daer de Ziel uyt is. 



    
          
[Aenghenaem is 't Sonneschijntje]


Stemme: Als 't begint.

AEnghenaem is 't Sonneschijntje, 
Na langhmottich Weer bedomt: 
Aenghenaem is 't stoocken wijntje 
Dat in hetten ons teghen komt. 
 
2 Aenghenaem is 't dorst te blussen 
Voor het Hert na langhe jacht: 
Aenghenaem mijn te kussen, 
Lidia u Kaecxkens sacht. 
 
3 Laet mijn van eens tedre troosje 
Kussen 't kussen is gheen sondt: 
't Soet bekoorlijcke bloosje, 
Of u Kaecxkens of u Mondt. 
 
4 Of laet mijn ten minsten raken 
Met mijn Mondt u Lippen aen: 
Wistje troost hoe 't soude smaken? 

{==216==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ick weet ghy soudt het niet afslaen. 
 
5 Min wat raedt sy gaet weer wippen 
Ginder over Veldewart? 
Weyghert sy my noch haer lippen 
Wanneer win ick dan haer Hart. 

F.K.



    
          
    
        
    
[Amarilli vermoghe]


Stemme: Amarilli Miabelle.

AMarilli vermoghe 
Mijn droeve klachte niet? 
Waer ist medoghe 
Dat voormaels hadt ghebiedt? 
Mijn Goude Son die heeft wel eer ghescheenen 
Hier inde vlacke Weye, 
O droevich schreye, 
Met u ist al verdweene. 
Amarilli, Amarilli, Amarilli, 
Ick moet weenen. 
 

{==217==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Mymerende ghedachten, 
Ach! sinneloose sin: 
Klacht van mijn klachten 
O soete Enghelin, 
Mocht ick voor u ten Grave nederdalen, 
De droeve doodt aenvaerden, 
Om Amaril te halen, 
Amarilli, Amarilli, Amaril, 
'k Ben vol qualen. 
 
3 Sla ick 't Oogh na de Beke 
Soo beeld ick mijn staegh voor, 
Dat ick het spreke 
Mijns Amarilli hoor: 
O leeftse noch mijn soetste Ziels beminden: 
Is dese Nimph ghevloode? 
Weest mijn klachts boode, 
Kan gheen bequamer vinden, 
Amarilli, Amarilli, Amaril, 
Als de Winden. 
 
4 Amarilli dit kerme 

{==218==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Gheen u de Bode brenght, 
Sal u erberme 
'k Meen ghy noch om my denckt: 
Maer te vergheefs sal u de post na-jaghe 
Dan het zijn viesevase, 
Wat mach ick rase? 
Sach ick haer baer niet draghe 
Amarilli, Amarilli, Amaril, 
Ick moet klaghe. 
 
5 Aerdtsche vreuchde wilt vluchte, 
Of weest een weynich stil: 
Hoor ick het suchten 
Mijns lieve Amaril, 
Wie dat de doodt so vroech niet toe en hoorde 
Om 't lieve Beeldt te plette, 
Doodt wilt niet lette, 
Komt met u strenghe koorde, 
Amarilli, Amarilli, Amaril, 
'k Laet mijn moorde. 

A.V. Bergh.


    
          
    
        
    

{==219==} {>>pagina-aanduiding<<}

Harders brvylofts-liedt.


Stemme: Die my te soecken plach, te met, &c.

KOmt Harderlijcke gilden al 
Neder in 't Dal, 
Komt helpt onder dees Linden siet 
Mijn Bruydt vercieren, 
Met Lauwerieren, 
En menich Liedt. 
 
2 Gheen Harder soo rampspoedich scheen 
O Droef ghesteen, 
Om dat mijn Nimph my viel soo suyr, 
In Vryeryen, 
O! endich stryen, 
Gheluckich uyr. 
 
3 Ick heb in 't Harderinne Gilt 

{==220==} {>>pagina-aanduiding<<}

Veel tijdts verspilt: 
En liet mijn Lam'ren dwalen sacht, 
Wat kan ick segghen 
By struyck en hegghen, 
En nare nacht. 
 
4 Als 't Sonnetjen sijn hooft opstack 
Ick met ghemack, 
Dud' oorich socht mijn Schaepjes al, 
Inde Valeyen, 
In Bergh en weyen, 
Met ongheval. 
 
5 Ey ciert, ey kroont dees lieve Bruydt 
Met Bloem, en cruydt: 
En wenst mijn Laura veel gheluck 
Dees soete Enghel 
O lief ghemenghel, 
Voorleyde druck. 
 
6 Pluckt vruchtjens door 't bewassen Wout 
Met jonck en oudt, 
Een Dis maeckt vol van Oeft seer grof 
Merckt op mijn spreken, 

{==221==} {>>pagina-aanduiding<<}

Laet niet ontbreken, 
'T is tot haer lof. 
 
7 Schackeert de Vlechjes om haer hooft 
Dat het verdooft, 
De Son al met sijn goude pruyck. 
Tot een verwonder 
Dat sy moet onder, 
Mijn Lief te Duyck. 
 
8 Bos-goden, Bos-goddinnen speelt, 
Veel soetheydt teelt, 
En leydt mijn met mijn Lief ten dans. 
Strenghelt ter eeren 
Dits mijn begheeren, 
Een Roose-crans. 

Een in 't hart.



    
          
    
        
    

{==222==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Ick die wel eer mijn lusten socht]


Liedeken gemaeckt, op de voyse: Lodderlijcke Silvia.

ICk die wel eer mijn lusten socht, 
In Velden en Bosschagie, 
Wert nu van een kleyn Wicht ghebrocht 
Tot lieflijcke quellagie: 
Want hy mijn hart, 
Doet soete smart, 
En dwinghtmen tot Vryagie. 
 
2 Soo haest als Aurora ontsloot 
Haer roode bloosde Kaken, 
En dat het schoone Morghen-roodt 
Flickerden op de Daken: 
Dat was mijn vreucht, 
Ander gheneucht, 
En kon mijn niet vermaken. 
 
3 Dan gingh ick met mijn Schaepjes teer 
Op d'hoogh gheberchte waeyen, 

{==223==} {>>pagina-aanduiding<<}

En docht dan om gheen lijden meer, 
Maer gingh met vreught verbeyen 
Tot dat begon: 
De glinsterende Son, 
Sijn Suster plaets te laeyen: 
 
4 Nu hoor ick in het duyster Woudt, 
De Harderinne queelen, 
Recht als sy samen jonck, en oudt 
Haer Lief plachten te deelen, 
Van Mirth en Klim 
En ander Kruydt niet slim, 
Een kransken mee te spelen. 
 
3 Daer is nu elck by de sijn, 
Helaes! hier gae ick doolen: 
Wanneer sal ick lief 't klaer aenschijn 
Dat in u is verhoolen, 
Aenschouwen met lust, 
En soecken rust, 
Met u in duyster hoolen. 
 
4 Ach! Phoebe schuylt u glansich hooft 
Achter de bruyne Boomen: 

{==224==} {>>pagina-aanduiding<<}

U Paerden moe, en afgheslooft, 
Ontlaste van haer toomen, 
Op dat de Maen, 
Mach helder staen, 
En schitteren inde stroomen. 

A.P. Chraen.



    
          
[Ick en prijs gheen hooghe staten]


Stemme: Groote Goden min om raken.

ICk en prijs gheen hooghe staten, 
Noch het wanckelbare Hof, 
Daermen na den Mondt moet praten. 
 
2 Daer den een den aer met laghen 
Soeckt te stooten uyt de gunst. 
En sijn Princen goet behaghen, 
Door vervloecket valsheydts kunst. 
 
3 Daer de gheen die hoogh gheseten 
In Borduyrde Zyde kleen, 
En van haren val niet weten, 

{==225==} {>>pagina-aanduiding<<}

En 's arendaeghs wel zijn beneen. 
 
4 Daermen na de vreemde vlagen 
Met vervloeckte vlayery, 
Van de Princen hem moet dragen, 
't Sy zy droevigh zijn of bly. 
 
5 Daermen altijt na 't gebieden 
Vaerdigh en bereydt moet staen, 
Als de Hoofsche Overheden, 
U gebieden voor te gaen. 
 
6 Daerom door beveynstheyts treken, 
Die vaeck oorseck zijn tot twist: 
Allenthalven wel besteken, 
d' Een den anderen tegen hist. 
 
7 Daermen door geschenck en dienste 
En gebiedenis zijn staet, 
Vast maeckt als op 't onversienste, 
Noch 't geluck wel ommeslaet. 
 
8 Beter en geruster leven, 
Is het dunckt my als het luck 
Soo hoogh niet en is verheven, 
En soo swaer niet treft de druck. 
 

{==226==} {>>pagina-aanduiding<<}

9 Want die, die uyt aerde wercken 
Slecht versadight zijn natuur, 
Bouwt geen huysen hoogh als Kercken, 
Noch geen ramp en valt hem suur. 
 
10 So hy moet als ballingh swerven 
Spilt hy weynigh van het zijn, 
Soo hy moet onnoosel sterven 
Hoopt na 't ent en schreumt geen pijn. 

H.C. Hooft.



    
          
    
        
    
[Een prins die 't al verheert]


Stemme: Als ick uyt wand'len gae, &c.

EEn Prins die 't al verheert / en ellick een verbluft, 
En d' Ondersaet braveert / versnorrickt en verpuft, 
Dat onder een deck-kleedt van een deughdelijcke schijn, 
Alsulcken Prins, sy Prins, behoort geen Prins te zijn. 
 
2 Dit siende van zijn raedt / onvredige Gemeent, 
Die in zijn boosheyt quaet / verhart zijn en versteent: 
En hebben op zijn doen, en wreuw'ligheyt gelet, 

{==227==} {>>pagina-aanduiding<<}

So datse hem eenstemt, t' saem hebben afgeset. 
 
3 En koosen voort weer een / die 't alles wel regeert, 
En met veel soete reen / zijn Volckeren vereert: 
Waer me hy mede wint, haer harten allegaer, 
Wy wenschen dese Prins, 't regeeren duysent jaer. 
 
4 Hoewel hy wert benijt / van d' afgesette Prins 
Die hem uyt loutre spijt / gedoogen mach geensins: 
Om dat het Arselingh tegen zijn boegh aendreef, 
Daerom so is hy quaet, dat hy geen Prins en bleef. 
 
5 Ja leyt gestadigh noch / gelijck de Mol en wroet, 
En slooft met bitter soch / zijn hart, ziel en gemoet, 
Om datmen hem soo langh geen Prins en heeft geleen, 
Gelijckmen wel eertijts d' oude Romeynen deen. 

Een hooft alleen.



    
          
[Knabbelende lamm'ren draeght met mijn leet]


Stemme: Waerom ach! schoone eyscht ghy my.

KNabbelende Lamm'ren draeght met mijn leet, 
Wauwelt een wijl in dorre Weyen: 
Hellept my jamm'ren, en droevigh treet 

{==228==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mits ghy my siet soo bitter schreyen: 
Ach' soete schaepjes blaedt van rouwe, 
Op dat Grusella mach beschouwen, 
Hoe droevigh den Harder Menander leeft, 
Om haer: die hem soo schielijck verlaten heeft. 
 
2 Ach! Lief Grusella met wat geraes 
Vlucht ghy van my, die u op eeren 
Volligen wil na, of ghy (helaes!) 
My doet met moet / en bloedt verteeren: 
'k Geloof niet dat door quade tongen, 
Oyt werden yet van my gesongen, 
Grusella dat ghy afkeerlijck van my 
Soud wesen, dat schynt voorwaer wel boertery. 
 
3 Ontrouwe Nimphlijn dan ick bemerck 
Dat om 't genot van hondert Schapen, 
Ghy nu van mijn maeckt so weynigh werck, 
Als van de minst van d' Harders knapen: 
Daer ick wel eer u Schaepjes hoeden 
En weeldich met klavre voede: 
Ach, kond ghy verbannen die u soo bemint, 
Die hier vredig leeft, licht hondert schaepjes wint. 
 

{==229==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Doch Herderrinnetjen 't is al geschiet 
Hoewel ick u noyt kon vertrouwen, 
Dat uyt u sinnetjen ghy varen liet 
My die daer woon-plaets pleegh te houwen, 
Noyt dacht ick dat u grage lusten, 
Een ander als Menander blusten: 
Menander wast alleen daer ghy soo veel van hielt, 
Nu ist Minander die ghy martelt en ontsielt. 
 
5 Denckt eens Grusella: treet in u hart 
Of ick u had dus droef verlaten: 
Wat ghy my wel na schreuwden met smart 
Om sulcken ontrou by der straten: 
Maer u den Hemel wil ick loven, 
U Passy mijn soud gaen te boven? 
Laet lyden de geen, die lyden is gewent, 
Tot veel te lyden, ghy noch veel te waerdigh bent. 

't Verkeert haest.


    
          
    
{==230==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Wanneer ick sie de koele vliet]


Stemme: Phavane Lachrime.

WAnneer ick sie de koele vliet, 
Waer op dees teere Harderin 
Vaeck neurie quam het aengename Liedt, 
Gepranght door 's Harders min, 
Quam d' Echo schat'ren uyt het diep 
Mijn minne-klachjes na: 
U brandt / ontmant 
U brant / ontmant, 
U slaef hy tot mijn riep 
O Nimphje Laura: 
Dan ach (helaes!) aen 's Harders Echte trouw 
En twijffelt Laura niet: 
Ick mis mijn Ster, 
Ick mis mijn Ster, 
Siet u Vrouw, 
Die is vol quaels verdriet. 
 
2 Treurt Laura treurt, en deerlijck klaeght, 

{==231==} {>>pagina-aanduiding<<}

U bange Hart, en geest versucht: 
O Harderin, o alderdroefste Maeght 
U Nimphje is beducht, 
Dies ick in vochte Peerle smelt: 
Dees trane die ick stort, 
Met smart / uyt 't hart 
Met smart / uyt 't hart, 
(Helaes!) o waerde Heldt 
Wat schiet u Vrouw te kort? 
O zielens Beelt mijn goude dageraet 
Heeft u de doot geschorst? 
Een teycken geeft 
Een teycken geeft, 
Siet hy staet 
Vast na u Bruydt en dorst. 
 
3 Weyt Bestiael en schreyt me 
Dewijl dat Laura hier aen strant 
Haer trane stort aen d' oever vande Zee, 
Int logge mulle zandt: 
Waerom o Bare stuyr en straf 
Huysvest ghy al mijn lust? 

{==232==} {>>pagina-aanduiding<<}

Voert my der by, 
Voert my der by, 
Ick bidt weest oock mijn graf: 
Op dat ick by hem rust, 
En hem omhels gelijck ick levent plach, 
Mijn aertsche glory stuyt, 
O lief verrijst, 
O Lief verrijst, 
Hebt ghy macht, 
Komt haelt u waerde Bruyt. 
 
4 't Lief pluym gediert met Laura weent, 
En opgetoyde pluyme slecht 
Niet tiereliert, maer op droevighst steent. 
O Laura schiet onrecht, 
Of 't lief gediert of drau'ligh Vee, 
Of Bos, of Beeck, of Bron, 
Of Landt, of Strant 
Me klaeght, ick voel de wee 
Mijn Harder Coridon 
Die eeuwigh is het voorbeelt van mijn ziel, 
Ey Harder opent d' aert, 

{==233==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ik ben bereyt, 
Siet ick kniel 
En dale gravewaert. 

A.V. Bergh.



    
          
[Tersis vol qualen]


Stemme: Venus Goddinne, &c.

TErsis vol qualen 
En bittere pijn / maer zijn lief noch even trouw, 
Sagh Phoebus stralen 
En heldere schijn / aen des Hemels hoogh gebouw, 
En sprack mijn Liefs aenschijn en haer gesicht 
Is gelijcken de glans van het gulde Sonne licht, 
En haer Goddelijcke leden 
Die staen schoonder ten toon / als de Wolcken schoon, 
Aen den Hemelen afgesneden. 
 
2 Die oyt zijn leven 
Aurora gebloost / heeft sien komen uyt de schoot, 
Tironis sweven / en swerven int Oost / door d' ydele Wolcken root, 
Weet wel dat u Kaecxkens als morgenstont 

{==234==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sijn gemengelt ros op een silvere witte gront, 
Maer gelijck door Sonne schynen 
Sneeuw en Hagel versmelt / soo doet u soet gewelt 
Mijn jonck herteken gantsch verdwynen. 
 
3 Doch ick beginne 
Vergeefs uwe prijs / Princes met een braef geluyt, 
Mijn ziels Santinne, 
Mjin herten Paradijs / met roem te verbreyden uyt, 
Door dien mijn pijn, mijn droeff'nis en gequel, 
Is gelijcken, ja, meer als het leven inde Hel, 
Niet dan hetten, vyer en branden, 
Heb ick nacht ende dagh: / met geween en geklach, 
En geduyrige pijn voor handen. 
 
4 Met moede leden 
Na 't vluchtende nat / grijpt Tanthalus en om niet, 
Mijn droevigheden, 
Sijn 't grondeloose Vat / der susteren vol verdriet, 
Want mijn Princes went van mijn af met smaet, 
Haer gesworen gonst, en haer lieffelijck gelaet, 
Nu ick my wel hebbe gequeten, 

{==235==} {>>pagina-aanduiding<<}

Heb ick in slaverny / heb ick in sotterny 
Niet dan eer en mijn tijt versleten. 




    
          
    
        
    
[Heeft 't lieflijck quelen]


Stemme: Courante Commune.

HEeft 't lieflijck quelen 
Van Orpheus spelen 
Sijn Tongh, zijn hant, zijn Lier, 
Elck onvernuftich Dier, 
Ja Bosschen en Boomen, 
En wat inde stroomen 
In Zee en Meeren woont, 
Tot zijn geluyt getroont, 
Indien Ulisses tot het soet gesangh 
Des Meeremins 
Had soo veel sins 
Dat hy zijn Gaste dwangh. 
 
2 Te stoppen haer Ooren 
Op dat sy (door 't hooren 
Des sangers te seer bekoort) 

{==236==} {>>pagina-aanduiding<<}

Niet sprongen over boort, 
O Margarietje 
Als ghy dan een Liedtje 
Vol aengenaemheyt queelt, 
't Welck yeders hart ontsteelt, 
Denckt wat een soetigheyt elck een ontfanght 
In zijn gemoet 
Die naaer het soet, 
Van 't soet gesangh verlanght. 
 
3 U geestige Leven 
U vrolijcke zeden 
U aengenaem gelaet 
Vol schijn en heusch Cieraet, 
U eerbare lonckjes. 
Als brandende vonckjes 
Vol lieffelijcke smart 
Ontsteken yeders hart, 
Die d' alderminste glans van u geniet, 
En met zijn Oogh, 
De gaven hoogh, 
Van uwe geest besiet. 
 

{==237==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Helenaes vreughden 
Catrinaes deughden, 
Sijn noch op deser aerd, 
Op 't alderhooghst vermaert, 
Dan die zijn verscheyden 
En ghy met u beyden, 
In u gheheel noch staet 
Ja haer te boven gaet, 
In deughden, schoonheyt, maer o Margariet, 
Ghy ed'le steen, 
Gantsch niet gemeen, 
Syt oock de minste niet. 
 
5 In loffelijcke dingen 
In lieflijck te singen, 
In alle geestigheyt, 
Met eerbaerheyt beleyt, 
Daer ghy in u jeughde, 
Vol aerdige vreughde, 
Op 't loffelijckst bethoont, 
Wat geest u 't lijf bewoont, 
En dat u Vader, u inde Musijck, 

{==238==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met vreucht en deucht, 
U in u jeught, 
Heeft opgevoet gelijck. 

Gonst baert nijt.



    
          
    
        
    
[Dartele Venus min goddin]


Stemme: Vluchtige Coridon verbeydt.

DArtele Venus Min Goddin 
Verhoort doch dees Maghets klacht, 
Die door overtrouwe Min, 
Kan Rusten dagh noch nacht, 
Die droome / die kome 
En overvalle mijn, 
Als ick sluymer in Lethis schijn, 
De gene die 'k Minne 
My hart en sinne, 
Ontrocken heeft door Min / zijn slavin 
Altydigh te wese 
Tot dat ick verrese, 

{==239==} {>>pagina-aanduiding<<}

My van de Aerdt bevin, 
Want ick Lief een Prince hoogh geacht, 
Genaemt Dorastus die alleen aen Faunia heeft macht. 
 
2 Eertijts soo was mijn aengenaem, 
Het Boere geselschap soet, 
Gespeel Astrea en and're saem, 
Ick nu verachte moet, 
Philander, / een ander, 
Ist dien ick liefde draegh, 
Doch Philander ick u beklaegh, 
Om dat ghy my minde, 
Maer nu niet sult vinde, 
Het gene dat ghy socht / onbedocht, 
Dorasthus alleene, 
En anders gheene 
Aen Faunia vermocht, 
Dorastus Prins, Dorastus waerde Helt, 
Die Fannia een Harderin, haer sinnen heeft ontstelt. 
 
3 Lust u Dorastus in plaets van Gout, 
Te voeren een Harders staf, 
En dryven 't vlockigh Vee in 't Woudt 

{==240==} {>>pagina-aanduiding<<}

De Bergen op en af, 
Begeven / u leven, 
In dienst en slaverny 
Daer ghy waert van te voren vry, 
In plaets van te rusten 
In alle wellusten, 
Van weeldigheden soet / u gemoet, 
Gaet ghy u begeven 
Verkeeren u leven, 
Denckt Prins wat dat ghy doet 
En in plaetse van een schoon Princes, 
So gaet ghy u begeven Prins als een Harderes. 
 
4 Nu Faunia het is haest tijt, 
Dat ghy drijft u vlockigh Vee, 
Na 't ruysschende Beeckje, niet seer wijt, 
Van hier dicht by de Zee, 
Daer 't klaver / veel braver 
En schoonder wast als hier, 
Waer het vogels getirelier, 
Seer soet is om hoore 
Mer ick van te voore, 

{==241==} {>>pagina-aanduiding<<}

Verdaghvaerde mijn Prins / die geensins 
Mijn liefde sou derven, 
Al waer 't om te sterven, 
Dus schoon Goddin des mins, 
Ach! verhoort dees Maget die niet blijft, 
Maer haer gewolde Vee van hier na het gewenschte drijft. 

I.V.A. Tijt leert.


    
          
[Granida de droefste van d' harderinne]


Stemme: La Royale.

GRanida de droefste van d' Harderinne, 
Die nu verlaten is van haer beminde Heldt, 
Ach blijde Cupido God der Minne, 
Moet ick verdragen van u schicht het sterck gewelt, 
't Geen sellefs de Goden soo overwon 
Dat niemant zijn schicht weerstaen en kon? 
 
2 Ach wreede Aminrer wat kant u baten 
Dat ghy een swacke teed're Maeght aendoet dees pijn, 
Komt weder mijn lief wilt niet verlaten, 
De droefste Maeght, die nu op der Aerden mach zijn, 

{==242==} {>>pagina-aanduiding<<}

Kom luystert het klagen het droef geween, 
Van die u bemint en anders geen. 
 
3 Doch 't is te vergeefs Granida u klagen, 
De wreed' Amintas is helaes te veer van hier, 
Vriendinne Echo mijn bootschap wilt dragen, 
Hoe dat mijn borst, gepijnt wort door 't inwendigh vyer, 
Wilt Nimphje Goddinne mijn laetste beed, 
Toch bootsen aan d' Harder al te wreed. 
 
4 Misschien u stemme zijn wreede harte 
Vermurwe dat hy noch zijn trou Granida mint, 
Of anders ick sterf van groote smarte, 
Als Dydo Coningin geheel door Min ontsint, 
Deed scheyden haer ziel door 't punt van 't stael, 
Als d' onversaeghde naer Plutoos Zael. 
 
5 Sult ghy o Wreede noch na mijn leven 
U wolligh Vee noch dryven op dees Klaver-weydt, 
Denckt op dees plaets mijn Geesje sal sweven, 
So haest de doot mijn droeve Zieltjen van hier scheyt, 
Mijn schimme / sal glimme / staegh voor u heen, 
Tot ghy o Harder daelt naer beneen. 
 

{==243==} {>>pagina-aanduiding<<}

6 Denckt dat de Nimphen en Bos-Goddinne 
U sullen haten als sy myne doot verstaen, 
Komt Atroys haest u en wilt beginne, 
En ruckt mijn leven van dees bange aerdt van daen, 
Om lustigh / gerustigh / in 't salige Velt, 
Van liefde te leven ongequelt. 

't Moet verwacht sijn.


    
          
    
        
    
[Waerom vlucht ghy Millibe]

Op de wyse: 't Windeken daer den bosch af drilt.

WAerom vlucht ghy Millibe 
Toch so schielijck na u Vee, 
Loopt niet harder 
Van u Harder, 
Die u al zijn Schaepjens jont 
Om een kusjen van u mondt. 
 
2 Al 't geen ick heb dat is voor u 

{==244==} {>>pagina-aanduiding<<}

Waerom zijt ghy toch soo schu, 
Ach mijn leven / u te geven 
In het bruyn beschaduwt Wout, 
Daer hem 't quelend' Wilt onthout. 
 
3 Hoe grontjes ist hier en hoe soet 
Ruyckt o Lief u Roosen-Hoet, 
Van die Roosjes / maer de bloosjes 
Van u Wangetjens verdooft, 
Al de Bloemjens op u hooft. 
 
4 U hande wil beschame me 
Al het wit-gevlockte snee, 
En u voetjes / die soo soetjes 
Sijn gestrickt geciert soo eel, 
Als men schildert met een pinceel. 
 
5 Ach! Princes voor wien ick kniel, 
Ach beheerster van mijn ziel, 
Die mijn sinne dus doen Minne, 
Loont my met gelijcke loon, 
Want ick u mijn liefde thoon. 

P.I. Codde. Soeckende verwerf ick.


    
          
    
        
    
    
{==245==} {>>pagina-aanduiding<<}

Na de stemme als 't begint


Kermis-Gifjen.

GHesegent zy mijn Roosemonde 
U lief gesicht, daer t' allen stonden, 
God Cupido zijn wooningh hout, 
Gesegent zijn de held're stralen, 
Pijl, Koocker, Boogh en altemalen, 
Geluckigh die daer op vertrouwt. 
 
2 Dees kleyne God kan krijgh gaen voeren, 
Met God, of Prins, of met Boeren, 
Als hy de oogen maer en siet, 
Sijn pijltje sal hy laten ylen 
Van daer stracx in korte wylen, 
Indien 't hem maer te sin en schiet. 
 
3 Doch Roosemont ick laes bevyne 
Gezegent soet al dese pijne, 
Het geen my lief verheugen doet, 

{==246==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als ick aenschou u schoonheyt waerdigh 
En merck op uwe leeftheyt aerdigh, 
Springht my van vreught, hert en gemoet. 
 
4 Ick wenschte wel met duysent Tongen 
En datse anders niet en songen, 
Dan van al u onsterflyckheen, 
O God hoe kom ick niet geschapen 
Als een Ulissis sonder Wapen, 
So roemd' ick eeuwigh u alleen. 
 
5 Waerom en ben ick geen Appelle 
Ick sou u schild'ren en soo stellen, 
Het voorhooft hoogh, twee ooghjes schoon, 
Twee sertelige blonde Vlechten, 
Die soud ick Roosemond soo slechten, 
De Werelt tot een pronck ten thoon. 
 
6 Nu kant ghy Roosemondt maken 
't Geluck van my, mijn droefheyt staken, 
So ghy niet wilt dat in u hert, 
Of oock in uwen boesem woonen, 
Of haet of nijt die qualijck loonen, 
Of wreetheyt die de Ziel benert. 
 

{==247==} {>>pagina-aanduiding<<}

7 Ghy zijt alleen dien ick vertrouwe 
Ghy zijt alleen daer ick op-bouwe, 
Ghy zijt mij hoop, en al mijn goedt, 
'K en niet sonder u beminne, 
'k En kan niet sonder u Goddinne. 
Al wat ick doe, u schoonheydt doet. 
 
8 Ick heb mijn hert in u bewaringh 
Ick heb mijn hoope met bedaringh, 
Ick heb het al in u ghestelt, 
Ick heb u in mijn Ziel verheven, 
Ick hebt u al en al gegeven, 
Ick ben ten eynde van 't gheweldt. 
 
9 Ghy zijt alleen mijn roem op aerde 
Ghy zijt alleen mijn Lief en Waerde, 
Ghy zijt alleen mijn levens lust, 
Ghy zijt alleen die 'k heb vercoren, 
Ghy zijt alleen mijn wel-gheboren, 
En daer mijn hert en ziel in rust. 
 
10 Veel eer de Winter sonder koude 
Veel eer de Somer dor zijn soude, 
Veel eer de Son sijn glantsch verdooft, 

{==248==} {>>pagina-aanduiding<<}

Veel eerder sal de Zee verdroogen, 
Veel eer de Aerd' versincken mogen, 
Voor datmen mijn, mijn Engel rooft. 
 
11 De liefde is een soet vermaken 
De liefde gaet voor alle saken, 
De liefde is soet tijdt verdrijf, 
De liefde die kan 't al verwinnen, 
De liefde vrede maeckt door 't Minnen, 
De liefd' baerd' vree by Man en Wijf. 
 
12 Alwaer geen liefd is daer is smerte, 
Een leyt, en Knaegh-Wurm in de herten, 
En een ghestadelijcke rouw, 
Een geesselingh van droeve slagen, 
Een quyninge, van bange dagen, 
In 't twistigh Huys van Man en Vrouw. 
 
13 Die vander jeught aen niet ken lieven, 
Gevoelt bejaert, zijn herte grieven 
Van Minne laes' en 't is te laet, 
Die met liefd in zijn jonge jaren 
Sal als hy out is langhsaem paren, 
Want liefde met de tijt vergaet. 
 

{==249==} {>>pagina-aanduiding<<}

14 Soo wy dan dese tijdt vergissen, 
Soo connen wy met ons ghewisse 
Al onse knagingh betere niet. 
Dus al wat niet weer om kan keeren 
Daer dientmen vroegh om in de weere, 
De tijdt seer snel daer henen vliedt. 
 
15 Fortuna dient dan waer ghenomen, 
Van voore, want die achter comen 
Bedroghen zijn, daer is gheen Vlecht 
De hayren weyen op haer wanghen, 
Dus moetmen haer van vore vanghen, 
Als sy haer veylt aen Meyt of Knecht. 
 
16 Ay liefd' my, dan mijn Roosemonde. 
Mijn schoonste schoon op dese stonde 
Dewijl ons Jaren jeughdigh zijn, 
Laet ons de Lelijtjes en Roosen, 
Gaen plucken 't samen en verpoosen 
Ons dan tot dat de Sonne schijn. 
 
