Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp die naeuolghende wyse. Den laetsten Dach sal nu haest comen,
Want die boosheyt heeft seer toegenomen,
Wat Christus heeft voorseyt,
Dat wort nu hier beschreyt.
Den afual des gheloouens is openbaar,
Dat die gheschiet is voor menich Jaer,
So Paulus den goeden man,
| |
[Folio 94v]
| |
Claerlijck ons bewijset an.
Den Sone des verderuens is lange geseten,
In Godts Tempel met hooch vermeten,
En heeft verdreuen syn ghebot,
Recht al of hy waere Godt.
Veel valsche Propheten syn voorhanden,
Veel Secten en Ketters syn opgestanden:
Die met haren schijn en leer,
Die ghemeynte schaden seer.
Dewijl ons nu Antechrists orden,
Door Godts woort verclaert is worden,
So laet ons vlieden snel,
Sijn Decreten en beuel.
Laet ons in Gods verbonden vast treden,
En daerin altijt waken en beden/
Want den laetsten dach subijt,
Compt seer haest, van ons niet wijt.
Die werelt in sonden steect, en verblentheyt,
En soecket om te stoppen Godts bekentheyt,
Den Heere salt oock laeten gheschien,
En tsaemen aensien.
Maer als sy meynen te hebben gewonnen,
En al haer ongheluck te syn ontronnen,
So sal Godt met aller macht,
Ouercommen onuerwacht.
Groote plaghen sullen haer omringhen,
En alle creatueren teghen haer dinghen:
Dan sal oock Christus tooghen vry,
Dat hy een Rechter sy.
| |
[Folio 95r]
| |
Dan sal hy synen Ertzenghel beuelen,
Dat hy verwecket die doode van quelen,
En dat sy allegader opstaen,
Om voor hem te gaen.
Dan sal hy tot synen Enghelen spreken,
Nu wil ick my aen mijn vyanden wreken,
Die nu teghen my heeft ghedaen,
Sal synen loon ontfaen.
Vergadert my hier mijn wtuercoren,
En alle gheloouige, en nieu gheboren,
Die mijn verbont hebben bedacht,
En trouwelijck volbracht.
Dan sullen sy die ten rechte stellen,
Daer den Heere een lieflijck oordeel sal vellen:
Compt hier mijn vrienden al ghelijck,
Besittet nu mijn rijck.
Maer tot den Godloosen sal hy segghen:
Wel aen nu moet ick u van my legghen,
Waeromme hebt ghy mijn verbont,
Ghenomen in den mont.
Dewijl ghy Godtsalicheyt hebt verachtet,
En alleen nae alle sonde ghetrachtet,
Om dat ick sweech so meyndet ghy,
Ten was al niet voor my.
VVijckt van my ghy vermalendijde,
In dat vier twelck voor langhen tijde,
Allen duyuelen is bereyt,
Voor haer boosheyt.
Dan sullen sy moeten ter hellen dalen,
| |
[Folio 95v]
| |
Daer sy altijt sullen wesen in qualen,
Met onwtspreekelijcke pijn,
Daer gheen eynde sal zijn.
Maer syn volck sal hij van desen scheyden,
En salse tot Hemelsche blijschap leyden:
Die daer als der Sonnen claerheyt,
Sal blijuen in waerheyt.
Ey Heere staet ons nu by op eerden,
En bereyt ons dat wy weerdich aenueerden,
In eewicheyt verheuen,
Een eewich leuen. Amen.
|
|