Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
Auteursrechtvrij
[pagina 245]
| |
Kermis-Gifjen.
GHesegent zy mijn Roosemonde
U lief gesicht, daer t' allen stonden,
God Cupido zijn wooningh hout,
Gesegent zijn de held're stralen,
Pijl, Koocker, Boogh en altemalen,
Geluckigh die daer op vertrouwt.
2 Dees kleyne God kan krijgh gaen voeren,
Met God, of Prins, of met Boeren,
Als hy de oogen maer en siet,
Sijn pijltje sal hy laten ylen
Van daer stracx in korte wylen,
Indien 't hem maer te sin en schiet.
3 Doch Roosemont ick laes bevyne
Gezegent soet al dese pijne,
Het geen my lief verheugen doet,
| |
[pagina 246]
| |
Als ick aenschou u schoonheyt waerdigh
En merck op uwe leeftheyt aerdigh,
Springht my van vreught, hert en gemoet.
4 Ick wenschte wel met duysent Tongen
En datse anders niet en songen,
Dan van al u onsterflyckheen,
O God hoe kom ick niet geschapen
Als een Ulissis sonder Wapen,
So roemd' ick eeuwigh u alleen.
5 Waerom en ben ick geen Appelle
Ick sou u schild'ren en soo stellen,
Het voorhooft hoogh, twee ooghjes schoon,
Twee sertelige blonde Vlechten,
Die soud ick Roosemond soo slechten,
De Werelt tot een pronck ten thoon.
6 Nu kant ghy Roosemondt maken
't Geluck van my, mijn droefheyt staken,
So ghy niet wilt dat in u hert,
Of oock in uwen boesem woonen,
Of haet of nijt die qualijck loonen,
Of wreetheyt die de Ziel benert.
| |
[pagina 247]
| |
7 Ghy zijt alleen dien ick vertrouwe
Ghy zijt alleen daer ick op-bouwe,
Ghy zijt mij hoop, en al mijn goedt,
'K en niet sonder u beminne,
'k En kan niet sonder u Goddinne.
Al wat ick doe, u schoonheydt doet.
8 Ick heb mijn hert in u bewaringh
Ick heb mijn hoope met bedaringh,
Ick heb het al in u ghestelt,
Ick heb u in mijn Ziel verheven,
Ick hebt u al en al gegeven,
Ick ben ten eynde van 't gheweldt.
9 Ghy zijt alleen mijn roem op aerde
Ghy zijt alleen mijn Lief en Waerde,
Ghy zijt alleen mijn levens lust,
Ghy zijt alleen die 'k heb vercoren,
Ghy zijt alleen mijn wel-gheboren,
En daer mijn hert en ziel in rust.
10 Veel eer de Winter sonder koude
Veel eer de Somer dor zijn soude,
Veel eer de Son sijn glantsch verdooft,
| |
[pagina 248]
| |
Veel eerder sal de Zee verdroogen,
Veel eer de Aerd' versincken mogen,
Voor datmen mijn, mijn Engel rooft.
11 De liefde is een soet vermaken
De liefde gaet voor alle saken,
De liefde is soet tijdt verdrijf,
De liefde die kan 't al verwinnen,
De liefde vrede maeckt door 't Minnen,
De liefd' baerd' vree by Man en Wijf.
12 Alwaer geen liefd is daer is smerte,
Een leyt, en Knaegh-Wurm in de herten,
En een ghestadelijcke rouw,
Een geesselingh van droeve slagen,
Een quyninge, van bange dagen,
In 't twistigh Huys van Man en Vrouw.
13 Die vander jeught aen niet ken lieven,
Gevoelt bejaert, zijn herte grieven
Van Minne laes' en 't is te laet,
Die met liefd in zijn jonge jaren
Sal als hy out is langhsaem paren,
Want liefde met de tijt vergaet.
| |
[pagina 249]
| |
14 Soo wy dan dese tijdt vergissen,
Soo connen wy met ons ghewisse
Al onse knagingh betere niet.
Dus al wat niet weer om kan keeren
Daer dientmen vroegh om in de weere,
De tijdt seer snel daer henen vliedt.
15 Fortuna dient dan waer ghenomen,
Van voore, want die achter comen
Bedroghen zijn, daer is gheen Vlecht
De hayren weyen op haer wanghen,
Dus moetmen haer van vore vanghen,
Als sy haer veylt aen Meyt of Knecht.
16 Ay liefd' my, dan mijn Roosemonde.
Mijn schoonste schoon op dese stonde
Dewijl ons Jaren jeughdigh zijn,
Laet ons de Lelijtjes en Roosen,
Gaen plucken 't samen en verpoosen
Ons dan tot dat de Sonne schijn.
17 Doch soo ghy schroomt my niet te kennen
Kijckt uyt u Venster wie wy benne
Ick weet ghy my haest werd ghewaer,
| |
[pagina 250]
| |
Ick wensch niet anders als een lonckje.
Tot dovingh Lief van 't Minne-vonckje,
Dat my in 't herte smoock soo naer.
18 Nu sien ick Lief u lodd're ooghen
Met al u aenghenaem vermoghen,
Vaert wel mijn schoone Roosemondt.
Vaert wel o wellust van mijn leven,
Die nimmermeer ick sal begheven,
Vaert wel tot op een ander stondt.
FINIS.
't Verkeert haest. |
|