17 Doch soo ghy schroomt my niet te kennen 
Kijckt uyt u Venster wie wy benne 
Ick weet ghy my haest werd ghewaer, 

{==250==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ick wensch niet anders als een lonckje. 
Tot dovingh Lief van 't Minne-vonckje, 
Dat my in 't herte smoock soo naer. 
 
18 Nu sien ick Lief u lodd're ooghen 
Met al u aenghenaem vermoghen, 
Vaert wel mijn schoone Roosemondt. 
Vaert wel o wellust van mijn leven, 
Die nimmermeer ick sal begheven, 
Vaert wel tot op een ander stondt. 

FINIS.

't Verkeert haest.


    
          
    
        
    
[Schoonste Nimph, waer toe het vluchten]


Stemme: Comt doch schoone veldt-goddinne.

SChoonste Nimph, waer toe het vluchten, 
	Van die u bemindt, 

{==251==} {>>pagina-aanduiding<<}

Of hebt ghy my niet besint, 
Lief aenhoort mijn suchten, 
	Eer mijn doodt begint. 
 
2 Maer ach straffe Bos-Godinne 
	Kan u wreede hart, 
My aendoen so groote smart, 
Daer ick u beminne, 
	Vliedt ghy van mijn vart, 
 
3 Ghy zijt d' oorsaeck droeve ooghen 
	Vensters van mijn pijn, 
Waer door ick het starck fenijn, 
Heb in 't hart ghesooghen, 
	Van haer soet aenschijn. 
 
4 Bootst Echo mijn droeve klachten 
	Aen de schoon Goddin, 
Die ick al te vyerich min, 
Want ick moet versmachten, 
	Soo ick haer niet win. 
 
5 Sal dees groene schaduws lommer 
	Zijn dit Lichaems Graf, 
Als mijn gheest ghedaelt is af, 

{==252==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sult ghy Lief bekommer 
	Voelen van mijn straf. 
 
6 Dan sal het herte wroegen 
	Om de wreede daet, 
Van u self bedreve quaet 
Sult ghy niet vernoegen, 
	Want dan ist te laet. 
 
7 Moet ick als Narsis verdwyne 
	In mijn tranens vloedt, 
Want ick nu toch sterven moet, 
't Leven is mijn pijne 
	't Sterven valt mijn soet. 

I.V.A. De tijt leert.



    
          
    
        
    
Rouw-liedt.


Stemme: O schoonste personagie.

O Doot, bitter en wreede, 
Die niet aensiet hoogh ofte laegh te raken, 

{==253==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hoe comt ghy mijn niet mede, 
Trof met u Pijl als ghy mijn quaemt ontschaken, 
Mijn Lief mijn ziel / daer ick doorhiel, 
Mijn vreughde en mijn lusten 
Want nu vol pijnen / mijn leven moet verdwijnen / vol onrusten. 
 
2 Hoe soud' ick connen leven, 
Sonder mijn troost en rechte Medecijnen, 
Wiens ghesicht mijn con gheven 
Een Hemels vreught in 't swaerste van mijn pijnen. 
Dan nu 'k die mis / voor my en is 
Gheen om verblijde 
Dus al ick my stellen / om mijn Lief te versellen / voor mijn tijden. 
 
3 Ick can doch op aerden, 
Vinden gheen Maeght die 'k voor haer sal beminnen, 
Hoe schoon hoe hoogh van waerde, 
Het is al niet by mijn suyver Goddinne. 
Dus ick voortaen / sal met getraen 
Soo lang suchten en quijnen, 
Tot dat ick sterve / het Hemels rijcke erve / haer daer vijnen. 
 
4 Princelijcke Minnaers Jonghe, 
Die hebt ghetrouw in suyver Min behaghen. 

{==254==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als mijn ziel is ontspronghe, 
Soo wilt mijn lichaem na der aerde dragen, 
En wilt met groen / en Lauwer-Hoen, 
Mijn koude Leden cieren, 
Om de liefd' trouwe / die ick toe-draegh mijn Vrouwe / so te vieren. 

Deuse Vryer 't pijn is 
Dat sijn Lief niet sijn is. 
Doodt dese Trijn is. 

Ick wil en kan niet.



    
          
[Waer gaet ghy Tyter nu weer weyen]


Stemme: Fortuyn helaes bedroeft.

WAer gaet ghy Tyter nu weer weyen, 
	En laet alleen, 
De droeve Galathea scheyen 

{==255==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Met swaer geween, 
Wat oorsaeck ist dat ghy gaet vluchten, 
	Nu van mijn af, 
Ick heb voor al mijn boertich kluchten, 
	De rechte straf. 
 
2 Hoe dickmaels hebt ghy my gheswooren, 
	Oprechte Trou, 
Hoe dick hebt ghy my laten hooren, 
	U grooten rou, 
Wanneer ghy met droeve ghesanghen 
	Ginckt door het Veldt, 
En klaeghde hoe ghy waert ghevanghen, 
	Niet met gheweldt. 
 
3 Maer Galathea wist te setten, 
	Veel listicheydt, 
Haer Ooghen als de Voghelaers Netten, 
	Wijt uytghespreydt, 
Daer ghy quaemt soetjes naghevloghen, 
	En docht gheen quaet: 
Maer 't Net was haestich toe ghetooghen, 
	Met valsch verraedt. 





    
          
    
{==256==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Amaril mijn leven]


Stemme: Lest doen onse Piete.

AMaril mijn leven / Amaril mijn leven 
Heb ick, u ghegheven / heb ick u ghegheven, 
Voor u lieffelijcke jongh 
Die terstont mijn zieltje dwongh. 
O mijn Alderschoone 
Om by u te woone. 
 
2 Wat ist of ick u minne / wat ist: 
Ick sal u liefd' noyt winne / ick sal 
Ghy zijt die Alderschoonst' Maeght 
Die ons gantsche Hollandt draeght, 
Soo dat wie u eens maer siet 
Moet zijn onder u ghebiedt. 
 
3 Heb ick kleyne Weytjens / heb ick, 
En niet veel Geytjens / en niet. 
Ick heb weer een gherust ghemoedt 
Dat ons Harders leven doet, 

{==257==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sonder groote schatten 
Die al zijn voor de Matten. 
 
4 Al sout ghy mijn haten / al soudt: 
Ick sal u noyt verlaten / ick: 
Sonder u soo ben ick doot 
Mint my weer soo wort ick groot, 
Ick wensch niet meer te erven 
Als in u schoot te sterven. 




    
          
    
        
    
[Duyckt blinckende licht, verschuylt u glans]


Stemme: Wat hebt ghy Pluto Colchos vrouw.

DUyckt blinckende licht, verschuylt u glans, 
Op dat ick gae naer mijn beminde, 
Dees avont aen der Reye dans, 
Meen ick mijn gulde Son te vinde 
Die mijn bestraelt, door 't lieve licht 
't Geen blinckent schijnt uyt haer gesicht. 
 

{==258==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Waer dat ick rust, waer dat ick ga, 
Steets woelter in Medors gedacht, 
De schoonheyt van Angelica, 
Een Harderinne dien ick achte, 
Dat zy verwint, die oyt int Wout, 
Van Idas groenten is beschouwt. 
 
3 Vermaeck'lijck Bos, hoe lustigh swiert, 
U dunne telge d' een deur d' ander 
Hoe vrolijck soet so tiereliert. 
Het Vee gediertje met malkander, 
Dat op zijn vlugge Wieckjes sweeft, 
En hem verheught, soo langh het leeft. 
 
4 Geen Nimph van 't Velt, noch Bos-Goddin 
En kan in 't minste my vermaken, 
Alleen zijt ghy o Harderin, 
Die my in vlammigh vyer doet blaken, 
Hoewel ghy weder-min bewijst, 
Aen my die steets u schoonheyt prijst. 
 
5 't Is Medor die zijn Harders staf 
Voor 's Koninghs Scepter niet souw swaaye, 
En 't Vee voor Cresus schat niet gaf, 

{==259==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als hy most van zijn Waerde schaye, 
So aengenaem is d' Overschoon, 
Die hem bekroont met weerliefs loon. 
 
6 Ach! Herderin, Vooghdes mijns ziel, 
Angelica mijn uytgelese, 
Voor 't Outaer beelt, ick stadigh kniel, 
Soo haest het licht van d' Aerdt sal wesen, 
De nevel daelt, de nacht genaeckt 
Waer Medor heeft langh naer gehaeckt. 

I.V.A. De tijdt leert.



    
          
[Galathea lief waer heen]


Stemme: Galathea geestigh dier, &c.

Tyter. 
GAlathea Lief waer heen 
Wilt my wat verbeyden, 
Laet u Tyter niet alleen 
In dees groene Weyde, 

{==260==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wilt met u stems soet geluydt 
Helpen uwen Tyters fluyt 
Lieffelijcke quelen 
En een deuntje spelen. 
 
Gala. 
2 Stouten Harder hebt doch schaem 
En laet los mijn kleeren, 
Seker u sulcks niet betaemt 
Tyt. 
Wat mach u doch deeren, 
Dat ick uwe Lipjens root 
Die mijn persen totter doodt, 
Nu wat sal gaen kussen 
En mijn liefde blussen. 
 
Gala. 
3 Soud' ick blussen Tyters brant 
Tyt. 
Ja 't most Tyter wesen, 
Gal. 
So soeckt Tyter dan mijn schant 
Tyt. 
Tyter moet genesen 
Gal. 
Fy, fy, Tyters arch bedroch, 
Tyt. 
Tyter sal u leeren noch, 
Dat van hem te loopen 
Ghy dier sult bekoopen. 
 
Gala. 
4 Tyter lief ghy kreuckt mijn doeck 

{==261==} {>>pagina-aanduiding<<}

Waer zijn uwe sinnen, 
Tyt. 
Sulcke woorden zijn geen vloeck 
Lief wilt mijn beminnen, 
Gal. 
Of ick u beminde al 
Tyt. 
'k Sweer ick weer minne sal, 
Gal. 
Ja ghy met u woorden 
Tyt. 
Sulcks men noyt en hoorden. 
 
Tyt. 
5 Meendy Lief dat Tyter sou 
U een pijpjen draeyen, 
Tyter is so stadigh trouw 
Gala. 
Als de winden waeyen, 
Tyt. 
'k Sweer u by Paus stelten hiel 
Ja by Junos onder-ziel, 
U mijn trouw te geven 
Nu en al mijn leven. 
 
Gala. 
6 Nu ick sie dat Tyter my 
Soeckt in deught en eere, 
Lief komt sit wat aen my zy 
Om dees ringh ick sweere, 
U te geven myne Trouw 
'k Meent en sweert te zijn u Vrouw, 

{==262==} {>>pagina-aanduiding<<}

En ick sal mijn leven 
U oock niet begeven. 

FINIS.



    
          
    
        
    
La Chime: ofte kluchtige, tuchtighe harderin.

BEdroefde zieltje stort uyt u rouw, 
Met bracke biggelende traen 
De droefheyt die ghy om een Juffrouw 
Lijt, om datmen u gaet versmaen, 
Ay zieltje steent, sucht, karmt en weent, 
Wanneer dat uw' u Waerste ontmoet, 
Op dat zy dan / bemerckt daer an, 
Wat droefheyt ghy in u hartje voet. 
 
2 Matight u droefheyt o droeve ziel, 

{==263==} {>>pagina-aanduiding<<}

Want het niet baten sal hoe ghy schreyt, 
Maer bidt u Waerste doch met gekniel 
Dat zy erbarmt over u leydt, 
U droefheyt klaegt / doch aen de Maeght 
Stadigh hoe dat zy met u boert, 
Wie weet of zy / niet met me-ly, 
Tot weer-liefd aen haer hart ontroert. 
 
3 Het boerten zijn de Maeghden gewoon, 
Daer zy me veynsen haer dart'le Min, 
't Is haer manier al boerten zy schoon, 
Sy doen het dan om datmen niet haer sin 
Sou mercken dra / dus op gena, 
En hope van troost soo klaeght u smart, 
Al veynsen zy / denckt dat zy vry, 
U liefde toedragen van gantscher hart. 
 
4 Ick merck de oorsaeck waerom het geschiet, 
Ick meen dat ick nu wel weet de reen, 
Sy veynsen om dat de Jonghmans niet, 
Veel te betrouwen zijn int gemeen, 
Want daer veel zijn / die inde schijn 
Van suyv're liefde boerten vaeck, 

{==264==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wanneer een knecht / dat liefd' oprecht 
Sy boerten met hem om dit oorsaeck. 
 
5 Wanneer een Jonghman gestadigh vleyt 
Die hy bemint en liefde toedraeght, 
Al boert zy met hem, 't is niet geseyt 
Dat hy haer gantschelijck niet behaeght, 
Sy boert en lacht, denckt haer gedacht 
Let evenwel op u met vlijdt, 
Meentmen haer dan / men moet haer an 
Houden, en wachten al met der tijt. 

Al met der tijt.


    
          
    
        
    
[Goddinne van mijn hart, Cypresse vrouwe]


Stemme: Om een die ick bemin leef ick in rouwe.

GOddinne van mijn hart / Cypresse Vrouwe 
Beoogh mijn leyde smart / siet hoe ghetrouwe, 

{==265==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn zieltje leyt gebogen voor u Troone, 
Van waer ghy door u soon / doet volgen u geboon 
De hemel hooge Goon / die bove woone. 
 
2 Gebietser baeck en heyl / aertsche Sanctinne 
Doet af u zyde Dweyl / ghy sult bevinne, 
Voor u Altaer aendachtigh neer geboge, 
Een nederigh gemoet / dat u off'rande doet 
Dor tranens bracke vloedt / uyt droeve ooge. 
 
3 Mijn pyne doch verlicht / zijt my gedachtigh 
Sent af u dartel Wicht / en maeckt hem machtigh 
Dat d' herte blaeckster die mijn hert doet brande, 
Hy oock treft met zijn Pijl / gelijck hy voor een wijl 
Van over hondert mijl / mijn hart ontmande. 
 
4 Laet Cupido u kint / zijn Booghe stelle 
Om die van mijn bemint / wert te verselle, 
Dat hy Christina doe zijn schicht gherake, 
Laet hy heur hertje mee / doen branden over Zee 
Ghelijck hy 't myne dee / in vlamme blake. 
 
5 Princes, my doch verhoort / laet u bewegen, 
Blijft langer niet gestoort / gunt my u zegen, 
Laet heyloos mijn noch ook van liefde sterven, 

{==266==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer jont my dat ick mach / haer die u garen sagh 
Aenschouwen als ick plach / en troost verwerven. 

't Verkeert haest.



    
          
Minne-klacht.


Stemme: Brande Amene, Of, Weent oogen weent.

GOdinne Venus, ghy die breken 
Kont Phillis hert, 
En Coridons wederom ontsteken 
	Met groote smart, 
Wilt doch u Dienaer desolaet 
	In dese pijn, 
Met uwen troost en wysen raet 
	Genadigh zijn. 
 

{==267==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Den Hemel schijnt voorwaer bewogen, 
	De Silv're Maen 
Met swarte Wolcken overtoogen 
	Niet voort te gaen, 
Als Sylvia mijn Harderin 
	Mijn Roodermont, 
Die ick door Venus kint bemin 
	Mijn hart doorgront. 
 
3 Orpheus kan my niet vermaken 
	Met al zijn spel, 
En Ceres vruchten 'k moet versaken 
	Door groot gequel: 
Als my het loose Venus-Wicht 
	Doet aen den tijt, 
Ghedenckt als mijn Liefs gesicht 
	My wiert ontvrijdt. 
 
4 En sal ick dan tot haer te komen 
	(Die mijne vreucht, 
En ziel heeft in haer hert) nu schroomen 
	Met ongeneught? 
Sal dan mijn jeucht in brant vergaen 

{==268==} {>>pagina-aanduiding<<}

	En droeve smert 
Eer zy mijn lyden sal verstaen, 
	Die kent mijn hert. 
 
5 Daer nochtans al de groote Goden 
	Ja selfs Jupijn, 
Mijn hulp en bystand heeft geboden 
	In dese pijn, 
En schijnt dat al des Hemels Licht 
	Dat my verriedt, 
Nu met het snel gewieckte Wicht 
	Weer hulpe biedt. 
 
6 Soo sal ick dan met liefd ontsteken 
	Eens mijn Goddin, 
Door Venus soeten raet gaen spreken 
	Die ick bemin, 
Fortuyn die wat de Werelt heeft, 
	En yeder mensch 
Nauwen sin bestiert, ach geeft 
	My doch mijn wensch. 
 
7 Doch soo zy dan mijn droevigh klagen 
	Niet en verhoort, 

{==269==} {>>pagina-aanduiding<<}

Noch nae mijn smarte niet sal vragen, 
	So moet ick voort 
Gaen dwalen daer de Son by nacht 
	Sijn stralen schiet: 
Om u Goddin die my noch acht. 
	Noch hulpe biedt. 

Geeft goeden raet.



    
          
    
        
    
Oubade,


Stemme: Blijdtschap van my vliedt, &c.

STaeckt 't sluymren Goddin / doet u venster open 
Siet hoe dat ick bin / vloedigh overloopen, 
Van mijn brac ghetraen / die door droefheyt parste 

{==270==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wt, en siet hier staen / my die 't harte barste, 
Als ghy liet alleen / my in droef geween 
	Die u heeft bemint soo langh, 
Om soo kleyne reen / liept ghy van my heen 
	Makend' my benaut en bangh, 
Heb ick yets misdreven / wilt het my vergeven 
Staeckt u thooren, weest niet quaet, 
En laet my niet sneven / 'k sal u al mijn leven 
Dienen neemt my in genaed. 
 
2 Al 't geen ghy begeert / sult ghy Lief genieten 
Soo ghy my ick zweert / lost uyt dees verdrieten, 
Die ghy my aendoet / door u wreedt te toonen 
Kan in u gemoet / zulcke wreetheyt woonen, 
Ick geloofdent niet / waer het niet geschiet 
	't Geen ick nu bevint aen u, 
Door dien ick geniet / voor weer-liefd verdriet 
	't Welck ick laes, beklage nu, 
Daer ghy my te voren / had my uytverkoren 
Soo bejonstight en besint, 
Wilt ghy my niet hooren / spreken, maer laet smooren 
In zijn tranen die u mint. 
 

{==271==} {>>pagina-aanduiding<<}

3 Denckt eens by u self / wat voor lieve lusjes 
'k Onder dit gewelf / genoot met veel kusjes, 
Die ghy hebt aen my / mildelijck ghegeven 
En wat ick daer by / oock wel heb bedreven, 
En ghy laet nou / hier bedruckt in rou, 
	Klagende staen voor in de deur, 
En ghy breeckt Juffrou / u beloofde Trouw 
	Die ghy my swoert te veur, 
't Is te wreedt o wreede / denckt hoe dat ick heden 
Was gelieft en wellekom, 
Maer nu ghy hebt mede / mijn hart uyt zijn stede 
Keert ghy schielijck wederom. 

Al met der tijt.



    
          
[Schoonste coninginne]


Stemme: Aertje die is aerdigh.

SChoonste Coninginne 
Die mijn ziel begeert, 
Sijne noch u sinne 

{==272==} {>>pagina-aanduiding<<}

Liefste niet verkeert, 
Soo ick u moet derven 
't Leven is mijn pijn, 
Aegenaem het sterven 
Als het soo moet zijn. 
 
2 Ghy sult oorsaeck wese 
Van dit vloedigh hart, 
Wilt ghy niet genese 
Die swaermoedigh waert, 
Tot u Lief gedwongen 
Veel meer als ghy weet, 
Van Cupid besprongen 
Tot my hartens leet. 
 
3 Kon ick 't minne laten 
Denckt vry dat ick sou 
Nimmer konne praten 
By mijn schoonste Vrouw, 
Doch ick ben betoovert 
Van dien kleyne God, 
Die my heeft verovert 
Tot een yeders spot. 
 

{==273==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Want mijn soete woorde 
Acht ghy min als niet, 
En ghy soeckt te moorde 
Die u gonste biedt, 
Sijt ghy noch gebleven 
By u quaet opstel, 
Ghy verkort mijn leven 
En baert my een hel. 
 
5 Vaert wel o Princesse 
Vol van wreedigheen, 
Ghy die blijft Vooghdesse 
Over my alleen, 
'k Sal u hart beschryve 
Harder als de steen, 
En u Dienaer blyven, 
Doch in droef geween. 

D. Cesserius, Niemant volmaeckt.




    
          
    
{==274==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Luck-sterre van mijn jeught]


Stemme: Ghy heyligheytjens die,, in bloemjes en in kruyden.

LUck-sterre van mijn jeught, hoe zijt ghy soo verdweenen, 
Wt d' opper-blaeuwe Zael men siet u aenschijn niet 
Noch stralen die ghy schiet, 
Of ist dat met u licht mijn heyl oock t' saem gaet henen. 
 
2 Ja henen gaet mijn heyl mijn hoop en al mijn leven, 
Derhalven ghy 't geblick uws Goddelijcke strael 
M' ontruckt t' eenemael, 
O Hemel wat voor licht sult ghy my weder geven. 
 
3 Indien u Goddelijck schijn voor dese plach te lichten, 
Ontseyt my al mijn hoop en heeft met vast opset 
Mijn Baken gantsch verset, 
En wat ick roep gewelt, ick moet doch even swichten. 
 
4 Planeten meer als een veelvoudigh in ons oogen 
Wat baert ghy my al straf om mijn vermeten sin, 

{==275==} {>>pagina-aanduiding<<}

In 't kiesen vande Min, 
Daer in och armen ick te laet my sie bedrogen. 
 
5. Waerom bedrogen? Neen, niet in het kuysse minnen, 
Maer in 't bevrosen hert en koelheyt van die Vrouw, 
De Herbergh van mijn Trouw, 
O wreede toetz-steen van mijn vast gesette sinnen. 
 
6 Ick en sal u Goddin Vrouw Venus niet bekyven, 
Geeft dat ick maer verwin met uwen kleynen Soon, 
Ghy kond het leven doon, 
En doot zijnde by na wel levent laten blyven. 
 
7 Geswinde ernst gemat en nimmermeer gantsch moeden, 
'k Verflaeu tot geender tijt of schoon 't bevrose hert 
Soeckt hulpe tot zijn smert, 
En krijt zijn keel schier heesch, neemt wegh dees wreede roede. 

Vrede baert rust.



    
          
    
        
    
    
{==276==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Granida wel moet varen]


Op de wyse: Het daghet in den oosten, &c.

GRanida wel moet varen 
Adieu Granida Lief, 
God wil u steedts bewaren 
Voor ramp en ongerief, 
Voor alle tegenspoede 
U behoeden. 
 
2 Een God wy hebben beyde 
Die ons beschermen sal, 
Van eeuw tot eeuwigheyden 
Voor alle ongeval, 
Waer op ick waerde Vrouwe 
Mijn vertrouwe. 
 
3 De Romp die my sal voeren 

{==277==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met zijn bepickte huyt, 
Vol tackels en vol snoeren 
Haest tot het Texel uyt, 
Daer wensch ick me met eeren 
t' Huys te keeren. 
 
4 Of schoon de Baren rollen, 
Balsturigh over hoop, 
Of zy den Voerman sollen 
Onstuymigh door haer loop, 
Wil God de stierman wesen 
Ick niet vreese. 
 
5 Het staet al in zijn handen 
Al wat hier gebeurt, 
Te water en te lande, 
Soo dat ick onbetreurt 
Vertrou op zijn ghenade 
En weldaden. 
 
6 De hoop werd' opgewonde 
't Vertrouwen is al t' huys, 
De Zee-Ros leydt ontbonden 
En maeckt een groot gedruys, 

{==278==} {>>pagina-aanduiding<<}

Om dat de winde snelle, 
't Seyl doen swellen. 
 
7 Nephtunus met de Schare 
Des Zees geborgerijs, 
Met hare open hayre 
Voorsichtigh ende wijs, 
Die torssen ons voorspoedigh 
't Zeewaerts moedigh. 
 
8 Nu varen wy daer hene 
Tot dienst van 't Vaderlant, 
De Heer wil ons verleenen 
Met glory triumphant, 
Geluckigh wederomme 
't Huys te kommen. 
 
9 Dat wy den Vyant mogen 
Sijn krachten wederstaen, 
En daer toe altoos poogen, 
Sijn dapperheyt te slaen: 
Hem tot verwonderinge 
Mogen bringen. 
 
10 God is het Schilt waerachtigh, 

{==279==} {>>pagina-aanduiding<<}

Dat ons beschermen kan 
Geen Oorloghs-Heldt so machtigh, 
Die ons beschaden kan 
Als wy in Godes name, 
Strijden t' samen. 
 
11 Daer toe sal hy verleenen 
't Edel Nassausche bloet, 
Wijsheyd en al het gene 
Een Hooft-Man hebbe moet, 
Dat hy ons d' Oorlogh leere 
Tot 's Lants eere. 

't Verkeert haest.


    
          
Eygen Moeylijckheyt.


Stem: Van d' Engelsche indrayende dans Londesteyn. Ofte: Is dit niet wel een vreemde gril.

ALs ick eens dencke Juffrouw aen 
Mijn Neske plompe dorpelheyt, 

{==280==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die ick nu laestmael heb begaen, 
Int nemen mijns afscheyt: 
Aen u (segh ick) die ick nu laetst 
Om-armt had / en na wensch om-vat, 
En dat ick sonder reen so haest, 
En schielijck van u tradt: 
So veracht // ick de nacht // en de stont, 
Dat ick schuw // gingh van u // en u mont: 
Of roode Kaken / niet dorst genaken 
Maer u soo batz naer huys toe sont. 
 
2 Vergeeft het my, ick ken Juffrouw, 
Mijn misdaet: want ick heb misdaen 
Ick schame als ick dencke nou 
Hoe ick my heb misgaen. 
Foy my! wat of my dwongh daer toe? 
Dat ick u niet en leyde weer 
Daer ghy eerst waert, en dat ick doe 
U niet en deed' de eer, 
Diemen doet // als men moet // scheyden van 
So een Maeght // die behaeght // alle man? 
Als ghy o Maget / die soo behaget 

{==281==} {>>pagina-aanduiding<<}

Elck meer als ick seggen kan 
 
3 Nu wel, nadien 't dan is geschiet, 
Wat sal dan baten mijn geklach 
En leet wesen, 't kan helpen niet 
Vermits dat ick niet mach: 
Noch kan weer halen dees mijn daet, 
En neske plomheyt onbedacht: 
Nochtans ick o Joffrouw genaed 
Van mijn misdaet verwacht, 
'k Heb berou // o Joffrou // in het geen 
Ick misdaen // in 't afgaen / heb alleen 
Aen u dees dagen / als my u magen 
En Vrienden quamen tegen treen. 
 
4 Mijn aensicht wort van schaemte root 
Als bloet: want het my dapper spijt 
Rechtvaerdigh dat ick van u vloot 
In soo een korten tijt, 
Ach! daer heb ick, 't my doch vergeeft 
U vereert met een soen 

{==282==} {>>pagina-aanduiding<<}

En gevlucht / dies ick sucht / want ick weet 
Self en ken / dat ick ben / 't is my leet, 
Te rugh gevloden / en niet geboden 
In mijn vertreck mijn liefde heet. 

Traode.



    
          
[Indien ghy mijn leven wilt stellen gerust]


Stemme: Wel Lucas, wel Lucas.

INdien ghy mijn leven / wilt stellen gerust 
Ick sal aen u geven / al watter u lust, 
Ick geef u mijn gemoet / en al mijn sinnen 
Al wat mijn Nimphe doet / sal ick beminnen, 
Maer u bevroosen hart / noyt verandert wert. 
 
2 De winden en Buyen / en 't droevige Weer, 
Verslinden de Kruyen / maer ghy mijn noch meer, 
Ghy wreeder als een Ram / om mijn te plagen 
Ick macker als een Lam / om u te behagen, 

{==283==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sit eeuwigh vol verdriet / onder u gebiedt. 
 
3 Maer alle mijn schreyen / en droevigh geluyt 
Doet alle mijn Weyen / en Vee teeren uyt, 
Want waer ick eens mijn traen / laet nederdalen 
Daer lickt geen Schaepje aen / ick ga vast dwalen, 
Treurigh met mijn Vee / om mijn Galathee. 
 
4 Ick denck om geen zaeyen / mijn lant dat verstaet 
Ick denck om geen maeyen / mijn Kooren vergaet, 
Mijn Lullepijp die leyt / by mijn verslagen 
En Tirsis die sit en schreyt / geheele dagen, 
En roept Galathe dra / doet mijn doch gena. 
 
5 Dan sullen u Schapen / u Harder en fluyt 
Weer alle vreughd rapen / en geven geluydt, 
Dan sal ick na mijn hant / mijn sinne voege, 
En zaeyen weer mijn Landt / en wederom ploege, 
Dus Galathea dra / doet mijn doch gena. 

FINIS.



    
          
    
        
    
    
{==284==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Bedroefde Cloridon]


Stemme: O schoone Chariclea, &c.

BEdroefde Cloridon, 
Hoe komt dat ghy altoos verlaten blijft, 
En dat u schoone Son 
Philanders Vee met glans en gloor gerijft, 
Is laes! dat ghy geschapen zijt 
Tot ramp u smert verduldigh lijdt. 
 
2 Heb ick laes Melibe 
Om beterschap mijn leven niet gewaeght, 
Voor u soo ver in Zee, 
Waer aen ghy mijn gerouwigheyt wel saeght, 
En noch veel and're dingen meer 
Die ick gedaen heb tot u eer. 
 
3 Veel vreemdigheden waert 

{==285==} {>>pagina-aanduiding<<}

Van selsaem stof dat raer en wonder schijnt, 
Heb ick voor u vergaert 
Doch sonder danck gelijck ick nu bevijnt, 
Vermits ick my verlaten sie 
Sonder te weten eens om wie. 
 
4 Nu onlangs seyden my 
Lisander eens van u verdoemt bedrogh, 
Dats hoe Philander dy, 
Vervolghden staegh, dat ick niet loofde noch, 
Want hoe sou Melibe bestaen 
Dacht ick dat zy my af sou gaen. 
 
5 Ick waenden dat ghy me 
Stantvastigh waert in liefde die getrouw 
Behoort te hebben stee, 
Gelijck zy had ses Jaer in mijn me Vrouw, 
Ach! wat had onse dartele Min 
Een vriendelijck en soet begin. 
 
