Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[Kan 't lieffelijck stralen / de deught afmalen]

Stemme: Courante Francoyse.

KAn 't lieffelijck stralen
De deught afmalen
Van Gelderlants gewest,
Soo roemt Hollant u best:
Want binnen u Steden
Daer schijnt op heden
De schoonste strale waert
Van Gelderlant vermaert.

[p. 32]

 

Al blincktse slecht

 

In 't ooch van yder een,

 

Ick acht nochtans

 

Heur clare glants

 

In Hollandt onghemeen.

 

 

 

2. Of al de Poeeten

 

Soo luyde kreeten

 

Van Helenaes schoonheydt

 

Gelijcker werd geseydt,

 

En d' Hollanders roemen,

 

Van 't puyck van bloemen,

 

Daer yder een af spreeckt

 

Mijn hert daer niet na treekt:

 

Ick houw my aende

 

Stralen vande Son,

 

Die 't al ont-mant,

 

Ja Gelder-landt.

 

En mijn verwinnen con.

 

 

 

3. Mijn soete Bruynelle,

 

Mijn wreede, mijn felle,

 

Mijn vreughde aengenaem,

 

Ach mochten wy te saem

 

Ons daghen met vreughden

 

Vol loffelijcke deughden

 

Door brenghen hier in 't dal

 

Vande ronde Werelds val:

 

Ick liet ghewillich

 

Paris zijn Heleen:

 

Hollandt tot loon

 

De Nymphies schoon,

 

En koos u lief alleen.

 

 

 

4. Och oft eens gheluckte

 

Ick wederon druckte

 

U poesle hantjes teer

 

Seght niet ghy doet mijn seer,

 

't Sijn woorden die snijen,

 

En mijn doen lijen

 

Veel onghemeene smert

 

In mijn verliefde hert,

 

Want als mijn hant

[p. 33]

 

U lieve handtjes druckt,

 

Schijn ick te zijn,

 

Verlicht van pijn

 

Tot ghy mijn dat ontruckt.

 

 

 

5. Ach aerdige Sytje!

 

Denckt niet ick verwijtje

 

Dit wreveligh of quaet,

 

Mits ghy zijt obstinaet:

 

Of om dat ick gestadigh

 

Ghy waert ongenadigh,

 

Als ick u bidden wouw

 

Om u stantvaste trouw,

 

O neen geensins,

 

Dat was de meeningh niet,

 

Ick tracht u maer

 

Weemoedigh swaer

 

Te klagen mijn verdriet.

 

 

 

6. Ick bidt u mijn klachten

 

Houdt doch in ghedachten,

 

Die ick hier voor u stort,

 

En wat mijn daer toe port:

 

In Spangien daer lichten,

 

Soo 't schijnt, nu u schichten

 

En stralen hier voor-by,

 

Dat my in Jalousy

 

Vervoert soo veer,

 

Dat ick bykans het spoor,

 

Mijns sinne mis,

 

Want lief ick gis

 

'k Om Spangien u verloor.

't Verkeert haest.