Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid


Een lofghesanck ende ghebedt tot Christo. E.C.
Op den naeuolghenden thoon. Christe O eenich Sone, Godt Vaders in eewicheyt. Wt synes hertens throne, Ghesproten in der waerheyt. Ghy zijt die morghen Sterre,
[Folio 69r]
Dijnen glants die schijnt so verre, Bouen anderen Sterren claerheyt. Voor ons een mensche gheboren, In den laetsten tijt bereyt: Wiens Moeder niet heeft verloren, Haer maechdelijcke cuyscheyt: Den doot heeft hy ghebroken, Den Hemel voor ons ontloken, En dat leuen ons toegheseyt. Laet ons in dijne liefde, Ende kennisse wassen seer: Int ghelooue onghegriefde, Met den Geest u dienende meer: Dat wy hier moeghen beeruen, Int herte u soete conseruen, Ende dorsten nae dijne leer. Ghy Schepper aller dinghen, Ghy Vaderlijcke cracht: Ghy en zijt niet om bedwinghen, Sterck synde met eewighe macht. Laet ons herten u ghewinnen, En bewaert al onse sinnen, Van den dolenden sondighen nacht.
[Folio 69v]
Doot in ons door ghenade, Den ouden Adam cranck: Verweckt eenen nieuwen gherade, Die daer leeft nae dijnen danck. Wel hem op deser eerden, Die u van herten aenueerden, En hebben nae u verlanck.