6 Wanneer ick noch gedenck 
Aen al mijn soetigheytjes en geneught, 
Aen 't lodderlijck gewenck, 
Aen 't drucken van u Lipjes vol van vreucht, 

{==286==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn hert van blyschap woelt en springht 
Mijn Tongh van Melibea singht. 
 
7 Ach Melibea Lief! 
Hoe mocht het u eylacy van u hert, 
Daer ick door men'gen Brief 
U heb ontdeckt d' oorsaeck van mijn smert, 
Dat ghy u Cloridon verliet 
En flucks Philander jonst aenbiedt. 
 
8 Vergeefs bevind ick nu 
Ist trouwigheyt te plegen op der w'elt, 
Gelijck ick sie aen u, 
Die snackt en haeckt alleenigh maer na gelt, 
Want had ick buyt of gelt gebracht 
Ick waer dien ick te wesen placht. 
 
9 Nu treft my 't ongeval 
Mits geen geluck my voor gekomen is, 
't Welck ick besterven sal 
Na dien dat ick daerom mijn Engel mis, 
Komt doot komt aengename doot 
Verlost u Cloridon uyt noot. 
 
10 Op dat ick straffe Vrouw 

{==287==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn droeve zieltjen eens verheught mach sien, 
En wreken de ontrouw 
Die ick niet dacht dat immer kan geschien, 
Van sulcken schijn-Deught-Rijcken Maeght 
Als Melibea onvertsaeght. 
 
11 Doch Melibea stout 
Ghy wert verdaeght van my voor 't hooge Recht, 
Heb ick u niet vertrouwt 
Gelijck ghy weet? ach Melibea seght, 
En u mijn Biecht vaeck opgeseyt 
De boet voldaen mijn opgeleyt. 
 
12 Ick heb mijn schult en plicht 
Met u volvoert, gelijck ghy waerdigh waert, 
Maer ghy, ghy zijt so licht 
Dat nieuwers in u herte schijnt beswaert, 
Ghy speelden loof ick kruys of munt 
Gelijck ghy selfs best weten kunt. 
 
13 Maer nu sal ick geen rust 
Oyt hebben voor dat Melibea hier, 
Sal woonen na mijn lust 
Diep onder d' aerd in 't duyster Vagevyer, 

{==288==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn Geest gestadigh sweven moet 
Tot dat zy eens mijn luste boet. 

't Verkeert haest.



    
          
[Cupido kleyn blindigh Wicht]


Stemme: Ianneton.

CUpido kleyn blindigh Wicht 
Krege laestmael in het Ooge, 
Mijn Amaril in 't gesicht 
En nam haestigh zijn Booge, 
Om te schieten dees Goddin 
Eenen pijl van heete Min, 
Maer het Boefje snoode, 
Stont stracx als de bloode. 
 
2 Doen hy sagh o Amaril 
U Voorhooft blanck en hooghjes, 
En 't lodderlijck wesen stil 
Beset met bruyne booghjes, 

{==289==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Haertje geelder sevenmael 
Lipjes rooder als corael, 
O Goddelijck wesen 
Van de Goon gepresen. 
 
3 Mits sagh ghy op 't helder bloos 
Van u roode Wangen, 
Die veel schoonder als een Roos 
Sijn die in Hove hangen, 
Wel wat dee de kleyne Guyt, 
Krolde 't hayr stack achter uyt 
Sijn beentjen seere 
Smeet wegh zijn geweere. 
 
4 Hy vloogh om den hals terstont 
Van u mijn Goddinne, 
En met u en zynen mont 
Deed' hy me zijn sinnen, 
Ey siet eens wat lieve lust 
En siet hoe dat boefje kust, 
Watte vreemde grille 
Sal dit wese wille. 
 
5 't Boefje blaest ten monde in 

{==290==} {>>pagina-aanduiding<<}

Van u Amarillis, 
Al 't geen soet is inde Min 
En 't geen zynen wil is, 
Parfum, Ambar krachtigh schoon 
En sweert by zijn pijl en kroon, 
U t' obedieren, vyeren ende eeren. 
 
6 Ist dan vreemt dat ick vertel 
Seght mijn Amarillis, 
Dat u kusjens riecken wel 
Alsse van sulcken geur is, 
Dat om eene soete lust 
Ick dagh of nacht niet rust, 
Maer ick denck op 't kussen 
Om den brant te blussen. 




    
          
[Ach schoone velt-goddin.]


Stemme De stille nacht genaeckt.

Coridon. 
ACh schoone Velt-Goddin 
Wacht Silvia die ick min, 

{==291==} {>>pagina-aanduiding<<}

Coridon wilt verbeyde, 
Komt schoone Harderin 
Die staet in 't diepste mijns sin, 
Ick die u sal geleyde. 
 
2 Denckt om u Coridon 
En wilt niet o mijn Son, 
Te licht hem gaen verachten, 
Lieft hem gelijck hy doet, 
En wilt met u mijn soet 
In liefd' hem doen versmachten. 
 
Silvia. 
3 Seght waerom Coridon 
'k Wou ick u niet en kon, 
Dat ghy mijn soo gaet quellen 
En bidt mijn om de Min, 
Hoewel 'k u niet en sin, 
Dus wilt u van mijn stellen. 
 
4 Daerom nu van mijn gaet 
En ick u alleen laet, 
Want ick mijn Vee gae weyden 
Gints in het groene gras, 
Dus geeft het nu geen pas 

{==292==} {>>pagina-aanduiding<<}

Dus wil ick van u scheyde. 
 
Coridon. 
5 Nu 't dan so wesen moet 
Soo wensch ick dan met spoet, 
Dat op dees groen Valeye 
Op dese Klaver-blaen, 
Daer mijn Tombe sal staen 
Daer sal ick mijn neer-sprayen. 
 
6 Adieu straf Moorderin 
Adieu snoo Tygerin, 
Mijn geest sal by u swerven 
Tot u de doot genaeck, 
Daer ick soo seer naer haeck 
Helaes ick moet nu sterven. 




    
          
Nieuw liedt,


Stemme: Roosemont, waer ghy vliet.

MOeder wreet, straffe nacht 
Die veel quaets te wege bracht, 

{==293==} {>>pagina-aanduiding<<}

Door u Kinders drie, die ghy stierden heen 
Te volvoeren uwe straffe reen, 
Aen Stirus vernoeght, die trouw' liefde draeght 
Tot Aryame Maeght, 
Doch door Dranors list 
Die met logens vals gedraeyt, 
Door Faulci mont Stirus verlayt. 
 
2 Duyvels zaet jalousy 
Heeft gestroyt de helsche Pry, 
In het herte van Stirus Jongeman 
't Geen zijn trouwe liefd verwan, 
Hier wort hy verrast / en gelooft heel vast 
Faulcy den loosen Gast, 
Die dees logen spreeckt 
Dat Ariaam, hy weet het wis, 
Onlanghs geleen beslapen is. 
 
3 Stirus wort heel ontsint 
Soeckt een Tooveres, hy vint, 
En wil weten vast van dees oude Kol 
Wie van Ariaam maeckt een Snol, 
Sy roept d' Helsche geest / die doch aldermeest 

{==294==} {>>pagina-aanduiding<<}

Geen grove logens vreest, 
Selous Dochter was gekust 
En had in Helraens arm gerust. 
 
4 't Hels gebroet is oorsaeck 
Van d' onnoosle Stirus wraeck, 
Want door haer beschick 
Hy in 't boos gaet voort, 
Cleos Bruygom hy vermoort, 
Heleaens geest verschijnt die hem maeckt bekent 
Dat Arriam is ongeschent, 
Hy merckt het bedroch 
Sweert den Dranors straf soo groot, 
Doch bracht zijn lief en hem ter doot. 

I.R.


    
          
[Baert ghy Goddin]


Stemme: Komt Aura Lief.

BAert ghy Goddin 
Nu blyschap in mijn lyden swaer, 

{==295==} {>>pagina-aanduiding<<}

Haelaes ick vin 
Min selfs vol angst en stryden daer, 
Voortyden waer 
Mijn een 's Hemels behagen, 
Met plagen 
Comt ghy loone 
Mijn Persoone, 
Die zijn rechten praet 
U ginck toone 
En bekroone 
Om te woone 
Met u schoone 
In den Echten-Staet. 
 
2 Ick trouwe knecht 
Heb u Princes vermaerste rat, 
Verklaert oprecht 
Hoe in mijn ziel ghy Waerste sat 
Deughtbaerste dat, 
Ghy mijn troost liet baren 
Dees Jaren, 
Sou op-groyen 

{==296==} {>>pagina-aanduiding<<}

In Liefd' bloeyen 
Al mijn leven lanck, 
Wilt verfoeyen 
Heel uytroeyen 
Me afsnoeyen 
Die in Boeyen 
Mijn wenscht even stranck. 
 
3 In trane nat 
Swemt mijn Oogen als Beken seer, 
En blijf op 't padt 
Van 's werelts dool-hof steken veer, 
Toont teecken weer, 
Reyn Baack licht mijn op Aerden 
Vermaarden, 
Schoonst-geboren 
Wtverkoren 
Wel-besneden Beelt, 
Laet den thooren 
In dijn ooren 
Niet meer hooren 
Wilt verstooren 

{==297==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die mijn zeden steelt. 
 
4 Een schaduw schijn 
Is 't leven van mijn sonder u, 
Ach! God Jupijn 
Comt met dijn Blixem, Donder, nu 
Brenge onder 't gru, 
Geslacht van dese Menschen 
Die wenschen, 
Mijn te dwalen 
In de Palen 
Van dees Werelt boos, 
Wilt hem halen 
In dijn zalen 
Daer die stralen 
U afmalen, 
Schoon beperrelt Roos. 
 
5 Mijn droeve druck 
Dees tenger Borst uytputten doet, 
En 't lastigh juck 
Mijn ziel beangst in hutten voet, 
Beschutten soet, 

{==298==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wilt Lief dees swaer elenden 
En wende 
Mijn ter degen, 
Op die wegen 
Daer geen Doolens staet, 
Is gelegen 
Dan den zegen 
Soet als regen 
Door 't bejegen 
Dijns verholens schat. 
 
6 Reyn suyver Vrouw 
Soet-geurlijck als Angieren wit, 
Ick die seer trou 
U nedrich met manieren bidt, 
Wilt stieren dit, 
Nydigh quaet uyt u sinne 
Laet binne 
Al mijn klachten 
Met aendachten 
Eer den felle doot, 
Mijn komt slachten 

{==299==} {>>pagina-aanduiding<<}

En versmachten 
Dus te wachten 
Sou ick trachten 
Naer den snellen schoot. 

Wt de Boeyen best.



    
          
[Soete Herderin]


Stemme: Robijn & Margot.

SOete Herderin 
Dien ick laestmael sagh, 
In het root begin 
Kriecken van den dagh, 
Weyden vaeck u Lammen, 
En u tierigh Vee, 
Schapen, Bocken, Rammen, 
En u Geytjes mee. 
 
2 Op een soet geplant 

{==300==} {>>pagina-aanduiding<<}

By een klare Bron, 
't Heylighst van ons landt 
Daer de gulde Son, 
Soeckt haer op te proncken 
Om soo u gemoet, 
Tot wat vreught t' ontfoncken 
Door haer herte gloet. 
 
3 Siet het sorghsaem hert 
Nu de middagh vliet, 
Door de groote smert 
Die de hette u biedt, 
En gaet u verbergen 
Daer een dicht gewas, 
Koele schaduw vergen 
In het groene gras. 
 
4 Hier wast Herders kint 
Dat ghy door het Oogh, 
Wierde eerst gemint 
Ach u gaven hoogh, 
Deen mijn vryheyt derven 
Die ghy nu geniet, 

{==301==} {>>pagina-aanduiding<<}

Om de uwe t' erven 
In een soet gebiedt. 
 
5 Maer de nydigheyt 
Gont my gantsch geen gonst, 
En de vrees die 't beleyt 
Met te weynigh konst, 
Doet my dickmaels swygen 
't Geen ick hoogh ophief, 
Teyckens sult ghy krygen 
Dat ick u doch lief. 
 
6 Ick sie een ste-pol an 
Die u vry wat vleyt, 
En die seggen kan 
't Geen een Joncker zeyt, 
Doch 't is hem te prysen 
Soo hy u wat vrijt, 
Ick sal 't u mee bewysen 
Ghy de Waerste zijt. 

Vrede baert rust.




    
          
    
{==302==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Lerinde schoonste harderin]


Op de wyse: Waerom Tyter ist dag ghy klaeght.

LErinde schoonste harderin 
Hoe mocht ghy Garinter haten, 
Nu hy ontdeckt heeft al zijn Min, 
Nu so gaet ghy hem verlaten, 
Denckt Goddin eens om de reden 
Die ghy deed met vaste eden 
Niemant te plaesen in u sin 
 
2 Hoe mocht ghy Lerinde nu 
Soo veranderen u sinne, 
Ghy vliedt af en schuw 
Van die u draegh rechte Minne, 
Daerom machmen niet vast bouwe 
Op belofte van de Vrouwe, 
Want ick het bevin op u. 
 
3 Verlaet ghy mijn schoon Goddin 
Denckt om 't geen dat is verlede, 

{==303==} {>>pagina-aanduiding<<}

Of hebt ghy behagen in, 
Door mijn klachten en gebede, 
Soo zijt ghy de wreeste Vrouwe 
Die oyt Harder dede rouwe, 
Want door schijn ick het bevin. 
 
4 Docht ick dat soo brave Vrouw 
Sou verlaten haer Garinter, 
Denckt op u geswore Trou 
Of slacht ghy de valsch Aminter, 
Die door zijne schoone woorde 
Sijn beminde oock bekoorde, 
Maer hy laet nu haer in rouw. 
 
5 Nu moet ick  in eensaemheyt, 
Leven op der Aerd verschoven, 
Tot dat ziel en lichaem scheyt, 
Sal ick u Lerindt beloven, 
Mijn belofte vast te houwe 
Die ick uyt oprechte trouwe, 
U Princes hebt toegeseyt. 

J.V.M. Leeringe is geen Meester.




    
          
    
        
    
    
{==304==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Myn Lijsje denck niet meer]


Stemme: Gelijck een roosje teer, dat op zijn distel staet.

MYn Lijsje denck niet meer, 
Op mijn verlaten smart, 
Maer is noch even seer 
Spitsvinnigh quaet en hart, 
Sy gaet / en laet / mijn tiere liere Boy 
So heet vol brant opstygen, 
Tiere liere, tier liere Boy 
Die kan geen troost verkrygen. 
 
2 Hoe bitter valt mijn dit 
Beminde Lijsje staegh, 
Dat Ghysie dus bidt 
En smeeckt u even graegh, 
Bedaert / aenvaert, mijn tiere liere Boy 
Soo lost ghy my uyt vreesen, 
Tier liere, lier liere Boy 
Die sal u dienstigh wesen. 
 
3 Troost eens mijn liefde ziel 

{==305==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die stadigh snackt na u, 
Ach! dat ghy eens behiel 
Waer voor u hart is schu, 
Dats mijn  / gepijnde tiere liere Boy 
Van u al-waerde Gijsje, 
Tiere liere, lier liere Boy 
Die ghy versmaet mijn Lijsje. 
 
4 So soeten moyen Vrouw 
Is straffer dan 't behoort, 
Ach eens mijn droeve rouw 
Nu spreeckje niet een woort, 
Komt nu / kiest u / ay tiere liere Boy 
Ghy doet mijn ziel bedroeve, 
Tiere liere, lier liere Boy 
Die sult ghy noch behoeven. 
 
5 Wat schort u Lijsje seght 
Dat ghy dus lange beyt, 
U Gijsjen is oprecht 
En weest mijn soete Meyt, 
Niet droevigh, want mijn tiere liere Boy 
Die sal het weer versoeten, 

{==306==} {>>pagina-aanduiding<<}

Tiere liere, lier liere Boy 
Mocht ghy u lusjes boeten. 
 
6 Gebruyckt in uwe jeught 
Mijn Lief mijn Engel soet, 
Dat onse ziel verheught 
Nu als het wesen moet, 
Beyt niet / want siet mijn tiere liere Boy 
Die hoort u toe ten lesten, 
Tiere liere, liere Boy 
Die is voor u ten besten. 
 
7 Wanneer ons jeught vergaet 
Vergaen de lusjes voort, 
't Genoegen Lijsjes laet 
Mijn zieltjen toe door 't woort, 
Kiest vry / want ghy / mijn tiere liere Boy 
Gebruycken meught te proeven, 
Tiere liere, lier liere Boy 
Tast toe en wilt niet toeven. 

't Ondersoeck leert.




    
          
    
{==307==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Wulphsche harderin]


Stemme: Du pont breton.

WUlpsche Harderin 
Vol ontrouwigheden: 
't Is twee jaer geleden 
Dat ghy myne Min, 
En genegentheden 
Plante in u zin. 
 
2 Tyter was u lust 
U vermaeck en leven, 
't Hert ginck ghy hem geven 
Tot zijn groote rust 
In veel soetheyt teven 
Sijn begeert geblust. 
 
3 Teyckens van u Trouw 
Ginckt ghy vaeck bethoonen, 
Met Bloemjes te kroonen 
En ick u als Vrouw, 
Weer met Cruytjes loonen. 

{==308==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer te spade rouw. 
 
4 'K sweer u Herders Kindt 
By de Minne-Goden 
Dat Godt Pan zijn Boden, 
Soo niet zijn verblindt 
Mijne Min te dooden, 
Zijt ghy wel ghesint. 
 
5 Vaert ontrouwe vaert 
Ick heb gheen behaghen, 
U meer na te jaghen 
Die gheen eer zijt waert, 
Wacht u voor de plaghen. 

Vrede baert rust.


    
          
[Soete harderinne]


Op de wijse: Aertjen die is aerdigh.

SOete Harderinne 
Die mijn pijne kent, 

{==309==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wilt ghy dat mijn Minne 
Nemen sal een endt, 
Wilt dan voor mijn spreken 
Aen mijn Galathe, 
Dats' haer hart wilt breken 
En mijn droefheydt me. 
 
2 Vraeght ghy wie dus stout 
Hem dus heeft versint, 
Die hem toe-betrouwt 
Dat hy haer bemindt, 
Seght het is een Jonghen 
Die ghy soo bedroogh, 
Dat hy wiert bedwonghen 
Door u eyghen oogh. 
 
3 Soo sy verder vraeght 
Waerom dese Jongh 
Niet sijn droefheydt klaeght 
Met sijn eyghen Tongh, 
Seght sijn jonghe jaren 
Die hy noch gheniet, 
Groote schaemte baren 

{==310==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als hy u maer siet. 
 
4 Seydt sy dat den dach 
Ongheluckich was, 
Daer hy haer eerst sach 
Seght haer van 't gras, 
Met een Crans te knoopen 
Waer in dat hy vondt, 
Dat syn langhe loopen 
Noch ghenieten kondt. 
 
5 Soete voorspraeck seght 
Aen mijn Harderin, 
'Tis een Harders Knecht 
Sonder meer als min, 
Weynigh Landt te ploeghen 
Weynich vruchtbaer Vee, 
Maer een groot ghenoegen 
In syn Galathee. 
 
6 Seght dat hy niet acht 
Noch hy heeft het niet 
Groote-Vaers gheslacht 
Daermen Eel of hielt, 

{==311==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer hy is een Harder 
In sijn eerste jeught, 
Die gheen afkomst verder 
Rekent als de deught. 
 
7 Isse dan gherust 
Dat ick sterven moet, 
Ja sy, 't is haer lust 
Neen sy is te goet, 
Ja sy want haer leden 
Zijn wel waert mijn doodt, 
Neen ick weet gheen reden 
Maer mijn hoop is groot. 




    
          
    
        
    
['T eerst van mijn leven]


Op de stemme: Courante Serbande.

'T Eerst van mijn leven, dat ick by u gheweest 
Was, wiert mijn hart verheucht, ja self mijn gheest, 
Verquickt door u vryicheydt 
Doen ghy my deftich had gheleydt, 

{==312==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ter Tafel, daer ick stont van schaemt 
En gluurde meer dan 't wel betaemt. 
 
2 De wijse reden die ghy Juffertje spraeckt 
Hebben my meer als al de spijs vermaeckt, 
Die daer ter Tafel wiert ghebracht 
Want u reen speeld in mijn gedacht, 
Soo seer dat ick sprakeloos en stom 
Na niemandt van de jeught sach om. 
 
3 Als wy daer saten, en waren by den Wijn 
Een yder vol van vreughde scheen te zijn, 
En dat ghy vrolijck songht een Liedt 
Soo schoot ick op als een die schiet, 
Wt sijn slaep of een diep gedacht 
Want ick sulcks niet en had verwacht. 
 
4 U held're stemme verheughde yeder een 
Maer boven al verheuchde, sy alleen, 
My die noyt meer en had ghehoort 
Ghesangh dat my meer heeft becoort, 
Tot vreuchde, want ghy songht soo soet 
Als yemandt van Hollandt oock doet. 
 
5 'K hoorde mijn daghen, O uytmuntende Maeght 

{==313==} {>>pagina-aanduiding<<}

Noyt singhen yemandt dat my soo behaeght 
Heeft, als u helder ghesangh 
Maer 't en duerden elaes niet langh, 
Of ghy hebt u ghesangh ghestaeckt 
't Geen my boven al had vermaeckt. 

Al met der tijdt.



    
          
[Waerom souden wy niet meughen]


Liedt op de Stem:

WAerom souden wy niet meughen 
Naer den reghel rechte maet, 
Ons een weynich tijdts verheughen 
Vrolijckheydt en is niet quaet,/ 
Alsmen sich maer wacht te krencken 
D' eer van hem die den dranck, 
Ons laet wassen, en laet schencken 
D' eelste dranck, geeft hem danck. 
Gheeft hem danck, voor d' eelste dranck. 
 
2 Wilt dan vrolijck sonder sorghen, 
Hier in dese koele Wijn, 

{==314==} {>>pagina-aanduiding<<}

Drincken tot den dagh van morghen 
't Mach wel wesen 't moet soo zijn 
't Ghelt u eens mijn alderbeste 
Vrient, maer siet eens hoe ick doe, 
'K salt uyt drincken tot den leste droppel toe, 
Toure, loure loe, toure loe 
Tot den lesten droppel toe. 
 
3 Siet daer is het leghe Glaesje 
Zijt ghy nu maer klaer gheooght, 
Soo cont ghy wel sien mijn Baesje 
Dat het schoon is uytghedrooght, 
Recht als of het met een doeckje 
Even 't Glas was uyt gheveecht, 
Soo dat oock het minste hoeckje is gheleecht, 
Tuere luere luyt / 't Glaesje is uyt, 
Schoon uytgheveecht. 
 
4 Schencker schenckt, als 't was te voren 
'T is voor een soo nobelen Baes, 
Die ick daer toe heb vercoren 
Siet daer is het Bon profaes, 
Laet de Wijn toch niet verschalen 

{==315==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer gheniet sijn frissche deught, 
T' heerschou sal 't Gelach betalen 
Weest verheucht, nu nu wel aen, nu nu wel aen, 
En maeckt gheneucht. 




    
          
    
        
    
T' samen-sangh van Piet en Griet.


Op de wijse: O doodt, ô doodt, ô doodt my niet.

SEght Grietje waer heen? 
Wel Moer dus alleen! 
Waer gaeje tot Kees Koeck? 
Hoor Kijnt ick wil mee. 

{==316==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wel hoe dus vroegh ree? 
Griet. 
Heer knecht je kroock mijn doeck 
Piet. 
Neen 't het noch gien noodt 
Maer wat binje groot 
Griet. 
Dat lijckt wel scheeren Piet. 
Piet. 
Ick scheerje, k' scheerje, 'k scheerje niet 
Ick mine het in errenst Griet. 
 
Griet. 
2 Ja als het is Vaer 
Wy kennen men kaer 
Ick weet wel jou benier. 
Waer wilje gaen nou? 
Piet. 
Ick weet niet ick sou 
Wel licht gaen metje te Bier 
Tot keesje, of daer 
Ick lest midt jou waer. 
Griet. 
Dat lijckt wel scheeren Piet. 
Piet. 
Ick scheerje, 'k scheerje, 'k scheerje niet 
Ick mien het in errenst Griet. 
 
Griet. 
3 Maer of ick gingh mee 
Tot Brancken in stee 
Daer ick laest was midt jou 

{==317==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wat sou het dan zijn? 
Piet. 
'K wet ickje de Wijn 
Als water scheynken sou? 
Griet. 
Com gaen wy dan heen. 
Piet. 
'K binder mee te vreen. 
Grie. 
Dat lijckt wel scheeren Piet. 
Piet. 
Ick scheer je, 'k scheerje, 'k scheerje niet 
Ick mien het in errenst Griet. 

Al met der tijdt.



    
          
De verliefde Lauraers treur-sanghen.


Stemme: Courante la belle.

DEes vriendtschap Laura doet 
Ruyschende Beeckje dat ghy nu thoont u water-vloedt, 

{==318==} {>>pagina-aanduiding<<}

By dese Linde Boom 
Daer ick dees Rijmens toom, 
Aen woeste tranens stroom / gheven sal 
Op dat ghy over-al / Bergh en Dal, 
Dan mocht bestroyen door de vocht 
Wanneer mijn Ooghen / niet meer vermoghen 
Afbeeldens hartens tocht. 
 
2 En ghy vluchtighe Wint 
U snelle Wiecken by my op 't spoedichst nu ontbint, 
Op dat ghy mijn ghesucht 
Door d' onbewoonde lucht / met een geswinde vlucht 
	Voeren meucht, 
Tot hem die door sijn deught 
	Mijne jeught, 
Tot een slavinne heeft ghemaeckt, 
Doch die de Minne / door straffe sinne 
Van Laura heeft versaeckt. 
 
3 Gunt mijn druyl-oorigh Vee 
U Harderinne voor haer dienst dees cleyne Bee, 
Dat ghy niet af en laet 
Door dat ghy mijne staet, 

{==319==} {>>pagina-aanduiding<<}

Door u droevich gheblaet 
	Hem vertelt, 
Die ick hier op dit Veldt 
	Heel ontstelt, 
Dickmael die sleutel van mijn Borst 
Graegh heb geschoncken / door 't gluericht loncken, 
Als ick niet spreken dorst. 
 
4 De parsingh van mijn handt 
Verselt met suchjes, als bode van mijn Boesem brandt, 
Die druckten tot u wil 
Al sweegh mijn Tongh vaeck stil, 
Die vaeck in onmacht vil 
	Door de schaemt 
Soo dra ghy by mijn quaemt, 
	En benaemt 
Stracx de bewegingh van mijn mont, 
Door 't vleyent quelen / en 't aerdigh spelen 
Daer ghy u lust in vondt. 
 
5 Ach Tyter overweeght 
U toover-woortjens die ghy lief-koosent hebt gepleegt, 
Eer dat ghy tot u sin 

{==320==} {>>pagina-aanduiding<<}

De onbeweeghde Min 
Van uwe Harderin, 
	Had ghebracht 
En sift eens u ghedacht 
	En veracht 
Venus niet dat u hartje wijst, 
Doch wilt ghy haten en mijn verlaten, 
Mijn Trou ten minsten prijst. 

Finis.



    
          
    
        
    
[Stervende leef ick ach]


Stemme: Als ick uyt wandelen gae.

STervende leef ick ach / wat kander swaerder zijn 
Ick ben nacht ende dach / als in de helsche pijn, 
Om-dat ick sonder troost, wanhopende my vin 
Van mijn ghetrouwe, doch eerst nu begonnen Min. 
 

{==321==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Ick heb mijn sin gestelt, op een de schoonste Maeght 
Die oyt de Son bescheen, of nu de aerde draeght, 
Wien 'k mijn niet waerdigh acht, dit oorsaeckt mijn verdriet 
Ick moet haer missen, en sonder haer leef ick niet. 
 
3 Mijn hartje en gemoet,en derf helaes zijn gront 
Niet klagen aen me-Vrouw, maer dwinght de tongh en mont, 
Wt vreeese des onwaerts, dan alleen mijn gesicht 
Dat graselt inde glans, van mijnder zielen licht. 
 
4 Waer door mijn ziele so gheparst wort tot mijn schoon 
Dat van haer blyvende, ick sterve duysent doon, 
O Rijckdom ick u vloeck, want ghy zijt het belet 
Van de rechte reyne liefd, die Gode heeft geset 
 
5 Om dat ick heb geen schat noch aertsche heerschappy 
Wert ick altijt veracht, verschoven aen een zy 
Hoe trou tot dees Goddin, mijn hart is en gemoet 
'k Mach haer spreken niet eens, 't is wegh wat wil dees bloet. 
 
6 Daer ick nochtans God lof, heb zinnen en verstant 
En ben een mensch soo wel, als de beste van 't Lant, 
Het gelt en is geen deught, of ick niet ben verrijckt 
Gods kunst soo wel uyt my, als uyt een Keyser blijckt. 
 
7 Maer soo daerom u liefd' een rijckaert komt met goet 

{==322==} {>>pagina-aanduiding<<}

Onwetent, in weeld', heel dartel opghevoedt, 
Hy is u aenghenaem, niet om u liefde, maer 
Om d' aerdsche rijckdom groot te brengen by elckaer. 
 
8 Princesse vaert dan wel als 't aers niet wesen kan 
En dat ghy siet de schandt, met trouwe liefde aen, 
Hanght soo de werelt an, en vest u trou op 'Gout, 
Siet dan hoe vredigh ghy u Echt te samen houdt. 

Ick wil en kan niet.



    
          
    
        
    
[Vliedt niet varder harderinne]


Stemme. Heureux sesiour de parthenice, d' alidon.

VLiedt niet varder Harderinne, 
	Staeckt u gheschu, 
'K bidt bewijst u Harder Minne: 
	Waer vliet ghy nu? 
En laet u Vee, u Schaepjes al, soo eenich gaen, 

{==323==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ist om u Harder trou, die bidt blijft vredigh staen. 
 
2 Laet u Lede rust versade 
	Neemt stilstant aen, 
Onder 't Lommer groen van blade 
	Knoppich beleaen, 
Waer wy dick neuriden, stem by stem, 't droevich Liet, 
't Gheen Garinter treurich, met Phillis is geschiet. 
 
3 Weynich kon mijn hart in-beelde 
	Dat ghy ontrou, 
Onverwacht u Min af-heelde 
	Van die u wou 
Begave, met zijn ziel, en hart, zijn goet, en Vee: 
Maer 'k vin u straf is stuyrheydt, o Galathee! 
 
4 't Opgepronckte ciersel prachtich 
	Is Toovery, 
't Gheen u schoonheydt glans vult krachtich 
	Soo datmen vry 
Een Venus noemen mach, 't gesicht uws braef ghelaet, 
Doch bars, afkeerich in uws Harders Minne praet. 
 
