Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
Auteursrechtvrij
[Folio 55r]
| |
Op den naeuolghenden thoon. Gods Sone spreect coemt al tot my,
Ghy die hier zijt beswaeret vry,
En met sonden hert beladen:
Jonghe, oude, vrou ende man,
Ick wil u doen versoeting an,
En heelen al u schaden.
| |
[Folio 55v]
| |
Mijn Jock is soet, en mijn Pack licht,
Diet op hem neempt, die dencke slicht,
Dat hy die helle ontsteijcke.
Ick helpe hem draghen al dit last,
Door mijn hulpe crijcht hy vast,
Dat eewich Hemelrijcke.
Wat ick gheleden heb en ghedaen,
In mijnen leuen, daer toe wilt zaen,
Wesen bereyt te verdraghen:
Al wat ghy denckt, spreeckt of doet,
Dat moet ghy voeghen recht en goet,
Nae Godes welbehagen.
Die werelt wou oock wel salich zijn,
Tende die schande ende pijn,
Die alle Christen lijden.
Maer nae dat anders niet wesen mach,
So gheeft u willich int verdrach,
Wilt ghy die helle mijden.
Alle Dier dat leuen besluyt,
In eerde, water, locht en cruyt,
Neempt doort lijden syn eynden.
Die dan in Godts naem niet en wil,
Die moet int sduyuels name stil,
Sijn leuen swaerlijck weynden.
Nu is den mensche ionck, en lanck,
Morghen is hy ter doot toe cranck,
En haest soo moet hy steruen.
Ghelijck een Bloemken op dat velt,
So rasch des menschen iuecht versmelt,
| |
[Folio 56r]
| |
En valt in een verderuen.
Die wereldt beuet voor den doot,
Als yemant leyt in steruens noot,
En wil dan eerst bekeeren.
Die werelt drinckt, boeleert, en eet,
Des Herens compste sy vergheet,
Te late wil sy leeren.
Alst immers moet ghestoruen zijn,
So claecht men dan met groot ghepijn,
Men wil dan Godt aencleuen.
Maer Godts ghenade in dien stont,
Diemen vergheten heeft ghesont,
Vrees ick sal hem begheuen.
Wat helpt den rijcken al zijn goet?
Wat helpt den ionghen haren moet?
Waer blijft dit schoon vermeyen?
Hier en baet gheen ionckheyt noch ghelt,
Tblijft al ter werelt onghequelt,
Met den doot moet elck reyen.
VVat helpen consten met listicheyt?
Wat helpt den pracht vol twisticheyt?
Wy moeten toch al steruen.
Die hier tot Christum niet en schrijt,
Alst der ghenaden noch is tijt,
Die moet de helle eruen.
Hieromme merckt ghy kinderen reyn,
Die hier op Godt staet alleyn,
Laet u des strijts niet rouwen.
Wilt u vast houden aen Godts woort,
| |
[Folio 56v]
| |
Dit is der Sielen groot confoort,
Stelt hier op u vertrouwen.
Siet dat ghy goet doet voor het quaet,
Siet dat ghy hier onschuldich staet,
Op die wereldt wilt niet schaffen:
Gheeft Godt die wrake ende eer,
Treet in den enghen pat noch meer,
Godt sal die werelt straffen.
Dat vleesch sou wesen wel gherust,
Waert dat al ghinghe nae den lust:
Den Gheest sou haest vercouden.
Daeromme gheeft Godt hier verdriet,
Op dat ghy tvleesch met lijden siet,
In salicheyt muecht houden.
Is u dat Cruyce soo bitter swaer,
Ghedenckt die helsche pijne claer,
Daer die werelt in moet crijten.
Lijf en Siele lijden moet,
Eeuwelijck sonder versoet,
Branden, en niet verslijten.
Daerom sullen wy nae desen tijt,
Met Jhesu Christo zijn verblijt,
Wilt dit altijt ghedencken:
Gheen tonghe can wtspreken schoon,
die glorie van onsen loon,
Die ons Christus sal schencken.
Al wat nu Godt almachtich heeft,
Die tallen tijden crachtich leeft,
Ghesworen, by syn namen:
| |
[Folio 57r]
| |
Dat sal hy gheuen openbaer,
By synen lieuen Enghelen daer,
Door Jesum Christum. Amen.
|
|