Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid


Een ander liedt, ouer die begraeffenisse. I.VV.

[Folio 90v]
Op den voorghenoemden thoon. Nu louen wy met eenicheyt. NU laet ons tlichaem begrauen, Twelck wy hopen door Godes gauen, Dat aen den ioncksten dach sal opstaen, En onuerwisselt voor Christo gaen. Hy is aerde, en van eerden, En sal weder tot aerde weerden: Van aerde hy verrijsen sal, Als Godts trompette gheeft gheschal. Sijn Siele eewich by Gode leeft, Die haer door syn ghenade heeft, Van aller sonde, ende missedaet, Door zijnen Soone reyn ghebaedt. Sijn smerte, droefheyt, en elent, Is commen tot een salich eynt ient, Hy heeft ghedraeghen Christus ioch, En is ghestoruen, leuende noch. Die Siele heeft sonder gheclach, Dat Lijf dat slaept tot den ioncksten dach, In welcken Godt hier sal gheuen, Met vruecht en glorie tweewich leuen. Hier is hy in angst ghewesen, Daer wort hy door Christo ghenesen: In eewighe vruecht, met blijschap groot, En schijnet als die Sonne root. Slaepen willen wy hem laeten, En gaen wederom onse straeten: En schicken ons arme en rijck,
[Folio 91r]
Want die doot naeckt ons alghelijck. Daer toe help ons Christus seer goet, Die ons al heeft verlost met syn bloet, Van sduyuels macht, ende eewighe pijn, Hem alleen, sy lof ende eere fijn. Amen.