5 Waer toe treckt u geestige blijheydt 
	Om door bedroch? 

{==324==} {>>pagina-aanduiding<<}

Aen te trecke onse vryheyt, 
	Versint u doch 
O Galathe! want yeder sal u strengigheen 
Door laster-spot verfoeyen, en pryselijck vertreen. 
 
6 Droef so sal mijn Geesje sweve 
		Wanneer de doot 
	Afsnijt 't lof-bloeyende leven, 
		Mijns kleurigh root 
't Geen volkomen wasdom niet en wert volsproeyt, 
Maer door u bits onthael, dort d' aerde soet bebloeyt. 
 
7 Straffe Galathe een bede, 
		Vergunt mijn eys 
	Dat u teder witte lede 
		Aenvaert een reys 
Een trouheyts Krans, ter eer mijns min, door-gelauriert 
Stelt die tot ciersel op: 't graft uws Harder geciert. 

Ondersoeck leert.




    
          
    
        
    
    
{==325==} {>>pagina-aanduiding<<}

[O wanckelbare raedt]


Op de wijse: o nacht jaloursche nacht, &c.

O Wanckelbare Raedt u ongestadigheden 
Mach ick beweenen wel met ongemeene klacht 
Rampspoedigh avontuur, ick vloeck u en met reden, 
Ach! of dit leven waer ten eynden al gebracht. 
 
2 Bedenckt wat herte sou de pyne konne lyden 
Die mijn veroorsaeckt tot dit treurige gezangh, 
Bedroefde Jonghelingh, voor dese waert ghy blyde 
Maer nu heeft u de God der Minnen in bedwangh. 
 
3 De God der Minne laes! doch meest u groot vermogen 
Goddinne van mijn hert, mits ghy de oorsaeck zijt, 
Ghy hebt te krachtigh, ach! de sinnen my ontogen 
En nu voert ghy met my noch Oorlogh en strijt. 
 
4 Ghy glorieert, ick kent, want zijt d' eere waerdigh 
U vyant dien ick Lief, mijn selven acht te zijn, 

{==326==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die doet Veldt-vluchtigh ghy met yl vertrecken vaerdigh 
En deysen ruggewaert in onvervalschte schijn. 
 
5 Waerom en ben ick niet me Vrou begaeft met crachten, 
Dat ick door diensten u tot peys bewegen ken, 
Waerom en ken ick u bewegen niet door clachten 
Daer aen my voor-hooft ghy wel siet wie dat ick ben. 
 
6 De oorsaeck van mijn smert, zijt ghy o mijn Goddinne 
En dat om een die slincx mijn glory duycken doet, 
Ja, die noch onmoghelijck in schijn u tracht te Minne, 
Daerom onvaerdelijck stoot ghy myn met de voet. 
 
7 Adieu Princes vaerd' wel: maer ick con noyt bedencken 
Dat gierighe Gelt-sucht u soo verleyen mocht, 
Wat connen Gaven doen, o nobele gheschencken! 
Verwacht en had ick niet, 't gheen gy te weghe brocht. 

't Verkeert haest.



    
          
[Schoone Goddin! u schoonheydt ongemeen]


Op de wijse: Wanneer ick slaep. &c.

SChoone Goddin! u schoonheydt ongemeen 
Staet in myn sin gekerckert maer alleen 

{==327==} {>>pagina-aanduiding<<}

U hertjen en het mijn // gheschakelt zijn 
Dat gheen haet of nijt // mijn noch u ter spijt, 
Dat gheen  haet of nijt // ons scheye: 
Gheen doot, geen Hel, gheen listen ons verleyen, 
 
2 Brave vooght-Heer // beheerscher van mijn hert 
Die immermeer // van my vercoren wert, 
U heb ick in mijn ziel // voor 't grootste diel 
Voor 't waerste pandt // suyvre Adamant 
Suyvere Adamant // Vercoren, 
Gheen doodt, gheen Hel, gheen listen ons verstooren. 
 
3 Als ick u Lief beschoude d' eerste mael 
Ontstack in my u Sonne-Ooghens strael, 
Een sulcken heeten brandt / 't welck mijn verstant 
Ontstelden, dat ick vaeck / slapen of nacht-waeck, 
Gheen slapen of nacht-waeck / ontseyden, 
Dus sal gheen doodt, gheen Hel, gheen list, ons scheyden. 
 
4 En ghy myn Heer, die ick voor myn verkoor, 
Laes! maeckten dat mijn vryheydt ick verloor, 
Die ick u willich gaef / o braeve Graef 
Verwin-Heer lieve Heldt // van u Bruydt Roselt, 
Van u Bruydt Roselt / geswooren, 

{==328==} {>>pagina-aanduiding<<}

Geen doot, geen hel, geen listen ons verstoren. 
 
5 Daerom sal ick Princes van mijn gemoet 
Schoone Rooselt u vallen steets te voet, 
Omhelsen en omvaen / suyv're Diaen 
En vergelden d'eer / die ghy my u heer, 
Die ghy my u heer / bereyden 
Dus sal geen doot, geen hel, geen list ons scheyden. 




    
          
[Schoon lief ghy die alles weet]


Stemme: Wackere voetjes neemt u tret.

SChoon Lief ghy die alles weet 
Al mijn secreet, 
En oock de quellinck lief van mijn, 
Wilt mijn doch helpen / of 't hart moet stelpen 
Van druck en pijn. 
 
2 Ghy laet mijn hier alleenigh treen 

{==329==} {>>pagina-aanduiding<<}

In eensaemheen, 
De Bergen op en dan weer neer 
Waer door mijn klagen // van dagh tot dagen 
Wort langhs hoe meer. 
 
3 Het stomme Vee dat siet mijn an 
Of het me van, 
Mijn droefheyt groot getuygen wou, 
Dat mijn Lerinde // soeckt te verslinde 
Haer Harder trouw. 
 
4 De Boomen en revieren klaer 
Sijn allegaer, 
Ontroert van myne klachte groot, 
En bitter weene / Gevogelt met eenen 
Schrilt uyt mijn noot 
 
5 Dat ick om mijn Goddinne ly 
Maer och of zy, 
Mijn wederom wou geven moet, 
Dan soude verlichten // Cupidoos schichten 
Mijn tegenspoet. 
 
6 Maer 't is met haer nu al gedaen 
Mijn droef vermaen, 

{==330==} {>>pagina-aanduiding<<}

Want sy acht mijne Liefde blint, 
Dus wilt u wachten // want Vrouwen gedachten, 
Is als de wint. 

I.V.M. Leeringe is geen Meester.



    
          
    
        
    
[Grusella schoone Maeght]


Liedt op de wijse als 't begint.

Grusella schoone Maeght, 
Om wien is dat ghy spoedich jaegt 
Ten Bos-waert in, 
De Lammen / en Rammen, 
Die treen / so 'k meen / alleen 
Den wegh naer uwen sin. 
 
2 Siet ghyder niet Coridon, 
Hoe nae de gout-ghestraelde Zon, 
Duyckt in het gras 
Hoe aerdigh / en vaerdigh 
Daer aen / sal staen / de Maen, 

{==331==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met haer Godinne ras. 
 
3 Neen, Grusella, neen, 
'T is al wat anders soo ick meen, 
Dat ghyder dus schrayt, 
U harder / die varder, 
In 't Woudt / hem houdt / vertrout, 
Dat hyder u komste verbayt. 
 
4 Dat ghyder u Sylvia 
Eens in 't ghesichte creech, 
Hoe dra verliet ghy mijn 
Ghy neemt hem met suchten, 
Ras heen / met vreen / alleen, 
Om by haer Vee te zijn. 

A. Van den Bergh.
Wt d'een in d' ander Krijgh.




    
          
    
        
    
    
{==332==} {>>pagina-aanduiding<<}

Nieuw liedt.


Op de wyse als 't begint.

SEght vluchtige Laura 
Waer heen ghy u verschuylt, 
Als ick al dryvende Bos-waert ga 
Mijn wit-gevlockte Schaepjens teer, 
't Geen yverigh staegh beloert 
Waer ghy u Lammertjes henen voert. 
 
2 Recht of het ongediert 
Daer me wou doen verstaen, 
Hoe komt dat Laura niet en stiert 
Haer kuddetjes by ons in den Duyn, 
En dat Garinter dan 
Laura veyl mach spreken an. 
 
3 Laet Laura 't vluchten af 

{==333==} {>>pagina-aanduiding<<}

En went toch hier u Vee, 
Ick sweer u by mijn Haselaers staf 
Mijn gevlockte Schaepjens mee, 
Dat ick u soo getrou 
Sal wesen als oyt Man zijn Vrouw. 
 
4 Ick kent dat u gelaet 
Bekranst met schoonheyt schoon, 
Vereyscht een Prins of Konincks staet, 
Maer lacy, wat is de weelden een pracht 
De Naem of groote macht, 
Wanneer de liefde niet wort betracht. 
 
5 Alwaer dat God Jupijn 
Verliet zijn hooghste Troon, 
En hy al voor de plaets van mijn 
Wou ruylle, ick sweer nochtans mijn schoon, 
Dat ick om Jupijns staet 
U mijn Lief Laura niet verlaet. 

H. de Keyser.
Traecht nae 't suyver.




    
          
    
{==334==} {>>pagina-aanduiding<<}

Een nieuw liedt.


Stemme: nu leef ick 't verdriet.

O Overschoone Vrouw, 
Ick bid u doch aensiet 
Mijn liefd' en groote trouw, 
Te troosten laet nu niet, 
Maer gunt u Minnaer vree, 
Helaes! neemt mijn nu aen, 
En wilt // en wilt // en wilt 
Sijn Trouwe niet versmaen. 
 
2 Let eens op mijn getreur, 
Dien ick ly dagh en nacht, 
Savonts laet voor u Deur 
In doncker sta en wacht, 

{==335==} {>>pagina-aanduiding<<}

'T is al om u Princes, 
Dat ick gewillich ly, 
Ick bidt // ick bidt // ick bidt 
Ay neemt my aen u zy. 
 
3 Ontlast my van dit pack 
Dat ick ghewilligh draegh, 
En met groot onghemack 
Niet doe dat u behaegh, 
Wist ick de oorsaeck vry 
Waerom ghy my versmaedt, 
Ick sou // ick sou // ick sou 
Haest doen na mijn Liefs raedt. 
 
4 Want noyt Vrouw op der Aerdt, 
Ick soo staf heb gesien, 
Nochtans my even waert, 
En dien ick stadigh dien, 
Noch wensche tot myn Vrouw 
Op dat ick naer dees dagh, 
Op dat // op dat // op dat 
Ick met haer leven mach. 
 
5 Lief soo het niet mach zijn 

{==336==} {>>pagina-aanduiding<<}

En my soo hebt doorwont 
Ick bidt geeft Medecijn, 
Dat ick worde gesont, 
Op dat ghy niet de naem 
Van Moorderesse voert, 
Om dat // om dat // om dat 
Ghy mijn het Lijf omroert. 
 
6 Vaert wel dan mijn Princes 
Voert wel o Barbara, 
Ick bidt onthout mijn les 
En neemt my in gena, 
Ghy zij het Leydens puyck 
Ghy zijt die mijn hert hout, 
Gevaen // gevaen // gevaen 
En maeckt mijn hert verstout. 
 
7 Adieu mijn Waerste Lief 
Adieu mijn waerste Vrouw, 
Adieu dien ick verlief 
Adieu dien mijn de rouw, 
En al mijn pijn vergroot 
Adieu met groot geklagh, 

{==337==} {>>pagina-aanduiding<<}

Adieu // Adieu // Adieu 
Als 't aers niet wesen mach. 
 
8 Doch, ick weet dat den Heer 
U hart vermurwen moet, 
En dat ghy noch dan weer 
Mijn weder minnen doet, 
En dat u quaet vermoen 
Met haest geslichtet wert, 
Om dat // om dat // om dat 
Ghy toont my 't wrevlich hert. 

Ot B. Quaetheyt verkeert.



    
          
Nieuw liedeken.


Stemme: Ach Pluym-gediertjen treurt.

LArint hoedt ghy het vlock 
Siet daer, daer is u trouwe Harders stock. 

{==338==} {>>pagina-aanduiding<<}

Drijft u Vee 
Langhs de Zee 
In eenigheydt, 
U trouwe Harder gins verbeydt. 
 
2 Verwacht mijn Nimphjen daer 
Aen d' Oever daer Reviere van bewaer, 
Aen 't geboomt 
Waer langhs dat stroomt, 
De Cristalle vloet 
Die den Bergh af of vallen doet. 
 
3 'k Neem de Hemel tot getuygh 
Hoe mijn hart na u schoone Larinda buygh, 
Ja 't af-zijn 
Van u, met pijn, 
Me laes! treuren doet, 
Mits u Dienaer derven moet. 
 
4 U minnelijck gelaet 
En 't flickerent licht, 't welck uyt u Ooghjens gaet, 
Bedwinght mijn ziel 
Soo dat ick kniel 
Laes, voor u Beeldt. 

{==339==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mits ghy Sirenens hartens steelt. 
 
5 'k Sweer by den blixem groot 
Die Jupijn, voert, in handen dat my eer de doot, 
Scheyden sal 
Wt dit dal, 
Eer Sirenes Trou, 
Larinda laten sal, O rouw. 

H.V.B. Al doende leert.



    
          
Nieuw liedt.


Stemme: Het glas van mijn gheneught.

INt bloeyen van mijn jeught 
Quam ick te proeven, 
Wat liefden geeft voor vreught 

{==340==} {>>pagina-aanduiding<<}

En wat bedroeven, wat loon dat zy 
De Minnaers doen genieten, 
Dat speur ick nu aen mijn 
Dat merck ick aen mijn pijn, 
En mijn verdrieten. 
 
2 Fy, u Larinda ghy 
Die met schoon spreken, 
En lieffelijck gevry 
En loose treken, 
Mijn soeckt te brengen 
In so swarigheden, 
In alsoo groote pijn, d' welck ghy 
Doet lyden mijn laes! sonder reden. 
 
3 Dees Harderin gedenckt aen uwe eden 
U waerde siel niet krenckt 
Maer volght de reden 
Helaes! ick was de geen 
Die eens bemint was, 
Dus Nymphe u bedenckt 
U Lief aen niemant schenckt, 
Als aen Amintas. 
 

{==341==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Dus wilt u Harder trouw 
Laes! niet verlaten, 
Die ghy laes! tot zijn rouw 
Soo seer ghy 't haten, 
Dat om qua klappers die mijn seer benyden 
Dus bidd' ick u Goddin 
En Voester vande Min, 
Wilt myn verblyden. 
 
5 Daerom loos Nimphjen soet 
Wilt hem verblyden, 
Die steets u liefden voet 
In al zijn lyden, 
Want Lief ghy staet in 't diepste van mijn sinne 
Ick wast wel eer alleen, 
Ick wast en anders geen 
Die ghy beminde. 

B.I. Houdt u aen een.



    
          
    
{==342==} {>>pagina-aanduiding<<}

[O soete wijntjen!]


Stemme: Angenietjen.

O Soete Wijntjen! 
Wat schoone schijntjen 
Hebj' in het suyver glas, 
Hy die u eerstmael las, 
Ghy oock de eerst in Bacchus Hemel weest, 
	Wijst my het padt 
	Dat hy betrat, 
Tsa lustigh onbevreest. 
 
2 Sla eens u oogen, 
Ay, op dees toogen: 
Mijn Macker datsje veur, 
Hey wacker, 't isser deur. 
Nu voel ick de vreughd, nu voel ick de min, 
	Gelijck in my, 
	Dat zy aen zy, 
Met de Wijn glijen in. 
 
3 Nu wil ick singen, 
Oock vrolijck springen, 
En roemen Bacchus kracht: 
Eenen Bacchus, die de macht 
Heeft, van een bloedt te maecken Prins, of Vorst, 
	O Bacche, ghy 
	Maeckt yder bly, 
Die naer u tranen dorst. 
 
4 Ghy doetse minnen, 
Die noyt haer sinnen 
Daer toe hadden bereyt: 

{==343==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer wonder als de Meyt 
Van u is begort, dan geeftse goekoop 
	Haer Maeghdom wegh, 
	Om een gesegh 
Dat aen yemant ter loop. 
 
5 Min is u macker, 
Die volght u wacker 
Na Anacreons tuygh, 
Ghy lichtse vande huygh, 
Die dromig saten, so dat haer verstant 
	Geweckt, verwarmt, 
	Dan dapper scharmt 
Met roemers inde hant. 

EYNDE.

    



    
{==344==} {>>pagina-aanduiding<<}

Register van 't Hollantsch Nachtegaeltjen.


A.

ACh een die is ontnomen	105
Ach Laura schoon die nu etc.	47
Aerdighe Granida waerde	62
Al de hoofsche pracht en haer,	114
Ay wel gewenschte tijden	14
Ach soete Koningin, beheerster van mijn sinnen	129
Amarel, O schoon der schoone,	138
Ach Jufvrouw, u suyverlijcke glans	160
Amaril mijn schoone,	170
Aengenaem is het 't Sonne-schijntje,	215
Amarilli vermogen	216
Amaril mijn leven,	156
Als ick eens dencke Juffrouw aen,	279
Ach schoone Veldt-Goddin	290

    
{==345==} {>>pagina-aanduiding<<}



B.

BRodroncken Wufte ooghen,	90
Bemarckt O Harderin.	181
Barst braecke traentjens uyt	165
Bedroefde zieltjen stort uyt u rouw	262
Bedroefde Coridon	284
Baert ghy Goddin.	294



C.

CUpido om wat reen,	44
Corisque yets moet ick u vragen,	93
Cedron voer over Zee,	143
Cupido kleyn blindich wicht,	288
Cierlijcke Harderinne.	177



D.

DEn Godt Jupijn die 't al beheert,	110
De naere nacht begon alree,	78
Droefheydt wijckt ter sy,	108
Droeve Princesse	122

    
{==346==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Des werelts pronck is als een water-bel,	186
Droeve Coridon,	202
Dartele Venus Min Goddin.	238
Duyckt blinckent licht, verschuylt u glants,	257
Dees vrientschap Laura doet.	317



E.

AELoes voert mijn klachten,	100
Eergister avond doen de Maen.	24
Een Prins die 't al beheert.	226



G.

GOddin ontsluyt u deur.	36
Ghy Schilders waerom stoft ghy staegh,	42
Goddin ghy die mijn ziel gebiet,	50
Geluckigh Amsterdam,	72
Galathe straf en wreet,	133
Galathe die haer Lammeren weyt,	182
Granida de droefste van de Harderin.	241
Galathe Lief waer heen,	259
Gesegent sy myn Roosemonde.	245

    
{==347==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Goddinne van mijn hert,	264
Goddinne Venus, ghy die breken,	266
Granida wel moet varen,	276
Grusella schoone Maeght.	330



H.

HEer hoe kanmen by de Wijn	8
Hoe scherp ick natuur, etc.	60
Hay tsa lustigh vrolijck macker,	84
Helaes bedroefde oogen,	103
Heeft 't lieflijck quelen	135



I.

ICk kan mijn Phillisjen soet niet vinden,	117
In het Ydalisch Dal,	156
Ick die wel eer mijn lusten socht,	222
Ick en prijs geen hooghe staten,	224
Indien ghy mijn leven, etc.	282
In het bloeyen van mijn Jeught,	339



K.

KAnt lieffelijck stralen,	31

    
{==348==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Komt Trijntje soete beck.	38
'k Sie door 't lommer vande Boomen.	163
Kost ick vermane,	289
Komt Harderlijcke Gilden al,	219
Knabbelend' Lammeren, etc.	227
Komt gladde beroockte Pete-Griet,	174



L.

Lestmael door Nox vermaen,	135
Luck-sterre van mijn Jeught,	274
Lerinde schoonste Harderin,	302
Larind' hoedt ghy het vlock.	337



M.

MAchmen sonder vragen.	13
Mey die yeder doet verblyden,	20
Maeghdekens wilt Roosjes vlechten,	40
Meysjens siet een weynigh voorje,	154
Moeder wreet straffe nacht,	292
Mijn Lijsje denckt niet meer,	304
Merckt dat yemant aen 't ghelaet,	175

    
{==349==} {>>pagina-aanduiding<<}



O.

OCh Lijsje lieve Lijsje,	13
Onder de Elsche Lommer.	34
O schoone wat loone,	81
Om u o schoon! soo moet ick, etc.	98
O mijn soete Engel,	112
O roem van Amstel-lande,	146
O snelle vlugge tijt,	149
O suyverlijcke Maeght hoe kondy,	171
O dartel geyle Minne,	198
Op 't rantje, van 't kantje, etc.	213
O doot bitter en wreede,	252
O wanckelbare raet, etc.	325
O overschoone Vrouw.	334
O soete Wijntjen,	342



P.

PHylander ach! waerom,	86



R.

RYst mijn Son, ontwaeckt mijn schoon,	64

    
{==350==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Roemt Griecken-lant dijn Penelope,	77
Rijst mijn Lief ontwaeckt,	121
Roosemont waer ghy vliedt,	131
Roosemont alsser u vlechtjes krollen,	188



S.

SJoor Peter die klopte voor, etc.	11
Silvia heel droevigh sat,	16
Schoone Juffrouw, ziels beminde,	38
Schuylt hier onder 't loof Harderinne,	54
Sante Marie schoon lief Vrouje,	69
Seght wel suyvere Harderinne,	127
Seght Roosemont schoone, etc.	180
Stoort u niet mijn lief gepresen,	208
Schoone Nimphje waer toe het vluchten,	250
Staeckt het sluymeren Goddin, etc.,	269
Schoonste Koninginne,	271
Soete Harderin,	299
Soete Harderinne, die mijn pyne kent,	308
Seght Grietje waer heen,	319
Stervende soo leef ick, etc.	329

    
{==351==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Schoonste Goddin u schoonheyt,etc.	326
Schoon lief ghy die het alles weet,	328
Seght vluchtige Laura,	332
Schoonste Larinde waer toe het vluchten,	210



T.

TRuytje lief waerde Meysje,	67
't Sa wacker voerman slaet, etc.	82
't Leven gantsch moede,	74
Truytje soet mijn bloet,	71
Truytje volght geen vrienden raet,	124
Toeft Roosemont mijn waerde Son,	162
't Is een vermeten oogh,	206
Tersis vol qualen,	233
't Eerst van mijn leven, etc.	311



V.

VLugge Nimphjen van het Y.	18
Voort waeytse vermogen lien,	119
Vriendinne die de schoonste zijt,	168
Vlucht ghy mijn Harderin,	193

    
{==352==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Vroegh in het schimren van den dage,	195
Vliedt niet Verder Harderin,	332



W.

Wat speelter in myn  sin,	7
Waerom mijn schoon, waaerom, etc.	56
Wackere Amstel-Nimphjes aerdigh	58
Waer toeft mijns zielens lust en rust,	96
Weent oogen weent, etc.	141
Waer blijft mijn lief, etc.		172
Wist men nu een kleyne kluys,	200
Waer neer ick sie de koele vliet,	230
Waerom vlucht ghy Melebe.	243
Wulphsche Harderin,	307
Waerom souden wy niet meughen	313
Wil'we een reys van Kacke singhen,	115
Waer gaet ghy Tyter nu weer weyen,	254


EYNDE.

        
{==1==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hollandts en Zeeuws
NACHTEGAELS
't Samen-Gezangh.
Verciert met vele nieuwe Liedekens, als
mede alle de Liedekens ende ghedichten tot
deser materie dienende.
Voor desen inde Zeeuwsche Nachtegael uytgegeven.
t' Amstelredam,
Voor Iacob Pietersz. Wachter, Boeckverkooper, woonende
op den Dam, inde Wachter. ANNO 1633.

    
    

{==3==} {>>pagina-aanduiding<<}

        [Tweede deel]

Aende zangh-lievende ieught.

        BEminde Leser, alsoo my by geval in handen ghekomen zijn, eenighe aerdighe ende nieuwe Liedekens, door verscheyden Componisten gherijmt, die noyt voor desen in Druck zijn geweest, ende eenighe lief-hebbers dickmaels wenschsten dat de Liedekens (ende eenighe voornaemste ghedichten op dese matery passende) voor desen in de Zeeuwsche Nachtegael
{==4==} {>>pagina-aanduiding<<}
uytgegeven, mede mochten in 't kleyn ghedruckt worden; hebben wy goet ghevonden deselve achter onse Hollantsche Nachtegaeltjen te voegen, ende de Nieuwe Liedekens, met de Zeeuwsche, als mede eenighe seer bequame voor desen gedruckt, van deselve stoffe zijnde, door een te mengen; Om alsoo een Hollants ende Zeeeuwsche t' samen-gesangh te maecken; verhoopende (ende niet twijffelende) of sy sullen U.L. ende alle beminders des sangh-konsts aenghenaem wesen, Vale.
    

    
{==5==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Aenspraeck tot de Hollantsche ende Zeeuwsche Jeughdt.

SAngh-lievende Gemeent, kom hoort de Nachtegalen, 
Haer rijm-konst met accoort heel lieffelijck verhalen; 
Het Zeeuws te voor alleen wort Hollandts ingelijft, 
Het Hollants met het Zeeuws nu t' saem een werck blijft. 
De Zangh-Goddinnen die den Helicon bewoonen, 
Die singen u dit voor, wilt haer weer danckbaer loonen; 
En volghen hare tredt, 't is u ter jonst gedaen; 
Behaeght het u 't sal ons op 't hooghst zijn aengenaem. 





    
      
    
{==6==} {>>pagina-aanduiding<<}

    
{== afbeelding 
        	
    ==} {>>afbeelding<<}
    

    
    
{==7==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hollants ende Zeeuws nachtegaels t' samen-gezangh.


Stemme: Daphnis bedruckt, ver van sijn bruydt, &c.

DE Rijm-God van het Griecken-landt 
Quam met de Wijsheyt spelen, 
Aen 't zandigh dorre Zeeuwsche strant, 
En hoorden 't Meeuwtje queelen, 
Dat hy des kickers onverstant 
Niet langer mochte velen: 
 

{==8==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Hy sught, en springht, in sloot, en veldt, 
En laet zijn stemme hooren: 
En meent hy is alleen den Helt, 
En Nachtegael geboren, 
Ick die der Zeeuwen daden meld, 
My laet men schie verloren. 
 
3 Apollo hadd' dit haest verstaen 
Die roept het Meeuwtje nader, 
En daeght de Kickvors oock te baen: 
Die quam dan doch wat spader, 
Doen sprack haer Phoebus beyden aen: 
Ick ben de Rymers-Vader, 
 
4 En wil dat ghy goe vrienden wort 
Jae so te saem verbonden 
Als 't heyligh Echt dat niet en schort 
Van Juno selfs ghesonden, 
Soo worter geen van bey verkort, 
Noch niemants eer gheschonden. 
 
5 Dees raedt die stemde Pallas mee, 
Dies 't Kicker met het Meeuwtje 
Daer vrundschap swoeren op de stee 

{==9==} {>>pagina-aanduiding<<}

Tot rust van 't Hollants Leeuwtje 
En oock van schorr' en luwe ree, 
Daer nu quinckeleert het Zeeuwtje. 
 
6 Apoll' tot teycken van 't verbont, 
Een Lauwer stack in d' aerde 
Daer aen hy lasten hun terstont 
Ellick de stam t' aenvaerden: 
De Kirckvors aen d' een zyde stont, 
En 't Meeuwtje d' ander naerden. 
 
7 Dees Lauwer-stam van bey gevat 
Heeft Phoebus overgoten, 
Met eendracht en met rijm-kunst nat, 
Wt Hipocreen gesproten: 
Minerva heeft hun oock bespat 
Met wijsheydt voor de grooten. 
 
8 Leeft vreedsaem Kickvors met u buur, 
Leeft minn'lijck Meuwtje mede, 
Singht / springht nu 't' samen t' elcker uur, 
Want Neerlandt tracht na vrede, 
Sijt ghy de Baken, sy 't bestuur, 
Soo leeftmen na de reden. 




    
          
    
        
    
    
{==10==} {>>pagina-aanduiding<<}

Nacht-liedt, Of Aubade.


Stem: Vrouw Geerdingh.

't WYl 't Maentje 
't Wijl Maentje 
Haer lieve slaeper kust, 
En yeder is in rust: 
Kom ick u slaep begroeten 
Daer ghy nu light te boeten 
Goddin vermoeytheyts lust. 
 
2 Mijn Minne 
Mijn Minne 
Die nimmer rust en heeft 
Noch sonder quellingh leeft 
Dwinget my in 't hart te treuren 
En uwe slaep te steuren, 
Goddin het my vergeeft. 
 
3 Mijn harte 
Mijn harte 
Bast, soose niet en klaeght 
En u om hulpe vraeght, 
Dus kom ick eensaem doolen 
Hier voor u deur gheschoolen, 
Waer my de liefde jaeght. 
 
4 Goddinne 
Goddinne 
Kijckt eens ten veynster uyt 
En hoort mijn droef gheluyt 
Mijn tranen en mijn smarten 
d' Ellenden van mijn harte 
Afgebeeldt door mijn luyt. 
 
5 So nummer 
So nummer 

{==11==} {>>pagina-aanduiding<<}

Oyt gunst verdienden noch 
Van zijn geminde 
So verdien ickse schoone 
Wilt my met weer-min loonen 
En geeft m' een teecken doch. 

Velden.




  
    
        
    
Aen Frato.


Stemme: Amarilletjen mijn vriendin, &c.

KOm soete Kaer, mijn liefje komt, 
Frato lief een deuntje nu bromt 
Op u hart-schakende Minne luyt, 
Mijn Nimph ter eer tsa wacker uyt. 
 
2 Een deuntje datje songht wel eer 
Aende klare Rosne snel van vloet: 
Of de Loyr die met een schoone keer 
't Gastinsche wout heel vruchtbaer voet. 
 
3 Haelt Rosemont haer kusjens of 
En schencktse mijn Nimph, mijn wout-Goddin: 
Van Laura, Myrth, en palme stof: 

{==12==} {>>pagina-aanduiding<<}

En Sappho hare dartele Min. 
 
4 Geeft Cloris haer dijn kleurigh licht, 
Ghy Corinna oock dijn oude roem 
Om haer hooft een krans van Lauw'ren vlicht, 
Gestrickt met menigh schoone bloem. 
 
5 Wiens brave luyt, wiens stale lier? 
Voert ons Berbeecks-Zon ten Hemel heen. 
Geen Menschen dul komt Erato hier 
Met al u Sust'ren herwaerts treen: 
 
6 En roemt haer wiens gelijck noyt blonck 
Noch blincken sal nae heur niet meer, 
Een schoone schoont' die den Hemel schonck 
In haer tot een pronck-beeldt van d' eer. 

