Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[p. 34]

Klagende Corisque.

Op de Voys: Le cure de Mole.

ONder d'Elsche Lommer
Corisquemetbekommer://:
Neuryde dit droevigh Liedt
Van 't geen haer eerst was geschiet,
Maer door het gedachs beslommer,
Songh zijt sonder weenen niet.

Ach trouwe Garinter:
Hoe vaek heb ick ginter ://:
My voor u komst wegh geschuylt,
En met uwe trouw ghetuylt,
Neen Corisque die versinter
Door de snickjes diese huylt.

'k Heb my wat versproken,
'k Heb mijn eet gebroken ://:
Die ick swoer by uwe ringh,
Die 'k willigh van u ontfingh:
En door d'eunjer-Gods-opstoken,

[p. 35]

 

Liefde meer als sonderlingh.

 

 

 

Foy u, foy Amintas!

 

Dat ick oyt ghesint was ://:

 

U te lieven, daer ghy my

 

Verlaet als ick by u zy,

 

En loopt alleen voor Garint ras,

 

Die my nam tot spijt van dy.

 

 

 

Daer wy gingen wandl'en

 

En van liefde hand'len ://:

 

Weynigh dachten dat ons daer

 

Garint' mocht worden gewaer,

 

Die op 't onversienst aenrand'len,

 

Quam ons en ons volghden naer.

 

 

 

Elsch, Willigh, Linde-boomen,

 

Of hier oyt mocht komen ://:

 

Garint door de hett' der Son

 

Schuylen, en o lieve Bron!

 

Melt hem 't geen ghy hebt vernomen

 

En wat gunst dat ick hem gon,

 

 

 

Hoe ick treur en weene,

 

Nu ick my alleene ://:

[p. 36]

 

Vinde sonder liefd' van hem:

 

En hoe dat mijn schrale stem

 

Klaeght, dat d' oorsaeck zy die gene,

 

Hy, wiens schijn-liefd hadt geen klem.

 

 

 

Onder d' Elsche lommer,

 

Corisq' met bekommer ://:

 

Neuryde dit droevigh Liedt

 

Van 't geen haer eerst was gheschiet

 

Maer door het gedachts beslommer,

 

Songh sy 't sonder treuren niet.

Al metter tijdt.