Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse. Nun last uns den Leib begraben. Oft op die voorgaende melodie.VErhuecht, Verhuecht ghi Christen nu,
Godts Sone sal haest verschijnen:
Die onsen Broeder gheworden is,
Dat is Jhesus Christus ghewis.
Den laetsten Dach is nu niet wijt,
Compt Jhesu Christe ghebenedijt,
Wy verwachten alle daghe dy,
En waren gheerne by u vry.
Verraden is den Antechrist,
Al zijn bedroch en argelist,
Is openbaer en claer aen dach,
Daerom raest hy nu wat hy mach.
Ghy trouwe Verlosser Jhesu Christ,
Dewijl den tijt veruullet ist,
Die ons vercondicht Daniel,
So compt lieue Emanuel.
Sint Symeon heeft u verbeyt,
En hem verblijt u siende bereyt,
| |
[Folio 91v]
| |
Sijn bede hebt ghy niet gheweert,
Maer ghegheuen dat hy begheert.
Hy sprack nu wil ick steruen schier,
Dewijl ick sie mijn Heere hier,
Nochtans sou dat gheen steruen zijn,
Maer met vreden gaen rusten fijn.
So wachten wy oock op den stont,
En bidden u van herten gront,
En laet ons toch niet toeuen lang,
Maer straft seer haest die oude Slang.
Die al die weerelt heeft vermoort,
En brengt niet anders dan lueghens voort,
Neempt wech toch haeren lueghenstoel,
En worptse in den vierighen poel.
Dijn lieue kinders verwachten al,
Dat dese wereldt eens crijcht den val,
En dat des duyuels Rijcke vergaet,
Die altijt nae ons schaden staet.
Hy is die dijnen naeme schent,
En die de menschen hier verblent,
Dien boosen gheest soeckt synen roem,
En hindert dat dijn Rijcke coem.
Wat ghy beueelt, dat lastert hy,
En raest daer teghen moedich vry,
Wat ons bereyt dijn milde hant,
Dat neempt ons gheeren den hellebrant.
Den Sathan doet om syn vermeeren,
Dat hun so weynich tot u keeren:
Hy keert die menchen van dijn woort,
| |
[Folio 92r]
| |
En stichtet, haet, nijt aen, en moort.
Den duyuel brocht ons gheeren aen val,
Om ons hier te verslinden al,
Hy staet nae Lijf, Siele, en goet,
O Heer die Drake te nieten doet.
Die wereldt can nu niet langher staen,
Sis swack, en out, sy moet vergaen,
Sy craeckt op allen hoecken seer,
En can den last niet draeghen meer.
Die creatuer can langher niet,
Des ijdelheyts lijden verdriet,
Sy ware gheerne weder vranck,
Van Turckens moort, ende Papen dwanck.
Den Paus heeft die belastet swaer,
En breeckt u Sacrament eerbaer,
Daerom waer sy van sulcken cost,
Met ons, door u gheerne verlost.
Die oude Vaders wachten snel,
Dat ghy verschijnet met groot beuel,
Met al die Enghelen seer claer,
En hebben ghewacht veel hondert iaer.
Snelt lieue Godt, snelt tot ghericht,
Laet sien dijn glorieus aensicht,
Dat wesen der Drijuuldicheyt,
Helpt ons daer Godt in eewicheyt. Amen.
|
|