Velden.



  
    
        
    
Liedt,


Stemme: Als 't begint.

WAt Schilder souw so eel 
Schoon wangetjens u heel 

{==13==} {>>pagina-aanduiding<<}

Aerdigh na malen: 
Die Roosjens alle twee 
Omset in 't witte snee 
Als roo Coralen: 
't En is geen menschen werck, Natuur u pluckte, 
Waer 't Morgen-root haer hout, en die doen druckte 
In witte Lelye-blaren. 
O schoon bloosende karen 
Kon ick my nu een honigh-diefjen wenschen: 
Strackx waer ick op 't schoon root, 
En souw my daer kussen doot, 
Dat voordeel hadd' ick dan voor alle Menschen. 
 
2 O steen, ten mach niet zijn 
De liefde heeftse mijn 
Al onderkropen. 
Nu soo woont hy daer in 
En bouwt voor de Min 
Winckels met hoopen: 
Oock een Outaer en Throon om hem te eeren 
En lockt een yeder aen, om te begeren 
Het bloosend' root te kussen, 

{==14==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer hy snood ondertusschen 
Quetst wiese raeckt met vyerighe peesen: 
Ick hebse al mee besocht, 
En soogh brandt in stee van vocht 
Een brandt, ja heete brand wel weert om vreesen. 
 
3 Schoon Corale lipjens 
Waer de perr'le klippjens 
Melck wit uyt schuymen: 
Oft 't gladde elpen-been: 
Schoon tanden schoon besneen 
Ghelijck als lynen 
En even int gelit ghevormt tot wonder, 
Maer ach! het lipjens root druckt u staegh onder 
O God wie souw niet haecken 
Om 't Nectar vocht te smaecken 
Dat uyt soo schoone keel lieflijck komt amen? 
En die lipjens te suygen 
Daer selfs de Goon nae juygen 
Om dats' haer Nectar kan in smaeck beschamen. 

Velden.





  
    
        
    
    
{==15==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wanhoop,


Stemme: Belgica looft den Heer.

WIe leent my nu zijn stem / om mijn ellend te uyten? 
Wat rijm heeft sulcken klem / dat zy nu kan besluyten, 
In haer droef jamm'rend liet, de wanhoop die my quelt, 
	En troosteloos ontstelt. 
 
2 Och! bey mijn oogen zijn heel uytgeput van tranen 
Die in u stille vloet, traegh doerfart zijn gaen banen: 
Een ys're slaep my dunckt beswalckert mijn gesicht, 
	En rooft myn 't lieve licht. 
 
3 Ach! sterven kan ick niet, noch oock niet blyven leven 
Want doodt en leven 't saem, wort in mijn ziel gedreven, 
Gekoppelt hant aen hant, door anghsten voort gesleept, 
	En deerelijck gesweept. 
 
4 Fortuyn die my deed sien u top, u teen, u hielen 
Niet in een korte stont, maer tot verdriet mijns ziele, 
Dan wat, dan niet, dan weer: wat wint ghy wanckel Vrouw 
	Nu voor u valsche trouw? 
 

{==16==} {>>pagina-aanduiding<<}

5 't Siel-toogen houwt my als een hont in hare banden, 
't Berouwen my verselt, de pijn met wreede handen 
Ruckt 't vleesch my van 't gebeent, en wanhoop van ter sy, 
	Die nijpt heel bloedigh my. 
 
6 De vrees baent my de wegh, en wijst my swaert of water, 
De min de snoode min die roert dan noch zijn snater 
En terght my, o den guyl, hy 'n derft niet, heeft geen hart 
	Voor hy gedrongen wert. 
 
7 Mijn Nimph die 'k heb gedient, en noch so langh sal eeren 
En dienen als mijn ziel sal in dees romp verkeeren: 
Vergeeft 't my als ick sterf, ick kan niet meer ick moet 
	En ga de doot te moet. 
 
8 Ist mijn vermetel oogh, die my de doot gaet baren? 
Of ist mijn weynigh min, die my nu niet kan sparen? 
Of ist u straffe lust? 't is wat het wesen kan? 
	Ick voel ick moet er van. 
 
9 Ghy die den scepter swaeyt hier boven, en den donder 
Kom brieselt my nu stracx in morselingen onder, 
U roode blixems strael, eer mijn gedacht bedenckt, 
	Wat vreughd de doot my schenckt. 

Velden.



  

{==17==} {>>pagina-aanduiding<<}

Aenspraeck aen Cupido,


Stemme: Amarilli mia bella. &c.

VEnus Soon groot-machtigh Godt, 
Die hier de deught regeert na uwe wetten, 
En in ons bloet gaet setten, dijn zeetel noch: 
U bid ick leert my stryen, 
Onder u soldye 
Op dat ick kloeck en wel gheoeffent in Minne 
Mach ghelucken, mach gelucken en winnen. 
 
2 Soo 't Minne-Vorst mach wesen 
Dat ick in uwe strijt het velt behouwe, 
So wil ick u gaen bouwen 
Tot uwer eer, een Outaer om te roocken 
En stadigh te stoocken 
Veel Offerhands, om dat ghy my hebt gegeven 
Mijn Goddinne, mijn Goddinne, mijn leven. 
 
3 Noyt deed m' u meerder eere 
Te Paphos, of waer dat dijn Autaers branden 
Als ick in offerhande 

{==18==} {>>pagina-aanduiding<<}

U dan sal doen, dus wilt my niet beswijcken 
Maer u jonst toe, rijcken 
Dat ick eyntlijck mach bekommen naer mijn luste, 
Mijn Sylvia, mijn Silvia, en rusten. 
 
4 Ick heb den strijt begonnen, 
Cupido God, daer ghy my in ginckt locken 
Wilt my nu geen quaet rocken 
Ick bender in en moet nu voorts ten ende. 
Tot heyl oft tot ellende: 
Soo 't onheil is, soo mach ick vry deurgaens singen 
Helsche plagen, helsche plagen my dringen. 




  
    
        
    
[Duyckt Phebus gulde licht]


Stemme: Ie suis bien serviteur.

Duyckt Phebus gulde licht, 
En sweept u paerden 
Ras naer het blaeu gesticht 
Hier onder d' aerde: 
 
2 Daer Tethys u verwacht 
By haer te rusten; 
In haer bedd'jen zacht 
Vol Minne lusten. 
 
3 Heft u op, silvre Maen, 
Wilt ons verlichten 
Die met het duyster gaen, 
Ons saeck verrichten: 
 
4 Wijst my mijn liefjens deur 
Of waer wy vryen 

{==19==} {>>pagina-aanduiding<<}

Seght dat ick kom by heur 
Om haer te lyen: 
 
5 Ten Engheltjen rontom 
En andere straetjens, 
Kom mijn vooghdesse kom 
Gaenw' om een praetjen. 
 
6 Siet Vesper ons geleyt 
Int Maentjen luchtigh 
Waer meenich Minnaer vrijt, 
Met praetjens kluchtigh: 
 
7 Des Minnaers vryery 
Is ons jeughts leven: 
Die geen Hofs prachery 
Daer voor en geven: 

Velden.



  
Schoonheyts roem,


Stemme: Baletto novo.

V Roem ick, pronck-beeldt van mijn Vrouw, 
Schoon voorhooft, waer op dat men souw 
Het opper schoon gaen keuren of, 
Soo maer mijn lier u lof 
Kon uyten so ick wouw. 
 
2 U gladt Albast betoont 't gelaet, 
Daer Jupijns Vrouw mee proncken gaet, 

{==20==} {>>pagina-aanduiding<<}

Of Galathe, op een stille zee, 
Of de schoon Thetys mee, 
Of wel den daghe-raedt. 
 
3 Op u Peneel Natura maeldt, 
De kuysche schaemt die bloosend' straelt, 
En eerbaer mijn die soetjens speelt 
Int losse haer dat hy deelt, 
In Lockjens van malkaer. 
 
4 Maer 't meest dat ik daer op vermerck 
Is de min en Vrouw Venus Kerck, 
Mijn die mijn ziel door Venus net 
Daer hout geboeydt en besedt 
Met banden stijf en sterck. 

En Esperant on Vit.




  

{==21==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Samen-spraak tusschen Silvester en Silvia.


Stemme: Wilder dan Wild, wie sal my temmen.

silvest. 
SOo 'k ymant el als u beminne 
So morselt Jovis donder my, 
siivia. 
	En my soo 'k in mijn hert en sinne 
Ymant min als mijn Fantazy, 
silvest. 
	Mindt of mint niet, ick blijf vol-standich 
U slaef die u aenbidden sal, 
silvia 
	Mindt of mindt niet, het waer my schandigh 
Dat ick 't geloof, of waer so mal, 
silvest. 
	Ick sal in uwe min verwinnen 
Wat 't blind geval my tegen streeft, 
silvia. 
	En ick van nu voort aenbeginnen 
Te vlien, wat min, of minne geeft, 
silvest. 
	So doch den Hemel is rechtvaerdigh 
So straft hy uwe Hooghmoet eens 

{==22==} {>>pagina-aanduiding<<}

Silvia. 
	Gods troon is oprecht en mee-waerdigh 
Maer aerts u praat, ick denck wel neens? 
Silvest. 
	Alst noot lot dwinght dat wilt hy 't mede, 
En dickwils noch de hoop beneemt: 
Silvia. 
	Soo 't u dwinght, en my laet in vrede, 
Is om u zond' al dunckt u vreemt. 
Silvest. 
	Spot niet te hoogh, hy kant wel hooren 
Ay denckt eens om Nemesis straf. 
Silvia. 
	Den Hemel heeft daer toe geen ooren 
Dus laet nu van dat praten af. 





  
't Geluckich leven.


Stemme: hoe droef ick achter de strate gae.

OCh hoe geluckigh ist 't gemoet 
Die rust'lijck voet 
Sijn leven stil in vrede, 
Op 't Landt gelijck de Land man doet. 
Wech 't bitter soet, 
En schijn vermaeck der steden, 

{==23==} {>>pagina-aanduiding<<}

Waer maer loch / en drogh 
En partyschap och! 
Regeert, en stelt de Vromen wetten: 
Men dwinghter 't gemoet 
Men haeckter nae 't goet, 
't Gewelt daer haer zetel setten. 
 
2 Ons oude / goude Bestevaers 
Van d' eerste tijt 
Die leefden als de Boeren. 
En 't is voorseecker vry wat aers 
Te leven blijdt 
Ver van het steets beroeren 
Met de sobre kost, 
En slechtjens gedost 
Als staegh in vrees met kost'le kleeren: 
Een disch wel voorsien 
Daer sorgh verbien 
Eens met vermaeck en lust te teeren. 
 
3 Den Herder drijft zijn Schaepjens heen 
Heel wel te vreen, 
Hy heeft geen ander sorghe, 

{==24==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hy singht / hy springht / hy is alleen 
Of gaet wat treen, 
's Nachts slaept hy tot de Morgen, 
Vry van commernis: 
Geluckigh hy is 
Ja tot twee dry mael toe geluckigh, 
Soo geen min zijn vreughd, 
Steurt, of slijt zijn Jeughd, 
Want waer die komt is hy verdruckigh. 
 
4 Noch acht ick d' Herders vryery, 
Niet minder sy 
Als die van Stadt of Hoven, 
Daer geen bedrogh of vleyery 
In ghepleeght zy, 
En daerom gaet te boven: 
Haer en sleept niet na 
Soo veel ongena, 
Noch doodt of bloedige ellenden: 
Haer Min deughdigh is, 
Haer praet vreughdigh is, 
En weet van smaet / van haet noch schenden. 

Ipero Meliora.



  
    
        
    

{==25==} {>>pagina-aanduiding<<}

Klaegh-liedt over d' ontijdighe doodt vande E.E. Juffrouw N.N.


Stemme: Amarilli mia bella.

BAnghe suchten / waer vluchten 
U nare galmen heen, 
Waer moeloos herte 
Woonstede mijner smerte 
Stiert ghy 't gheween 
Inwendigh om te quellen 
U Klaegh-lieve gesellen, 
Mijn sinnen ick meen, 
Dier droefheyt parst om hooghe 
Bracke Vlieten, Bracke Vlieten 
Bracke Vlieten uyt mijn oogen. 
 
2 Bracke Vlieten / vernieten 
Mijn vreughde t' eenemael 
Vremde gedachten 
Steeds vervullen met klachten 
Mijn droef verhael 
Wanneer my komt te voren 
't Beeldt van mijn uytverkooren 
Die aen leyder quael 
Door 't al t' ontijdigh sterven 
Dese droefheyt, dese droefheyt 
Dese droefheyt my doet erven. 
 

{==26==} {>>pagina-aanduiding<<}

3 Dese droefheyt / ter groef leyt 
My neffens schoonste schoon 
(Dat oyt ter werelt 
Met blyschap had beperelt 
Mijns levens kroon) 
En sterven daer int doncker 
Dewijl ickt star gefloncker 
Derve dat ten toon 
My menighmael geleyde 
Is verdweenen, is verdweenen 
Is verdweenen, En verscheyden. 
 
4 's Is verdweenen / met eenen, 
't Cieraetsel haerder Jeught, 
Waer is vervlogen 
't Snel blixemen der oogen? 
Waer is mijn vreughd? 
Waer 't lieflijc wangskens blosen, 
Waer lipkens purper roosen? 
Waer is selfs de deught? 
Waer zijn de schoone gaven? 
Ach in d' aerde, Ach in d' aerde, 
Ach in d' aerde, diep begraven. 
 
5 Ach in d' Aerde / dees waerde, 
Rust van veel moeyten daer 
Sy nu al rede 
Ons alle is voorgetreden 
En laet ons naer 
Alleen het droef geheugen, 
Tot dat ons d' Alvermeugen 
Daer brenght op de baer. 
Dies roep ick vast int weenen 
Bange suchten, Bange suchten, 
Banghe suchten, spoeyt u henen. 

E. Herckmans.





  
    
{==27==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Wel op mijn harder fluyt]


Stemme: Alst begint.

WEl op mijn Harder fluyt, 
Verheft u soet geluyt 
En speelt tot lof en eer 
Van mijn Nymph Galathee 
Die nu op mijn begeer 
Omhelst mijn liefdens bee. 
 
2 Wel op ghy Nymphen sanck 
Singht Pheb' en Pan te danck 
Die 't Lauwer Meysjen vat 
Vergeefs voor zijn Goddin 
Die 't spelend rietje schat 
Vergeefs zijn Harderin. 
 
3 Sy grypen beyde mis 
Na 't geen maer wint en is 
Maer Tyter krijght de roem 
De kroone van het velt 
Maer Tyter heeft de bloem 
Hem selven toe gestelt. 
 
4 Want mijn stantvastigheyt 
Heeft u oprechtigheyt 
O Galathea Maeght 
Gespeurt, die nimmermeer 
Hebt na mijn Vee gevraeght, 
Of na mijn geytjens teer. 
 
5 Wy komen over een 
In ons vernoegen kleen 
Wy hebben onsen wensch 
Na lust in rust gebracht, 
Niet als den wrecken mensch 
Die steeds na meerder tracht. 
 
6 Vaert wel dan Princen prael, 
Met u twist-siecke quael, 
Tytis en Galathe, 
Al zijnse slecht en loers 
Se leven weer in vree, 
En rustigh op sen boersch. 






  
    
        
    
    
{==28==} {>>pagina-aanduiding<<}

Liedt,


Stemme: Courante la belle caliste.

VErweende Corinne, 
		U preutsch gesicht, 
En braef gelaet mijn pijn verlicht, 
		Wanneer wy van binnen, 
	Der minne schicht 
En heete brant int herte sticht, 
Soo voel ick wanneer u loncken 
		Ontfoncken 
	't Vyer van mijn hert 
De pijn daer door ghemindert wert. 
 
2 Gelijck als de Sonne 
		Haer stralen schiet, 
En 's Aertrijcks wasdom biet, 
		So kondje de bronne 
	Mijns tranens vliet 
Op drogen, dat uyt mijn verdriet 

{==29==} {>>pagina-aanduiding<<}

Een nieuwe vreuchde mach groeyen 
		En bloeyen 
	Die vruchten draeght 
Daer selfs de Liefd' haer Lijf om waeght. 
 
3 O weelighe Maghet 
		Bataefs cieraet, 
Hoort mijn Menaelsche harder praet 
		Menalcus die klaeghet, 
	Dat u gelaet 
Was oorsaeck van sen droeve staet 
Was oorsaeck dat hem doe suchten 
		En duchten, 
	In tegenheyt 
't Geen nu onder zijn Voeten leydt. 
 
4 Daerom hy bedeaerde 
		En heeft bekent 
Syns Liefs te hebben afghewendt 
		Hierom o mijn waerde 
	Aensiet het ende 
Voor d' Ouderdom u schoonheyt schendt, 

{==30==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Vergangen sal niet begeeren 
		Te keeren, 
	In sulcken stand 
So 't u wel eertijdts was verpandt. 
 
5 Dies eer u de waghen 
		Vant 't Luck ontglijdt 
So maeckt u selfs met my verblijdt 
	Antwoort op mijn Vraghen 
		Noch isser tijdt, 
Maeckt met een wort mijn droefheydt quijt 
Ick Offer u op Juffrouwtjen 
		Mijn trouwtjen, 
	En wacht gena, 
Doe ghy so oock niet: Ay segh ja. 
 
6 Of machet Princesse 
		Niet van u hert, 
En u dit woordt en te seggen smart 
		So weet ick Vooghdesse, 
	Indien ghy wert 
Door 't weygeren niet te seer ghetart 

{==31==} {>>pagina-aanduiding<<}

Goe middel om 't lieve leven 
		Te geven 
	't Woort van gena, 
Seght tweemael neen in stee van ja. 

E. Herckmans.




  
    
        
    
Droom-Liedt,


Stemme: Nu singht, nu speelt, nu rijd.

AUrora bloosend int gareel 
Sloegh Delos vyerige Paerden 
Het Nachtegaeltien int gequeel 
Luytruftigh niet ontaerden, 
Den Leeuwerick songh overluyt 
Al eer des ouden Tyters Bruyt 
Met Phebo quam verteeren 't sop der aerden. 
 
3 't Schitterende beeckjen Hypocreen 
Dwalende soete stroomtjes, 

{==32==} {>>pagina-aanduiding<<}

In mijn lommere rust verscheen 
Met wel gewenschte droomtjes 
Met sagh ick van Parnassum treen 
Van Chytereus benden een 
Die riep hy is door liefde vry wat loomtjes. 
 
3 't Gevlerckte Gootjen hoordent haest 
Quam om mijn liefd' t' ontbinden, 
Hem gingh het schoonste aldernaest 
Gheschetst als mijn beminde 
Die met haer wit-yvore hals 
En voort haer leedtjes als in als 
Het schoonste scheen met schoonder schoon te blinden, 
 
4 Haer amberlijcke mond vervult 
Met aengename suade 
Haer tuyten scheenen overgult 
Als zijn Tyrolsche draden 
Als Diamenten (noch veel meer) 
Haer Ooghjens speelden heen en weer 
Sy was begaeft met Hemelsche cieraden. 
 
5 Haer Lipkens als Chinees Korael 
Haer wanghskens als roo Roosen 

{==33==} {>>pagina-aanduiding<<}

Haer aengenaeme Juffer tael, 
Dee my van schaemte bloosen, 
Haer Handjes wit met Aertjens blauw 
Haer wackere Voetjes teer en gauw 
Die nauwlijcks d' aerd int gaen wilde verpoosen. 
 
6 Als ick dees schoonheyt sagh verdeelt, 
Daer voor de liefd' my daeghde, 
Seyd' ick dit is het lieve beelt, 
Dat oyt mijn ziel behaeghde, 
Waer voor mijn liefd' al levend' sterft, 
Waer voor mijn leven onrust erft, 
Waer na mijns hartsens neygingh yverigh jaeghde. 
 
7 Cupido 't Gootjen vande Min, 
Swoer by sen boogh en schichten, 
Dat hy de liefd van dees Goddin 
Soud' aen mijn liefd verplichten, 
En so d' afkeerlijckheyt ontvil 
Soud hy de liefd om lievers wil, 
Tot welstant selfs met liefdens fackel lichten, 
 
8 Verheughing was daar geen gebreck, 

{==34==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mijn ziel van blyschap juyghde, 
Met nam Morpheus zijn vertreck, 
Mijn hart van droefheyt buyghde, 
Als ick my dus verraden vant, 
Gelegen op 't bedorde lant, 
Daer noch 't gevogelt mijn blyschap getuyghde. 

E.H.




  
    
        
    
Pastorelle. Coridon tot Alexin in Pub. virg. Maronis Eclo. 2.


Stemme: La Picard.

KLaegt droeven Coridon, 
Alexin die verwon, 
U door haer lief oogens son, 
Duynbeeckjes springht, 
Valeytjes singht, 
	Op dat de galm, 
Wederschal door beuck en palm. 
 
2 Alexin ick aenschouw, 
U overschoone vrouw, 
Doch daer op is geen betrouw, 
	Want wie sen roem, 
	Schept in een bloem, 

{==35==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Die heughlijck bloeyt, 
Morgen wort zy afgesnoeyt. 
 
3 Siet eens Alexin siet 
Wat Texels bracke vliet 
Met de Nymphjes u aenbiedt 
	Een bloemen kroon, 
	Van Lelys schoon, 
	Vyt Florus schoot, 
Met Narcissen geel en root. 
 
4 Keert weer Alexin keert, 
Siet Coridon vereert 
U met fruytjes wel begeert 
	Blaeuwbessen veel, 
	En pruymen geel, 
	Que-Appels groot, 
Met Karstanjen ruygh en bloot. 
 
5 Op Coridon u last 
Alexin niet en past, 
Want ghy zijt een boerigh gast, 
	U giften milt, 
	Sy niet en wilt, 
	'k Beklaegh eylaes! 
Coridons voornemen dwaes! 
 
6 Wat Coridon quelt ghy 
U met liefs slaverny, 
Sie dijn Wijngaert hangt ter sy 
	En kronckligh groeyt, 
	Niet half gesnoeyt, 
	In tijts keer weer, 
Me vint noch wel dochters meer. 

E.H.





  
    
        
    
    
{==36==} {>>pagina-aanduiding<<}

Liedt,


Stemme: De pijn van Thyrsis is verdweenen.

't IS Phillis die met woorden klachtigh // 
Ter liefden singht van Demophoon, 
Die nu niet meer en is gedachtigh, 
Voorgaende deughd noch trotsheyts loon, 
Hy keert zijn liefd en vlucht van Phyllis, 
En werpt sen oogh op Amarillis, 
 
2 Waer sal ick och mijn klacht beginnen, 
	Waer trouweloosen seght my waer, 
Sal ick van u geveynsde minne 
	Verhalen 't is elck openbaer, 
Ghy keert u liefd en vliet van Phillis, 
En werpt u oogh op Amarillis. 
 
3 Sal ick trouw vergeten Minnaer, 
	't Beleeft onthael (dat ghy genoot) 
Van my daer van ghy wert verwinnaer 

{==37==} {>>pagina-aanduiding<<}

	U wyten die mijn druck vergroot, 
En keerd u liefd en vliet van Phyllis 
En werpt u oogh op Amarillis. 
 
4 Doe ghy my so mistroostigh klaeghde 
	Als die van elck verlaten scheen, 
En my verweet dat my behaeghde, 
	U on-ophoudent steets geween, 
Doen ghy uyt liefden liept tot Phyillis, 
En dacht niet eens op Amarillis. 
 
5 Doen heeft sich eerst uyt mededooghen, 
	Mijn hert tot uwer liefd beweeght, 
Dat ick de tranen uwer oogen 
	Met wedermin heb afgeveeght, 
Doen dacht ick dat het was om Phyllis, 
Maer nu loopt ghy nae Amarillis. 
 
6 Heb ick u met mijn hart ontkoffert, 
	Heb ick niet den soeten brandt 
Eens suyvren Maeghdoms opgeoffert, 
	Om u door dit mijn waerdste pant 
Te toonen, dat de gonst van Phyllis 
Was meerder als van Amarillis, 
 

{==38==} {>>pagina-aanduiding<<}

7 Maer nu ghy Phyllis hebt geschonden, 
	Nu laetje Phyllis inden druck, 
Al hebje nu u lust ontbonden? 
	U eer besmet dit schendigh stuck. 
Al keerdje nu u oogh van Phillis, 
De schandt treft u en Amarillis. 
 
8 Derhalven gaet mijn treur-gedichten 
	En schreyt op maet u veld-dichts klanck, 
Op dat je Phillis meught verlichten, 
	Van Demophontis mindren danck 
Die keert zijn liefd' en vlucht van Phyllis, 
En werp zijn oogh op Amarillis. 

E. Herckmans.



  
Harderinnen liedt.

SEght ons, ghy Herders van dit landt 
Waerom waerom naer u verstant. 
In dese lest-geleden daghen 
Heeft Zephyrus soo soet geswaeyt, 

{==39==} {>>pagina-aanduiding<<}

En bloemkens over 't velt gezaeyt 
Meer dan het is gewoon te dragen? 
 
2 En waerom sent de Son nu neer 
Soo lieffelijck getemptert weer, 
Die ons soo vyerigh plagh te branden 
Int velt, wanneer den heeten hont 
So naer by zynen wagen stont, 
En dede splyten 't kley der landen. 
 
3 De moesel klinckt door 't gantsche velt, 
Geen Herder meer zijn schapen telt, 
Pan selver slaet de kudden gade: 
Men vreest voor dieven, wolf, noch vos, 
Valeyen / weyen, bergh, en bos, 
Sijn vol van blyschap, vry van schade. 
 
4 Diana sien wy dagh aen dagh 
Ten dansse gaen, meer dan zy plagh, 
De Nymphen al zijn vol van vreughden, 
Schoon Cloris, wacker Amaril, 
Philemon geestigh, of Myrtil, 
Haer noyt met singen so verheugden. 





  
    
{==40==} {>>pagina-aanduiding<<}

Harders-liedt.

GHy Herderinnen weet ghy niet 
Waerom dat al dees vreucht geschiet? 
Hebt ghy alleen noch niet vernomen? 
Die Nymph die op den Amstel woont, 
Van Phebus met Laurier gekroont, 
Die waerde Nymph is hier gekomen: 
 
	Sy is gekomen over Zee, 
En met haer zijn gekomen mee 
De Gracien en Sangh-Goddinnen, 
Cupido roeyde met zijn boogh, 
Een koppel Swanen 't scheepken toogh, 
End de Zee-Nymphen stuurdent binnen: 
 
	Sy stuurdent aen den Zeeuwschen kant, 
Terstont verheughde 't gantsche lant: 
En daerom ist dat al ders daghen 
Dus Zephyrus zijn bloemkens saeyt, 

{==41==} {>>pagina-aanduiding<<}

De Son soo schijnt, het velt verfraeyt, 
Hemel en aerd van vreucht gewagen. 




  
    
        
    
Klagende vrijster.

'k HOorde dees verlede dagen, 
Als ic trede langs de straet 
	Op een Avent al wat laet, 
Een bedruckte Vrijster klagen, 
	Dat haer vryer (soose sprack) 
	Nu de walge van haer stack. 
 
Eerstmael had sy al zijn sinnen 
	En zijn hert aen my geleyt, 
	(Sey de seer bedroefde meyt) 
Maer wat sal ick nu beginnen. 
	Hy en acht my niet een haer, 
	Want hy loopt een ander naer. 
 
Waer zijn al de schoone woorden, 
	Segt eens ghy beveynsde quant? 
	Met dewelck' ghy aen mijn hant 
(Schoon het niemand vremts en hoorden) 
	Heb belooft en toegheseght, 
	En op u Geweet geleght, 
 
Datje noyt en soudt begeven 
	My, dewelcke ghy bemint, 
	En geweldigh had gesint, 
Oock al souwje u gantsche leven, 
	Langs de straten van de steen, 
	Om een stickjen eten treen: 
 
Datje liever, t' uwer schande, 
	(Als u vader niet en wou 
	U my nemen tot een vrou) 
Sout gaen doolen achter lande, 
	't Waerj' alleens in welcke stad, 

{==42==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Als je my maer rechts en hadt 
Doch dit alles is vergeten, 
	En geleyt uyt u gedacht: 
	Ick ben med' oock uytter acht: 
 
En het oogh hebj' al ghesmeten, 
	En geworpen op een Maegt, 
	Welck u meer als ick behaeght. 
Maer, ey-lieve! wat 's de reden 
	Daerom datje my verlaet, 
	En nu met een ander gaet? 
 
'k Heb doch nergens in mistreden, 
	'k Weet niet dat ick m' oyt misgingh. 
	In het alderminste dingh. 
Quaemje vroegh of quaemje late, 
	Naer het u wel quam te pas, 
	Op wat ure dattet was. 
 
'k Heb u altoos ingelaten, 
	Noyt en quamj' om niet gegaen, 
	Noyt en bleefje lange staen. 
Dickwils heb ick halve nachten 
	Mynen slaep om u verlet, 
	En gebleven uyttet bedt, 
 
En voor deure sitten wachten, 
	Somtijts in soo bitter kou, 
	Dat ickt niet geseggen souw. 
Alsje dan niet zijt gekomen, 
	Strax so docht my dat mijn hert 
	Teenemael gesloten wert, 
 
Dan soo was ick ingenomen 
	Met een droef en bang geducht, 
	Met een jammerlijck gesucht: 
Dan oock heb ick wel het laken 
	Van het bedde daer ick lagh, 
	Door mijn weenen en geklagh, 
Mette tranen nat gaen maken: 
	Schoon ick my tot slapen ley, 
	't Wier verhindert vant geschrey. 
Dit en meer, mach ick wel seggen: 
	Maer waer toe so lang gemaelt? 
	't Is onnoodigh al verhaelt: 
En wat wil ickt open leggen? 

{==43==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Tis u altemael bekent, 
	En als in u zin geprent. 
 
Maer kom segh eens, lieve vryer, 
	Heeft de meyt, die ghy bemint, 
	U noch meer als ick gesint? 
Is haer wesen noch al blyer, 
	Noch al fraeyer als het mijn, 
	Dat ick moet verlaten zijn? 
 
Treets' al hupser met haer voetje? 
	Staen haer kleeren al meer net? 
	Dan de mijn, aent lijf geset? 
Neen, 't is om haer grooter goetje, 
	Datje, tot mijn ongheluck, 
	My nu laet in desen druck. 
 
