Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Hier nae volghen die Lofghesanghen.

Een lofsanck van die cracht des Goddelijcken Woorts.

Op de wijse. Durch Adams fall ist gantz. Oft op den naeuolgenden thoon.

O Heere soet, dijn woort seer goet,
Is langhe versteken bleuen:
Tot u goetheyt, hier heeft verbreyt,
Wat Paulus ons heeft gheschreuen:

[fol. 78v]

 

 

Met ander hier, ghesonden fier/

 

Wt dijnen Goddelijcken monde.

 

Des dancken wy, O Heere dy,

 

Dat wy hier leuen die stonden.

 

 

 

Nu ist met macht, int licht ghebracht,

 

Tblijckt claerlijck aen die saken:

 

Och Godt Heere, erbermt seere,

 

Der die u nu versaken:

 

Houdende snel, menschen instel,

 

Daer door sy toch verderuen.

 

Maeckt hun bekent, dijn woort seer ient,

 

Dat sy niet eewich steruen.

 

 

 

Wie nu wil syn, een Christen fyn,

 

Die moet voor al gheloouen:

 

Ende bouwen, met vertrouwen,

 

Hope, en liefde vol louen:

 

Alleyn op Christ, die ons verfrist,

[fol. 79r]

 

Den naesten minnen oock int leuen.

 

Een herte net, hier wel op let

 

Gheen creatuere can gheuen.

 

 

 

Ghy Heere alleyn, doet dit certeyn,

 

En al wt heeler ghenaden:

 

Verlost is hy, dien ghy zijt by,

 

En niet en can hem schaden:

 

Al wouden gelijck, Paeus, Coninck, Rijck,

 

U, en dijn woort verdrijuen:

 

So is haer macht, cleyne gheacht,

 

Sy moetent laeten blijuen.

 

 

 

Helpt Heere groot, in desen noot,

 

Dat sy hun al bekeeren:

 

Die verachten, des woorts crachten,

 

Niet willende dat leeren.

 

Sy spreken slecht, ten is niet recht,

 

En hebben noyt ghelesen.

 

Noch oock ghehoort, dijn heylich woort,

 

Is dat niet duyuels wesen?

 

 

 

Ick ghelooue claer, dat al is waer,

 

Wat Paulus ons beschrijuet:

 

Tmoet al vergaen, wat hier is zaen,

 

Maer Godts woort dat blijuet:

 

In eewicheyt, oft hier misgreyt,

 

Veel dolende, blinde herten.

 

Bekeeren sy niet, hun naeckt verdriet,

 

Met lijden ende smerten.

 

 

 

God is mijn Heer, wat vrees ick meer,

 

Steruen compt my te goede:

[fol. 79v]

 

Want hy my vrijt, van Sathans strijt,

 

Door Jhesu Christi bloede:

 

Danck ick hem weet, want hy bereet,

 

Nae syn belofte sal gheuen,

 

Wat ick hem hier, afbidde fier,

 

Int steruen en int leuen.

 

 

 

Heere mijn hope, in lijdens nope,

 

Staet op u sonder verlaten,

 

Den trouwen cnecht, die u woort recht,

 

Hout in sGheloofs sucaten,

 

Hun is bereyt, die salicheyt,

 

Hy en can niet verderuen:

 

Heere laet my, voor dyn woort vry,

 

Met blijder herten steruen. Amen.