Wel dan ghy beveynsde spreker, 
	Ist u daerom al gedaen? 
	Wilje daerom van my gaen? 
Loopt dan heen belofte-breker, 
	'k Wensche dats' u med' ontmoet. 
	Als ghy nu een ander doet. 
 
O ghy dochters o ghy meysjes! 
	Noyt een vryer en gelooft, 
	Schoon hy swoert oock by zijn hooft, 
Ick en weet niet hoe veel reysjes 
	Want soo haest hy beter siet, 
	Vraegt hy na zijn woorden niet, 
 
Meer en heb ick niet vernomen 
	Van die droeve Vryster-klacht, 
	Want het wiert al middernacht, 
Dies ic ben naer huys gekomen 
	En noch eer ick ging te bedt 
	Heb icks' in geschrift geset. 

I. Rogiers.




  
    
{==44==} {>>pagina-aanduiding<<}

Vrouwe-slager.

ICk wierd onlanghs van u ghewaer 
	Een vreemde maer 
Die my voorwaer den geest beswaert, 
	Ick wenschte, vriend, dat dit verwijt 
	Onststont uyt nijt, 
En niet uyt uwen sturen aert. 
 
Is dan alreets u nieuwe trou 
	Niet als berouw, 
Alsoo uw vrouw ons doet verstaen? 
	Is al u vreucht en tijdt-verdrijf 
	Niet als gekijf? 
Soo is wijf daer qualijck aen. 
 
Ghy gaeft wel u rechterhant 
	Haer tot een pant 
Van soet verbant en vaste min: 
	Hoe kondy met de selve dan, 
	O saligh man, 

{==45==} {>>pagina-aanduiding<<}

Soo deerlijck gerieven u vriendin? 
 
De wangen van u weder-paer 
	En zijn voorwaer 
Voor uwe vuysten niet gemaeckt, 
	Dat purper-root is al te teer, 
	En dient veel eer 
Met sachte lipkens aen-geraeckt. 
 
Wie doch, wie isser soo verwoet, 
	Die hinder doet 
Sijn vlees, zijn bloet, zijn eygen lijf? 
	Ghy man en vrouwe met u tween 
	En zijt maaer een, 
Waer toe dan slagen of gekijf? 
 
Van al dat over al gheschiet, 
	En isser niet 
Dat soo onsoet en leelijck staet, 
	Als dat een man 
	Een rechte Jan, 
Wt grammen moet zijn vrouwe slaet. 
 
Gebruyckt, ick bidt u, u rechter erm 
	Tot schut en scherm 

{==46==} {>>pagina-aanduiding<<}

Van u weerde bed-ghenoot, 
	Of wel om-helst u lief juweel, 
	U eenich deel, 
Hier voecht noch slach, noch harde stoot, 




  
Dubbel-boere-praetje. Ofte 't Soet ghevry van Lieven ende Mayken.

L. 
MYn lieve Mayke-lief, mocht ick jou toch believen! 
M. 
Wel veynt, hoe selter zijn? neen seker, lieve Lieven. 
L. 
Waerom? tis in de Mey, wel wat een vreemden kout. 
M. 
Neen tis my noch althans hier buyten wat te kout 
L. 
Wel com dan wat in huys, met oorlof, mach ick kussen? 
M. 
Neen Lieven, raeckt me niet, gaet sitten op jou kussen. 

{==47==} {>>pagina-aanduiding<<}

L. 
Ick sweerje, soete beck, kom sit, ick sal wel staen. 
M. 
Nu Lieven, treckt so niet, nu sottert, laet me staen. 
L. 
Maer hoort een Vryers woort, ick vry om jou te trouwen. 
M. 
Neen hola, 'k wil mijn jeucht by niemant niet vertrouwen. 
L. 
Kee Liefje! wat een praet, nu sit toch wat en rust. 
M. 
Nu Lieven roert me niet, nu hou jou ha'en gerust. 
L. 
Com siet mijn huys raet eens, siet gunder staen de trappen. 
M. 
Bey soo niet Lieve kaer, men sou ons licht betrappen. 
L. 
Neen Mayke, wie sout sien? kom sit hier aen mijn zy. 
M. 
Hey, hey, hey, sleurt soo  niet, mijn keurs is half van zy. 
L. 
Och! waerom benje schuw, ick sie jou byster gaeren. 
M. 
Tis wel vaer, 'k moet na huys, mijn Mortje siet heur garen. 
L. 
Jou Mortjen heyt geen haest, sy sit noch voor de deur. 
M. 
Ick looft niet jockenaer: nou Lieven laet me deur. 
L. 
Mijn soete Mayke lief, hoe kunje mijn vergheten? 
M. 
Nu veyntje maket kort, ick heb noch niet ghegeten. 
L. 
Ist waer? of geckjer mee? kom an dan snijt een stick. 
M. 
Lang an. 
L. 
	Hout vast. 
M. 
		puf, puf, mijn dunckt dat ick verstick. 
L. 
Proef eerst. 
M. 
	fy, muf. 
L. 
		ey eet toch sonder schocken. 
M. 
Neen Lieven, als ick ry dan weet ick maer van schocken. 
L. 
Wel nou dan eens ghemout, mijn bierjen is so goet. 

{==48==} {>>pagina-aanduiding<<}

M. 
Nou schrapert, spaert jou dranck, soo mindert niet jou goet, 
L. 
Mijn goet, mijn bloet is jou, ghy meuchter mee gaen strijcken. 
M. 
Hoe weetje mijn (al kaer) met heunich nou te strijcken. 
L. 
Tis raes: ick hebbe lief, om datje zijt soo blanck. 
M. 
Och, waer ick toch van hier! ick wildet om een blanck, 
L. 
Comt hoort den Nachtegael eens soetjens quinckeleeren? 
M. 
Waer? 
L. 
	buyten in het groen. 
M. 
		wat souje mijn daer leeren? 
L. 
Niet als een huys-mans lied, of soo wat op de veel, 
M. 
Wech, wech met al 't ghestrijck, en breeckt mijn hooft niet veel, 
L. 
't Is goet dan datjet segt, ick sal niet meer staen saeghen. 
M. 
Ick wou niet dat mijn vaer en moer dit spul aensagen. 
L. 
Wel hoe? 't is maer om 't jock: verstaeje dan geen geck? 
M. 
Neen sloemmen, sloffen, slouf, neen aldergrootste geck. 
L. 
't Is wel dan, ben ick mal: voor 't lest nu eens gedroncken. 
M. 
Mijn lust niet drincke-boer: ick drincke my niet droncken. 
L. 
Wel aen dan, liefste lief, ick spreeckje noch wel bet. 
M. 
Neen Lieven. 
L. 
	waerom May? 
M. 
		Ick moet wat vroegh te bedt. 





  
    
        
    
    
{==49==} {>>pagina-aanduiding<<}

Klaegh-liedt.


Stemme: Sir Eduward nouvels deligt.

ICk heb och! aen mijn tranen sien 
Bewegen door mee ly, 
De harde rotz soo 't mach geschien, 
En 't beeckjen aen de zy, 
Ick hoorden op mijn traentjens ach! 
De soete blaetjes suchten, 
En Echo galmde watse mach 
Veel droeve narre kluchten: 
Maer nimmer sagh ick, noch en hoop meedoogen in 
Het hel wreede hart (o mocht het daer uyt) van mijn Goddin. 
 
2 O wreede lief! Silvia wreedt, 
Jae wreeder als het Woudt, 

{==50==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die wel te recht al ist my leet 
De daet uws Naems behoudt: 
Het woeste woudt, de wildernis 
Een schuyl-plaets is voor 't wild, 
Waer menigh bloedigh dier in is, 
En 't u niet veel en schilt, 
Want in u schoon gesicht, en soete boesem schuylt, 
d'Afkeerigheyt en haat, die ghy van dees Monstren ruylt. 
 
3 Gewoont Beyren en leeuwen temt, 
En maeckt Serpenten dwee: 
Maer och! het aen u niet en klemt, 
Dat merck ick tot mijn wee, 
Geen dienst, geen vee, u hert versoet 
Noch gift van wat waerdy: 
Het schijnt dat u mijn tegenspoet, 
Vermaeck'lijck maeckt en bly, 
Seght Nymphje, seght? wat heb ick u doch oyt misdaen 
Dat ghy my haet, schuwt, en vliet, en ongetroost laet gaen. 
 
4 Ben ick dan onvolmaeckt van leen 
Wanschapigh int geboort? 
Of al te boers en grof van zeen, 

{==51==} {>>pagina-aanduiding<<}

En ruygh in tongh of woort, 
Of siet ghy op het snoode goet, 
Mijn Vee kleyn int getal? 
Of dat ghy al te trots van moet, 
Den Mensch aert niet met al. 
En heft zijn verweende oogh, om hoog na de Goon, 
Dien lust had Bacchus Moeder oock, lust die haer noch gingh doen. 

Alleen de Hope.




  
Suchjens,


Stemme: As swent to Waelsingam.

SUchtjens kindren vant gedachte, 
En het swaer gepeyns, 
Dat mijn hert en ziel doet smachten, 
Ay wort eens goet mijns, 
En dooft geheel het vyer. 

{==52==} {>>pagina-aanduiding<<}

Dat mijn nieren brand, 
Of ick word anders schier 
Heel yl van verstandt 
Of stoockt 't vier soo groot 
Dat ick haest raeck tot de dood 
Vry van pijn en noot. 
 
2 Sachtjens die wel placht te wesen 
Troostjens van 't gemoet, 
Daerj' uyt komt met angst ghereesen 
Waerom jy my doet 
Nu vernieuwen mijn smart, 
Ay doch staeckt de moyt 
Sachjens soo j' uyt mijn hart 
So ghestadich vloeyt, 
Waerom bantje niet? 
Of datse met u vliet 
Waer heen datje schiet. 
 
3 Sachjens die mijn hartje baerde 
Van de Min bevrucht, 
Waer na toe neemt ghy u vaerde 
Telckens alsje sucht 

{==53==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ist niet na mijn Goddin 
Datje vliegt en sweeft? 
So seght haer van mijn Min, 
En soo u antwoort geeft, 
Weester wacker by, 
Brengt dat spoedigh my 
Die u oorspronck sy. 
 
4 Sachjens die wel t' ander tijden 
Quaemt uyt vreughde voort, 
Hoe komt dat nu in mijn lijden 
Men noch van u hoort: 
Sachjens die tuygen zijt 
Van een ziel die hoopt, 
En zijn geluck verbeyt, 
Hoe komt datje loopt 
Uyt een hart dat treurt? 
En hoopeloos scheurt. 






 
        
    
    
{==54==} {>>pagina-aanduiding<<}

    
{== afbeelding 
        	
    ==} {>>afbeelding<<}
    

    
    
{==55==} {>>pagina-aanduiding<<}

Venus kraem,


Over de gheboorte van Cupido.

LEstent 's ochtens als Diaen 
Met haer sleep te rust sou gaen, 
Liet sich hooren inde lucht, 
Schielijck een verheught gerucht, 
Dicht ontrent Vrou Cyprus sael, 
Riep de weerklanck van 't metael, 
Wt de vlugge-Faems trompet 
Venus leyt int kinderbedt, 
Venus roeptse jonck bejaert, 
Heeft een jonge Seun gebaert, 
Komt ghy Goden al te saem, 
Komt besoecktse in de kraem, 
Komt ghy Venus maegschap hier, 
Komt omhelst dit soete dier, 
Komt, vrouw Venus doet u noon, 
Peters van haer lieve Soon, 
Peters komt en noemt het kint, 
So ghy best een naem versint, 
Maer voor al brenght van u haest 
Voor de Pil een Pille-gaef. 
Dad'lijck Fama weder blaest, 
Al de Goden metter haest, 

{==56==} {>>pagina-aanduiding<<}

Volghen dees gedaeghden eysch 
In Vrou Cyprus kraem-paleys: 
Daer was 't doen vergeten druck, 
Daer was 't kraem-vrou veel geluck, 
Metje tijt-kort metje deun, 
Metje moye jonge Seun, 
Venus geeft terstont een winck 
Haren mancken hincke-pinck, 
Dat hy 't kindeken de Goon 
Dadelijcken hief ten toon, 
Al de Goden keecken toe 
En het kint nauw lachens moe, 
Straelden met sen oogen om, 
Dat de Goden stonden stom, 
En gevoelden elck een vyer 
Vansen brandent ooghs geswier 
Met een aengename smart 
In het binnenst van hun hart, 
Dies riep Jupijn met macht, 
Hadden oyt mijn woorden kracht, 
Soo gebied ick datmen heen 
't Kint sal sturen na beneen 
Datter metsen oogen schijn 
Daer de aertsche menschen pijn, 
Want ick nimmermeer gedoogh 
Dattet mensen toover-oogh, 
En een licht vervlogen drift 
't Hemellijcke heyr vergift, 
Of ten waer dan dattet hier 
Quam geblind-hockt sonder vyer. 
Dits sprack Jupiter mijn wil, 
Daer mee eyndighde 't geschil, 
Met dies schanck hy 't kint een boogh, 
Gantsch vergult en schoon int oog 
Om sen handen, om sen leen 
t' Oeffenen aen dees taye zeen. 
Venus Moeder van het kint, 
In haer Koets een pijltjen vint, 
Daer een gouden punt aen blonc, 
Datse aen haer Soontjen schonck 

{==57==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Pijltjen was van sulcken stof, 
Dat wie in 't zijn harte trof, 
Strackx verdwaelt van sin en hert, 
Straks met min betoovert wert, 
Oock de kinder-vreter boot 
Meed' een pijl, diens punt was loot, 
En in voorgen krachts verscheel, 
Heeft in als het tegendeel, 
Want hy baert de leepe spijt, 
Felle afgunst haet en nijt, 
Droefheyt, pijn en herten leet, 
Nare vrees en Anghstig sweet, 
Doen nu Phoebus sagh van veer, 
Datmen 't kint met schut-geweer 
Heeft begiftight en voorsien, 
Dacht hy 't quaet ghevolgh t' ontvlien, 
Op dat tot der Goden last 
Namaels 't kint niet op en wast, 
En gaf 't wicht een pijl van gout, 
Die de quelsucht tegen hout, 
Die met blyschap, die met vreugd' 
Steedts 't gheschooten hert verheught, 
Venus boel komt onderwijl, 
Met een Yser puntsche pijl, 
En beschenckt met desen schicht 
Sijn beminde Venus wicht 
Desen was van sulcker aert 
Dat hy 't herte gramschap baerdt 
Dat het lauw doorschooten bloet 
Heet en haestigh zieden doet 
Stoockt de twist die stedes kijft 
En den Heyl'gen vree verdrijft 
Datelijck ter selver uyr 
Gaf de schrandere Mercuur 
't Wichtjen een gevylde flits 
Die van silver blonck aen 't spits, 
Dese was in kracht vermenght 
Want hy vreugt de droefheyt brengt, 

{==58==} {>>pagina-aanduiding<<}

Harten dief, en daer toe noch 
Valsche min en liefs bedrogh, 
Diens beginsel wel behaeght, 
Maer den last int ende draeght, 
Die vaeck na des Tijts verloop, 
Nu baert vrees en dan weer hoop, 
Daer na komt de bleecke maeght, 
Mee van al den nacht gejaeght, 
Ruckt den koker van haer zy, 
Pylen vatse twee of dry, 
't Punt was horen vande een 
d' Ander twee van Elpenbeen 
D' eene maeckt de Mensche slof, 
Koele troevers dan en grof 
Een van afkeer quel en sucht 
Een van schuwheydt vrees en vlucht, 
Leugen en van achterklap 
En van meerder eygenschap 
Dit geweer blijf by geschrift 
Venus kint sen pille gift 
Daerom doen de Goden t' saem 
Dat'lijck twisten om den naem 
D' eene die zijn terghen haet 
Wilt hem noemen Teuterquaet 
d' Ander schelt hem buyten in 
Weer een ander stoockermin. 
d' Eene noemt hem veynsers liefs 
d' Ander noemt hem herten dief 
Noch een ander meer beroemt, 
Die hem ziele pijnder noemt 
Rust ontroerder, vreuchden schrick, 
Jeught verleyder, nieuwe strick, 
Harssen steelder, vryheyts dwangh 
Bloet verteerder, bitse slangh, 
Goden tergher, altijdt bly, 
Dese namen allegaer 
Worden hem gegeven daer 
Dese namen heeftme voort 
Al begrepen in een woort 

{==59==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Sy of 't Grieksch is of Latijn 
Immers 't moet Cupido zijn, 
Daer op Venus aen de Goon 
Heeft versocht wie haren Soon 
Om 't wats of jocks met toenaem noemt 
Dat die wert ten straf ghedoemt, 
't Geen sy Venus by gheval 
Toestaen datmen 't houden sal 
Op de boete wie hem niet 
Met sen naem Cupido hiet 
t' Elckens Venus hem bekeurt 
Hy aen haer een Soen verbeurt. 

E. Herckmans.




  
    
{==60==} {>>pagina-aanduiding<<}

Herder-zangh.

GHy veracht soo schijnt Natuur 
En blijft altijt even zuur 
Neemt een voorbeeld aen 't gediert 
En siet hoe soet 
Yder na zijn gayken tiert 
Daer ghy de Min staagh teghen vroet. 
 
2 't Musjen volght der liefden wet 
Maer ey op de Duyfjens let 
Hoese korren beck, aen beck, 
Door Liefdens gloet 
Kussen met een soet gheleck, 
Daer ghy de Min staagh tegen vroet. 
 
3 Ook de Visjens inde zee 
Weeten vande liefde mee, 
En 't gedierte op de Ardt 
Hoe vreemt gemoet 
Maeckt oock dattet samen paard 

{==61==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer ghy de Min staagh tegen vroet. 
 
4 Siet slechts op u Schaepjens maer 
Hoe datse loopen by malkaer, 
Siet u Ram hoe dat hy vrijd: 
En 't Schaepjen boet 
Haer lust sonder langhe strijd, 
Daer ghy de Mijn daagh tegenvroet. 
 
5 Yder soeckt de soete Min 
Kruyd' en Boomen doen niet min: 
Yder maeckt een soete paar, 
De Man behoet 
't Swacke Vroutje voor gevaer 
Daer ghy de, Min staagh teghen vroet: 



  
    
        
    
Tegen-vryjer.


Stemme: Sa Chime.

HEt Goodjen / Cupidootjen / bleef kleyn 
Sijn Moertjen / dat Hoertjen / en vraeght raet 
Hoe hy mocht groeyen, aen Themis geheym: 

{==62==} {>>pagina-aanduiding<<}

Die haer antwoort: o Cytherea laet 
U soontjen staagh / ja alle daegh, 
Met sijn Broer Antros speelen gaen, 
Dan hy zijn wasch / sal krijgen van pas, 
Als Ant'ros fris en wel ghedaen. 
 
2 Ghevryde Nimphjens dit is een baeck 
Wanneer jou Vryer krijght Minne-vaeck, 
Of komt heel slapjens, somtijts by vlagen maer 
Wat praten, wat vryen, oft maer en waer 
Uyt tijt verdrijf / tot zijn gerijf, 
So neemt een ander nevens hem, 
Dat sal van flauw / hem maken gauw, 
En doen vryen met meerder klem. 
 
3 De soete Minne wilt weder Min 
En 't wacker Meysjen vaak besocht, 
Kluchtighe praetjens, eerlijck van sin 
Dat zijn haer lusjens haer hartjens tocht 
Maer soete dier / hout oock weer tier, 
Als gy in eeren wort gevrijt, 
Te stuers, te milt / niet veel en schilt 
Hout Middel-maet met goet bescheyt. 
 

{==63==} {>>pagina-aanduiding<<}

4 Twee moedighe Hanen in een kot 
En dulden elkander geender wijs 
Noch nummer twee honden aen een bot, 
So oock geen Vryers tot eene prijs, 
Dan trouwe Min / Verwackert in, 
Te sien, een ander in zijn stee 
De Minne groeyt / als weer Min bloeyt, 
Dat 's Cupido en Antros mee. 

Chisará sará



  
    
        
    
Berouw.


Stemme: Alst begint.

HOe sal ick dy beklagen 
O 't puyckje van mijn dagen! 
Mijn jeughd die 'k onnut hebb' door ghebracht. 
Wat tranen nu mijn rouwe 
Leet-wesende bedouwen 
Snoode Min so duyr van my ghekocht, 

{==64==} {>>pagina-aanduiding<<}

Wat laet ghy my nu, voor gedachten, 
Die mijn gemoet in droeve klachten, 
In een poel van rouw doen versmachten, 
Tijt verloren, moet ick hooren, van 't berouw. 
 
2 Ick heb in mijn minne, 
Na geboots 't web der spinne, 
Diese in regen en winden spant, 
En t' elckens wort gebroken, 
Als haer de windt bestoken, 
Of vande regen wort aengerant: 
So ydel is nu al mijn woelen, 
Dat ick vry wat te spa gevoele 
En in berouws tranen moet spoelen 
O berouwen, laet my douwen, tranen brack. 
 
3 Soo veel jaren verloren 
So veel berouw geboren 
Heb ick nu voor myn onnut gevry: 
So veel tranen vergooten 
So veel zeen nu vlooten 
Van laet wesen en berouw in my 
Die 'k op een nieuw weer moet uyt weenen: 

{==65==} {>>pagina-aanduiding<<}

O verloren tijt waer zijt ghy heenen 
Eylacy al verby en verdweenen, 
Foy u minne, die u minnen, dickmaels foy. 
 
4 Och, och den tijt verloren, 
Moet ick by mijn selfs hooren, 
Waer ick ga of sta, 't is oude liedt, 
Kon ick u met wenschen krygen, 
Ick en souw niet lange drygen: 
O tijt, tijt, die nu so licht ontschiet, 
Oock tijt verlies ick int beklagen, 
Dus soo mach ick de rouwe dragen 
Innerlijck sonder meer te klagen, 
Adieu minne, die u minnen, oock adieu. 

Chisara sará.




  
    
{==66==} {>>pagina-aanduiding<<}

Zeeuws vreughden-liedt.


Stemme: L' Orange.

SYt welkom Nachtegael 
Met dijn ghewilde tael, 
Om dat ghy vol van vreughden zijt, 
En menigh droevigh hert verblijt: 
Dijn quackjes / en snackjes / en vreemt gerel, 
	Troost yder jonck ghesel 
	Die klagen / en vragen 
Aen dy, om rechten raet voor haer gequel. 
 
2 Ghy drilt met klaer geklinck 
	Veel beter als een Vinck, 
Veel beter als een gauwe Spreeuw, 
Of als een Lysters bly geschreeuw: 
sinckjes / u quinckjes / u loos gelock 
	U Maeckt vreught, en spel, en jock, 

{==67==} {>>pagina-aanduiding<<}

	En suchjes / en kluchjes, 
Dat dickmaels uyt een lachje rijst een vrock. 
 
3 Wanneer ons Zeeuws gevry 
	Haer voegen zy aen zy, 
Met snaren-spel, en soet gesanck, 
Vol hoogh, en laegen wederklanck: 
Heel lustigh / en rustigh / met lief ghemal 
	Int groen bedaude dal, 
	Daer keeltjes / daer veeltjes 
Wtroepen watmen doen en herdoen sal. 
 
4 Ey seght ons, vlugge Dier, 
	Van waer komdy nu hier? 
Of komdy uyt de Vlaemsche kant? 
Of ergens uyt een vreemder lant? 
Daer tongen / noyt songen / naer uwen sin 
	Van eerbaerlijcke min, 
	Van peynsen / van veynsen, 
Van hoop, en vrees, en troost, en liefs ghewin. 
 
5 Maer Nachtegael vol lust, 
	Ghy placht noyt onse kust 
Te kiesen als ghy nu wel doet: 

{==68==} {>>pagina-aanduiding<<}

Of is ons lant nu weder soet? 
Dat siltigh / en kiltigh / hier voormaels was, 
	Daer groeyt nu honigh gras, 
	Daer koeyen / gaen loeyen, 
Ontrent het kooren-zaet en veyligh vlas. 
 
6 Wy hadden, eer ghy quaemt, 
	Een naem die niet betaemt: 
Men sey de lucht is ongesont  
Men sey de Zeeuwen zijn te ront: 
De zeden der Zeeuwen die zijn gehecht, 
	Aen wijsheyt, re'en, en recht. 
	Veel luyden / op huyden 
Besluyten dat goet ront is welgeseght. 
 
7 Het blijckt nu metter daet 
	Aen 't soete diers gelaet, 
Dat nu ons lant is goet van lucht, 
Vol rijck verstant en rype vrucht, 
Vol Hase / Lamprase, Fasant, Patrijs, 
	En ander lieve spijs 
	Na wenschen / voor menschen, 
Voor die, die niet en zijn te vreck, of vijs. 


{==69==} {>>pagina-aanduiding<<}

8 Nu Zeelant blijft verhooght, 
	Om datmen dy vertooght 
Wel dat ghy nu en dan laet sien 
Aen u gebuursche buyten-lien, 
Die roemen / en noemen / en doen verhael, 
	En roepen Nachtegael? 
	Aen Kickers / vocht-slickers, 
Aen pluymeloos gebroetsel stom van tael. 

A.S.





    
        
    
Harders-dicht.

EEn Herder jongh-bejaert, 
Alleen en ongepaert, 
	Gingh zyne schaepjens hoeden 
Daer 't Y de gulle kant, 
Van 't vet begraesde lant, 
	Begabbelt met zijn vloeden, 
 
2 Daer d' Amstel haren stroom 
Heel flaeuwtjes en heel loom 
	Door 't groene gras komt leyden. 
Hy gingh gerust van hert, 
En spotte mette smert 
	Daer andre vaeck om schreyden: 
 
3 Gantsch vry en onbewust 
Van soete vrouwe-lust, 

{==70==} {>>pagina-aanduiding<<}

	In 't hert lagh niet verborgen, 
Als in het teere gras 
Voor 't hoopjen dat hem was 
	Bevolen, trouw te sorghen: 
 
4 Tot dat hy eensjes sagh, 
Int afgaen van den dagh, 
	Wanneer de son gingh daelen, 
Een Maeght, een Herderin, 
Een Nymphjen, een Godin, 
	Een slaepjen sitten halen. 
 
5 Sy was gheseten neer, 
Daer 't Herdertjen wel eer 
	Syn kudde plach te wachten, 
Soo haest hy haer vernam, 
Een onghewoone vlam 
	Onstack in sijn ghedachten. 
 
6 Sijn oogh viel op de mondt, 
Die haer so vrien'lijck stont 
	Beset met roode lippen, 
Des werd' hy gantsch beducht, 
En liet strackx sucht op sucht, 
	Laes! uyt sijn sieltjen glippen. 
 
7 Help hemel! wie is dit 
Die hier dus neder sit, 
	Gheen schoonder oyt mijn leven 
Tot hier-en-toe gherust, 
Nu crijgh' ick soenens lust, 
	Och, dies' haer dorste geven. 
 
8 Hoe swiert die gouden crans 
Ront-om haer voor-hoofs glans 
	Ey siet die gulden boogjens, 
Hoe constigh end' hoe net 
Die van Natuur gheset 
	Sijn boven haer' soet ooghjens. 
 
9 End' hoe het witte velt 
Daer nevens aen ghestelt, 
	Met aertjens is door-trocken. 
Wien soud' niet 't schoon ghebouw 
Van sulcken braven vrouw 
	De ziel uyt 't lichaem locken? 
 
10 Den Herder in zijn sin 
Aldus door nieuwe min 

{==71==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Verascht, is neer-gebogen 
Recht voor sijn Liefjes schoot, 
End' bleef daer, hallef doodt, 
	Opt Nimphje sterlincx ooghen: 
 
11 Half doot? jae waerom niet? 
Ach daer de min gebiet 
	Gebeuren vreemde saecken: 
Dat levend' is dat sterft, 
End''t geen de doodt verwerft 
	Can liefde levend' maecken. 
 
12 't Voor-nemen (soo ick meen) 
Van d' Herder was alleen, 
	Om wat met d' oogh te spelen, 
En verder niet te doen, 
Als van haer mont een soen 
	Al heymelijck te steelen. 
 
13 Soet montje komt wat by, 
End' leent u lipjes vry, 
	Ey derf een soentjen waghen, 
Die van u steelt een kus 
Diens zieltjen suldy flus 
	Onwetend' van hem dragen. 
 
14 So haest nu d' Herder vondt 
Sijn lippen voor haer mond, 
	Ghevoeld hy uyt haer sluypen 
So soeten adem-lucht, 
Die strackjes metter vlucht 
	Gingh in syn sieltjen cruypen, 
 
15 Een lucht, een dauw, een nat, 
D' welck, alsset eensjens vat, 
	Het herten-bloet can teeren, 
Het rust noch dagh / noch nacht, 
Het mindert onse cracht, 
	Ende meerdert ons begeeren. 
 
16 Een lucht, een lieve tocht 
Die in zijn hertje wrocht 
	Een altijt-heftich woelen, 
Een hitte die het bloet 
Van die het voncken doet, 
	Alleene kan verkoelen, 
 
17 Van doen af heeft zijn borst 
Nae weder-min gedorst 

{==72==} {>>pagina-aanduiding<<}

	En heeft dit soet verwecken, 
Dees nieu-geboren min, 
Aen dese schoon Godin 
	Tot meermael gaen ontdecken: 
 
18 En heeft niet eer gerust, 
Voor dat hy weder-lust. 
	Int Nymphjes hert deed branden, 
Sulx dat hy soomen siet, 
Sijn ziele lust geniet. 
	Bewoelt met echte banden, 
 
19 Nu Nymphjes van het wout, 
En d' Harders die u hout 
	Op d' Amstels rijcke velden, 
Of yeder een zijn fluyt 
En ick mijn Zeeuwsche Luyt 
	Eens op malkander stelden: 
 
20 En saten t' samen neer, 
En speelden eens ter eer 
	Van 't welgevonden paertjen, 
En wenschten haer genucht, 
En soete minne-vrucht 
	Te teelen menigh jaertjen. 

Iac. Luyt.




De roose van Anacreon.

SIngen wil ick haer de roem 
Van een welbegaefde bloem: 
Van de vroege Lentse Roose, 
Diemen siet gemeynsaem bloosen, 
(Schoon speulnootjen van d' April) 
So 't maer is u gunst en wil: 
	Roosen met u purper bladen 
Roosjen diemen siet beladen, 

{==73==} {>>pagina-aanduiding<<}

Met de mont en ruyckend aem: 
Vande Goden aengenaem. 
	Roosjen onse soete weelde, 
En waer mee de Gratien speelde. 
Of de Minnaers in haer Jeughd 
Als haer 't blye leven heughd: 
	Roosjen, kusjens, en de gunsten, 
Van vrouw Venus, of de kunsten 
Van de rijmer en Poet, 
Roosjen diemen eygen weet 
Aen de dry mael dry Goddinnen. 
Roosjen die de blye sinnen 
Weet te rooven, wie u pluckt, 
En u van u dooren ruckt: 
	Ghy zijt die u schoonst kunt toonen 
Aende kransjes, of de kroonen, 
En op Bacchus mael of feest, 
Altijt d' eerste zijt geweest, 
Int kort, sonder u te prysen, 
Kanmen hier niet schoons bewysen. 
	Roose ving'ren heeft Auroor, 
Roose armpjes heeft het Choor 
Van de Nimpjes root van koonen, 
Die int wout en 't water woonen: 
Venus draeght haer purper kleur 
Flora hout de reuck daer veur: 
Sy verquickt de uytgeteerde 
Siecken, die de doot begeerde: 
Ja oock die int bange graf 
Rusten van het leven laf. 
	Sy verwint de lange jaren, 
En noch langer kanse sparen 
't Ruycken van haer frisse Jeugd 
Daerse yeder mee verheught: 
	Nu dan laet ons haer geboorte 
Eens gaen singen na behoorte 
Hoese eerst uyt d' aerde quam 
Op haer scherpe doren stam: 
	Doen Cythra half gedolven 
Noch dreef in het schuym der golven. 
En haer toonden naeckt in zee: 

{==74==} {>>pagina-aanduiding<<}

Doen de kloeke Pallas mee 
Quam' uyt 't swangher breyn ghesteghen 
Van Juppin, die gantsch verlegen 
Was om baren, 't yser kindt 
Dat hy heel gewapent vind. 
 
11 Doen de aerde vol van wonder 
Wouw oock toonen yets besonder 
Datse vry oock wat vermach 
Brocht de roosen voor den dach 
Roose die so vlammich gloeyde 
Roose die so lief'lijck bloeyde 
Dat sy daer toe al de Goon 
Liet tot Peet en Meeters noon 
Diese met haer Meeter doopte 
En daer toe den Balsem hoopte 
Over haer heel schoon gebloemt 
Waer haer nu de reuck van komt. 
 
12 Soo wiert 't Roosjen eerst beschoncken 
Sulcke gaven heeft ghedroncken 
't Purper root van 't Roosjen blijt 
Die de Wijn is toegewijdt. 



  
    
        
    
Adieu.


Stemme: Ghy drinckebroers berooft,

TE gode dan mijn Vrouw mijn leven 
Het waerste dat mijn ziel hier laet 
Ach nu so moet ick u begeven 
Hoe nood mijn ziele u afgaet 

{==75==} {>>pagina-aanduiding<<}

Naer Mijrth-rijck duyster woudt 
Waer gheen licht ons beschout 
Noch silvere Maen en douwt 
Op het droef en treurigh hout. 
 
2 Te Gode mijn vooghdes mijn Minne 
Het eenighste geheugh dat dwaelt 
't Sy ick leef of sterf in mijn sinne 
En met mijn romp int graf oock daelt, 
Waer sijt ghy nu Goddin? 
Wat denckt ghy in u sin? 
Ick gae mijn Silvia, 
Ghy moet my noch, volghen na. 
 
3 Ick gae u strafheyt nu beklagen 
Voor Badamantus strenge banck, 
Daer ghy eer lang sult moeten draghen 
't Sy met u wil oft tegen danck 
Daer wort verdienst geloont 
En niemant niet verschoont 
Naer daet hy straffen laet 
Een yder Mensch zijn quaet. 
 
4 Denckt oft berouw u dan mach helpen. 

{==76==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als men u straf met straffe loont, 
Dan geen geween, of tranen stelpen, 
Noch oock het bidden yets verschoont, 
Bedaert u eer de noot 
My dwinght na de doot 
Adieu, ick wandel nu, 
Te Gode zegh ick u. 

Chi sará sará.



  
Cardenioos beklagh.


Stemme: verdwaelde coninginne. &c.

HOe dwaelt ghy in mijn zinnen 
Cupido dartel Goodjen? 
Ick brant en blaeck van binnen, 
Door u min keurigh schootjen 
't Is liefdens pijn 
Dat my doet sijn, 
Een vyant van mijn selven: 
't Is min, 't is min, 
Dat hart en zin 
Gaet inde asch bedelven. 
 
2 Juliana is mijn liefjen 
Ic noemden haer mijn bruytjen, 
Veleria ist diefien, 
Die lockt haer met zijn fluytien, 

{==77==} {>>pagina-aanduiding<<}

So dat Cardeen 
Eylaes moet heen, 
Cardeen die blijft verschoven, 
Och arme bloet, 
Om niet jy vroet, 
Valeria isser boven. 
 
3 O wreede Noots besturen 
Wel mach ick my beklagen 
Dat de vervloeckte uren 
Juliana mijn behagen 
My desen zien 
Daer ick misschien 
Nu sonder kommer leefden, 
O Venus ziet 
Wat my geschiet 
Dat my de de Parces weefden 
 
4 Juliana soete troosjen 
Juliana mijn Goddinne 
Juliana schoone roosjen 
Juliana mijn vriendinne, 
Ay slaet doch neer 
U ooghjens teer 
Op mijn ontruste dagen, 
Dat medely 
Doch eenmael zy 
De pleyster van mijn plagen. 
 
5 Hoe kan Juliana lyden 
Dat ick soo vaeck moet treuren 
En met de doot staagh stryden 
Om 't geen ick sie gebeuren: 
Schoone Juliaen 
Hoe kan dat gaen? 
Dat ghy my laet vesmachten? 
Valeria ist 
Daer ghy op mist 
Valeria moetmen achten. 
 
6 Juliana ick besweere 
U, by het licht uws ooghen 
Dat ghy noch eens wilt keeren 
Na hem die u vermogen 
Aenbidt en eert, 
Met hert verneert 

{==78==} {>>pagina-aanduiding<<}

U Lieffelijcke lonckjes, 
Op dat zijn ziel, 
Die voor u viel 
Haer voed in uwe vonckjens. 
 
7 So my dat wort onthouwen 
Denckt dat ick hooploos sterve, 
En u hier na sal rouwen 
Wanneer ghy my moet derven 
Juliana siet 
Wie dat ghy vliet 
Cardenio moet heenen 
Verhoort o Goon 
Uyt uwen troon 
Sijn droef en treurigh weenen. 

Meuns.



  
    
        
    
Boertich-liedt van Hollandts-Trijntje, ende Zeeuwse Leunis.


Stemme: Ons gespeel wil enckel trouwen.

BInnen Rijswijc, buyten 't Haagje 
	Was, een hele buurd by een, 
	Had zijn oorsaec 't had zijn reen 
't Viel so wat een seumer-vlaeghje 
	Al dat volckje liep so ras 
	Daer het dicht, en drooghe was. 
 
2 Als dan yder quam aen praten 
	Om te teeren een gelagh, 

{==79==} {>>pagina-aanduiding<<}

	't Kaertpsul brochtmen voor den dagh, 
Doe begonment stracx te haeten, 
	Ja sey Kees, ick troeve niet, 
	Wie verliest, die lijd verdriet. 
 
3 Claes riep oock 'k en wil niet speelen, 
	Loos gewin, baerd ongerief 
	Die vals dobbelt is een dieff: 
Tis best drincken, lachen, queelen, 
	Liever praeten van een clucht 
	Soeten-cout, is maer genucht. 
 
4 Teeuwe, Jas en Bartel Janssen 
	Urssel-Jopse, Weynte klam 
	Wurpen, om een vette Ham: 
Melssen riep, waer selmen schranssen 
	In een schuyr, of hut, of veldt? 
	Daermen teert en smeert voor gelt. 
 
5 Lubbert sey, kom laet ons smullen 
	In een lommer-groene padt, 
	Mits, sprack Leunis die der sat 
Wie sal dan de kruycken vullen? 
	Wel riep Trijn, jou vreemden vent 
	Hoe ben jy hier me belent? 
 
6 't Lieve hoopje was gheseten 
	Riepen tapt, kom brengt de kan? 
	't Speck wil lustich aen de man, 
Leun sey, drincken smaect by 't 'eeten 
	Drincken, volt het keele gaet 
	Drincken, leeght het volle vat, 
 
7 't Vette bier begon te rijsen 
	't Schuymje broude naer het hooft 
	Doch was Leun van sin berooft 
Doen begont de Zeeuw te prijsen, 
	En hy riep, 't is hart gelagh 
	Als den buyc niet meer vermach. 
 
8 Leynis raecte wat aent mallen 
	Trijn, en hy, die speulde paer 
	Leun kroop by, en Trijn ooc naer 
Stracx so was het oog aent vallen 
	Maer wat denckmen vande min 
	Of, van Leun, en Trijntjes sin? 
 

{==80==} {>>pagina-aanduiding<<}

9 Dese vryer wierp een praetje 
	Van zijn liefde, van zijn brandt, 
	En hy douwde hant, aen hant: 
(Hy sprack/) soete kammeraetie, 
	Gaenwe nu eens na iou Oom 
	Om een suur, of soete room. 
 
10 Trijntie, liet heur licht becoren, 
	En moer ginc met Leunis voort 
	Half verblijt, en half verstoort, 
Doch, en lietet niet eens hooren: 
	t' Was heur wens, en ooc onwil, 
	(Want zy docht) en sweeg al stil. 
 
11 Zeeusche prater was geslepen 
	Op de ronde Slypers steen, 
	Meer als Boeren int gemeen, 
Op veel slagen, op veel grepen: 
	Want hy had by menigh meyt 
	Soete quackies uytgeleyt. 
 
12 Hy dus mondig in het kallen, 
	Somtijts wijs, en somtijts gec, 
	Riep hy Kare smockel-beck! 
Laet ons nu toch wat gaen brallen 
	Trijntje lief, 't is iuyst van daeg 
	Hoofse-kurmis inden Haegh. 
 
13 Moye Trijn ginght montie setten 
	Om te lispen steetse praet, 
	Sy besagh heur fraey gelaet: 
Op heur schoentjens gongse letten, 
	En liep prits, en prattigh heen 
	Schier, al oft een Joffer scheen. 
 
14 Sy dan, meenden desen ronden 
	Heel te buyghen als een riet, 
	(Maer de rond'heyt syghet niet) 
Zeeuwsche-Leun sach Trijntjens vonden 
	Doense bleete, Veynt gaet deur, 
	In jou Landt is beter keur. 
 
15 Trotse Trijn verachtent Zeeutje! 
	Denckt, waerom de Leunis dus 
	Hy nam of-scheyt met, een kus 

{==81==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ende riep, o Hollants spreeuwtje. 
	Norsheydt vought niet by een vrou, 
	Mits was hy doen vol van rou. 
 
16 Stracx ontmoeten hem weer Vrysters 
	Op een waeghen, zy aen zy, 
	Och het Leeuje wert doen bly! 
Dat geselschap song als lysters 
	Ende saghen Leunis aen, 
	Doen wast, hou Voerman blijft staen. 
 
17 Yder riep, jouw droeven Vryer 
	Waerom gaje dus te voet, 
	Seg ons waer uyt datje doet? 
Of, ben jy een Vrou-benyer? 
	Benjet niet, so rijdt vry me 
	Hier is noch veel ruym een ste. 
 
18 Hier is keur (docht Leun) van bancken 
	Hier is keur van meenigh dier, 
	Hier is keur van minnen-vier, 
Hier is keur, als soetjens wancken 
	Hier is keur van menigh hart 
	Die ghevoele soete smart. 
 
19 Hout dan voerman laet ic trappen 
	Sprac den flucksen Zeeusen quant 
	Laet ick hier toch uyt het sant 
Op den dissel-boom eens stappen, 
	Houw maat, hout een lutje stil, 
	'k Selje loonen na jou wil. 
 
20 Lustigh Landtsert, wilt niet schocken, 
	Slaet de paerden braefjes voort, 
	Rend, en mend juyst as het hoort 
Coom laet ons wat heulen jocken, 
	(Guyts sey Prater) gaen wy sien 
	Na de moeye kurmis lien. 
 
21 Laete wy, toch wat brageeren 
	Deur, en deur de Haeghse feest, 
	Daer so menigh edel geest 
Ticketacken, en verkeeren, 

{==82==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Daerment puycke siet van pronc 
	Onder out en onder jonck. 
 
22 Denckt wat Zeeuse-Leun most peynsen. 
	Van dat Hollants vrou-geslacht, 
	Dat so knort en weerom lacht: 
Die so mildelijcken veynsen, 
	Ende veyligh van te doen 
	Wenck om lonck, en kus om soen. 

Ick soeck en vin.




  
Koppel-liedt,


Stemme: l' Orangée.

WAer is Venus kint? 
Dat, Coppelhecht en bindt 
Met lieve koose lymery, 
En soete sotte toovery: 
Vol ditjes en datjes van nieuwe praet, 
	En alderley gelaet, 
Dan klachjes / dan lachjes, 
Oock wederom van goet, en weder quaet. 
 

{==83==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Als, lieve jonge Jeughd 
	Ten hooghsten is verheughd 
Door klaren-sanck, en aerdigh spel, 
Soo peynster niemant om gequel! 
Men hinghter / men springter / men draeyt en keert, 
	Men strijckt men streelt, men leert 
	De pasies / wat rasjes, 
Op datmen tret en tree altijdt vermeert. 
 
3 Wanneer men weder rust 
	Van drillen-draver lust: 
Dan, isser evestaegh herdoen 
Van pronck om pruyl, een streel om soen, 
En lonckjes / en fonckjes / en kodde-klucht 
	Met innigh meeps gesucht 
	Och, beyen / och scheyen: 
Och, troosteloose-hoop en vrees-gerucht. 
 
4 Noch rijster mal gesmeeck 
	Juyst, of het deegh gheleeck 
Want d' eene spreeckt, en d' ander swijght 
Tot, ofmen yet / of niet verkrijght: 
Dan noemtmen / en roemtmen van hoogh geslacht: 

{==84==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Van puyck van rijcke pracht: 
	Van ringen / schoon dingen, 
Van watmen vint, of weet, of oyt bedacht. 
 
5 Dan gaen de Jonge-lien 
	Als nu, en dan misschien 
Wat spelen, dryven in een schuyt, 
Of met de wagens ryen uyt: 
Daer deuytjes, aen freuntjes, aen soetigheydt 
	Wert buyten beurs geleyt, 
	Om blijdties / en vrijtjes 
Te werden, by een sneege macke Meyt. 
 
6 Denckt,watter van ontstaet 
	Uyt, kluyver-kluchte-praet: 
Een Ja-woort, met de rechtehant 
Dat, Maeght hermaeght, en mans hermant: 
Het jocken / doet locken aen geyl begeer 
	Die in het Minne-meer 
	Gaen vissen / onwissen, 
Dat niet en baert, als rouw, en harten-sweer. 
 
7 Met veel minsoeckery 

{==85==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Koomt yeder aen den bry: 
Heeft ergens eens te licht gevraeght, 
't Wert dickmael naderhant beklaeght! 
Veel kallen / en brallen / 't zy hier of daer, 
	Broedt Coppel-klem gevaer: 
	Ghy domme // siet omme, 
So werdy nimmer banden-beel gewaer. 
 
8 Wel aen, verliefd geslacht 
	Kent reden: zijt verdacht 
Op, 'al-bedwingend' Minne-wicht 
Dat, watter leeft beguychel-schicht, 
Hoort vrienden / weest sienden / op jonckheyts loop 
	Wanneerse gaen te hoop, 
	Oft oyen / en moyen, 
Peynst, datter niet gebreeckt als hecht-geknoop. 




  
Kus-liedt,


Stemme: Ay doot my, ay doot my niet,

ACh kus, suycker-soete kus, 
Die ick van u Roosemont, 

{==86==} {>>pagina-aanduiding<<}

Als een bydtjen soogh noch flus. 
Kus die ick soeter vont 
Als wel 't Nectar van de Goden 
Kust my dan, ay kust my dan, ay doet het snel of doet het snoode. 
 
2. 
	Kust my kusjens twee mael dry 
Voor elck letter van u naem, 
En dan noch negen voor my, 
Met een kouw en flaeuwe aem 
Dan wilt my met u lonckjes tergen. 
Dat ick u, dat, dat ick u, o mijn Nymph mach nemmermeer vergen. 
 
3. 
	En voor duysent die ick bidd, 
Geeft my slechts maer thien daer veur, 
Van een wijltje stille sit 
En laet my in mijn keur 
Of ick de rest van u wil halen, 
Kust my flaeuw, ey kust my gaeuw, en wilt u schult soetiens betalen. 
 
4. 
	Mijn Roosemond loopt niet wijt 
Ick sie doch wel watje schort, 

{==87==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Schijnt datje weyghrigh zijt? 
Daerie my te meer me port, 
Loopt, en loopt niet, maer laet u vangen 
Rosemont, ay Rosemont, laet, laet ick doch u lipjens prangen, 

Een en wel.




  
    
        
    
[U groet ick schoone woud]


Stemme: Nieuwe volte.

U Groet ick schoone woud, u groet ick klaver velt, 
U lachende gebloemt, so lieffelijck beknelt 
Met d' Yssels nat, 
Waer mijn Nimphjen ten reyen 
Haer soo vaak gaet vermeyen 
Op u tapijtich pat. 
 
2 Scheert wolligh vee, en snoept de soete spruytjens sacht 
Terwijl ick by dees bron, mijn woud-Goddin verwacht, 
So ghy haer siet, 
Wiltse met bleetjens groeten. 

{==88==} {>>pagina-aanduiding<<}

Och heel ootmoedigh moeten 
En haer te leyden biet. 
 
3 Waer ick haer wacht, en singh ons soete Vryery 
Komt Nimphjens komt te saem, Najaden komt my by 
En hoort het liedt 
Dat ick mijn Nimph' ter eeren 
U alte saem wil leeren 
Wilt het versmaden niet. 
 
4 Heyligheytjens die daer swemt in een labber koelt 
Verby ons Eerbeck heen, waer dat den Yssel spoelt, 
Ay lockt te gaer! 
Mijn Nimphjen hier ter Stede 
En komt ghy alle mede 
By dees bron, met mijn kaer. 

Velden.



  
    
        
    
[Ic moet int vier als de Salmander leven]


Stemme: Qual vive Salmandra.

IC moet int vier als de Salmander leven 
	Doch heel van ander aert 
	Want het gloeyich vier hem spaart 

{==89==} {>>pagina-aanduiding<<}

En 't doet my langhs hoe meer, ellendig sneven 
Ach hart en ziel moet inde vlamme beven 
	O! dat ick mocht beerven? 
Te leven inde brant, en niet te sterven. 
 
2 Ick wou den Hemel voor mijn vier niet ruylen, 
	Noch Jupiters gebiet 
	De werelt acht ick niet, 
Noch Plutus schat, hy machse vry gaen schuylen: 
In Berghen hol, of grondelose kuylen, 
	O, dat ick 't mocht beerven? 
Te leven inde brant, en niet te sterven. 
 
3 Nu leef ick even, als een Pot te koken. 
	Gehangen over 't vier, 
	Daer 't water by na schier, 
Door langhe zeu door hette en door stooken 
Sijn vocht verteert, en moet in damp uyt roken, 
	O, dat ick 't mocht be-erven? 
Te leven inde brandt, en niet te sterven. 
 
4 Ick vrees' op 't lest als d' Alchimisse glaasen 
	Te versten vande het 
	Soo ghy het niet belet, 

{==90==} {>>pagina-aanduiding<<}

Goddin en laet my op een nieuw weer azen 
Want liefde doet my ydel hoofdig raesen 
	O die het mocht be-erven 
Te leven inde brandt en niet te sterven. 





  
    
        
    
[Of wesend van u schoon gesicht]


Stemme: La Bergere.

OF wesend van u schoon gesicht 
De heldre zonne van mijn lust, 
Siet hoe ick gantsch in tranen wicht 
Als of mijn brand waer uyt geblust 
Maer neen mijn vier baert tranen 
Dat ghy 't maer eens en zaeght Goddin 
Ghy sout voorseecker wanen 
Dat ick maer enckel water bin. 
 
2 Schoon ooghjens sout wel meug'lijk syn 
Dat een so heeten brandt in my 
Den regen weckt na sonne schyn, 
Dan ken ick dat 'k bedroogen sy 
Want ick veel eerder wachte 

{==91==} {>>pagina-aanduiding<<}

In aschs en stof te zijn verbrandt 
Of van de het te smachten 
Daer heet en vocht nu t' samen spant. 
 
3 Siet hier schoon ooghjens nu u kracht 
Die water uyt den brant verweckt, 
En uyt het water door dijn macht 
Weer grooter brandt en hette treckt 
Wat sal 't noch eynd'lijck wesen 
Misschien dat u heel groote het 
U noch op 't lest doet vreesen 
U selfs te zijn een dwangh en wet. 
 
4 En vreest niet schoone lichtjens twee 
Dat so veel tranen als ick stort 
En uyt mijn oogen als een zee 
Dagh en nacht uyt gegoten wort 
Een enckel vonck kan blussen 
Vant heyligh vier dat in my blaakt 
Maer eerder ondertusschen 
Noch grooter brandt en hette maeckt 
 

{==92==} {>>pagina-aanduiding<<}

5 Den Hemel heeft het u belooft 
En dwinght my dat ick blyven moet 
U slaef, u knecht, dus het gelooft, 
Dat nummer ramp of tegenspoet 
Mijn plicht my kan vermindren 
Daerom al watie wilt, of doet 
Goddin ten mach niet hindren, 
Als ghy mijn Min, mijn pijn versoet. 

Chi sara sará.




  
Sinnige slypers-liedt.


Stemme: vrent Pieter Gysen, met Mieuwes Iaep en Leen.

ICk slype Schaer en Mes van alderhande sne, 
En Beytels: en Bylen, en ander tuyghje me; 
	Siet! hoe ick trap en tre: 

{==93==} {>>pagina-aanduiding<<}

't Is om de kost / van mijn begost, 
	En bender by te vre. 
 
2 Mijn opper-lijf herbuyght so lustig na de steen 
Ick sit, en ick sta, en waggel mettet been, 
	Heel licht en los van leen, 
't Rontom gedraey / gaet slecht en fraey, 
	Och, 't Slypen wort gemeen. 
 
3 't Waer mijn wil en wens, datter niemant meer sleep, 
Om dat het reyn geslijp maer is een rechte greep 
	Van gladt, en sonder streep: 
Men puft, men raest / men hijght, men blaest 
	Staegh met een douw en neep. 
 
4 Juffers Cameniertjes die gunnen mijn het gelt, 
Heur zinnelijcke lust is op de Steen gestelt: 
	Terwijlse klimt en helt: 
Alst water plast, en mijn verrast 
	Dan wort ick seer gequelt, 
 
5 Soete lieve pronckertjes, slijp ick na iouw zin? 
Isser niet ter deegen soo weetje waer ick bin: 
	't Gesloof is om gewin: 
Ghy sult noch meer / als desen keer 

{==94==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Sien wenden uyt, en in. 
 
6 Soo jouw snippich Schaertje niet altewel en snijt, 
Dan bidd' ick, datjet mijn doch nimmermeer verwijt 
	Uyt schimp, uyt jock, of spijt: 
De sleep-steen geeft / en niet en heeft, 
	Wanneerse kijrst en krijt. 
 
7 Kom dan nette naeysters, en breysters na mijn sien, 
Borduysters, en stopsters, en speldewerrick lien 
	Soo langh ick jou-luy dien 
Hier slijpmen schoon / om danck en loon, 
	Alst lucken wil misschien. 
 
8 Kijck, ey lieve siet toch, wat is hier thans ghedrang 
Van meenich eelen baes, of ander lyme-stang 
	Die hooren na 't gesang, 
Verstaense maet, soo ist niet quaet 
	Al valt mijn singen lang. 
 
9 Schilders, Platen-snijders, Bootseerders by den reeck 
Barbieren, en Schrijvens die passen op mijn streeck 
	Vier dagen ruym ter weeck, 
Sy zijn niet bot / noch oock vol spot 
	Maer, quetsen sonder steeck. 
 

{==95==} {>>pagina-aanduiding<<}

10 Stoute Schaelje-deckers, Steen-houwers houwen plaets 
Schaetsen-ryers dringhen, en stellen veel gelaets 
	Met vrysters veel gepraets, 
Men treckt, men malt / men schrickt, men valt, 
	Ey 't lijckent dan wat quaets. 
 
11 Timmerman, Schrijnwercker, drayer op mijn past, 
Molenaers, en Ploeghers, en Wagenmaeckers last 
	Is, aen het Slypen vast: 
Beenhouwers bijl / ick scharp, en vijl, 
	De Kock noodt my te gast. 
 
12 Scheepen-kallefateraers, en smeeden grof en fijn, 
Metselaers, en knoyers, 't wil al geholpen zijn 
	Oock kuypers van de Wijn, 
Ick krijgh dan wat / van 't Rijnsche nat, 
	(Men seydt) dat is voor dijn. 
 
13 Drooge laeckenscheerders heur groot verstaelde schaer 
Die weetmen te Slypen, so datse hier en daer 
	Kan scheeren wol en haer, 
Hecht recht van pas / niet traegh noch ras, 
	Heel effen, gladt en claer. 
 
14 Druckers, Boecke-binders, met ander winckeliers, 

{==96==} {>>pagina-aanduiding<<}

Snyders, Swaerden-vegers, en de Spitters, Hoveniers, 
	Wat is hier all' gheswiers: 
De Maeyer seyd /  hou, sleyffer beyd? 
	Com, souft een kanne biers. 
 
15 Tin, en Coper-gieters die sien ick gunder staen, 
Bruyne Ketel-boeters, en Wevers komen gaen, 
	Schoen-maeckers tre'en oock aen, 
Om dat hun leer /  mocht strecken veer, 
	Daerom ist heur ghedaen. 
 
16 Koele Vis-vercoopers die stel ick wel gerust, 
Noch, slijptmen slypery van watter is geblust 
	Daer yeder een me klust: 
'k Wordt dickmael heet / en dapper sweet 
	Jae, daer van deyst mijn lust. 
 
17 Slyp, ick slijp geen schaeren van overscheerdery 
Int Slypers slechte gilde en raeckter niemant vry, 
	Foey, onder-cruypery, 
Ooch! yder grijpt / en scheert, en nijpt 
	Met veel bedriegery. 
 
18 Kond' ick brillen slijpen, en klaeren diamant, 
Ick slougher de waeghen tot in een dellif-kant 

{==97==} {>>pagina-aanduiding<<}

	In 't slick, en in het zant: 
Om dat ick dan / mocht zijn een man 
	Als een alsulcken quant. 
 
19 Strate-steenen-slypers die zijn hier niet van doen, 
Om dat sy tafels scheeren en leetjes van een hoen: 
	(Die 't kan die macht bevroen:) 
't Is al geen deegh / de beurs raeckt leegh: 
	Men slyter tijt, en schoen. 
 
20 Ofmen bottemuylen kon slypen als een mes? 
En dat oock leuter-keyeraers wel vijf of ses 
	Gekoppelt, lock aen bles: 
Hoe sou 't verstant / thans bien de hant 
	Aen redensleer, en les. 
 
21 Met oorlof Vrouweluy, ey! neemtet my int goet, 
Ghy bent oock heel deurslepen, al benje moy en soet 
	't Schijnt datmen 't seggen moet? 
Praet ick wat grof / 'k ben van 't Hof, 
	Noch weet van Hoofs gegroet. 
 
22 Ongeveynsde luytjes, nu weetje recht bescheyt, 
Van ditjes en datjes van menigh man, en meyt, 
	Soo 't jou van passe greyt: 

{==98==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ick soeck en vin / en eer bemin 
	Van watmen doet en seydt. 





  
Weder-liedt, Der vrouwe-luyden tegen de slyper.


Stemme: Vluchtige nymphe, &c.

KLuchtige Slyper, aerdig gast 
Wy zijn bijster wel gepast 
	Op u reden / en u treden: 
Want ghy weet met slypery 
Strijckende praet te brengen by. 
 
2 Singende weet ghy onse schaer, 
Soet te wetten, glad en klaer, 
	Datse snyet / engt en wyet, 
Dat een hembt, of kragenaet 
Dryvende net gedubbelt staet. 
 
3 Haestigen draeyer Zeeusen slons, 
Denckt en siet altijt op ons 
	Eer wy scheyen / en gaen breyen, 
Of borduren puyckigh moy 
Voegende juyst op desen toy. 
 
4 Lachende staen wy hier by een, 
En bedencken al u reen 
	In ons harte / dat vol smarte 
Leyt gedurig overknaeght, 
Denckende, waerom dat ghy klaegt 
 
5 Wenschende klager, schralen vent, 
Hoe is u het doen bekent 

{==99==} {>>pagina-aanduiding<<}

	Van ons sinne / die vol minne 
Swieren altijt na genucht, 
Soeckende spel, en Jeugden-sucht. 
 
6 Vleyende vragen wy tot dijn? 
Of (wy soete vrouwluy) zijn 
	So deursleepen / op veel grepen? 
Och! deurtraptheyt is althans 
Vliegende, meest by loose mans. 
 
7 Schimpende slyper schaemje wat 
Nu ghy by de kladden vat 
	Jongh en ouwe teere vrouwe, 
Die so dwee in mannen dwanck 
Dienende zijn, haer leven lanck. 
 
8 Veynsende wigger wapper mont, 
Maecktet toch niet al te bont: 
	Laet u lippen niet ontglippen 
Eenigh vrouwen roem of schant, 
Blyvende eer is waerdigh pant. 




  
Weder-liedt vande mannelijcke omstanders teghen de slyper.


Stemme: Pots hondert dousent slapperment.

GHy Zeeusen slyper, Baes en knecht, 
	Wy dancken jouw van als, 
Al schijnje vry wat slecht en recht, 
	Nochtans so benje vals: 
Want siet dees moye Vrouwe-luy 
	Die roepent als een klacht! 
Of isset maer een wyve buy? 
	Als waerheyt wort veracht. 
 

{==100==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Ey lieve secht ons nu terstont 
	Wat jou somwylen schort? 
En waerom strijckje met de mont 
	Terwijlje douwd' en hort? 
Hoe kunnen wy dijn re'en verstaen 
	Wanneer je met ons lacht: 
Ten is niet altewel gedaen 
	Als waerheyt wort veracht. 
 
3 Al roepje somtijts leuter-key, 
	En plompen bottemuyl: 
Wy seggen dat dees allebey 
	Te gaer zijn even vuyl: 
Wat batet of men wijsheyt wil 
	Daer geen verstant vernacht: 
Men hoorde niet te swygen stil 
	Als waerheyt wort veracht. 
 
4 Doch of ghy luyheyt niet en prijst 
	Wanneerje neerstigh slijpt, 
En datje tegendeel bewijst 
	Terwijlje staegh begrijpt" 
Soo blijftmen jou noch lydigh by 
	Waerom doch soo gejacht? 
Ist quaet? of isset koddery 
	Als waerheyt wort veracht. 
 
5 Gedenckt al benje niet begoet 
	Dat yemant jou versmaet? 
Die rijck en vroom is van gemoet 
	Beleeft den besten staet: 
Och waer een yeder zit gerust 
	Daer is men vol van macht: 
Het lijckt een groote tegenlust 
	Als waerheyt wort veracht. 
 
6 Hoe valt jou dat so schielijck in 
	Van overscheerdery? 
Te veel geseyt,  maeckt veel onmin, 
	Wie kent begeerdery? 
Waer kanmen yemant picken uyt 
	Die niet en is verdacht 
Het schijnt een greepje van een guyt 
	Als waerheyt wort veracht. 
 
7 Wel aen dan aller menschen vrient, 
Het is genoegh gesweet: 

{==101==} {>>pagina-aanduiding<<}

Al hebt ghy ons om loon gedient, 
	Het gelt is wel besteet: 
Siet! wy en hebben wijn noch bier 
	't Is hier vergeefs gewacht: 
Wy sien, het is een qua manier 
	Als waerheyt wort veracht. 
 
8 Vaert wel: ghy oversloofden Zeeuw, 
	Wy staen al op de ganck: 
Ghy singht veel beter als een spreeu 
	Met uwen Slypers-sanck: 
Ey! roept niet meer van man, noch meyt, 
	Gaet rust, en slaept wat sacht, 
Wy kennen vry wel onderscheyt 
	Of waerheyt wort veracht. 





    
        
    
Aenspraeck tot alle onghesleepen luyden.

GHy, die de Slyper hebt verstaen 
Meught nu vry weder henen gaen: 
En houden al zijn bly gerel 
Voor enckel jock, en boertigh spel: 
Al hoortmen somtijts strijck-getier, 
Het is maer rechte Slypers swier, 

{==102==} {>>pagina-aanduiding<<}

Want, als de steen heel lanssum gaet 
Dan hout zijn keeltje langhe maet, 
En singht half hart, half hoogh, half laegh, 
Half licht, half swaer, half soet, half traegh, 
Tot dat zijn mont niet meer en gleept 
Die pronckers deur de mostaert sleept: 
Of hier een sloor, of daer een sloef, 
Of ergens, noch een slimmen boef 
Die desen draeyer schiet met speck: 
(Doch letmer op) 't is maer uyt geck: 
Dan, onder jocken schuylt wel yet 
Dat meer beduydet, als een niet: 
Weest dan eylieve, niet verstoort 
Als ghy de ronde waerheyt hoort. 
Denckt, of een Maeght, of wijf, of man, 
Wel, sonder op-spraeck leven kan? 
(Gelijck, in yeders Weder-liedt 
Een soete tegen-sangh geschiedt.) 
Wel aen dan, goede luyster-luy 
En stoot u aen geen Slypers buy: 
Of, so daer yemant is misdaen 

{==103==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mach 't inde beste vouwe slaen. 
Waer vintmen dan de beste vouw 
Die, alle dinck vergoeden souw? 
Men speurt somwylen nu, en dan, 
Dat onweet, yet verschoonen kan: 
Maer, duyden meer het goet in quaet, 
En Vouwen buyten redens-maet: 
Daeromme wijstmen sulcke lien 
Daer slechte vouwen zijn te sien. 
Wie dan een slechte vouw bevat 
Besiet en keer dit selve bladt. 

Ick soeck en vin.


  
    
        
    
Harder-sangh.

Ay! ghy koele lommer? 
De genoeghlijckste glans en lof uytbrommer, 
Van vrouw Natuur / waer t' elcker uur. 
Onder uw frissche Linde bla'en, 
Kom schuylen / en tuylen / gemeen / alleen, 
Mijn schoone Diaen, 

{==104==} {>>pagina-aanduiding<<}

En rust vermoet 
Hier aende voet 
Van dees stam, die haer telghjes voet. 
 
2 Terwijl 's haer schaepjes siet, 
Gaen grasen en baden inde koele vliet, 
En 't pluym-gediert / vast tiereliert, 
Een yder zijn gewoone sangh 
Heel vreughdigh / en jeughdigh / met lust / gerust, 
Na douwe gangh 
En dat de wind 
De telghjes bind 
Met duysent strickjes om 't gelint. 
 
3 U sagh ick inde loof, 
Doen mijn Harderin, hier laestmael onder schoof, 
Dat ghy verblijdt / dicht aen haer zijd, 
Vast krulden om haer schoone lijf. 
Dan sus / dan dus, 
Wt tijt-verdrijf, 
Rontom haer hooft: 
Maer ach! jy rooft 
Dat niet u, maer my was belooft. 

Velden.




    
        
    
    
{==105==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ode. Kvsjens.

LIpjens die so soetjens bloosen 
Als twee varsch ontloocke roosen: 
Lipjes die het schoon corael, 
Overtreft, en 't bly gemael, 
Vande bloosend' Angelieren: 
Lipjens, daer int ront om swieren, 
Cupidootjes hant aen hant: 
Lipjens! op wiens schoone randt, 
Nector en Cimbroos op vloeyen, 
Lipjes die als karsjes gloeyen, 
Als sy rijpen op haer best 
Of een Violet op 't lest. 
	Kust my dat ick mach genieten 
't Suycker datter af komt vlieten 
Soete lipjens, weest niet schuw, 
Ay! mijn troosjes kust my nu. 
	Kust my vry: soo menigh werve 
Als ick sie rontom u swerven 
Vreesjes, met een loo gesicht 
En veel snarre woordjes licht: 
Daer by dan veel soete lachies, 
Soete snickies, soete klachies, 
Soete suchjes, soete tael. 
Soete woortjes andermael. 
	Oock als mijn hart meenigh schootien, 
Heeft, en krijght, van 't minne-Goodien. 
Oock als op 't woest Libisch velt, 

{==106==} {>>pagina-aanduiding<<}

Zanden leggen ongetelt. 
En oock alsser beesjes sweven 
Door de dunne locht gedreven, 
Of oock visschen inde zee 
En op aert oock menschen mee: 
	So veel als u ooghjens loncken, 
So dick als sy statigh proncken. 
So veel alsm' haer stralen siet, 
So veel gunst'jens alsm' haer biet. 
So veel hoopjes alsse baren 
So veel hartjes alsse garen 
So veel zieltjes die verleyt 
Sijn door haer soete soetigheyt: 
	So veel traentjes als ick stort 
So veel suchjes als ick schort. 
So veel pijn als ick moet lyen 
Soo veel smaets om u te vryen, 
Soo veel kusjes my gehenght 
Soo veel kusjes my toe brenght: 
Kust my dan mijn Harderinne 
Of laet ick het eerst beginnen 
So langh tot ick selve segh 
Treckt u Roose-mondtjen wegh: 
Of dat al mijn kracht besweken 
Ick geen asem hou om spreken 
Noch om kussen: dan mijn lief, 
Dan mijn soete hartjes dief, 
Wilt my dan soo weer betalen, 
Op dat ick mijn aem mach halen 
En mijn afgesloofde ziel 
Die de u gevangen hiel, 
	So ghy dan oock ondertussen 
Door het menighvuldigh kussen, 
Oock raeckt in gelijcke noot 
Dan sal ick u voor de doodt 
Wederom oock so bevryen 
Totdat wy heel moe van stryen, 
Alle beyde even swack 
Smooren onder 't soete pack. 

Velden.


  
    
        
    

{==107==} {>>pagina-aanduiding<<}

Ode Sapphica.

    Op de wyse als 't begint.

SOet is de liefd' maer bitter hare vruchten, 
Sy geeft ons vreught, oock tranen ende suchten: 
Silvia komt dan, wilt my doch verlichten 
	Uw droeve schichten: 
 
2 Soet is uw oogh, daer by weer ongenadigh, 
Ghy salfd met d' een, met d' ander weer baldadigh, 
Wond ghy mijn ziel, en doet my droevigh sterven 
	Sonder verwerven. 
 
3 Mijn soete Jeughd' doet ghy helaas! verdwynen 
Mijn blye vreughd verandert ghy in pyne, 
O dat te laet is, my daer uyt te knoopen 
	Doet my wanhoopen. 
 
4 Goddin ay? laet u doch eenmael ontfermen 
Mijn droeve quael, mijn bidden, en mijn kermen 
Eer dat de doot dan my van hier doet scheyen, 
	Door u langh beyen. 

Velden.



  
    
        
    
    
{==108==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Swaentjen en Serinde]


Stemme: Schoonste Rosemonde.

SWaentjen en Serinde 
Souden t' samen inde 
	Tijt van de Mey 
Plucken Roosjes veelderley, 
Veer int ruyge woeste wout 
Daer sich 't wilt gediert onthout, 
Doch dies haer vreucht 
Wiert verkeert in ongeneught. 
 
2 Want so haest alst swaentje 
't Onbewandelt baentie 
	Volghden in, 
Serind, d' ander Harderin 
Plockten roode Roosiens daer 
Doch en wiert niet eens ghewaer 
't Wijls' heeft gedraelt 
Want haer speulnoot was verdwaelt. 
 
3 t' Wijl was Melibeus 
Met zijn boogh alree dus 
	Vroegh ter jacht 
Heeft een goede vangst verwacht, 
Doch zijn lief, zijn swaentje vast 
Sat int wilde ruyght verrast 
Beklaeghde swaer 
't Stoutelijck bestaen van haer. 
 
4 Melibeus honden 
Dese proye vonden, 
	Ach wat leyt 
Beurden dese jonge Meyt, 
Want den Harder sonder vrees 
Set sijn schicht vast op zijn pees, 
En schict vry stijf 
Sijn hartsliefje een pijl int lijf. 
 
5 Als hy haestelijck naerden, 

{==109==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hem so seer vervaerden 
	Want hy sagh 
Dat zijn lief doorschooten lagh, 
Wien hy ophief vande gront, 
Kusten haer besturven mont 
Terstont, waer af 
Sy een heymelijck kusjen gaf. 
 
6 Stracx zijn hooren stack hy 
Waer Serinde stracx by 
	Haestelijcken quam, 
En dit droeve feyt vernam: 
Men om hulp den Harder badt 
Dat zy uyt de ruygte wat 
Ten veld-waerts in 
Soeter locht mocht trecken in. 
 
7 Als zy weer wat bequam 
Strackx Serind en hy nam 
	Elck haer hant 
Gingen soetlijck naer het strant, 
Al de sachte weeghiens heen 
Treurden om 't onluck alleen: 
Sy vonden strack 
Van haer wooningh 't lage dack. 
 
9 Strax een bedt zy deckten 
Van het onbevleckte, 
	Ruyckende kruyt, 
Waer op de gequetste Bruyt 
Wert geleyt, gedeckt getoeft, 
Melibeus seer bedroeft 
Niet scheyden eer 
Voor zy was genesen weer. 

I. Robbertsz.





  
    
        
    
    
{==110==} {>>pagina-aanduiding<<}

[Daphnis bedruckt, veer van zijn bruyt]


Stemme: Dorothea droevigh aen de kant, &c.

DAphnis bedruckt, veer van zijn Bruyt, 
Sat op zijn riet en neurden, 
Willend' haer ontrouw singen uyt: 
Hoort wat dees knaep gebeurden, 
De Noorde-wint fel barstend' uyt 
Deed Daphnis niet meer treurden. 
 
2 Want bergh en bos, en Beemden door, 
Door Rotsen quam hy booren, 
Tot dat hy 't knaepjen in zijn oor 
Had' soetelijck laten hooren, 
De tydingh zynes liefs die voor 
Veel tijdts hy hadt verlooren. 
 
3 So haest 't min-sieck knaepjen vernam 
Dorotheas weerliefds trouwe, 
Hy gantschelijck tot zijn selven quam, 
Begon dus: soete Vrouwe? 
Voor de liefst' ick u uyt andere nam, 

{==111==} {>>pagina-aanduiding<<}

Sal 't u oock eeuwigh houwen, 
 
3 Strac hy verandert van gelaet 
't Bloet stijght in lip en wangen, 
Strax hy verandert van gewaet, 
Laet treur-kleet niet meer hangen, 
Schort op zijn kleed'ren groen beblaet 
Om doen luchtige gangen. 
 
5 De held're Son heet schynend oock 
Met Daphnis had melyden, 
En haest'lijck achter d' wolckjes doock, 
Want d' hett hy niet kon myden 
Door 't dichte bosch hy henen sloock 
d' Onveylighst pat besyden. 
 
6 Dus door 't langh gaen hy naerden dicht 
Aent hutjen zijns Beminde, 
En 't scheen van veers, dat 't heldre licht 
Haers Maeghdlijckheyt, stont inde 
De deur vande wooningh op gesticht 
Onder een groene Linde. 
 
7 Hy sagh zijn lief, zy schier besweeck 
Doen zy haers Prins stem hoorden, 

{==112==} {>>pagina-aanduiding<<}

Hy sey, mijn lief, ach! hoe dus bleeck? 
Haer lonckjes hem bekoorden, 
't Een hartje niet van d' ander weeck, 
Geen Momus haer verstoorden,. 

I. Robbersz.




Zeeuwsche mossel-man.

HAel Moslen, die men vanght in Zeeuwse water gronden 
Hael Moslen vors en wit, en mals, en strijcke vol, 
Hael Moslen groot en puyck, die vollen ruyme monden, 
Hael Moslen binnen schoon, maer buyten lijck een mol: 
Hael Moslen die by naer als muysen legge pypen, 
Hael Moslen die, of nu, of dan gaen op en toe, 
Hael Moslen die een Jool wel schendigh keunen nypen: 
Hael Moslen, die so goet zijn als ick weet niet hoe. 
	Sijn Mossels dan geen vis, 
	Wie zeyt dan wat dattet is? 



  

{==113==} {>>pagina-aanduiding<<}

Mossel-mans. Korde-waghens-liedt,


Stemme: De ruyter die stack zijn paert met sporen.

Vorsse-mossels van Loddijcke 
Kruy te lanckx de vrye straet, 
Onder slecht / en recht / en rijcke, 
Onder goet / en soet / en quaet, 
By al diese weet of kent 
Waer de kracht na toe belent. 
 
2 Vorsse-mossels siet men halen 
Van so menigh soete meyt, 
Die nauw dingen, wel betalen 
Asmen heur doet recht bescheyt: 
Maer, sy eysschen over-maet, 
Dat mijn 's jaers veul mossels schaet. 
 
3 Vorsse-mossels, rauw gegeten, 
En wanneer mens open splijt, 
Peper, sout, daer ingesmeten 
Is gesonde luy ombijt, 
Al wie mossel-kost verteert, 
Vint geen spyse die hem deert. 
 
4 Vorsse-mossels wel gebacken 
In een taert, of korst-pastey, 
Is goe smullingh die kan sacken, 
Soo de lust geeft vry geley: 
Ey, daer dient toch niet versmaet, 
Soomen regel hout, en maet. 
 
5 Vorsse-mossels moetmen koken 
Over vleugend, vlammig vyer, 
Niemant laetse dompigh smoken, 
Morssen is een vuyl manier, 
Goe luy, brouwt geen souce soet, 
Laf, en lauw, is heel ongoet. 
 

{==114==} {>>pagina-aanduiding<<}

6 Vorsse-mossels kanmen stoven 
In een scheutel, in een pot, 
Doch, se dienen wel verschoven 
Datse deurgaens heet en vlot 
In de beuter, kruyt, en wijn, 
Meugen als wat leckers zijn. 
 
7 Vorsse-mossels salmen swelgen, 
Sonder sien, en veul geknaeuw, 
Dan en selt geen ooge belgen, 
Ofse gelluw zijn of graeuw, 
Want de mont is licht gevult 
Alst gesichte dat gedult. 
 
8 Vorsse-mossels zijn gepresen 
By verzeeuwde drinckebroers: 
Och! se keunent hooft ghenesen 
Dat verseylt is uyt de koers, 
Daerom isset wel gewilt 
Geen de kelder-sieckte stilt. 
 
9 Vorsse-mossels wysen yeder, 
Ofmen milt, of gierigh is, 
Loom, of haestigh, en noch wyder: 
Ja, men seytet voor gewis 
Datmen niemants doen en weet 
Voor al eer men mossels eet. 
 
10 Vorsse-mossels zijn geleken 
Met de zeeghbaer Vrouwen-lien 
Die beset en eerbaer spreken, 
En na 't huys staegh ommesien: 
Wyven moeten al ste-vast 
Dregen, mossel-huysigh-last. 
 
11 Vorsse-mossels bennen hoeders 
Van het reyne peerel-glans, 
Rechte voedsters, milde moeders 
Die 't bewysen nu althans 
Aen de Juffers teere leen, 
Meer als noodigh, of gemeen. 
 
12 Vorsse-mossels leege schelpen 
Voltmen met gemalen gout: 
Om de Schilders geest te helpen 
Als de kunste regel hout: 
Schoone verwen zijn bewaert, 
Alsmen die in schelpjens spaert. 
 

{==115==} {>>pagina-aanduiding<<}

13 Vorsse-mossels schelpen, slijptmen 
Totmer onder siet een gat, 
Die bereytmen, ende grijptmen 
Wel ghevolt met Zeep en nat, 
Waer uyt kintsheyt bobbels blaest 
Dat hun ydel hooft verbaest. 
 
14 Vorsse-mossels eygen water, 
Maeckt veul smeerig tuygjen reyn, 
't Is Lantarens lichten-bater, 
En metael, en porceleyn: 
Denckt! noch zijn de mossels mee 
Goet, voor exteroogen-wee. 





  
    
        
    
Daphnes vlucht voor Apollo.


Stemme: Courante Serbande.

HOe kunt ghy Nimph doch vluchten voor de geen 
Die so bemint 't Albaster van u leen? 
Wat haest ghy u soo Boswaerts in? 
Keert eensjes om, siet wie ick bin, 
Geen sterflijck mensch u jaget na, 
Maer Jupijns soon niet to u scha. 
 

{==116==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Ay, went u voetjes so snel niet nae 't gheboomt, 
Maer gaet wat soetjens, daer het beeckje stroomt 
Daer 't dunne vinckjen tiereliert, 
En op zijn dunne veertjens swiert, 
Rust daer u leedtjens vande jacht, 
Of gaet ten minsten soet en sacht. 
 
3 Kunnen mijn leden op u verwerven niet? 
't Is buyten reden dat voor Apoll' ghy vliedt, 
Ach Daphne! laes ick ben gewont, 
En als ghy wilt ben ick gesont, 
Och doet so veel om uwen vrient, 
En my u roose lipjens lient. 
 
4 Ach Daphne! 't rusten sal u komen te spa, 
Soo ghy niet toont mijn Godheyt u ghena, 
Ick brande van de felle schicht, 
Die my dat dartel vlugghe wicht 
Drong, door de borst in mijn siel, 
En ghy waert daer mijn oogh op viel. 
 
5 Ick sie u vlechtjes ontsnoert en wijd ontdaen 
Veranderigh in groene blaadjes staen, 

{==117==} {>>pagina-aanduiding<<}

U voetjes vlugh voor my soo ras 
U leedjens suyver als Albas 
Verkeeren in een Lauwerier 
Dat ghy niet blust mijn minne vyer. 
 
6 ô Daphne schoone! ick sal tot allen tijdt 
Mijn jongst u toonen met een geest verblijdt, 
En uwe duystre telgen groen 
In mijne goud-draet vlechten doen, 
En proncken met u op mijn hooft 
Daer suldy werden steets ghelooft. 
 
7 Daer sal elck roemen dat Daphne bralt en bromt 
En met mijn Godlijckheydt de werelt groeten comt, 
Ja gheven oock een flickerend' licht 
Op 't krancke straff'lick ghesicht 
Der Aerden dat zijn ooghen schoon, 
Nu heffen derft na mijnen troon. 

A. Pietersz. Kraen.



  
    
        
    

{==118==} {>>pagina-aanduiding<<}

Bendt-liedt.


Stemme: Als 't begint.

ONder dees witte Marmor leyt 
Onder dees witte Marmor leyt 
De Moeder van de sorgloosheydt, 
De Moeder van de sorgloosheydt 
De welck haer lieve leven 
Aen 't gheselschap heeft ghegheven, 
Brilin, din, dan bom, Brilin, din, dan bom, 
De welck haer lieve leven 
Aen 't gheselschap heeft ghegheven. 
 
2 In d' aenval haer de gheest ontvloogh, 
In d' aenval haer de gheest ontvloogh, 
Ghy sietse hier met de naers om hoogh 
Ghy sietse hier met de naers om hoogh! 
Sy storf in d' oorloogs rasen 
Om draeyen wijs' eens met glasen, 
Brilin, din dan bom, Brilin din dan bom, 
Sy storf in d' oorloogs rasen 

{==119==} {>>pagina-aanduiding<<}

Om draeyen wijs' eens met glasen. 
 
3 Blijdelijck is zy verresen weer, 
Blijdelijck is zy verresen weer, 
Dus laet ons drincken t' haerder eer, 
Dus laet ons drincken t' haerder eer, 
En met ghesangen trachten 
Haer t' houden in ghedachten: 
Brilin din dan bom, Brilin din dan bom, 
En met sangen trachten 
Haer t' houden in ghedachten. 

A. Pietsz. Kraen



  
    
        
    
Aen Joffr. G.R.


Stemme: Grusella Nimphe sat.

GEswinde Caraleen, 
D' uytmuntentheyt uws geest, 
Overtreft meerder als gemeen 
Alle de Maeghden minst en meest, 
Die immer de natuer 
Geteelt heeft tot op deser uur. 
 

{==120==} {>>pagina-aanduiding<<}

2 Rechtvaerdigh als ick sagh, 
U laestmael met opmerck, 
Met dreysels slagh en dubbel slag, 
Wercken so vaerdig 't speldewerck, 
Verwonderden my het: 
Mits 't overtrefte het Cabinet. 
 
3 Ick sagh als doen ter tijt, 
Dat u een draet brack los, 
Door moetwil van een aen u sijd' 
Ghy wist so veerdig weer de klos 
Te hechten met een knoop, 
Eer ickse misten uyt den hoop. 
 
4 Elcken kant was een roos, 
Een ster, een strick, een crol, 
Of 't geen u keurigh oog verkoos, 
En stack met duysent spellen vol 
Die ghy soo ras staeckt an, 
Dat mijn oog schemerde daer van. 
 
5 't Gingh boven mijn verstant, 
Te sien u veerdigheen, 
De klosjes vlogen uyt u hant, 
Dat yeder selfs te leven scheen, 
En naer een klip geklap, 
So vatte ghy weer d' ander knap. 
 
6 Ick was verwondert wel, 
Int eerst van sulcx te sien: 
Maer als ick sag 't kavieren spel, 
Daer op u geestige vingren vlien, 
Soo riep ick over luyt 
Joffrou ghy mint boven andre uyt. 
 
7 En 't geneur van u krop 
Die ghy soo aerdigh dreyt 
Streckt tot u lof meed op en op, 
Toonend' u rechte volmaecktheyt, 
Want of ghy hooght of daelt, 
Ghy daer altijt prijs in behaelt. 
 
8 Niet sou mijn swacke pen 
Konnen schryven u lof 
Recht als ic daer toe schuldig ben, 
Al hoe wel ick daer toe heb stof, 
Mits ghy soo zijt volmaeckt 
So dat voort Iovem sou zijn gelaeckt. 

Al metter tijt.



  
    
        
    
    
{==121==} {>>pagina-aanduiding<<}

Jalousy.


Stemme: Amour, amour cruel pourqoy brulle tu mon ame.

AMarens waer toe geveynst, 
Dat ghy my liefd voor een ander? 
Daer u hartje anders peynst. 
Waent ghy dat ick ben niet schrander? 
En niet sien kan wie ghy liefd? 
En in u hart staet gegriefd? 
 
2 Veynst niet meer met schoon bedrogh 
Als ick weer met u kom spreken. 
'k Hebt gemerckt, en merck het noch, 
't Schoon gelaet met valsche treken, 
Dat ghy my toont, streckt hier toe, 
Om t' ontslaen: en weet niet hoe. 
 
3 Om dat ghy belofte deed, 
Aen my, met u mont en handen: 
Die u nu veel licht zijn leet 
En ghy u nu vande banden, 

{==122==} {>>pagina-aanduiding<<}

Daer ghy zijt ghebonden aen 
Wel soudt soecken weer t' ontslaen. 
 
4 'k Minden u in deught en eer, 
En mijn liefde bleef ghedurich: 
Maer ick die nu van u keer, 
Nu ghy zijt soo wispelturigh. 
'k Ben geen man voor sulcken Vrouw 
Die soo wijffelt met haer trouw. 
 
5 Maer op dat ghy niet en segt, 
Dat uyt jalouzij of twijffel, 
Sonder schult wordt op ghelegt 
U dees daet: en ick self wijffel 
'k Sal op d' eerst versamingh weer 
U versoecken noch in eer. 
 
6 Doch soo ick dan ondervin 
't Geen my leedt soud zijn te vinden, 
Denckt vry dat ick niet soo bin 
Dat ick my soo sou verblinden, 
Laten als een geck of uyl 
Aen te houden op ter tuyl. 
 
7 Neen Princes, 'k ben dien ick ben 

{==123==} {>>pagina-aanduiding<<}

'k Ben gheen man om meed te spotten, 
'k Acht hem oock voor een Jan hen 
Dorst ick 't segghen sot der sotten 
Dat hyt van een Dochter lijdt 
Dien hy liefd en eerlijck vrijdt. 

Al met der tijdt.



  
Herderinnen-liedt,


Stemme: Als 't begint.

IN kleynheydt leef ick onbenijt, 
Lof lof kleynigheydt lof. 
Het Hardertjen datter my vyerigh vrijdt, 
Is van leden / besneden 
't Kan reden / trots' een in 't Hof. 
 
2 Met sorgh en is hy niet gheplaeght, 
Als de gierigaerts zijn. 

{==124==} {>>pagina-aanduiding<<}

Maer d' overvloet hem als my mishaeght, 
Want wat baetse? / versaetse? 
Neen, haetse / want se baert pijn. 
 
3 Mijn Minnaers grove linde rock 
Die misstaet hem oock niet, 
Noch oock zijn stock zijn hasere stock. 
Hy is machtigh / waerachtigh, 
Noyt klachtigh / van swaer verdriet. 
 
4 In hem leeft noch de oude mensch 
Daer men spottend' om lacht, 
Die 't gierigh gout derft, en heeft zijn wensch: 
Niet haetigh / niet batigh, 
En statigh / na Gods-dienst tracht. 
 
5 Het vee, de schapen zijn sijn lust, 
Met wiens wol hy hem dost, 
En 't vrolijck gevogelt dat nauwelijcx rust 
Die vermaken / zijn daken, 
Wy raken / licht aan de kost. 
 

{==125==} {>>pagina-aanduiding<<}

6 Soo rustigh zijn wy, ja soo vroo, 
'k Weet geen meerder geneught: 
Wy ruylden met onsen Koningh al noo, 
Want 's Hofs weelden / vereelden, 
Men teelden / daer selden vreucht. 
 
7 Dus 't vrolijck lage Boeren-huys, 
Waer in selden yet mist, 
Ist kleen, 't heeft wederom kleender kruys 
Als het hooghe / vermoghe, 
Bedroge / Hof van twist. 
 
8 Geyl is 's Hofs liefd', of alster wel gaet, 
Is liefdes moeder 't gewin, 
Met t' samen begeerte na grooter staet: 
Wy verkeeren / met eeren, 
En sweeren / een trouwe min. 

EYNDE.

   




    
{==126==} {>>pagina-aanduiding<<}

Register. Van 't Hollantsch ende Zeeuws Nachtegaels t' samen-gesangh.

DE Rijm-God van het Griecken-lant,	7
't Wijl 't Maentje,	10
Komt soete Kaer, etc.	11
Wat Schilder souw soo eel,	12
Wie leent my nu zijn stem,	15
Venus Soon, grootmachtigh Godt,	17
Duyckt Phebus gulde licht,	18
U roem ick pronck-beelt van mijn vrouw,	19
So 'k yemant el als u bemin,	21
Och hoe geluckigh ist gemoet,	22
Bange suchten waer vluchten,	25
Wel op mijn Harder-fluyt,	27
Verweende Corinde,	28
Aura bloosent int gareel,	31
Klaeght droeve Coridon,	34
't Is Phillis die met woorden klachtigh,	36
Seght ons ghy Harder van dit lant,	38
Ghy-Harderinne weet ghy niet,	40

    
{==127==} {>>pagina-aanduiding<<}

    'k Hoorde des voorlede daghen,	41
Ick wert onlanghs van u gewaer	44
Dobbel Boere-praetjen,	46
Ick heb och aen mijn tranen sien,	49
Suchtjens kindren van 't gedacht,	51
Venus kraem, of de geboorte van Cupido,	55
Ghy veracht soo 't schijnt Natuur	60
Het Goodjen, Cupidootjen bleef kleyn,	61
Hoe sal ick dy beklagen,	63
Sijt wellekom Nachtegael,	66
Een Harder Jonck bejaert,	69
Roose van Anacron,	72
Te Gode dan Vrouw mijn leven,	74
Hoe dwaelt ghy in mijn sinnen,	76
Binnen Rijswijck buyten 't Haeghje,	76
Waer is dat Venus kint,	82
Ach kus, suycker soete kus,	85
U groet ick schoon Woudt,	87
Ick moet int vyer als de Salmander,	88
Afwesent van u schoon gesicht,	90
Slypers-liedt,	92

    
{==128==} {>>pagina-aanduiding<<}

    Kluchtige Slyper, aerdigh gast,	98
Ghy Zeeuwsen Slyper Baes en knecht,	99
Ghy die de Slyper hebt verstaen,	101
By de koele lommer,	103
Lipjens die soo soetjens bloosen,	105
Soet is de liefd, maer bitter hare vruchten,	107
Swaentjen en Serinde,	108
Daphnis bedruckt veer van zijn Bruyt,	109
Zeeuwse Mossel man,	112
Vorsse Mossels van Loddijcke,	113
Hoe kunt ghy Nymphjen doch vluchten voor de geen,	116
Onder de witter Mormer leyt,	118
Geswinde Caraleen,	119
Amarens waer toe geveynst,	121
Harderinnen-Liedt.	123


EYNDE.